12-coena | coepe-discr | discu-haben | haber-luto | luxur-petim | petit-respu | restr-vade | vae-zelo
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
501 4 | ipsius fructu vel utilitate coeperimus disputare, manifestius pervidebis.
502 28| impatientem reperi, nec ingratum. Coepi deinde consiliorum meorum
503 2 | inscientiae meae, ut me non cogas docere quod nescio. Ab amore,
504 1 | aetas praescribit, imperitia cogit, hortatur professio. Sed
505 22| reformatum te in antiquum cogita statum, omnia habere subiecta,
506 17| tristia; de omnibus quae cogitantur, sive nociva sint, sive
507 1 | cum amico omnes curas tuas cogitationes que commisce, ut vel discas
508 6 | omnibus quae de mundo sunt cogitationibus desideriis que sopitis,
509 10| illius prius eguerit nemo qui cogitet. Verum quod ipse vir magnarum
510 16| laborasse, septem viros de cognatione eius, gabaonitis tradidit
511 16| David, cum de iure amicitiae cognationi Ionathae debuerat pepercisse,
512 5 | quomodo ad Dei dilectionem et cognitionem gradus quidam sit amicitia,
513 2 | speculo nostro, quod satis cognitum habes, quam lucide potuimus
514 2 | vel lucidius intellegat et cognoscat optanda; cum non parum credendus
515 22| certa que in his omnibus cognoscendis non desint indicia, dementiae
516 4 | cum finis eius fructus que cognoscitur. ~ ~
517 15| prorumpentem in verba, solo nutu cohibeam; et ea quae displicent numquam
518 15| levitatem servata gravitate cohibeant, suspiciones dilectionis
519 10| causam, et appetendam, et colendam, et conservandam existimant.
520 10| Quae tunc plena merces erit colentibus eam, cum tota translata
521 24| Non enim amicitia recte colitur, a quibus aequalitas non
522 5 | comparetur, non habens qui sibi collaetetur in rebus secundis, in tristibus
523 4 | cupiunt, vel in seipsis pro collata sibi sapientia superbiunt;
524 4 | doceret omnes aequales, quasi collaterales; nec esset in rebus humanis
525 7 | esse cedendum, hac nostra collatione satis persuasum est. Unde
526 25| spicas relinquere, quas illa colligeret absque pudore. Sic et nos
527 28| Sed quia hic amor multos colligit, ex ipsis eligat quos ad
528 2 | amare non poterit. Unde colligitur eos amicitiae solo nomine
529 10| fundamentum, in quo eius sunt collocanda principia; ut sic recta
530 2 | etiam mundi huius philosophi collocarunt. Quibus Salomon in proverbiis
531 23| tuus Augustinus describit, colloqui scilicet et conridere, et
532 1 | est qui intercidat amica colloquia; gratae que huic solitudini
533 4 | rarum te cum habere posse colloquium? Aelredus. Et illis quoque
534 4 | aestimentur. Ita se sequuntur, ita colludunt sibi, ita motibus simul
535 8 | Galterus. Felle putabam carere columbas. Verumtamen haec istorum
536 26| parcendum. Optimus itaque comes amicitiae verecundia est;
537 24| liberior et dulcior, ad comitatem facilitatem que sine levitate
538 14| quippe semper curiositas comitatur, quae continuos ei stimulos
539 8 | auferre nituntur e mundo, qui comitem illarum sollicitudinem e
540 2 | amicitia, quam vel libido commaculat, vel avaritia foedat, vel
541 24| regno, honore privandum commemorans. Cum enim in David mortis
542 4 | Iesu Ioannes de caritate commemorat: Deus amicitia est? Aelredus.
543 3 | usum venerit; usus vero eam commendabilem fecerit. ~ ~
544 1 | eius fuerit ortus vel causa commendantes. In secundo eius fructum
545 4 | bonum societatis altius commendaret: non est bonum, inquit,
546 8 | vicinum, tam multipliciter commendasti. Sit illius ista sententia,
547 5 | omnia secreta committas, et commendes consilia? Quid igitur iucundius,
548 1 | curas tuas cogitationes que commisce, ut vel discas aliquid vel
549 27| Ecclesiam suam, Iohanni commisit dulcissimam matrem suam.
550 22| probato se totum dedat et committat amico. Galterus. Fateor,
551 19| nec profunda nostra sunt committenda secreta; sed primo exteriora
552 2 | et quidquid in illo est, committere non formidamus; illis vicissim
553 14| securitas qua te credis et committis amico; quomodo in eius amore
554 6 | coniunctione labiorum, sed commixtione spirituum, castificante
555 10| vobis amicitiae videtur commodatior? Galterus. Hic ultimus sane,
556 5 | occurrat compatiens, omni commodo occurrat congratulans; ut,
557 12| insuper, in quo excesserit, commonendum. Gratianus. Ille tuus quem
558 27| supervenientibus causis, paululum commotior sensus ei fuerit aliquantulum
559 7 | contra honestatem, contra commune bonum vel privatum, favendum
560 24| est. Simplices quippe, et communes, et consentientes, et qui
561 4 | subintrasset, fecisset que bono communi privata praeponi amicitiae
562 5 | facit, adversas partiens, communicans que leviores. Optimum ergo
563 6 | in signum pacis, sicut communicaturi in Ecclesia interiorem pacem
564 2 | scilicet qui primum spe lucri communis foedus ineuntes dum sibi
565 4 | placere posset luxurioso. Compacta sunt etiam inter pessimos
566 22| capris nutriendis, eligendis, comparandis, satis periti sint, certa
567 4 | carnalibus illis carnalia compararem solus sedebas, modicum semotus
568 4 | cum inter illas nulla sit comparatio. Aelredus. Saepe minora
569 8 | cuius amor vili pretio comparatur, levissima recedit offensa.
