12-coena | coepe-discr | discu-haben | haber-luto | luxur-petim | petit-respu | restr-vade | vae-zelo
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1001 17| omnibus quae docentur vel discuntur, quaedam dulcis et amica
1002 1 | affectionum valerem revocare discursus. Cum vero placuit bono Domino
1003 15| non statim alienatio vel disiunctio fiat» (Cicero de Amicitia,
1004 15| consonet qualitati. Inter dispares quippe mores, ut beatus
1005 27| cavendum. Porro dissimulatio dispensatoria quaedam est, vel poenae,
1006 15| nutu cohibeam; et ea quae displicent numquam producat in publicum;
1007 12| amicum, aliquid quod tibi displicere nullatenus potuit ignorare,
1008 8 | istorum sententia, quae sic displicet gratioso, qualiter refelli
1009 4 | vel utilitate coeperimus disputare, manifestius pervidebis.
1010 1 | et alius quaereret, alius disputaret, et iste de Scripturis,
1011 12| multis amicitiarum generibus disputasti, utrum omnes comprehendat,
1012 10| provocatus, summam omnium quae disputata sunt brevi comprehendens
1013 4 | conspectis omnibus et quid illi disputationi desit advertens, ea quae
1014 12| sententia vel disputatione dissenserit, non his amicitiam aestimes
1015 23| sibi, atque ipsa rarissima dissensione, condire consensiones plurimas;
1016 15| Quando inter nos iras, rixas, dissensiones, aemulationes, vel contentiones
1017 1 | servari, et sine aliqua dissensionis molestia sancto fine concludi.
1018 23| nugari et simul honestari; dissentire interdum sine odio, tamquam
1019 2 | quid sit amicitia arbitror disserendum; ne videamur, in inani pingere,
1020 1 | spectare videntur iucundo stilo disseruit; et quasdam, ut ita dicam,
1021 17| ei conveniant, vel ab ea dissideant explorandum. Quatuor subinde
1022 27| palam obiurgandus est; sed dissimulandum pro loco, immo et quantum
1023 27| Falleris, fili. Nam et Deus dissimulare dicitur peccata delinquentium,
1024 27| rogo, inter simulationem et dissimulationem. Aelredus. Simulatio, ut
1025 27| et viam gressuum tuorum dissipant. «Simulator enim ore», ut
1026 24| facilitatem que sine levitate et dissolutione proclivior. Est praeterea
1027 15| verbositas a debita gravitate dissolvat. Praecipue utile est, ut
1028 12| amicitia sic laeditur ut dissolvatur, velim nobis enuclees, ut
1029 13| 13 - De causis dissolvendae amicitiae. - Qui conviciatur
1030 8 | parricidae gaudiis honoribus que dissolvi? Ego eos non tam homines
1031 15| 15 - Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda~ ~Is igitur
1032 15| eleganter ait: «Potius paulatim dissuendam; nisi forte quaedam intolerabilis
1033 2 | amicitiam et caritatem nihil distare arbitramur? Aelredus. Immo
1034 28| temporalium sollicitudine distentus, claustralium deliciarum
1035 27| Galterus. Perplacet mihi ista distinctio. Sed scire velim si amicus
1036 2 | ideo vera, certis indiciis distinguantur. Dicatur itaque amicitia
1037 27| convertatur et vivat. Galterus. Distingue, rogo, inter simulationem
1038 4 | a vera amicitia fuerant distinguenda; ne cum ista appeteretur,
1039 10| servari et perfici, lucide distinxerimus, utrum praeterea assentationes
1040 22| ipsos gradus et ordines quos distinxerit, inter singulos quosque
1041 4 | inter caritatem et amicitiam distinxerunt; animadvertentes quod etiam
1042 1 | Opusculum igitur istud in tribus distinximus libellis. In primo quid
1043 4 | suis temporibus discrete distribuit. Voluit autem, nam et ita
1044 24| ascendat; dives egeat, pauper ditescat; et ita unusquisque alteri
1045 6 | vel sicut ab amicis, post diuturnam absentiam et porrigitur
1046 9 | lasciviens creat affectus; divaricans pedes suos omni transeunti;
1047 2 | quae instar meretricis divaricat pedes suos omni transeunti,
1048 14| affectus molli luto comparatus, diversas et contrarias tota die,
1049 6 | illis quasi unam animam in diversis esse corporibus; dicant
1050 4 | quae licet a se graduum diversitate discrepent, quadam sibi
1051 7 | debeat amicitia progredi, cum diversorum diversa sententia sit, petimus
1052 1 | videretur. Itaque inter diversos amores et amicitias fluctuans,
1053 24| descendat, humilis ascendat; dives egeat, pauper ditescat;
1054 16| quod unum est non potest dividi, sic et amicitia a se non
1055 28| sublimiorem locum dilectionis divinae splendorem altius evolare;
1056 12| voluntatum, sententiarum que divisio. Cernitis ergo quatuor gradus,
1057 19| et sublimem, pauperem et divitem, fortem et debilem, sanum
1058 24| pinguescit deliciis, nec abundat divitiis, non honoribus extollitur,
1059 19| probatur amicus. «Amici divitis multi» (Prov. XIV, 20).
