bold = Main text
    Cap.                                 grey = Comment text

  1 1 |        huc atque illuc: et verae amicitiae legem ignorans, eius saepe
  2 1 | apparebat. Et licet nec ad illud amicitiae genus me viderem idoneum,
  3 1 |      gratulabar tamen quamdam me amicitiae formulam reperisse, ad quam
  4 2 |       Constat enim Tullium verae amicitiae ignorasse virtutem; cum
  5 2 |     benevolentia et caritate, ad amicitiae perfectionem eos pervenisse
  6 2 |       recepit; sed nec eum verae amicitiae gustasse delicias qui vel
  7 2 |   tullianam diffinitionem, verae amicitiae virtute pollebant, de quibus
  8 2 |     plures gremio caritatis quam amicitiae amplexibus recipiendos,
  9 2 |      gratum et dulce etiam talis amicitiae vinculum experiuntur. Non
 10 2 |  Aelredus. Falso sibi praeclarum amicitiae nomen assumunt, inter quos
 11 2 |     poterit. Unde colligitur eos amicitiae solo nomine gloriari, falli
 12 2 |       similitudinem, etiam illae amicitiae quae verae non sunt, amicitiae
 13 2 |   amicitiae quae verae non sunt, amicitiae nuncupentur; dum tamen ab
 14 2 |    similitudo conglutinat. Verum amicitiae carnalis exordium ab affectione
 15 2 |         nolle, sibi existimantes amicitiae legibus imperari. Haec itaque
 16 2 |      acerba fugat. Attamen huius amicitiae vitiosae principium quosdam
 17 2 |       plerumque ad quamdam verae amicitiae provehit portionem; eos
 18 4 |                              4 - Amicitiae origo et progressus~ ~AELREDUS.
 19 4 |        et progressus~ ~AELREDUS. Amicitiae, ut mihi videtur, primum
 20 4 |     inter ipsa sensibilia quanta amicitiae species et societatis amoris
 21 4 |         nihil magis quam ea quae amicitiae sunt curare videantur. Sic
 22 4 |          non obstitisset caritas amicitiae; et ita solitudinem excluderet
 23 4 |          expressius caritatis et amicitiae incentivum, de ipsius substantia
 24 4 |  superior vel inferior, quod est amicitiae proprium. Ita natura mentibus
 25 4 |         humanis, ab ipso exordio amicitiae et caritatis impressit affectum,
 26 4 |         communi privata praeponi amicitiae caritatis que splendorem
 27 4 |       arctiori se dilectionis et amicitiae foedere constrinxerunt;
 28 4 |      exstingui non potuit, ipsum amicitiae et societatis affectum non
 29 4 |         foedera detestanda; quae amicitiae pulcherrimo nomine palliata,
 30 4 |      congruum mihi videtur, quod amicitiae sapientiam adiunxisti, cum
 31 4 |      tamen sequitur de caritate, amicitiae profecto dare non dubito,
 32 5 |                           5 - De amicitiae fructibus~ ~Aelredus. Non
 33 5 |          me movit oratio; ita in amicitiae desiderium totum animi mei
 34 5 |  Gratianus intravit, quem ipsius amicitiae alumnum iure dixerim, cuius
 35 5 |         amari et amare; ne forte amicitiae nimium avidus, eius que
 36 5 |         serio, non ludo, alumnum amicitiae appellandum putasti, debueram
 37 5 |   quoniam tanta restant adhuc de amicitiae bono dicenda, quae si quislibet
 38 5 |          quod inter eos qui sibi amicitiae glutino copulantur, omnia
 39 5 | consulimus; ad secreta tamen eos amicitiae nostrae non admittimus.
 40 6 |        amicorum est, qui sub una amicitiae lege tenentur. Non enim
 41 7 |   didicisse, ubi ipsa diffinitio amicitiae posita et exposita, merito
 42 7 |      vicem rependere, satis dare amicitiae credunt. Mihi sane nulli
 43 7 |   invicem mori, eos ne ad summam amicitiae conscendisse fatebimur?
 44 7 |        Foedus est enim amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe
 45 7 |           Sed nec amicos Absalon amicitiae virtus excusat, qui perduellioni
 46 8 |                              8 - Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda~ ~
 47 8 |      possit odire cum velit; sic amicitiae laxandas habenas, quas vel
 48 8 |    laboravimus, si tam facile ab amicitiae tepuerimus appetitu; cuius
 49 8 |         igitur certum sit multos amicitiae similitudine falli, expone,
 50 9 |           ab his quos spiritalis amicitiae dulcedo delectat, omnimodis
 51 9 |          non tam amicitiam, quam amicitiae dicimus esse venenum, cum
 52 10|      Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo~ ~Eapropter
 53 10|      origo~ ~Eapropter primordia amicitiae spiritalis, primum intentionis
 54 10|       dicere supersedeo, cum nec amicitiae nomine digna, ut superius
 55 10|           Utrum igitur de fructu amicitiae satis dixerimus, utrum etiam
 56 10|         assentationes quae falso amicitiae nomine palliantur, manifeste
 57 10| refellisse sententiam, qui metas amicitiae in flagitiorum et facinorum
 58 10|    utilitatis modum, quantitatem amicitiae metiuntur. Nam duas earum,
 59 10|         amico. His igitur falsis amicitiae finibus explosis, finem
 60 10|          finibus explosis, finem amicitiae ex verbis Domini proferendum
 61 10|     vellent pro invicem mori, ad amicitiae summam crederentur evecti,
 62 10|         arguendos. Postremo quae amicitiae bonis omnibus sunt cavendae,
 63 10|         certa et vera spiritalis amicitiae meta: nihil scilicet negandum
 64 10|          Aelredus. Fons et origo amicitiae amor est, nam amor sine
 65 10|        affectu. Quis horum vobis amicitiae videtur commodatior? Galterus.