570 14| Cuius affectus molli luto comparatus, diversas et contrarias
571 28| et studiorum parilitate comparaveram, cum adhuc essem adolescens;
572 22| hanc proinde similitudinem comparemus amicos quos non secus quam
573 5 | esse iucundum; homo bestiae comparetur, non habens qui sibi collaetetur
574 27| Debet enim amicus amico compati, condescendere, vitium eius
575 5 | omni incommodo occurrat compatiens, omni commodo occurrat congratulans;
576 27| putare; corripere humiliter, compatienter. Corripiat eum vultus tristior,
577 12| vel alia quaelibet passio compellere consuevit. ~ ~
578 2 | excipere, caritatis lege compellimur (Matth. V, 44). Amicos autem
579 4 | exspectatio satis onerosa compellit. Aelredus. Iam nunc, frater,
580 10| cernitis, importunitate compellunt. Galterus. Invitus certe
581 26| erumpentem, amici mei nutus compescuit vel extinxit; quotiens verbum
582 14| imagines. Quid praeterea magis competit amicitiae, quam pax quaedam
583 19| virtutem in propria sua sede complectens, caetera omnia quasi extra
584 12| amicitiam diffinitio ista complectitur. Gratianus. Quare non et
585 4 | omnes creaturas suas pax componeret, et uniret societas; et
586 5 | confodit, adversa temperat, componit prospera; ita ut sine amico
587 12| fuerint emendati mores, vita composita, ordinati affectus, nec
588 12| disputasti, utrum omnes comprehendat, scire desidero. Aelredus.
589 10| quae disputata sunt brevi comprehendens epilogo, quasi prae oculis
590 15| qui iracundiam patientia comprimant, levitatem servata gravitate
591 12| iracundi, qui tamen ita hanc comprimere et temperare soliti sunt
592 4 | certis rationibus visus es comprobasse; tunc primum vehementius
593 19| et frater in angustiis comprobatur» (Prov.XVII, 17). Et alias,
594 1 | mearum huius meditationis me compulit occupatione restringere.
595 2 | ut ait quidam, etiam ipse conatus magnus est. Unde virtuosae
596 28| Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas roborabatur,
597 1 | Et utinam hoc mihi tua concedat dignatio, ut quotiescumque
598 17| Cellerarius adest, cui si concedatur ingressus, non erit tibi
599 12| ipso; nihil sibi volens concedi, nihil ipse praestare rogatus,
600 5 | tandem ad spiritale convivium concedis accessum. Nam si me serio,
601 2 | tot retro saeculis fama concelebrat» (Lib. de Amic. n. 15).
602 5 | evaporet si quid molestum mens conceperit; cui communicet si quid
603 28| invicem doleamus, securitate concepta, de summi illius boni aeternitate
604 20| licitatione pretiorum, sed concertatione benevolentiae. Eius igitur
605 8 | ut eorum quemquam amare concesserim, qui amicitiam quaestum
606 12| cum prior ille iam in fata concesserit; alter tibi, licet nos non
607 10| pessimorum similitudo morum conciliat; de qua dicere supersedeo,
608 8 | delectationis ex alterius bono concipiant, nihil amaritudinis sua
609 1 | dissensionis molestia sancto fine concludi. Aelredus. Miror cur a me
610 12| ubi utriusque voluntas non concurrebat in unum, meam mihi facilius
611 27| enim amicus amico compati, condescendere, vitium eius suum putare;
612 4 | communio. Postremo cum hominem condidisset, ut bonum societatis altius
613 1 | dulcissimi illius nominis condimento, quamvis subtiliter disputatum
614 5 | enim omnes virtutes sua condit suavitate, vitia sua virtute
615 24| quanto minus conferendum conditio vel paupertas praescribit.
616 24| unusquisque alteri suam conditionem communicet ut fiat aequalitas,
617 4 | licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit, in meo tamen
618 1 | Scripturarum fuisset sale conditum, meum sibi ex toto rapiebat
619 2 | gaudenti congaudeat, et dolenti condoleat, et omnia sua esse sentiat,
620 17| seponitur iucunditas, quam amica confabulatio pariebat. Familiaritas proinde
621 2 | doceam sed te cum potius conferam; cum tu ipse viam utrisque
622 25| utilitatibus vel necessitatibus conferenda. Sed non omnes omnia possunt.
623 24| conferre honoris, quanto minus conferendum conditio vel paupertas praescribit.