1060 20| pauperum vel inopum quam divitum; cum spem lucri sic tollat
1061 28| ille me gratum habere quod dixerat, humiliter respondisse ad
1062 10| de fructu amicitiae satis dixerimus, utrum etiam certas personas,
1063 4 | fulgeat imago, quis facile dixerit? Certe cum in caeteris omnibus
1064 12| putabamus, ira praeventus et dixit, et fecit; cui tamen nihil
1065 2 | metiens de his non quidem te doceam sed te cum potius conferam;
1066 17| utilia; de omnibus quae docentur vel discuntur, quaedam dulcis
1067 4 | secundus assumitur, ut natura doceret omnes aequales, quasi collaterales;
1068 12| sentiendum sit, a te exspectamus doceri. Aelredus. Primum igitur
1069 1 | antiquissimis excellentissimis que doctoribus de his omnibus constet esse
1070 7 | sanguini subtrahentes, quam Doech idumaeus, qui regiae crudelitatis
1071 28| necesse est ut pro invicem doleamus, securitate concepta, de
1072 2 | gaudenti congaudeat, et dolenti condoleat, et omnia sua
1073 28| in unum. Quam utile tunc dolere pro invicem, laborare pro
1074 13| indignationis, et odii atque doloris, felle cuncta conspergens.
1075 28| spiritus mei reclinatorium, dolorum meorum dulce solatium; cuius
1076 5 | in omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia
1077 24| simul et gratiae optimum donum est, sublimis descendat,
1078 10| amicitiae metiuntur. Nam duas earum, quas proposuit Galterus,
1079 27| auctoritas; cum nec fides eius dubia, nec adulatio sit suspecta.
1080 22| te similiter diligi non dubitares, nonne omnia quae prius
1081 19| moveatur suspicione, nulla dubitatione turbetur; de eius fide ulterius
1082 4 | amicitiae profecto dare non dubito, quoniam: qui manet in amicitia,
1083 9 | sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et
1084 25| Felicissimam vitam, ait Sapiens, ducerent homines, si duo haec verba
1085 27| sunt qui pro nihilo eas ducunt, et facilius verbere vel
1086 5 | suavitas suavitati, dulcedo dulcedini, affectus succedat affectui.
1087 28| deliciarum et spiritalium dulcedinum, quibus tunc initiabar,
1088 4 | vultus eius elucet; ibi dulces eius arrident oculi; ibi
1089 4 | veritas luceat, et caritas dulcescat, utrum nomen sapientiae
1090 1 | Igitur cum sacra Scriptura dulcesceret, et parum illud scientiae
1091 24| debet esse, et liberior et dulcior, ad comitatem facilitatem
1092 27| Ecclesiam suam, Iohanni commisit dulcissimam matrem suam. Petro dedit
1093 28| attendamus. Recordor nunc duorum amicorum meorum, qui licet
1094 7 | esse credidi, quam inter duos voluntatum identitatem,
1095 10| sperare. Si vero inter commoda duxeris consilium in dubiis, consolationem
1096 28| aquilonalem hanc solitudinem duxi; ego regularibus disciplinis
1097 | eas
1098 2 | Posui vos, inquit, ut eatis et fructum afferatis» (Joan.
1099 27| conceptam amaritudinem, ebullientem que furorem, nunc zeli,
1100 6 | sicut communicaturi in Ecclesia interiorem pacem exteriori
1101 7 | Otto Romanae cardinalis Ecclesiae, ab amicissimo suo recessit
1102 27| principatum. Petro commendavit Ecclesiam suam, Iohanni commisit dulcissimam
1103 27| dignitatibus vel officiis, maxime ecclesiasticis, magna cautio adhibenda
1104 12| insurgere in amicum, sicut in Ecclesiastico scribitur: «Est amicus,
1105 1 | utilitas referatur plenius edoceri. ~ ~
1106 28| affectus elicit, vel dolor educit. Ita pro amico orans Christum,
1107 12| forte ira praeventus amicus eduxerit gladium, vel si verbum protulerit
1108 13| dederat, non mancipatum effectui, dignum proditori finem,
1109 2 | benevolentiae vero operum expressit effectum. Nam ipsa in rebus humanis
1110 4 | legas quod scriptum est, nec efferatur in publicum; ne forte aliqua
1111 5 | id. Non enim validior vel efficacior vel praestantior est vulneribus
1112 28| quae in amici memoria tanto efficacius, quanto affectuosius ad
1113 5 | homo ex amico hominis Dei efficiatur amicus, secundum illud salvatoris
1114 2 | ipsi animi copulantur, et efficiuntur unum de pluribus. Unde ipsam
1115 23| effundit animum suum, sicut effundebat mysteria patris Dominus
1116 23| nostrum propalare animum, et effundere viscera, quorum vel aetas,
1117 23| occultat amicus. Si verus est, effundit animum suum, sicut effundebat
1118 22| permixtio; ibi probatione non egent, quos beatificat angelica
1119 5 | absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles
1120 8 | provocans; nunc eos qui non egerunt paenitentiam lugens. Videtis
1121 4 | quoniam bonorum meorum non eges. Nec tantum sibi sufficit
1122 28| devoverat, modeste suscepit. Egit tamen me cum multis secreto,
1123 27| Aio. Postremo imperavi egomet omnia mihi assentari. Et
1124 28| intuebar. Ingrediebatur et egrediebatur pergens ad imperium seniorum,
