Cap.

 1 2 |       similitudo conglutinat. Verum amicitiae carnalis exordium
 2 4 |     et creetur, et persistat. Verum inter ipsa sensibilia quanta
 3 4 | caritatis gratia quiescentes. Verum his in quibus omnem virtutis
 4 4 |       me latent ista. Sed, ut verum fatear, hinc tota ista aviditas
 5 5 |    nos nihil dixisse putares. Verum quomodo ad Dei dilectionem
 6 5 |     sanctum et voluntarium et verum est. Et hoc ipsum caritatis
 7 10|     eguerit nemo qui cogitet. Verum quod ipse vir magnarum opum
 8 10|    sanxit non esse fugiendam. Verum ne forte, si quilibet turpes
 9 10|      ab anima, animam a vita. Verum in his quae vel exhibenda
10 13|     conscio, si non credatur, verum tamen esse clametur. Multi
11 20|  pauperem nemo simulator est. Verum est quidquid defertur pauperi,
12 24|     ergo et tu fac similiter. Verum, si tibi praeferre quem
13 27|     clausae sunt, ut ab amico verum audire nequeant, huius salus