624 20| semper aliquid quod tua sibi conferri possit industria, honorem,
625 13| subveniendum foret, humilitatis et confessionis excludit remedium, reddens
626 28| medium; sperans, ut postea confessus est, hac me praesumptione
627 24| non cuncteris, praestare confidentiam, extollere verecundum; et
628 22| et a quo me diligi non confiderem, tanto gaudio perfusus sum
629 5 | audeas loqui ut tibi; cui confiteri non timeas si quid deliqueris;
630 2 | accenditur unus ab altero, et conflantur in unum; ut inito foedere
631 23| gratissimos, quasi fomitibus conflare animos, et ex pluribus unum
632 24| insaniam rex, lancea nisus est confodere Ionatham cum pariete, addens
633 5 | suavitate, vitia sua virtute confodit, adversa temperat, componit
634 28| conformatio vultuum. Sic enim conformari sibi debent amici, ut statim
635 28| parilium studiorum, et quaedam conformatio vultuum. Sic enim conformari
636 4 | quae virtus putabatur, sibi conformem facit; et ideo iam non virtus
637 27| corriguntur. Amicus proinde ita se conformet et aptet amico, ut eius
638 4 | que vertebas, nunc frontem confricabas manu, nunc capillos digitis
639 21| minima quaeque se erigunt; confundunt omnia, non locum servantes
640 2 | toleret; cui et gaudenti congaudeat, et dolenti condoleat, et
641 15| amicum odia et maledicta congeminent, detrahentes in angulis,
642 2 | studiorum que similitudo conglutinat. Verum amicitiae carnalis
643 18| pro amico, in quibus amico congratulandum, et quem amicum nonnumquam
644 5 | compatiens, omni commodo occurrat congratulans; ut, secundum Apostolum,
645 27| personae crimen impegit, sed congrua dissimulatione praemissa,
646 27| et aptet amico, ut eius congruit qualitati; et cui in exteriori
647 4 | Sed pace tua dico, non congruum mihi videtur, quod amicitiae
648 2 | experiatur dulcedo; libet conicere, quantum habeat suavitatis
649 12| animi, cuius spiritui tuum coniungas et applices, et ita misceas
650 10| quodam speciali affectu coniungimur. Ex sola ratione, sicut
651 2 | assumunt, inter quos est coniventia vitiorum; quoniam qui non
652 4 | multis quadam societate connexuit. Nam ut ab insensibilibus
653 23| describit, colloqui scilicet et conridere, et vicissim benevole obsequi;
654 24| altiora, quasi e vicino conscendant; sicut hesterna die ab hominis
655 28| Christi ipsius amplexum conscendere, nunc ad amorem proximi
656 7 | eos ne ad summam amicitiae conscendisse fatebimur? Aelredus. Absit;
657 12| ad amicitiae perfectionem conscenditur; quorum primus est electio,
658 23| rea sibi nostra videatur conscientia, si non amaverimus redamantem,
659 13| secretorum suorum prolatum conscio, si non credatur, verum
660 10| sed virtutis contemplatio consecravit, multum utrisque novimus
661 22| claustra monasterii circuirem, consedente fratrum amantissima corona,
662 23| rarissima dissensione, condire consensiones plurimas; docere aliquid
663 2 | maximum perveniunt gratum que consensum. Attamen vera amicitia nullo
664 24| mala dicenti credamus vel consentiamus. Accedat huc in sermone
665 13| impiissimus Achitophel parricidae consentiens, cum ei patris consilium
666 2 | Quibus Salomon in proverbiis consentire videtur: «Omni, inquiens,
667 24| rebus moventur, nec eisdem consentiunt stabiles esse possunt, aut
668 2 | Aelredus. Satis nobis in consequentibus elucescet, utrum diffinitio
669 10| appetendam, et colendam, et conservandam existimant. Quod si admittimus,
670 24| adolescens, amicitiae iura conservans, fortis ad minas, patiens
671 8 | quas appetere, colere et conservare debeamus. Aelredus. Cum
672 7 | amicitiam oriri, a talibus conservari, in talibus perfici posse
673 24| praestitit, subtili examinatione considerare. Itaque in amicitia quae
674 10| praeterea amicitia quam consideratio alicuius utilitatis accendit,
675 9 | alicuius commodi vel incommodi consideratione. Haec ad tempus vehementius
676 5 | committas, et commendes consilia? Quid igitur iucundius,
677 8 | esse vivendum, ut nulli consolationi sint; nulli etiam oneri
678 25| legentem spicas alloquitur, consolatur, invitat ad convivium puerorum,
679 26| pusillanimem, suscipiat infirmum, consoletur tristem, iratum sustineat.