1125 28| dedisset; sic erubuit, ut mox egressus, tam ferventer corporalibus
1126 10| quod rex viri illius prius eguerit nemo qui cogitet. Verum
1127 13| frontem lepra perfudit, et eiectam extra castra, sex diebus
1128 4 | responsiones impresseram, nobis elapsa est. Galterus. Non me latent
1129 4 | Dic nunc, rogo te, utrum elapsum animo sit, an adhuc memoria
1130 12| conscenditur; quorum primus est electio, secundus probatio, tertius
1131 16| perfectos quos sapienter electos et caute probatos, vera
1132 28| pueritiae suae tempore a me electum, et multifarie multis que
1133 28| iucunditate serenus. Ita electus atque probatus, cum certum
1134 2 | amicus. Quam amicitiam quidam eleganti versu ita derisit: non est
1135 22| inter singulos quosque quos elegerit, tantam amicitiam et caritatem,
1136 22| addiscere notas, quibus hi, quos elegimus in amicos, ad amicitiam
1137 28| timor excutit, vel affectus elicit, vel dolor educit. Ita pro
1138 15| Praecipue utile est, ut eum eligas qui tuis conveniat moribus,
1139 28| multos colligit, ex ipsis eligat quos ad amicitiae secreta
1140 15| dixisti; vel si qui eorum quos eligendos dixisti, aut in ea ipsa
1141 28| principiis ereptus mihi eligi potuit, sicut praescripsimus,
1142 21| celare. Quocirca illius quem eligis est probanda discretio;
1143 20| benevolentiae. Eius igitur quem eligisti, subtiliter est probanda
1144 1 | Domino meo corrigere devium, elisum erigere, salubri contactu
1145 1 | sententiarum gravitate utilis, et eloquentiae suavitate dulcis apparebat.
1146 2 | nobis in consequentibus elucescet, utrum diffinitio minus
1147 1 | Scripturarum favis aliquid coepit emanare dulcedinis, et mellifluum
1148 12| inter eos, quorum fuerint emendati mores, vita composita, ordinati
1149 28| iratum. Quidquid minus laetum emergebat, referebam ad eum; ut quod
1150 9 | concupiscentia fumus quidam emergens, obnubilet et corrumpat;
1151 28| periculis obiiciebat, scandalis emergentibus obviabat. Volebam ei aliquando
1152 19| prosperis quidem latet, sed eminet in adversis. In necessitate
1153 20| ipsum» (Matth. XXII, 39). En speculum: diligis te ipsum.
1154 1 | servari, prout potuimus enodantes. In huius igitur lectione
1155 5 | a terrenis, plenius mihi enodari desidero: quod scilicet
1156 10| ultimum non satis recordor enodatum. Aelredus. Recolitis, ut
1157 10| quam breviter potuimus, enodavimus. Patet proinde ex his omnibus
1158 4 | quaestiones; quantum in earum enucleatione processeris; quid de his
1159 2 | ipsius vocabuli rationem mihi enucleaveris. Aelredus. Geram tibi morem,
1160 | eodem
1161 28| 28 - Epilogus~ ~Praestemus amico quidquid
1162 2 | potest, numquam vera fuit» (Epist. 41, ad Ruffin.). Ivo. Cum
1163 4 | stilo tradideris. Aelredus. Equidem carissimi mei recordatio,
1164 2 | cuiusdam militis fraude ereptam lupanaribus, ipsum postmodum
1165 28| amicitiae nostrae principiis ereptus mihi eligi potuit, sicut
1166 26| existimet. Quibus modis potest erigat pusillanimem, suscipiat
1167 1 | solus tacebas; et nunc caput erigens, parabas aliquid proferre
1168 1 | corrigere devium, elisum erigere, salubri contactu mundare
1169 21| contra minima quaeque se erigunt; confundunt omnia, non locum
1170 27| oscula» (Prov. XXVII, 6). Errantem igitur amicum corripe. Super
1171 2 | accenderis, quod nos non sinat errare per devia, sed certo tramite
1172 8 | sollicitudine, aut prudentia contra errores, aut temperantia contra
1173 26| invicem, orent pro invicem, erubescant alter pro altero, gaudeat
1174 5 | quid deliqueris; cui non erubescas revelare in spiritalibus
1175 26| amicum, ut non solum intra se erubescat et doleat, sed etiam his
1176 25| Ingenuus animus nihil magis erubescendum aestimat quam rogare. Cum
1177 28| inertiae que dedisset; sic erubuit, ut mox egressus, tam ferventer
1178 10| intellegendum, et lingua eruditior ad interrogandum, et memoria
1179 15| contumeliae que gignuntur, erumpant. Turpe enim nimis est cum
1180 26| flammam, et iam in publicum erumpentem, amici mei nutus compescuit
1181 15| probati digni que putantur, erumpunt saepe vitia, tum in ipsos
1182 4 | venalem habent, et quaestum estimant pietatem? Aelredus. Hinc
1183 | estis
1184 7 | Quid si pessimi quique vel ethnici in consensu facinorum et
1185 2 | caetera. Nec mirum si inter ethnicos verae virtutis rari fuerunt
1186 12| amicitiam. Ad amicum, inquit, etiamsi produxerit gladium non desperes;
1187 4 | suavissimus eamdem voluntatem, eumdem crearet affectum; ne cum
1188 2 | foedere copulantur, et prae euntis mundi deliciis gratum et
1189 19| quam consiliorum proditio. Evangelica vero sententia est: qui
1190 15| producat in publicum; sed ad evaporandum suae mentis conceptum, semper
