Cap.

 1 1 |     ingrate accipiamus locum, tempus et otium. Nam paulo ante
 2 1 |      professio. Sed ne in his tempus ad alia necessarium insipienter
 3 2 |     est: «Est amicus secundum tempus, et non permanebit in die
 4 4 |        ad hoc tamen non solum tempus coenae, cui deesse non permittimur,
 5 9 |       consideratione. Haec ad tempus vehementius afficit, arctius
 6 10|  recedo, cras profecto cum se tempus obtulerit rediturus. Videat
 7 12| triste; si quasi non amans ad tempus tibi sese subtraxerit; si
 8 18|    debeat, modum etiam ipsum, tempus quoque et locum non ignoret.
 9 21|      locum servantes ubi, non tempus quando, non personas, quibus
10 24| facilius transeundum. Sed iam tempus est, ut quemadmodum amicitia