680 1 | dicta sunt, si tamen sunt consona rationi, vel certe alia
681 15| conveniat moribus, tuae consonet qualitati. Inter dispares
682 12| idonei. Nam cum amicus tui consors sit animi, cuius spiritui
683 28| quibus tunc initiabar, socium consortem que delegeram; nihil exigens,
684 4 | requiescit spiritus meus donec conspectis omnibus et quid illi disputationi
685 13| atque doloris, felle cuncta conspergens. Hinc scriptum est: qui
686 12| Sunt quidam ex naturali conspersione iracundi, qui tamen ita
687 2 | nihil in ea certum, nihil constans, nihil securum; quippe quae
688 22| firmi sint et stabiles, et constantes in omnibus. Putas ne quemquam
689 24| Firmamentum igitur stabilitatis et constantiae in amicitia, fides est:
690 2 | quos sit amicitia vera~ ~Constat enim Tullium verae amicitiae
691 28| vel praestare rogatus; constiterit que tibi amicitiam eum virtutem
692 17| eius summam pervenitur, constituendos putavimus; cum amicus primum
693 7 | amicitia metam a te opto constitui; maxime propter hunc Gratianum,
694 2 | fidei lege et securitate constrictis. Ivo. Quam multi saeculariter
695 12| nos eis amicitiae vinculis constringamus; quos ad haec vitia vel
696 4 | dilectionis et amicitiae foedere constrinxerunt; inter mala quae videbant
697 15| tentantibus vitiis, resistere consuerunt. Galterus. Ne quaeso, irascaris,
698 28| urgeretur aliquid sibi de consueto rigore laxaverit. Haec eum
699 7 | nec qualem eam somniare consuevimus. Nescio quid hic Galterus
700 12| quaelibet passio compellere consuevit. ~ ~
701 15| tamen subtrahatur dilectio. Consule quantum potes saluti eius;
702 5 | sed vere voluntarie que consulimus; ad secreta tamen eos amicitiae
703 5 | secreto et publico, in omni consultatione, domi foris que, ubique
704 2 | furiis agitata a semetipsa consumitur vel eadem levitate resolvitur
705 7 | inter meliores proficere, consummari autem inter perfectos. Quamdiu
706 1 | elisum erigere, salubri contactu mundare leprosum, relicta
707 18| doleat, ne corripientem contemnat vel odiat, ut eum pro amico
708 24| quae extra naturam sunt contemnere et aestimare quasi nihilum
709 27| possunt promoveri; se que contemni causentur, si non curis
710 28| sufficit, nisi haec vilia et contemptibilia adiecerit. Cavendum autem
711 13| amico contumeliam adiecit contemptui. Ob quam causam, tam ipsum
712 27| quisquam se idcirco dicat contemptum, quia non promotum; cum
713 10| acquievit, suis volens esse contentus. Sic et foedus illud venerabile,
714 15| instabilitas dividat, non conterat suspicio, non verbositas
715 13| XXV, 38). Quod si forte contigerit in aliquo nos legem amicitiae
716 4 | non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus licet sancta
717 17| proinde illa in qua talia continentur, ei neganda est, non subtrahenda
718 17| iucunditatem, de omnibus quae contingunt, sive laeta sint, sive tristia;
719 14| curiositas comitatur, quae continuos ei stimulos acuens, inquietudinis
720 15| iracundum? Aelredus. Inter nos contractam amicitiam non dubitatis?
721 2 | levitate resolvitur qua contrahitur. At amicitia mundialis,
722 14| comparatus, diversas et contrarias tota die, pro arbitrio imprimentis,
723 8 | initam amicitiam rem in contrarium verti. Unde tutius iudicant
724 18| amico petendum, in quibus contristandum pro amico, in quibus amico
725 5 | rebus secundis, in tristibus contristetur; cui evaporet si quid molestum
726 20| se ipsis naturale amoris contuentur exemplar; ubi facile deprehenditur
727 27| monitio acerbitate, obiurgatio contumelia careat. In obsequiis vero
728 15| quibus iurgia, maledicta, contumeliae que gignuntur, erumpant.
729 13| superbus et ingratus amico contumeliam adiecit contemptui. Ob quam
730 4 | Ivonem de amicitia spiritali convenerit; quas tibi ipse proposuerit
731 17| referenda sunt; et utrum ei conveniant, vel ab ea dissideant explorandum.
732 4 | virtutes sunt, nonnulla est convenientia. Neque enim ideo pudicitia
733 4 | adhuc in his inferioribus conversari. Scis autem quia plures
734 28| Quorum primum in initiis meae conversionis, quadam mihi morum similitudine
735 27| mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat. Galterus. Distingue,
736 13| amicus (Eccli. XXII, 25-27) ~Convicium quippe laedit famam, caritatem
737 2 | et silentium nobis ipsa copia indixisset. Annuntiavit
738 28| familiari admittat, in quem suum copiose infundat affectum; denudans
739 28| offensionis, sed insuper copiosiorem fructum percepisse; coepit
740 1 | De amicitia legeris; ubi copiosissime de omnibus quae ad eam spectare
741 20| cuiuslibet tibi velit in amicitia copulari, mercenariam eam aestimans
742 27| concupiscentia homicidium adulterio copulasset, correpturus eum propheta
743 16| vera et spiritalis amicitia copulavit, non posse intervenire discidium.
744 | coram
745 23| laetitia. His atque huiusmodi a corde amantium et redamantium
746 8 | erat, et continuus dolor cordi eius, pro fratribus suis
747 22| consedente fratrum amantissima corona, et quasi inter paradisiacas
748 28| disciplinae regularis mente et corpore infatigabiliter portans.