1191 5 | tristibus contristetur; cui evaporet si quid molestum mens conceperit;
1192 10| amicitiae summam crederentur evecti, diximus inter quas personas
1193 15| amari; si forte eis aliquid evenerit adversi, culpam retorqueant
1194 5 | in dubiis, in quolibet eventu, in fortuna qualibet, in
1195 28| divinae splendorem altius evolare; et in scala caritatis nunc
1196 24| pectus iuvenis aspergeretur, evomuit, adiciens verbum ambitionis
1197 4 | sustineat tota die nescio quos exactores pharaonis tui habere copiam;
1198 12| quem saepe iracundiae furor exagitat, non aliquando insurgere
1199 4 | quaerenda, ad tuae paternitatis examen proferam, aut reprobanda,
1200 28| mutuo patefacere, simul examinare omnia, et de omnibus in
1201 24| cupiditas praestitit, subtili examinatione considerare. Itaque in amicitia
1202 15| quaedam intolerabilis iniuria exarserit, ut neque rectum, neque
1203 28| Christum, et pro amico volens exaudiri a Christo, ipsum diligenter
1204 10| fundamentum neglegat vel excedat, maximam cautelam adhibeat. ~ ~
1205 11| conveniat, et quidquid illud excedere deprehenditur, ad eius formam
1206 1 | In secundo eius fructum excellentiam que proponentes. In tertio
1207 24| dignitatis, vel scientiae, ab excellentioribus in amicitiam assumuntur;
1208 1 | super que ab antiquissimis excellentissimis que doctoribus de his omnibus
1209 24| loquebatur amicus; quae tamen, exceptis nugis et mendaciis, si nulla
1210 12| iucunde insuper, in quo excesserit, commonendum. Gratianus.
1211 12| tolerarem in quo videbatur excessisse, et ubi pax eius periclitabatur,
1212 12| vel sermonis vel actionis excessus, amico id indulgendum; vel
1213 4 | posse existimo. Aelredus. Excidit ne tibi dixisse Scripturam:
1214 2 | inimicos sinu dilectionis excipere, caritatis lege compellimur (
1215 28| solatium; cuius amoris sinus excipiebat laboribus fatigatum, cuius
1216 7 | contra ius et fas laesionem excipientes, semetipsos amicorum exponunt
1217 2 | acquisitionem vehementius excites et accendas. Aelredus. Falso
1218 15| patientia iracundum magis excitet in furorem, in hoc aliquid
1219 3 | ab amicitia omne vitium excludatur, benevolentia autem ipse
1220 10| multos omni amore dignissimos excludemus; qui cum nihil habeant,
1221 4 | amicitiae; et ita solitudinem excluderet multitudo, iucunditatem
1222 13| humilitatis et confessionis excludit remedium, reddens hominem
1223 17| suspiciosos atque verbosos exclusimus; non omnes tamen, sed eos
1224 4 | Quibus vel nunc tandem exclusis, tanto mihi gratior est
1225 16| igitur amicitia solvitur, si excluso talia sunt exhibenda ab
1226 27| salva veritate fieri potest, excusandum quod fecit, et ad debitam
1227 15| susurrantes, se mendaciter excusantes, et alios similiter accusantes.
1228 7 | Absalon amicitiae virtus excusat, qui perduellioni praebentes
1229 22| suspicio dividat, nec timor excutiat. Galterus. Optime ac verissime.
1230 28| lacrimis, quas vel timor excutit, vel affectus elicit, vel
1231 13| nihil est turpius, nihil execrabilius, nihil amoris, nihil gratiae,
1232 2 | tibi huius rei proferrem exempla, nisi et prolixitas prohiberet,
1233 20| naturale amoris contuentur exemplar; ubi facile deprehenditur
1234 28| igitur amicitia nostra quam exempli gratia inservimus, si quid
1235 28| inediae patiens, plurimis exemplo fuit, admirationi multis,
1236 27| volo manere, donec veniam. Exemplum enim dedit nobis, ut et
1237 28| amicorum meorum, qui licet exempti praesentibus, mihi tamen
1238 22| Ponamus totum genus humanum exemptum mundo, te solum superstitem
1239 4 | est; ut, licet ex humanis exemptus, conditioni satis dederit,
1240 22| sic eius vel probetur, vel exerceatur tolerantia. Id sane attendendum
1241 15| maxime in amicitiam quasi exercitatiores assumendos dixerim, qui
1242 28| corporalibus se subderet exercitiis, ut multis annis nec cum
1243 15| iurgiis se illi aliquis parem exhibeat. Ille sane de quo nunc nobis
1244 25| In his qualem te debeas exhibere amico, prudenter adverte.
1245 13| Naas regi filiorum Amon exhibuerat, cum filio eius Hanon misericorditer
1246 28| suspicione carens, adulationem exhorrens. Nihil inter nos simulatum,
1247 20| dilectionis mercedem iudicas exigendam? Minime profecto; sed quod
1248 28| consortem que delegeram; nihil exigens, nihil praestans praeter
1249 28| et inhonestum, vel a se exigit, vel sibi impertit. Primum
1250 7 | dignus, quo turpe aliquid exigitur ab amico, quod necesse est
1251 28| officia vel obsequia. Iam exinde probetur fides eius, probetur
1252 4 | insuper et sapere, ipse omnium existentium causa, omnium sentientium
1253 2 | veram fuisse cum videretur existere. Ivo. Quid est igitur quod
1254 2 | velle et idem nolle, sibi existimantes amicitiae legibus imperari.
