12-coena | coepe-discr | discu-haben | haber-luto | luxur-petim | petit-respu | restr-vade | vae-zelo
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
2501 2 | Evangelio vox divina resultat: petite et accipietis, et caetera.
2502 25| videaris praestare quod petitur. Ingenuus animus nihil magis
2503 25| necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis praevenire, talem
2504 27| promotum; cum Dominus Iesus Petrum Iohanni in hac parte praetulerit,
2505 4 | die nescio quos exactores pharaonis tui habere copiam; nos autem
2506 24| in manu sua, et percussit philistaeum, et laetatus es. Quare ergo
2507 2 | sunt, etiam mundi huius philosophi collocarunt. Quibus Salomon
2508 22| ampla aedificia, sculpturae, picturae. Sed et reformatum te in
2509 7 | mortalitatis, sobrie et iuste et pie vivens in hoc saeculo, nihil
2510 4 | habent, et quaestum estimant pietatem? Aelredus. Hinc tibi satisfaciet
2511 18| quaelibet adversa sustinere non pigeat. ~ ~
2512 2 | disserendum; ne videamur, in inani pingere, si nesciamus quid sit illud,
2513 24| possessionibus dilatatur, non pinguescit deliciis, nec abundat divitiis,
2514 22| campi, volucres coeli et pisces maris, qui perambulant semitas
2515 27| tristem praeferens vultum, pium servans affectum. Exploranda
2516 28| quidquid sibi in me minus placebat, humiliter et modeste proferre
2517 27| nobis vana, loquimini nobis placentia. Et alias: prophetae prophetabant
2518 12| alias vita eorum mores que placuerint, agendum cum eis summopere
2519 27| quis amicus constitutus in plebe deliquerit, subito et palam
2520 8 | cavendam, rem videlicet plenam sollicitudinis atque curarum,
2521 28| pleno laetus ore carpebit; plenitudinem omnium expectans in futurum;
2522 28| spiritalem amicitiae fructum pleno laetus ore carpebit; plenitudinem
2523 27| secundam. Tu interim ora, tu plora; tristem praeferens vultum,
2524 1 | patrum litteris de amicitia plura legissem, volens spiritaliter
2525 4 | resecanda, addenda nonnulla, plurima vero corrigenda aestimaverim.
2526 23| dissensione, condire consensiones plurimas; docere aliquid invicem,
2527 22| solidissimum fundamentum. Cum enim plurimi in thesauris multiplicandis,
2528 28| etiam et inediae patiens, plurimis exemplo fuit, admirationi
2529 27| dispensatoria quaedam est, vel poenae, vel correptionis dilatio,
2530 2 | verae amicitiae virtute pollebant, de quibus scriptum est: «
2531 22| Cur, rogo te? Aelredus. Ponamus totum genus humanum exemptum
2532 9 | transeunti; sine ratione, sine pondere, sine mensura, sine alicuius
2533 10| pretiosa corporis vita, quam ponendam pro amico divina sanxit
2534 22| hunc refrenare impetum, ponere modum benevolentiae, paulatim
2535 7 | haec, ut video, non est popularis, nec qualem eam somniare
2536 27| Inde Dominus per prophetam: popule meus, qui beatum te dicunt,
2537 13| extra castra, sex diebus populi communione privavit (Num.