749 6 | animam in diversis esse corporibus; dicant que cum propheta: «
750 2 | ipsam mentem pulchrorum corporum, vel rerum voluptuosarum
751 15| subita et festinata egeat correctione; non amicitia laedetur si
752 13| ad iniuriam, tumidum ad correctionem. Sequitur mysteriorum, id
753 22| electione resilias, quamdiu correctionis eius spes ulla relucet.
754 27| cap. 21). Sunt enim bonae correptiones, et plerumque meliores quam
755 27| homicidium adulterio copulasset, correpturus eum propheta nathan, regiae
756 4 | addenda nonnulla, plurima vero corrigenda aestimaverim. Galterus.
757 27| Vidi enim aliquos in amicis corrigendis, conceptam amaritudinem,
758 11| eius qualitatem omnimodis corrigendum non dubites. ~ ~
759 27| facilius verbere vel verbo corriguntur. Amicus proinde ita se conformet
760 27| vitium eius suum putare; corripere humiliter, compatienter.
761 27| humiliter, compatienter. Corripiat eum vultus tristior, sermo
762 18| et quem amicum nonnumquam corripiendum credimus, pro quibus id
763 8 | nutrix, nunc ut magister corripiens; nunc timens, ne sensus
764 27| amicitiae valere non potest. Corripiet me, ait sanctus David, iustus
765 21| impatienter ferunt, austere corripiunt, et carentes discretione,
766 14| diligi proclamabit. Si eum corripuerit, odium interpretabitur.
767 15| in alia forte deteriora corruerint, qualis eis servanda sit
768 24| cessit, sic arietata non corruit; quae tot conviciis pulsata
769 9 | quidam emergens, obnubilet et corrumpat; et neglecto spiritu, ad
770 24| gratiam, cuius amicitiam non corrumperent, non minuerent, non obliterarent?
771 8 | ne sensus illorum a fide corrumperentur; nunc cum multo dolore,
772 24| amicitia, quam invidia non corrumpit, non suspicio minuit, non
773 12| amicitia dissolvitur atque corrumpitur, numquam prosiliant; quamvis
774 4 | splendorem avaritia invidia que corrupit; contentiones, aemulationes,
775 4 | aemulationes, odia, suspiciones corruptis hominum moribus invehens.
776 17| inevitabiliter dilabuntur et corruunt, quibus amicitia, teste
777 4 | eamdem voluntatem, eumdem crearet affectum; ne cum alter superior,
778 4 | providit, ut non unus videlicet crearetur, sed plures; inter quos
779 4 | in ipsis est, cui omnis creatura proclamat: Deus meus es,
780 22| diffundente inter se et creaturam suam quam sustulerit, inter
781 4 | aeterna prescripsit, ut omnes creaturas suas pax componeret, et
782 4 | praeter votum accessisse, crebra vultus mutatione querebaris,
783 24| sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus. Accedat
784 2 | disputabimus. Haec volo interim credas numquam fuisse amicum, qui
785 12| servare amicitiam quis non credat impossibile? Galterus. Et
786 13| prolatum conscio, si non credatur, verum tamen esse clametur.
787 19| persecuta, et ille nullius ad credendum adducatur suggestione, nulla
788 2 | cognoscat optanda; cum non parum credendus sit profecisse, qui virtutis
789 2 | scriptum est: «Multitudinis credentium erat cor unum et anima una;
790 10| mori, ad amicitiae summam crederentur evecti, diximus inter quas
791 5 | appetitum; ut nec vivere me crediderim, quamdiu huius tanti boni
792 14| interpretabitur. Si laudandum crediderit, irrisum se calumniabitur.
793 7 | aliud nihil amicitiam esse credidi, quam inter duos voluntatum
794 10| eam existimant, ineptiae credidimus arguendos. Postremo quae
795 8 | caritatis, quam virtutem maximam credidit, infirmabatur cum infirmis,
796 14| fructus sit securitas qua te credis et committis amico; quomodo
797 26| licet non sibi, amico tamen credit esse parcendum. Optimus
798 7 | rependere, satis dare amicitiae credunt. Mihi sane nulli horum esse
799 4 | sui generis societate et creetur, et persistat. Verum inter
800 24| sanctioris principia; quibus, crescente religione et spiritalium
801 28| est. Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas
802 17| turpes, avari, ambitiosi, criminosi, nullam fecimus mentionem.