1255 3 | sit amicitia, satis datum existimas, edicito. Ivo. Sufficiunt
1256 10| Galterus, nec mentione dignas existimavi. Quid enim ineptius esse
1257 26| alterius profectum, suum existimet. Quibus modis potest erigat
1258 4 | id mihi persuaderi posse existimo. Aelredus. Excidit ne tibi
1259 5 | optimus ad perfectionem gradus existit. Et opportune nunc hic noster
1260 4 | mentibus humanis, ab ipso exordio amicitiae et caritatis impressit
1261 2 | Verum amicitiae carnalis exordium ab affectione procedit,
1262 22| et magna felicitas quam expectamus, Deo ipso operante, et diffundente
1263 27| correptionem inferendam expectandum familiare secretum. Sic
1264 28| carpebit; plenitudinem omnium expectans in futurum; quando timore
1265 24| regium stemma, nec regni expectationem attendens, foedus iniit
1266 25| amicis honesta faciamus, nec expectemus ut rogemur; cunctatio semper
1267 25| improperes, non mercedem expectes, non frontem obducas, non
1268 3 | quod dedeceat, nihil quod expediat nolle. Hanc nempe amicitiam
1269 2 | posuerunt. Quot non pepercerunt expensis, non laboribus, non ipsius
1270 19| fuerit inventus, in maioribus experiendum non dubites. Quod si forte
1271 4 | impressit affectum, deinde experientia auxit, postremo legis auctoritas
1272 2 | talis amicitiae vinculum experiuntur. Non sit tibi molestum inter
1273 14| tranquillitas cordis, cuius semper expers est suspiciosus? Numquam
1274 20| se, et propter Deum et se expetenda, nec in se ipsis naturale
1275 5 | tantae rei dignitate a me explicari posse praesumo; cum in rebus
1276 27| pium servans affectum. Exploranda est etiam animi illius qualitas;
1277 17| conveniant, vel ab ea dissideant explorandum. Quatuor subinde gradus
1278 25| amicorum necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis praevenire,
1279 19| interveniens paupertas explorat. «Omni tempore», ait Salomon, «
1280 10| falsis amicitiae finibus explosis, finem amicitiae ex verbis
1281 4 | reprobanda, aut admittenda, aut exponenda. Aelredus. Geram tibi morem,
1282 7 | in inhonestis et turpibus exponendum. Sunt et qui hanc metam
1283 28| adversis semet opponere et exponere. Interea quam dulce habent
1284 27| interrogat. Petrus ergo exponitur actioni, Iohannes reservatur
1285 7 | excipientes, semetipsos amicorum exponunt libidini, eos non tam stultos
1286 7 | diffinitio amicitiae posita et exposita, merito ad eius fructum
1287 2 | lucide potuimus ac diligenter expressimus. Porro amicus quasi amoris,
1288 4 | virtus formavit; sed ad expressius caritatis et amicitiae incentivum,
1289 3 | dulcedine movetur interius exprimatur. Ubi talis est amicitia,
1290 3 | diffinitio ad amicitiam exprimendam satis mihi videtur esse
1291 27| sensum prophetae nostri suis exprimens verbis. Nam et hoc ipsum
1292 4 | motibus simul et vocibus suum exprimunt et produnt affectum; tam
1293 7 | amico contemnendam pecuniam, expuendos honores, maiorum inimicitias
1294 24| lustrat nemora, valles exquirit, montes et rupes armata
1295 12| quid sentiendum sit, a te exspectamus doceri. Aelredus. Primum
1296 10| huiusmodi, haec utique ab amico exspectanda sunt, sed sequi debent ista
1297 4 | quibus debitor tui es, exspectatio satis onerosa compellit.
1298 4 | impietas, ratio quae in eis exstingui non potuit, ipsum amicitiae
1299 5 | amicitia divitibus pro gloria, exsulibus pro patria, pauperibus pro
1300 10| quam amicitiam hactenus extendi, ut in officiis vel obsequiis
1301 19| committenda secreta; sed primo exteriora vel modica, de quibus non
1302 2 | etiam et iucunda in rebus exterioribus operum exhibitio. Ivo. Fateor
1303 13| laedit famam, caritatem extinguit. Tanta enim est hominum
1304 26| mei nutus compescuit vel extinxit; quotiens verbum indecens
1305 24| praestare confidentiam, extollere verecundum; et tanto plus
1306 24| divitiis, non honoribus extollitur, non dignitatibus inflatur,
1307 24| aliquid de alienis manibus extorqueamus. ~ ~
1308 27| contra se ipsum sententiam extorsit. Galterus. Perplacet mihi
1309 8 | amicitiam usque ad diem vitae extremum permanere; turpe que nimis
1310 8 | sollicitudinem caveas, curis careas, exuaris timore; quasi virtus ulla
1311 19| certa et stabili, non parva exultatio. Gratianus. Recordor nunc
1312 24| immobilis. Vade ergo et tu fac similiter. Verum, si tibi
1313 28| amicum, de amico amicissimum facerem. Videns enim eum in quosdam
1314 15| non habentes ultra quid faciant, in amicum odia et maledicta
1315 15| tribuendus, ut in culpa sit qui faciat, non is qui patiatur iniuriam.