 66 10|      quos sic diligimus ad illud amicitiae admittendi sint dulce secretum,
 67 11|                             11 - Amicitiae fundamentum~ ~Fundamentum
 68 12|        quatuor gradus, quibus ad amicitiae perfectionem conscenditur;
 69 12|        fuerit involutus, non diu amicitiae leges vel iura servabit.
 70 12|         consideremus, ne nos eis amicitiae vinculis constringamus;
 71 13|           De causis dissolvendae amicitiae. - Qui conviciatur autem
 72 13|         quae solum id quo tactae amicitiae subveniendum foret, humilitatis
 73 13|   contigerit in aliquo nos legem amicitiae praeterire, vitemus superbiam,
 74 13|          detrahere amico venenum amicitiae reputemus, quod Mariae frontem
 75 14|    cavendi sunt. Cum enim magnus amicitiae fructus sit securitas qua
 76 14|         praeterea magis competit amicitiae, quam pax quaedam ad invicem
 77 15|        nobis sermo est, ita mihi amicitiae iura conservat, ut commotum
 78 15|        sunt; et hic honos veteri amicitiae tribuendus, ut in culpa
 79 15|       prospice famae, nec umquam amicitiae eius prodas secreta, quamvis
 80 16|    habuerat, suspendit in cruce, amicitiae quam ille fraudulentis consiliis
 81 16|        plebis tamen salutem huic amicitiae praeferens, ipsum Sisaram
 82 16|      propheta David, cum de iure amicitiae cognationi Ionathae debuerat
 83 17|          horror, semper antiquae amicitiae quaedam videantur remansisse
 84 17|        Geram vobis morem. Amorem amicitiae diximus esse principium.
 85 17|        ex affectu dulcis. Deinde amicitiae ponendum diximus fundamentum,
 86 17|      talis que servetur antiquae amicitiae reverentia, ut licet ipsum
 87 19|                       19 - Fides amicitiae~ ~Nihil in amicitia fide
 88 20|      salvator noster verae nobis amicitiae formam praescripsit: «Diliges,
 89 20|   Certiores autem plerumque sunt amicitiae pauperum vel inopum quam
 90 20|         sic tollat paupertas, ut amicitiae non minuat, sed potius augeat
 91 23|      complectimur, quos tamen ad amicitiae secreta non admittimus,
 92 23|         Ambrosius: «Dedit formam amicitiae quam sequamur, ut faciamus
 93 24|                    24 - De cultu amicitiae~ ~Aelredus. Amicitia haec
 94 24|     toleranda est, quasi quaedam amicitiae sanctioris principia; quibus,
 95 24|      autem cavenda suspicio est, amicitiae venenum, ut numquam male
 96 24|    proclivior. Est praeterea vis amicitiae, parem esse inferiori superiorem.
 97 24|      inane; et in pulchritudinem amicitiae quae non sericis vel gemmis
 98 24|          O praeclarissimum verae amicitiae speculum. Mira res. Rex
 99 24|         amantissimus adolescens, amicitiae iura conservans, fortis
100 24|           qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum aestimarent; illos
101 24|        imperia, potestates, opes amicitiae non anteponunt; ut cum ex
102 24|         haec sint, ex altera vis amicitiae, non multo illa malint.
103 25|                             25 - Amicitiae lex in petendis et dandis~ ~
104 25|          in hac parte spiritalis amicitiae gratia? Aelredus. Felicissimam
105 25|         certe praestat spiritali amicitiae firmitatem sancta paupertas,
106 25|        Cum enim peremptorium sit amicitiae cupiditas, tanto certe facilius
107 26|  parcendum. Optimus itaque comes amicitiae verecundia est; et ideo
108 26|        maximum ornamentum tollit amicitiae, qui ab ea tollit verecundiam.
109 27|         monere et moneri proprie amicitiae est; et alterum libere facere,
110 27|      nulla, quae maxime repugnat amicitiae. Debet quippe amico veritatem;
111 27|        veritatem; sine qua nomen amicitiae valere non potest. Corripiet
112 28|           Denique prior in ipsis amicitiae nostrae principiis ereptus
113 28|         a me dilectus, per omnes amicitiae gradus, quousque talium
114 28|       mentis vocis que libertas, amicitiae nostrae cumulum addidit;
115 28|          ex ipsis eligat quos ad amicitiae secreta lege familiari admittat,
116 28| amplectitur Christum; spiritalem amicitiae fructum pleno laetus ore