803 16| amicum habuerat, suspendit in cruce, amicitiae quam ille fraudulentis
804 2 | etsi tradatur flammis, etsi cruci affigatur, omni tempore
805 2 | laboribus, non ipsius corporis cruciatibus. Credo te multotiens, non
806 2 | antiochenam, pulcherrima cuiusdam militis fraude ereptam lupanaribus,
807 8 | similitudine falli, expone, quaeso, cuiusmodi amicitias cavere, quas appetere,
808 2 | dicimus, non utilitatis cuiusque mundialis intuitu, non qualibet
809 27| fieri sinit. Maxime autem culpandus est amicus, et hinc praecipue
810 4 | magnifice disputatum; quid cultoribus suis pariat utilitatis,
811 24| 24 - De cultu amicitiae~ ~Aelredus. Amicitia
812 28| libertas, amicitiae nostrae cumulum addidit; quia volebam eum
813 13| odii atque doloris, felle cuncta conspergens. Hinc scriptum
814 24| magis amico submittere non cuncteris, praestare confidentiam,
815 2 | vel bonorum temporalium cupidine partitur, semper est plena
816 22| alicuius temporalis commodi cupiditate, vel minus discreta correptione,
817 20| eum videris tuorum magis cupidum quam tui; aucupari semper
818 15| modicum solatium praestari cupiens, si in iurgiis se illi aliquis
819 22| poterunt, quibus illius quem cupis esse amicum probetur patientia,
820 4 | ex ea hominibus placere cupiunt, vel in seipsis pro collata
821 28| illum quidem nullo adhuc curae pastoralis onere pressus,
822 8 | satis super que sit sui curam gerere, incautum dicunt
823 19| de quibus non magnopere curandum est, an celentur, an nudentur;
824 8 | amare nullum, amari a nullo curantes. Absit enim ut eorum quemquam
825 4 | quam ea quae amicitiae sunt curare videantur. Sic etiam in
826 8 | plenam sollicitudinis atque curarum, nec timoris vacuam, multis
827 2 | vitiosum viderit pro viribus curet et toleret; cui et gaudenti
828 14| Suspiciosum quippe semper curiositas comitatur, quae continuos
829 3 | iustitia regit, fortitudo custodit, temperantia moderatur.
830 1 | quibus omnibus mihi dumtaxat dabatur intellegi te ad proferendum
831 25| Amicitiae lex in petendis et dandis~ ~Haec lex, ait quidam,
832 25| beneficiis praevenire, talem in dando modum servare, ut ille gratiam
833 4 | rerum sufficientia ipse est, dans aliis esse, et aliis sentire,
834 10| officio, quando ex ratione dati et accepti, quodam speciali
835 19| pauperem et divitem, fortem et debilem, sanum et aegrotum. Fidelis
836 15| suspicio, non verbositas a debita gravitate dissolvat. Praecipue
837 22| correptione, vel aliqua debitae lenitatis transgressione;
838 5 | amicitiae appellandum putasti, debueram in sermonis principio accersiri;
839 16| amicitiae cognationi Ionathae debuerat pepercisse, audiens tamen
840 27| Simulatio, ut mihi videtur, deceptorius quidam consensus est, contra
841 5 | avidus, eius que similitudine deceptus, falsam pro vera, fictam
842 13| auctoritate Spiritus Sancti decernitur occidendus (III Reg. I,
843 17| admittendus, et sic postea ut decet tractandus. Et de electione
844 27| enim ore», ut ait Salomon, «decipit amicum suum» (Prov. II,
845 27| beatum te dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum
846 2 | Prov. XVII, 17); manifeste declarans amicitiam aeternam esse,
847 20| amicitia est, sed plena decoris, plena gratiae» (De Offic.
848 22| donec iam probato se totum dedat et committat amico. Galterus.
849 1 | legendis sacris litteris operam dedi; cum prius nec ad ipsam
850 28| respondisse ad singula, satis dedisse de omnibus, se non modo
851 28| puer se quieti inertiae que dedisset; sic erubuit, ut mox egressus,
852 24| patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum in tanta
853 27| propheta nathan, regiae deferens maiestati, non subito, nec
854 15| dissentiat, ita alterutro nobis deferimus, ut aliquando ille meam
855 20| est. Verum est quidquid defertur pauperi, cuius amicitia
856 28| quamvis nec illi affectus defuerit, nec illum ratio deseruerit.
857 24| protulisset, Ionathas amico non defuit. Quare, inquit, morietur
858 7 | tibi est, vel initia eius degustare, si fontem de quo oriri
859 27| eum vultus tristior, sermo deiectior; intercipiant verba lacrimae;
860 28| transfundatur; sive fuerit deiectus tristitia, sive iucunditate
861 1 | in eo aliquando plurimum delectabar; sed ex quo mihi de sanctarum
862 12| collationem me plurimum delectabat aeque probanda est, idem
863 13| aliorum vituperationibus delectantur. Quid vero scelestius improperio,
864 1 | meorum me gratia plurimum delectaret, et inter mores et vitia
865 28| multis, mihi gloriae et delectationi. Onerosum nulli, sed omnibus
866 8 | oneri vel dolori; qui nihil delectationis ex alterius bono concipiant,
867 6 | sopitis, in solius Christi delecter osculo, et quiescam amplexu,
868 1 | Faciam quidem et libens. Delector enim plurimum quod te pronum
869 12| 12 - Delectus amici~ ~Nec omnes tamen
870 13| quae pater filio moriens delegavit, auctoritate Spiritus Sancti
871 28| initiabar, socium consortem que delegeram; nihil exigens, nihil praestans
872 10| huius non sit posteritas deleta. Cum igitur in bonis semper
873 2 | Haec itaque amicitia nec deliberatione suscipitur, nec iudicio
874 22| ecce coram te omnes mundi deliciae et divitiae, aurum, argentum,
875 28| distentus, claustralium deliciarum et spiritalium dulcedinum,
876 27| dissimulare dicitur peccata delinquentium, nolens mortem peccatoris,
877 5 | confiteri non timeas si quid deliqueris; cui non erubescas revelare
878 22| cognoscendis non desint indicia, dementiae res est, eamdem in amicis
879 28| recreabat tristitia vel moerore demersum. Ipse commotum pacificabat;
880 1 | interciperetur faucibus, iterum demisso capite tacebas; nunc parvo
881 6 | interiorem pacem exteriori osculo demonstrant; in signum dilectionis,
882 7 | quod alterius sit, alteri denegetur, ad fruendum pro voto et
883 | Denique
884 19| alias, arguens infidelem: «Dens putridus, inquit, et pes
885 12| odium, et rixam, et convicia denudabit» (Eccli. VI, 9). Unde ait
886 28| copiose infundat affectum; denudans pectus suum usque ad inspectionem
887 13| perdet fidem. Et paulo post: «Denudare amici mysteria, desperatio
888 13| Hinc scriptum est: qui denudat archana amici, perdet fidem.