1316 13| falsa obiectione innocentis faciem miserando rubore perfundit?
1317 7 | honestatem pro amico aestimant faciendum. Nulla enim excusatio peccati
1318 2 | ac proinde optabiliorem faciens, ad eius nos acquisitionem
1319 24| Tristitia namque et severior facies habet quidem honestam plerumque
1320 24| et dulcior, ad comitatem facilitatem que sine levitate et dissolutione
1321 17| ingressus, non erit tibi facultas ulterius procedendi. Sed
1322 10| pulchritudinem, fortitudinem, facundiam, sibi quorumdam inclinat
1323 2 | est plena fraudis atque fallaciae; nihil in ea certum, nihil
1324 27| sunt levium hominum, atque fallacium, ad voluntatem loquentium
1325 1 | eius saepe similitudine fallebatur. Tandem aliquando mihi venit
1326 27| semper vitium est. Aelredus. Falleris, fili. Nam et Deus dissimulare
1327 15| patientiae imputamus. Aelredus. Fallimini. Nullo modo enim iram quam
1328 12| Et nos te vidimus, si non fallimur, cum iracundissimo homine
1329 5 | que similitudine deceptus, falsam pro vera, fictam pro solida,
1330 10| debeat de amico. His igitur falsis amicitiae finibus explosis,
1331 15| potes saluti eius; prospice famae, nec umquam amicitiae eius
1332 16| occiderat gabaonitas, populum fame tribus annis iugiter laborasse,
1333 4 | optimum cibi condimentum fames est; nec mel aliave species
1334 27| correptionem inferendam expectandum familiare secretum. Sic eo tempore
1335 28| ad amicitiae secreta lege familiari admittat, in quem suum copiose
1336 17| amica confabulatio pariebat. Familiaritas proinde illa in qua talia
1337 17| fuerit perniciosus, statim familiaritatis rumpendum est vinculum,
1338 15| huiusmodi gerere bellum, cum quo familiariter vixeris. Nam etsi his omnibus
1339 5 | quasi ad reliquias suas fastidiosus ascivit, saltem modicum
1340 12| Sed cum prior ille iam in fata concesserit; alter tibi,
1341 4 | latent ista. Sed, ut verum fatear, hinc tota ista aviditas
1342 28| nunc punctionibus plerumque fatigati, necesse est ut pro invicem
1343 28| sinus excipiebat laboribus fatigatum, cuius consilium recreabat
1344 26| verbum indecens usque ad fauces progressum, austerior illius
1345 1 | in ipsis interciperetur faucibus, iterum demisso capite tacebas;
1346 7 | commune bonum vel privatum, favendum putant amico. Quidam solam
1347 1 | de sanctarum Scripturarum favis aliquid coepit emanare dulcedinis,
1348 23| Vos amici meis estis, si feceritis quae praecipio vobis» (Joan.
1349 23| audivi a patre meo nota feci vobis» (Joan. XV, 15). Et
1350 17| ambitiosi, criminosi, nullam fecimus mentionem. Si vobis de electione
1351 4 | cupiditas subintrasset, fecisset que bono communi privata
1352 19| transmarini de quo nobis fecisti saepius mentionem, quem
1353 2 | quanto liberior, tanto et felicior. Patiamur tamen ut propter
1354 22| haberes de talibus, tanto feliciorem te iudicares? Galterus.
1355 22| abundant huiusmodi, tanto nobis feliciores aestimabimus? Nudiustertius
1356 25| amicitiae gratia? Aelredus. Felicissimam vitam, ait Sapiens, ducerent
1357 22| Aelredus. Ergo et ipsum felicissimum non negabis qui in eorum
1358 22| propria, sic et de alterius felicitate laetetur; et ita singulorum
1359 7 | tempora veniamus, multo certe felicius, Otto Romanae cardinalis
1360 4 | ipsius substantia masculi feminam procreavit. Pulchre autem
1361 5 | ut iste, qui nescio quot ferculis devoratis, nunc me quasi
1362 15| quamdiu tolerabilia fuerint, ferenda sunt; et hic honos veteri
1363 13| At superbia quid minus ferendum, quae solum id quo tactae
1364 21| irrationabili semper motu feretur. ~ ~
1365 6 | sicut plerique aqua, igni, ferro, cibo et aere, quae naturaliter
1366 21| transgressiones impatienter ferunt, austere corripiunt, et
1367 17| passionibus acti semper feruntur in praeceps, in ea vitia
1368 28| erubuit, ut mox egressus, tam ferventer corporalibus se subderet
1369 15| patriam, quod subita et festinata egeat correctione; non amicitia
1370 27| adversa spiritui, multo magis festinet occurrere. Igitur sicut
1371 5 | deceptus, falsam pro vera, fictam pro solida, pro spiritali
1372 5 | quibus licet honeste, non ficte, non simulate, sed vere
1373 5 | nihil inhonestum est, nihil fictum, nihil simulatum, et quidquid
1374 10| utilitates pariat amicitia fida bonorum, non illam tamen
1375 2 | custodem, ut omnia eius secreta fideli silentio servet, quidquid
1376 19| hoc verissimum tibi, ac fidelissimum probasti amicum, quod falsa
1377 24| quae omnia pertinent ad fidelitatem. Non enim fidum potest esse
1378 24| stabiles esse possunt, aut fidi. Prae omnibus autem cavenda
