Cap.

1 2 |         Ivo. Non sim tibi oneri, rogo te, si non ista sufficiant;
2 4 |      facere breviorem. Dic nunc, rogo te, utrum elapsum animo
3 8 |    contra ignaviam pugnat? Quis, rogo, hominum maxime adolescentium,
4 15|     minime. Gratianus. Quid est, rogo te, in amicitia non esse
5 15| prodiderit. Galterus. Quae sunt, rogo, illa vitia, pro quibus
6 20| eligendum descripsimus. Aliquam, rogo, a te ipso, huius tuae dilectionis
7 22|      iucunda sit. Galterus. Cur, rogo te? Aelredus. Ponamus totum
8 22|  perambulant semitas maris. Dic, rogo nunc, utrum sine socio omnia
9 27|      vivat. Galterus. Distingue, rogo, inter simulationem et dissimulationem.