889 10| prae oculis in ipsa memoria depinxisti. Age iam precor, et in ipsis
890 25| non vultum avertas, non deponas oculos; sed serena facie,
891 4 | caeteris omnibus irrationabilia deprehendantur, in hac tantum parte ita
892 27| si quid vitii in amico deprehenderis, corripe occulte; si te
893 7 | necdum vitiis aut sopitis aut depressis, ad quaelibet illicita,
894 28| sumus, omni adversitate depulsa, quam oportet nunc ut pro
895 2 | quidam eleganti versu ita derisit: non est personae, sed prosperitatis
896 24| optimum donum est, sublimis descendat, humilis ascendat; dives
897 28| ibi suaviter repausaturum descendere? In hac igitur amicitia
898 4 | aviditas et impatientia tota descendit, quod schedulam ipsam ante
899 7 | esse non possit. Gratianus. Describe nobis, quaeso, inter quos
900 23| sufficit, quam tuus Augustinus describit, colloqui scilicet et conridere,
901 1 | leges in ea ac praecepta descripsit. Ivo. Non usquequaque ipse
902 8 | secundum carnem (Rom. IX, 2). Deserenda igitur illi caritas erat,
903 12| animum torqueat, quam vel deseri ab amico vel impugnari;
904 28| defuerit, nec illum ratio deseruerit. Denique prior in ipsis
905 28| Christo, ipsum diligenter et desideranter intendit; cum subito et
906 2 | et illam quaerentibus et desiderantibus occurrunt et obstrepunt
907 23| aut discere ab invicem; desiderare absentes cum molestia; suscipere
908 2 | et humani pectoris sensu desideratur; ita ut fructus eius praemium
909 9 | neglecto spiritu, ad carnis desideria trahat. ~ ~
910 6 | mundo sunt cogitationibus desideriis que sopitis, in solius Christi
911 2 | delicias qui vel laesus desiit diligere quem semel amavit.
912 10| dulcis, ut esse numquam desinat ordinatus. Est et amicitia
913 2 | spem quaestus, et statim desinet esse amicus. Quam amicitiam
914 16| quod nec in eo qui laeditur desinit esse quod fuit; diligens
915 27| audire nequeant, huius salus desperanda est. Quocirca, sicut ait
916 2 | nullius virtutis acquisitione desperandum sit christiano, cui quotidie
917 13| illo, qui fidem perdit, et desperatione languescit? Ultimum illud
918 2 | sublimitate territus, iam pene despero. Aelredus. Magnarum rerum,
919 24| adiudicatum morti, neci destinatum sibi praetulit; et se humilans
920 28| insuper aculeo cum ipsa morte destructo, cuius nunc punctionibus
921 2 | huius virtutis acquisitione desudo, quam me adepturum, eius
922 15| vitia, aut in alia forte deteriora corruerint, qualis eis servanda
923 12| sententia. Quoniam enim nemo detestabilior, quam qui amicitiam laeserit;
924 13| non est aliud quam occulta detractio. Plaga certe dolosa, plaga
925 28| murmuris et ranconis et detractionis ignarus; incedebat quasi
926 16| secretorum, et occulti morsus detractionum. His sextum addimus. Si
927 7 | amico. Quidam solam fidem detrahendam iudicant, caetera non cavenda.
928 15| et maledicta congeminent, detrahentes in angulis, in tenebris
929 13| suspensus promeruit. Postremo detrahere amico venenum amicitiae
930 13| minus habet, qui occulte detrahit» (Eccle.X, 11). Quemcumque
931 2 | nos non sinat errare per devia, sed certo tramite ad certum
932 1 | bono Domino meo corrigere devium, elisum erigere, salubri
933 5 | qui nescio quot ferculis devoratis, nunc me quasi ad reliquias
934 28| quia totum obedientiae sese devoverat, modeste suscepit. Egit
935 1 | mens dedit affectui, et devovit amori; ita ut nihil mihi
936 6 | eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me» (
937 7 | Galterus. Longe aliud in priori dialogo memini me didicisse, ubi
938 2 | indiciis distinguantur. Dicatur itaque amicitia alia carnalis,
939 2 | quisquam aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia» (
940 27| in potestate constitutus, dicente Iesu: unus ex vobis tradet
941 24| amico sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus.