1379 24| ad fidelitatem. Non enim fidum potest esse multiplex ingenium
1380 8 | omnibus esse, ut nulli sit fidus; hodie laudans, cras vituperans;
1381 13| amicitiam quam Naas regi filiorum Amon exhibuerat, cum filio
1382 1 | dignatio, ut quotiescumque filios tuos qui hic sunt visitaveris,
1383 24| incentivum: quamdiu vixerit filius Ysai, non stabilietur regnum
1384 1 | dissensionis molestia sancto fine concludi. Aelredus. Miror
1385 2 | magno miraculo dicunt vel fingunt, parati erant pro invicem
1386 10| igitur falsis amicitiae finibus explosis, finem amicitiae
1387 24| colenda deinceps videamus. Firmamentum igitur stabilitatis et constantiae
1388 22| nostra pandamus secreta; qui firmi sint et stabiles, et constantes
1389 25| praestat spiritali amicitiae firmitatem sancta paupertas, quae ideo
1390 28| patiens in correptione, firmus et stabilis in dilectione;
1391 6 | reconciliationis, quando fiunt amici, qui prius inimici
1392 6 | instituit, sua quodammodo flagitia condire nituntur; ipsum
1393 26| conceptam ab intus iracundiae flammam, et iam in publicum erumpentem,
1394 2 | laedatur, etsi tradatur flammis, etsi cruci affigatur, omni
1395 22| singularum arborum folia, flores fructus que mirarer; nullum
1396 1 | diversos amores et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque
1397 4 | ordiamur, quae humus, vel quod flumen unum unius generis gignit
1398 1 | infelicitati meae, quae fluxum cogitationum mearum huius
1399 6 | osculum turpitudine tanta foedantes, ut sic osculari nihil aliud
1400 2 | commaculat, vel avaritia foedat, vel incestat luxuria, tanta
1401 4 | pessimos quaedam societatis foedera detestanda; quae amicitiae
1402 17| insania, tu tamen defer foederi, defer caritati, ut in culpa
1403 22| amoenitates singularum arborum folia, flores fructus que mirarer;
1404 24| ambitionis incitamentum, fomentum invidiae, zeli et amaritudinis
1405 23| motus gratissimos, quasi fomitibus conflare animos, et ex pluribus
1406 7 | initia eius degustare, si fontem de quo oriri potest, nescieris.
1407 13| tactae amicitiae subveniendum foret, humilitatis et confessionis
1408 5 | omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia grata,
1409 4 | adiutorium divina virtus formavit; sed ad expressius caritatis
1410 8 | sollicitudinem e medio tollere non formidant. Stulte Chusi arachites
1411 5 | iactantia timeatur, nulla formidetur suspicio; nec correptus
1412 1 | tamen quamdam me amicitiae formulam reperisse, ad quam amorum
1413 2 | et oculos suos per varia fornicantes; per quorum aditus usque
1414 8 | recipiendam. Gratianus. Sed nos fortasse in hac discretione, quid
1415 19| sublimem, pauperem et divitem, fortem et debilem, sanum et aegrotum.
1416 12| Unde si forte in hac parte fortior illo fui; et ubi utriusque
1417 4 | bona melioribus, infirmiora fortioribus, etsi non coaequantur, coniunguntur
1418 24| amicitiae iura conservans, fortis ad minas, patiens ad convicia,
1419 10| verbi gratia pulchritudinem, fortitudinem, facundiam, sibi quorumdam
1420 15| securius possidentur, quanto fortius, etiam tentantibus vitiis,
1421 2 | ipsam amicitiam non inter fortuita vel caduca, sed inter ipsas
1422 8 | iterum parturiens; nunc fovens ut nutrix, nunc ut magister
1423 10| fugientem, et suscepit, et fovit, et numeravit amicum, inter
1424 12| facilius fuit, quam illi suam frangere voluntatem; ubi nulla interveniebat
1425 28| et sic iuvari; et sic ex fraternae caritatis dulcedine in illum
1426 2 | pulcherrima cuiusdam militis fraude ereptam lupanaribus, ipsum
1427 2 | partitur, semper est plena fraudis atque fallaciae; nihil in
1428 16| cruce, amicitiae quam ille fraudulentis consiliis laeserat, salutem
1429 5 | 5 - De amicitiae fructibus~ ~Aelredus. Non id pro tantae
1430 5 | experiatur dulcius, nihil fructuosius teneatur. Habet enim fructum
1431 20| nisi quod temporaliter fructuosum sit. Hi sic amicos sicut
1432 2 | ad fruendum; per quem et fruitur eo cum quadam interiori
1433 4 | iucunde mutua societate fruuntur, ut nihil magis quam ea
1434 28| Nihil inter nos simulatum, fucatum nihil, nihil inhoneste blandum,
1435 13| Carmelus, David servitutem et fugam improperans, a Domino percuti
1436 2 | fortuna tenet dulcis, acerba fugat. Attamen huius amicitiae
1437 24| amicitiam adaequans Domino, sic fugatum a patre, sic latitantem
1438 28| non quaestum; adulationem fugere, detestari assentationem;
1439 8 | et quae mihi occurrerint fugiendae, breviter annotabo. ~ ~
1440 10| pro amicis sanxit non esse fugiendam. Verum ne forte, si quilibet
1441 | fui
1442 4 | et societatis amoris que fulgeat imago, quis facile dixerit?