2538 27| sacerdotes applaudebant manu, et populus meus dilexit talia. Hoc
2539 6 | Christi, quod ipse tamen porrigit non ore proprio sed alieno;
2540 6 | post diuturnam absentiam et porrigitur et suscipitur; in signum
2541 28| corpore infatigabiliter portans. Ingressus aliquando adhuc
2542 28| laborare pro invicem, onera sua portare invicem, cum unusquisque
2543 5 | propriam levius quam amici portat iniuriam. Amicitia ergo
2544 28| Nonne quaedam beatitudinis portio fuit, sic amare et sic amari;
2545 2 | verae amicitiae provehit portionem; eos scilicet qui primum
2546 1 | quae disputationis istius poscit utilitas, velim mihi Scripturarum
2547 22| aliquibus signis efficere possem, ut esset amicus, mallem
2548 4 | gloria, nec voluptas placere posset luxurioso. Compacta sunt
2549 10| cum nihil habeant, nihil possideant, profecto nihil commodi
2550 15| vincentes, tanto securius possidentur, quanto fortius, etiam tentantibus
2551 12| eligendi sunt in amicos, cavere possimus. Aelredus. Audite non me,
2552 12| fidem vel bonos mores velle possint aut facere; profecto non
2553 27| nec attendendum quid tu possis praestare, sed quid ille
2554 10| beneficio, huius non sit posteritas deleta. Cum igitur in bonis
2555 | postmodum
2556 25| quis indiget sapientia, postulet a Domino, qui dat omnibus
2557 2 | martyres pro fratribus animas posuerunt. Quot non pepercerunt expensis,
2558 2 | Unde Dominus in Evangelio: «Posui vos, inquit, ut eatis et
2559 5 | caruero. Sed hoc quod ultimum posuisti, quod me totum rapuit, et
2560 24| peccavit? Quid fecit? Ipse posuit animam suam in manu sua,
2561 4 | ordinavit. Deus enim summe potens et summe bonus, sibi ipsi
2562 24| enim natura ad contemnendam potentiam. Ubi enim, ait, invenies,
2563 27| Sed scire velim si amicus potentior fuerit, possit que ad honores
2564 28| ad eum; ut quod solus non poteram, iunctis humeris facilius
2565 22| multae causae deesse non poterunt, quibus illius quem cupis
2566 15| dilectio. Consule quantum potes saluti eius; prospice famae,
2567 22| iudicium, et probandi adimit potestatem. Est proinde viri prudentis
2568 24| honores, magistratus, imperia, potestates, opes amicitiae non anteponunt;
2569 24| victor naturae, gloriae ac potestatis contemptor, qui honorem
2570 7 | prohibuisset incestum, quam quo potiretur optato consilium praebuisset (
2571 12| modicum quid, tui causa, non potuerit sustinere. Galterus. Audacior
2572 4 | collatio quasi cibus vel potus quidam spiritalis, eo iucundior
2573 24| putavit, deferendum amico, praebendum in tanta adversitate consilium,
2574 5 | semetipsum amicum nobis praebentem, quem diligamus; ut suavitas
2575 7 | excusat, qui perduellioni praebentes assensum, contra patriam
2576 19| in iucundis et amaris, praebet aequalem; eodem intuens
2577 14| Si se benevolum alteri praebuerit, vel iucundum, ille se minus
2578 7 | potiretur optato consilium praebuisset (II Reg. XIII, 5). Sed nec
2579 12| in eo quem diligit, ista praecedant; et sic idem velit et nolit
2580 10| Cum igitur in bonis semper praecedat amicitia, sequatur utilitas;
2581 10| debent ista amicitiam, non praecedere. Necdum enim quid sit amicitia
2582 4 | coniugalis virtus non est, quia praecellit continentia vidualis, quibus
2583 17| acti semper feruntur in praeceps, in ea vitia inevitabiliter
2584 1 | ita dicam, leges in ea ac praecepta descripsit. Ivo. Non usquequaque
2585 10| mentis inclinatione, sed ex praecepti necessitate diligimus (Matth.
2586 4 | nomine palliata, lege et praeceptis a vera amicitia fuerant
2587 3 | necessitate aliqua; vel certe praecepto, aut lege humano generi
2588 23| estis, si feceritis quae praecipio vobis» (Joan. XV, 14). De
2589 27| quod peccatis indulgens, praecipitem amicum fieri sinit. Maxime
2590 17| levitas trahat, aut verbositas praecipitet, aut abducat suspicio; maxime
2591 5 | vitae est» (Eccli.VI, 16). Praeclare quidem id. Non enim validior
2592 24| te» (I Reg. XXIII, 17). O praeclarissimum verae amicitiae speculum.
