Cap.

 1 4 |               tantum parte ita humanum animum imitantur, ut pene ratione
 2 5 |              iucundius, quam ita unire animum animo, et unum efficere
 3 9 |         legitimus, qui est ab animo ad animum; sed honestam eius venam,
 4 10|         dulcedine, in alterius influit animum; et sic ratio iungitur affectui,
 5 12|              laeserit; nihil que magis animum torqueat, quam vel deseri
 6 12|                novi, sed tuum erga eum animum non ignorans, nihil tibi
 7 19|              nihil in amico quod extra animum eius sit, intuetur; virtutem
 8 22|            quem probas, quae offendant animum, vel alicuius secreti incauta
 9 23|                 Si verus est, effundit animum suum, sicut effundebat mysteria
10 23|             est, sic nostrum propalare animum, et effundere viscera, quorum
11 27|            Etsi amaritudo correptionis animum eius vulneret, tu tamen
12 28| invisceraverant miris modis, et ita in animum induxerant meum, ut mihi