1443 9 | ex carnis concupiscentia fumus quidam emergens, obnubilet
1444 24| speculum. Mira res. Rex furebat in servum, et quasi in aemulum
1445 2 | Idcirco vel quasi quibusdam furiis agitata a semetipsa consumitur
1446 12| neque ambules cum viro furioso, ne sumas scandalum animae
1447 28| dulcedinis, quidquid caritatis; futiles hos honores et onera, illis
1448 16| sanguinem, quia occiderat gabaonitas, populum fame tribus annis
1449 16| viros de cognatione eius, gabaonitis tradidit puniendos. Hoc
1450 10| beneficiis, quibus Berzellai galaadites David parricidam filium
1451 10| retinendum. Aelredus. Audisti, Galtere? Amicitior tibi est Gratianus
1452 10| Gratianus. Non parum mihi Galterum nostrum fateor contulisse,
1453 26| erubescant alter pro altero, gaudeat alter pro altero; alterius
1454 28| illius boni aeternitate gaudebimus; cum haec amicitia ad quam
1455 2 | curet et toleret; cui et gaudenti congaudeat, et dolenti condoleat,
1456 8 | doloribus, quam parricidae gaudiis honoribus que dissolvi?
1457 22| diligi non confiderem, tanto gaudio perfusus sum ut omnes mundi
1458 4 | est; quoniam bonum suum, gaudium suum, gloria sua, beatitudo
1459 24| amicitiae quae non sericis vel gemmis ornatur, non possessionibus
1460 10| sollicitudines et curas quas generat, cavendam eam existimant,
1461 3 | praecepto, aut lege humano generi imposita, in usum venerit;
1462 12| quia de multis amicitiarum generibus disputasti, utrum omnes
1463 8 | doloribus viveret; nunc quos genuerat, iterum parturiens; nunc
1464 7 | arguisset uxorem; quam, gerendo ei morem, vetitum usurpasset.
1465 4 | Aelredus. Et illis quoque gerendus est mos, quorum vel optamus
1466 20| esse capturos; qui profecto germana et spiritali carent amicitia,
1467 4 | flumen unum unius generis gignit lapidem; aut quae silva
1468 15| maledicta, contumeliae que gignuntur, erumpant. Turpe enim nimis
1469 13| quam populum eius et urbes, gladius simul et ignis absumpsit (
1470 20| industria, honorem, divitias, gloriam, libertatem; in quibus omnibus
1471 2 | eos amicitiae solo nomine gloriari, falli que eius similitudine,
1472 5 | inter eos qui sibi amicitiae glutino copulantur, omnia iucunda,
1473 27| quam Terentius in persona Gnatonis satis eleganter expressit:
1474 28| in amicitia recta linea gradientibus, nullius correptio indignationem,
1475 4 | virtutibus; quae licet a se graduum diversitate discrepent,
1476 1 | intercidat amica colloquia; gratae que huic solitudini nullius
1477 7 | constitui; maxime propter hunc Gratianum, ne forte secundum nomen
1478 6 | per Dei Spiritum infusione gratiarum. Osculum proinde corporale,
1479 20| Divitibus itaque assentatorie gratificatur; erga pauperem nemo simulator
1480 8 | sententia, quae sic displicet gratioso, qualiter refelli possit,
1481 7 | nomen suum ita velit esse gratiosus, ut incaute fiat vitiosus.
1482 20| alium transferas affectum, gratis amicum diligens, eo quod
1483 23| per oculos, et mille motus gratissimos, quasi fomitibus conflare
1484 20| mercenariam eam aestimans non gratuitam. Certiores autem plerumque
1485 1 | genus me viderem idoneum, gratulabar tamen quamdam me amicitiae
1486 1 | Ivo. Profecto ita est, et gratulor plurimum, intellegens quod
1487 2 | igitur quod inter amicissimos graves ortas inimicitias legimus?
1488 2 | plurimum. Multo enim plures gremio caritatis quam amicitiae
1489 27| ipsi te decipiunt, et viam gressuum tuorum dissipant. «Simulator
1490 21| caruerit, instar navis absque gubernaculo pro impetu spiritus instabili
1491 7 | amicissimo suo recessit Guidone, quam Iohannes suo adhaesit
1492 28| dulcedinem tangens, incipit gustare quam dulcis est, et sentire
1493 2 | nec eum verae amicitiae gustasse delicias qui vel laesus
1494 4 | mox sensus amandi quodam gustu suavitatis adauxit. At post
1495 12| ut sanati ad amicitiam habeantur idonei; videlicet iracundi,
1496 10| digna, ut superius diximus, habeatur. Est praeterea amicitia
1497 10| prosequamur? Gratianus. Habebo ei fidem. Nam et praesentiam
1498 4 | qui sapiens non est, non habendo utique sapientiam, sapiens
1499 27| accipere, non repugnanter; sic habendum est, nullam in amicitiis
1500 15| palam culpa processerit, non habentes ultra quid faciant, in amicum
|