2593 2 | accendas. Aelredus. Falso sibi praeclarum amicitiae nomen assumunt,
2594 22| quidam impetus amoris qui praecurrit iudicium, et probandi adimit
2595 28| correptus est a sancto patre et praedecessore meo, quod tam cito puer
2596 28| hanc amicitiam, memoria praeeunte discernens, video priorem
2597 1 | animo quae de amicitia in praefato libello legeram, et iam
2598 15| plerumque ego suam meae praeferam voluntatem. Galterus. Satis
2599 24| 15). Numquam ergo tuo te praeferas amico, sed si forte in his
2600 1 | rediens, tristem vultum praeferebas; quibus omnibus mihi dumtaxat
2601 12| periclitabatur, voluntatem eius meae praeferrem. Galterus. Sed cum prior
2602 7 | diversa sententia sit, petimus praefigi. Sunt namque quidam qui
2603 7 | amicitia metam Christus ipse praefixit: maiorem hac, inquiens,
2604 5 | amicitia speciali praerogativa praelucet, quod inter eos qui sibi
2605 5 | virtute, robustis est pro praemio. Tantus enim amicos honos,
2606 12| Sed de quatuor his quae praemisisti, quid sentiendum sit, a
2607 27| sed congrua dissimulatione praemissa, prudenter ipsius regis
2608 12| sequendus, ut, quamdiu a praemisso fundamento irrevocabiliter
2609 2 | desideratur; ita ut fructus eius praemium que non sit aliud quam ipsa.
2610 7 | nisi tamen sitis audiendi praepediret, forte iam nunc tibi redderem
2611 16| tangit infamia. Non enim amor praeponderare debet religioni, non fidei,
2612 16| multitudinis et caritatem praeponens uxoris. Iahel uxor Aber
2613 4 | que bono communi privata praeponi amicitiae caritatis que
2614 7 | quamdiu honestis inhonesta praeponit, quamdiu ei voluptas gratior
2615 5 | hoc vero amicitia speciali praerogativa praelucet, quod inter eos
2616 1 | sanctae que dilectionis praescribere. Opusculum igitur istud
2617 15| ei amicitia, sed natura praescriberet, nec ita virtuosum, nec
2618 28| honores et onera, illis quos praescripserit ratio imponamus; scientes
2619 28| mihi eligi potuit, sicut praescripsimus, non probari; alter a puero
2620 20| verae nobis amicitiae formam praescripsit: «Diliges, inquiens, proximum
2621 22| difficile inventu sit in praesenti, cum id nobis in futurum
2622 10| Habebo ei fidem. Nam et praesentiam eius mihi reor necessariam,
2623 28| meorum, qui licet exempti praesentibus, mihi tamen vivunt, semper
2624 5 | Habet enim fructum vitae praesentis quae nunc est et futurae.
2625 18| expectet. Discretio, ut quid praestandum amico, quid ab amico petendum,
2626 28| delegeram; nihil exigens, nihil praestans praeter affectum, et ipsius
2627 24| vel paupertas praescribit. Praestantissimus iuvenum Ionathas, non regium
2628 19| Nihil in amicitia fide praestantius, quae ipsius et nutrix videtur
2629 15| sibi vel modicum solatium praestari cupiens, si in iurgiis se
2630 27| praestare, sed quid ille cui praestas poterit sustinere. Plures
2631 25| meum et tuum. Magnam certe praestat spiritali amicitiae firmitatem
2632 28| 28 - Epilogus~ ~Praestemus amico quidquid amoris est,
2633 24| quae mortalibus cupiditas praestitit, subtili examinatione considerare.
