bold = Main text
   Cap.                                   grey = Comment text

 1 2 |            de pluribus. Unde ipsam amicitiam non inter fortuita vel caduca,
 2 2 |           17); manifeste declarans amicitiam aeternam esse, si vera est;
 3 2 |           suis. Ivo. Ergo ne inter amicitiam et caritatem nihil distare
 4 2 |          desinet esse amicus. Quam amicitiam quidam eleganti versu ita
 5 3 |          Quae quidem diffinitio ad amicitiam exprimendam satis mihi videtur
 6 3 |         expediat nolle. Hanc nempe amicitiam prudentia dirigit, iustitia
 7 4 |          quique inter caritatem et amicitiam distinxerunt; animadvertentes
 8 4 |           incaute incideretur. Sic amicitiam quam natura instituit, quam
 9 4 |             Manifestum proinde est amicitiam naturalem esse sicut virtutem,
10 4 |          infertam, ut pene dixerim amicitiam nihil aliud esse, quam sapientiam.
11 4 |         potest, numquam vera fuit. Amicitiam etiam nec subsistere quidem
12 5 |      gradus ad Christi conscendens amicitiam, unus cum eo spiritus efficitur
13 7 |          senserit; ego aliud nihil amicitiam esse credidi, quam inter
14 7 |            correptione; quomodo ad amicitiam vel aspirare eum fas est,
15 7 |           igitur, nisi inter bonos amicitiam stare non posse. Galterus.
16 7 |    praestare. Inter tales profecto amicitiam oriri, a talibus conservari,
17 8 |        illorum cado sententiam qui amicitiam dicunt esse cavendam, rem
18 8 |        difficilius aestimant, quam amicitiam usque ad diem vitae extremum
19 8 |          que nimis sit post initam amicitiam rem in contrarium verti.
20 8 |        mundo tollere videntur, qui amicitiam e vita tollunt, quia nihil
21 8 |           n. 47). Qualis sapientia amicitiam detestari, ut sollicitudinem
22 8 |             Stulte Chusi arachites amicitiam quae erat ei cum David tanta
23 8 |    quemquam amare concesserim, qui amicitiam quaestum putant; tunc se
24 8 |          tibi est pervidere nullam amicitiam quae bonos dedeceat recipiendam.
25 9 |      valens. Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam
26 9 |   omnimodis caveatur. Quam non tam amicitiam, quam amicitiae dicimus
27 10|        sunt, sed sequi debent ista amicitiam, non praecedere. Necdum
28 10|       tantos viros partam credimus amicitiam, sed ab ipsa potius tantam
29 10|          ineptius esse potest quam amicitiam hactenus extendi, ut in
30 12|            tamen quos diligimus in amicitiam sunt recipiendi, quia nec
31 12|            detestabilior, quam qui amicitiam laeserit; nihil que magis
32 12|            sed ipsam quae vera est amicitiam diffinitio ista complectitur.
33 12|        iura servabit. Huiusmodi ad amicitiam non facile eligendi sunt;
34 12|        summopere est, ut sanati ad amicitiam habeantur idonei; videlicet
35 12|          At cum stulto diu servare amicitiam quis non credat impossibile?
36 12|      homine summa religione colere amicitiam; quem usque ad eius vitae
37 12|       offendant. Tales si forte in amicitiam receperimus, patienter tolerandi
38 12|          et semel a me receptus in amicitiam, a me poterit numquam non
39 12|       conviciatur amico, dissolvit amicitiam. Ad amicum, inquit, etiamsi
40 12|  disputatione dissenserit, non his amicitiam aestimes dissolvendam. Est
41 13| conviciatur autem amico, dissolvit amicitiam~ ~Ad amicum si produxerit
42 13|        ille; nec donec sanetur, ad amicitiam eligendus. Abiuremus convicia,
43 13|     beneficio repetamus. Rex David amicitiam quam Naas regi filiorum
44 14|           14 - Qui minus idonei ad amicitiam~ ~Nec solum nimium iracundi,
45 15|         propellant. Quos maxime in amicitiam quasi exercitatiores assumendos
46 15|   mentionem, quem a te receptum in amicitiam non dubitamus, utrum tibi
47 15|     Aelredus. Inter nos contractam amicitiam non dubitatis? Gratianus.
48 15|     impossibile fuerit, non statim amicitiam rumpendam, vel discindendam
49 15|         Sunt alia vitia pro quibus amicitiam non rumpendam, ut diximus,
50 15|          his omnibus ab eo quem in amicitiam receperas, impetaris, quibusdam
51 15|           in amicum, laesam dicant amicitiam, et omne consilium quod
52 15|          his omnibus post dimissam amicitiam impetaris, quamdiu tolerabilia
53 15|             illa vitia, pro quibus amicitiam paulatim dicis esse solvendam? ~ ~
54 16|        separari. Patet igitur hanc amicitiam quae patitur sectionem,
55 17|                            17 - Ad amicitiam quatuor requiruntur~ ~Aelredus.
56 17|         requiruntur~ ~Aelredus. Ad amicitiam quatuor specialiter pertinere
57 17|     patiaris ab illo quem semel in amicitiam suscepisti, non statim eam
58 20|          nempe talis es, qualem in amicitiam eligendum descripsimus.
59 22|        quos elegimus in amicos, ad amicitiam probentur idonei. Cavendus
60 22|      quosque quos elegerit, tantam amicitiam et caritatem, ut sic quisque
61 22|        quibus sic diligeris, te in amicitiam assumpsisse putabimus? ~ ~
62 24|           ab hominis ad Dei ipsius amicitiam, ob quamdam similitudinem
63 24|             ab excellentioribus in amicitiam assumuntur; quos oportet
64 24|          cum David: et servulum in amicitiam adaequans Domino, sic fugatum
65 24|          adversitate consilium, et amicitiam regno praeferens: tu eris,
66 24|       amorem, cuius gratiam, cuius amicitiam non corrumperent, non minuerent,
67 24|       patiens ad convicia, propter amicitiam regni contemptor, immemor
68 28|       variaret capillos, in summam amicitiam assumpsi. Et illum quidem
69 28|   coadiutorem. Inter utramque hanc amicitiam, memoria praeeunte discernens,
70 28| praetendens inscitiam, praetendens amicitiam qua iam initiabamur; ne
71 28|      claudamus, ab amore profectam amicitiam non dubitatis. Qui vero
72 28|      rogatus; constiterit que tibi amicitiam eum virtutem putare, non