bold = Main text
   Cap.                                   grey = Comment text

 1 1 |         Loquere ergo secure et cum amico omnes curas tuas cogitationes
 2 2 |        videtur, amicus dicitur; ab amico amicitia. Est autem amor
 3 5 |     componit prospera; ita ut sine amico inter mortales nihil fere
 4 5 |         Solus omnino est, qui sine amico est. At quae felicitas,
 5 5 |         pluribus locis utimur quam amico. In omni actu, in omni studio,
 6 5 |   cognitione consistit; ut homo ex amico hominis Dei efficiatur amicus,
 7 5 |          spiritu Christi adhaerens amico, efficitur cum eo cor unum
 8 7 |          privatum, favendum putant amico. Quidam solam fidem detrahendam
 9 7 |      caetera non cavenda. Alii pro amico contemnendam pecuniam, expuendos
10 7 |     afficiatur erga amicum. Quidam amico in omni beneficio vel obsequio
11 7 |          turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est eum facere,
12 7 |            fidem et honestatem pro amico aestimant faciendum. Nulla
13 10|          huiusmodi, haec utique ab amico exspectanda sunt, sed sequi
14 10|      obsequiis vicem quis rependat amico, cum omnia illis debeant
15 10|         sublimia sentire debeat de amico. His igitur falsis amicitiae
16 10|            nihil scilicet negandum amico, nihil pro amico non sustinendum,
17 10|          negandum amico, nihil pro amico non sustinendum, quod minus
18 10|            vita, quam ponendam pro amico divina sanxit auctoritas (
19 10|           omnino negandum censemus amico, quod mortem inferat animae,
20 10|            quae vel exhibenda sunt amico, vel pro amico toleranda,
21 10|      exhibenda sunt amico, vel pro amico toleranda, quis servandus
22 12|       torqueat, quam vel deseri ab amico vel impugnari; cum summo
23 12|    sermonis vel actionis excessus, amico id indulgendum; vel certe
24 12|        minuebatur virtus, cedendum amico fuit, ut et tolerarem in
25 12|         loquentem: qui conviciatur amico, dissolvit amicitiam. Ad
26 13|              Qui conviciatur autem amico, dissolvit amicitiam~ ~Ad
27 13|         quidquid ira instigante ab amico iaculatum fuerit in amicum,
28 13|          ille superbus et ingratus amico contumeliam adiecit contemptui.
29 13|      promeruit. Postremo detrahere amico venenum amicitiae reputemus,
30 14|         qua te credis et committis amico; quomodo in eius amore aliqua
31 18|                            18 - In amico probanda quatuor~ ~Aelredus.
32 18|           quaedam probanda sunt in amico: fides, intentio, discretio,
33 18|     Discretio, ut quid praestandum amico, quid ab amico petendum,
34 18|         praestandum amico, quid ab amico petendum, in quibus contristandum
35 18|           quibus contristandum pro amico, in quibus amico congratulandum,
36 18| contristandum pro amico, in quibus amico congratulandum, et quem
37 18|    contemnat vel odiat, ut eum pro amico quaelibet adversa sustinere
38 19|     Fidelis quippe amicus nihil in amico quod extra animum eius sit,
39 22|           totum dedat et committat amico. Galterus. Fateor, adhuc
40 23|           aperiamus secreta nostra amico, quaecumque in pectore habemus,
41 24|        venenum, ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti
42 24|      Numquam ergo tuo te praeferas amico, sed si forte in his quae
43 24|           inveneris, tunc te magis amico submittere non cuncteris,
44 24|    resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate
45 24|   sententiam protulisset, Ionathas amico non defuit. Quare, inquit,
46 24|     aequalitas non servatur. Defer amico ut aequali, ait Ambrosius,
47 25|          qualem te debeas exhibere amico, prudenter adverte. Et de
48 25|         improperat. Sic igitur des amico, ut non improperes, non
49 25|        igitur tibi esse debeat cum amico cor unum et anima una, iniuriosum
50 26|           profecto licet non sibi, amico tamen credit esse parcendum.
51 27|         quidquid suadendum est, ab amico facilius recipitur, et securius
52 27|            suspecta. Amicus igitur amico quod honestum sit suadeat,
53 27|          amoveatur; quae non solum amico, sed nec libero quidem digna
54 27|       veritati clausae sunt, ut ab amico verum audire nequeant, huius
55 27|        Ambrosius, si quid vitii in amico deprehenderis, corripe occulte;
56 27|   excusatio est. Debet enim amicus amico compati, condescendere,
57 27|          ita se conformet et aptet amico, ut eius congruit qualitati;
58 27|            amicitiae. Debet quippe amico veritatem; sine qua nomen
59 28|              Epilogus~ ~Praestemus amico quidquid amoris est, quidquid
60 28|        socium, de socio amicum, de amico amicissimum facerem. Videns
61 28|         Ego quoque vicem rependens amico, accepta occasione durius
62 28|             Deinde sic se impendat amico, ut levitas omnis absit,
63 28|            dedeceat, vel petere ab amico, vel praestare rogatus;
64 28|          vel dolor educit. Ita pro amico orans Christum, et pro amico
65 28|       amico orans Christum, et pro amico volens exaudiri a Christo,