2634 10| Videat autem Gratianus ut praesto sit mane, ne ipse nos incuriae,
2635 26| nihil quod dedeceat loqui praesumat. Cum enim quidquid ipse
2636 19| scilicet Claravallis sacrista, praesumendum putasti. Sed quoniam de
2637 5 | dignitate a me explicari posse praesumo; cum in rebus humanis nihil
2638 12| nihil tibi de his loqui praesumpsi. Aelredus. Homo certe ille
2639 28| postea confessus est, hac me praesumptione offensum, ad id posse quod
2640 7 | Protoplastus Adam salubrius praesumptionis arguisset uxorem; quam,
2641 4 | Scis autem quia plures praeterierunt anni ex quo schedula ipsa
2642 10| restant dicenda. Sed hora iam praeteriit, et ad aliud nos negotium
2643 24| morti, neci destinatum sibi praetulit; et se humilans et illum
2644 24| Ambrosius, nec te pudeat, ut praevenias amicum officio. Amicitia
2645 9 | plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus
2646 25| explorare, petiturum beneficiis praevenire, talem in dando modum servare,
2647 10| memoria depinxisti. Age iam precor, et in ipsis officiis amicorum
2648 4 | et ita ratio eius aeterna prescripsit, ut omnes creaturas suas
2649 28| adhuc curae pastoralis onere pressus, nulla rerum temporalium
2650 8 | promptus; cuius amor vili pretio comparatur, levissima recedit
2651 20| gratia; nec licitatione pretiorum, sed concertatione benevolentiae.
2652 22| aurum, argentum, lapides pretiosi, urbes muratae, castra turrita,
2653 27| colenda sit amicitia, operae pretium est indagare. Sunt enim
2654 12| Galterus. Recordor te in prima illa tua disputatione, quam
2655 27| rancore procedere. Si forte primam correptionem respuerit,
2656 10| Amoris origo~ ~Eapropter primordia amicitiae spiritalis, primum
2657 27| affectum, quia Petro dederat principatum. Petro commendavit Ecclesiam
2658 28| ipsis amicitiae nostrae principiis ereptus mihi eligi potuit,
2659 5 | putasti, debueram in sermonis principio accersiri; nec aviditatem
2660 28| praeeunte discernens, video priorem inniti magis affectui, alterum
2661 7 | Galterus. Longe aliud in priori dialogo memini me didicisse,
2662 12| et fecit; cui tamen nihil prioris gratiae imminutum nec credimus,
2663 24| spoliandum regno, honore privandum commemorans. Cum enim in
2664 4 | fecisset que bono communi privata praeponi amicitiae caritatis
2665 7 | contra commune bonum vel privatum, favendum putant amico.
2666 13| diebus populi communione privavit (Num. XII). ~ ~
2667 16| fuit. In hoc tamen amicitia probabilior et magis virtus probatur,
2668 19| interpolet, quomodo amici probabitur fides? Aelredus. Multa sunt
2669 20| Diximus et intentionem esse probandam. Pernecessarium hoc. Sunt
2670 22| praecurrit iudicium, et probandi adimit potestatem. Est proinde
2671 12| diffinitionem hanc satis probasse; sed quia de multis amicitiarum
2672 19| verissimum tibi, ac fidelissimum probasti amicum, quod falsa de te
2673 28| eius libertas, et mea sibi probata patientia est. Ego quoque
2674 15| diligantur. Attamen in his, qui probati digni que putantur, erumpunt
2675 22| procedere in affectum, donec iam probato se totum dedat et committat
2676 16| sapienter electos et caute probatos, vera et spiritalis amicitia
2677 21| amicitia virtutem satis facile probatu est, qua si quis caruerit,
2678 28| multifarie multis que modis probatum, cum iam aetas mihi variaret
2679 28| serenus. Ita electus atque probatus, cum certum tibi fuerit,
2680 20| diximus ut in amicis mores probemus, non aestimemus censum.