942 10| morum conciliat; de qua dicere supersedeo, cum nec amicitiae
943 22| transmigrasse affectum, ut dicerem cum propheta: «Ecce quam
944 2 | enim sublimius de amicitia dici potest, quid verius, quid
945 24| post te. Repertos quosdam dicit Tullius, qui pecuniam praeferre
946 28| suave quoddam prout caritas dictabat indicium. Istum iam iuvenem
947 5 | valent; et, quod difficilius dictu est, mortui vivunt» (Cicero
948 8 | debeamus. Aelredus. Cum dictum sit eam nisi inter bonos
949 7 | priori dialogo memini me didicisse, ubi ipsa diffinitio amicitiae
950 13| eiectam extra castra, sex diebus populi communione privavit (
951 8 | quam amicitiam usque ad diem vitae extremum permanere;
952 12| potuit ignorare, ante paucos dies, ut nos putabamus, ira praeventus
953 4 | in medium proferre non differas. Galterus. Faciam quidem.
954 4 | inter has virtutes magna sit differentia, in eo tamen quod virtutes
955 2 | illam quam spiritalem ad differentiam aliarum credimus nominandam,
956 2 | admittatur. Ex ipsa tamen diffinitione, quamvis forte tibi minus
957 22| expectamus, Deo ipso operante, et diffundente inter se et creaturam suam
958 4 | confricabas manu, nunc capillos digitis attrectabas, nunc iram ipsa
959 10| proposuit Galterus, nec mentione dignas existimavi. Quid enim ineptius
960 1 | utinam hoc mihi tua concedat dignatio, ut quotiescumque filios
961 20| libertatem; in quibus omnibus si dignior illo praeferatur, vel certe
962 10| quam multos omni amore dignissimos excludemus; qui cum nihil
963 27| ad honores vel quaslibet dignitates, quos voluerit promovere,
964 24| gradus, vel ordinis, vel dignitatis, vel scientiae, ab excellentioribus
965 7 | amor, nec amicitiae nomine dignus, quo turpe aliquid exigitur
966 17| ea vitia inevitabiliter dilabuntur et corruunt, quibus amicitia,
967 24| ornatur, non possessionibus dilatatur, non pinguescit deliciis,
968 28| aetatem dimissus mihi, et a me dilectus, per omnes amicitiae gradus,
969 27| applaudebant manu, et populus meus dilexit talia. Hoc vitium ubique
970 7 | facinorum et flagitiorum sic se diligant, ut velint pro invicem mori,
971 15| in ipsis causa est, cur diligantur. Attamen in his, qui probati
972 2 | 16), id est ut invicem diligatis. In ipsa namque vera amicitia
973 15| ille quem diligis tu tamen dilige. Si talis fuerit, ut ei
974 23| facere. Hoc est quod nos diligendum credimus in amicis; ita
975 15| infamia. Talibus amicis omnis diligentia adhibenda est, ut sanentur.
976 12| omnibus effugiet amicus. Diligentius proinde haec quinque consideremus,
977 22| illa multitudine quem non diligerem, et a quo me diligi non
978 22| adesset quem aeque ut te ipsum diligeres, a quo te similiter diligi
979 28| hac occasione vel minus diligeret, vel diligeretur minus.
980 28| vel minus diligeret, vel diligeretur minus. Sed his nihil proficiens,
981 22| diligis et a quibus sic diligeris, te in amicitiam assumpsisse
982 20| amicitiae formam praescripsit: «Diliges, inquiens, proximum tuum
983 20| amicos sicut boves suos diligunt, ex quibus aliquid commodi
984 15| igitur his omnibus post dimissam amicitiam impetaris, quamdiu
985 28| puero ad mediam aetatem dimissus mihi, et a me dilectus,
986 28| me cum multis secreto, ut dimitteretur, praetendens aetatem, praetendens
987 3 | nempe amicitiam prudentia dirigit, iustitia regit, fortitudo
988 1 | cogitationes que commisce, ut vel discas aliquid vel doceas, des
989 28| amicitiam, memoria praeeunte discernens, video priorem inniti magis
990 9 | inter licita et illicita discernere non valens. Licet autem
991 16| copulavit, non posse intervenire discidium. Cum enim amicitia de duobus
992 15| amicitiam rumpendam, vel discindendam arbitror, sed ut quidam
993 28| obedientiae frenum, et iugum disciplinae regularis mente et corpore
994 28| solitudinem duxi; ego regularibus disciplinis primus institui. Ex tunc
995 17| moribus, nec a qualitate discordet. Quia vero de vera amicitia
996 27| implicentur. Unde non parvas discordias inter eos, qui putabantur
997 4 | a se graduum diversitate discrepent, quadam sibi tamen similitudine
998 22| commodi cupiditate, vel minus discreta correptione, vel aliqua
999 4 | ordinavit, omnia suis temporibus discrete distribuit. Voluit autem,
1000 12| vel actu, vel zelo minus discreto offendant. Tales si forte
|