2681 22| in amicos, ad amicitiam probentur idonei. Cavendus sane est
2682 7 | eius ex virtutis opinione procedat? Difficile igitur, immo
2683 19| est, ad caetera enucleanda procede. ~ ~
2684 17| erit tibi facultas ulterius procedendi. Sed ecce ego observo ianuam;
2685 17| affectionem, interior quaedam procedens delectatio; ad securitatem,
2686 23| amantium et redamantium procedentibus signis, per os, per linguam,
2687 4 | quantum in earum enucleatione processeris; quid de his quoque stilo
2688 15| proditi eorum in palam culpa processerit, non habentes ultra quid
2689 14| iucundum, ille se minus diligi proclamabit. Si eum corripuerit, odium
2690 4 | est, cui omnis creatura proclamat: Deus meus es, quoniam bonorum
2691 24| levitate et dissolutione proclivior. Est praeterea vis amicitiae,
2692 4 | substantia masculi feminam procreavit. Pulchre autem de latere
2693 | procul
2694 2 | modum servans, non honesta procurans, non commoda incommoda ve
2695 15| nec umquam amicitiae eius prodas secreta, quamvis tua ipse
2696 15| si perduellis et inimicus prodatur. Sunt alia vitia pro quibus
2697 19| plurimum obessent prodita, prodessent autem celata. In quibus
2698 10| nomine palliantur, manifeste prodiderimus, utrum quoque certas metas,
2699 15| secreta, quamvis tua ipse prodiderit. Galterus. Quae sunt, rogo,
2700 5 | aviditatem meam posita verecundia prodidissem. At tu, pater, perge quo
2701 13| cum ei patris consilium prodidisset (II Reg. XVI, 23), cernens
2702 19| ac si plurimum obessent prodita, prodessent autem celata.
2703 15| suspectum habeant; et cum proditi eorum in palam culpa processerit,
2704 19| laeditur quam consiliorum proditio. Evangelica vero sententia
2705 14| secretius loquentem cum aliquo, proditionem putabit. Si se benevolum
2706 24| excitabat; sacerdotes arguens proditionis, pro sola suspicione trucidat;
2707 13| mancipatum effectui, dignum proditori finem, laqueo suspensus
2708 15| quae displicent numquam producat in publicum; sed ad evaporandum
2709 2 | inchoari, et secundum Christum produci, et a Christo perfici debeat
2710 4 | unam unius generis arborem producit? Ita inter ipsa insensibilia
2711 5 | in spiritalibus si quid profeceris; cui cordis tui omnia secreta
2712 1 | igitur lectione si quis profecerit Deo gratias agat, et pro
2713 28| ruente claudamus, ab amore profectam amicitiam non dubitatis.
2714 1 | semper aliquid utile, et profectui tuo necessarium proloqui.
2715 2 | lupanari. Multa tibi huius rei proferrem exempla, nisi et prolixitas
2716 1 | imperitia cogit, hortatur professio. Sed ne in his tempus ad
2717 7 | oriri potest, inter meliores proficere, consummari autem inter
2718 2 | namque vera amicitia itur proficiendo, et fructus capitur perfectionis
2719 28| diligeretur minus. Sed his nihil proficiens, coepit libera voce quidquid
2720 8 | putant; tunc se solis labiis profitentes amicos, cum spes alicuius
2721 28| affectuosius ad Deum emittitur, profluentibus lacrimis, quas vel timor
2722 19| necessariam, non omnia, nec profunda nostra sunt committenda
2723 1 | doceas, des et accipias, profundas et haurias. Ivo. Ego quidem
2724 1 | sed accipere; haurire, non profundere; sicut mihi aetas praescribit,
2725 7 | quatenus debeat amicitia progredi, cum diversorum diversa
2726 10| quoque, qui usque ad exilium progrediendum putant, et sine alterius
2727 2 | leviter, immoderate que progrediens. Idcirco vel quasi quibusdam
2728 26| indecens usque ad fauces progressum, austerior illius aspectus
2729 4 | 4 - Amicitiae origo et progressus~ ~AELREDUS. Amicitiae, ut
2730 28| praebere solatium; sed ille prohibebat cavendum dicens: ne amor
2731 2 | exempla, nisi et prolixitas prohiberet, et silentium nobis ipsa
2732 7 | Amon, laudabilius amici prohibuisset incestum, quam quo potiretur
2733 13| quasi a secretorum suorum prolatum conscio, si non credatur,
2734 2 | proferrem exempla, nisi et prolixitas prohiberet, et silentium
2735 1 | profectui tuo necessarium proloqui. Loquere ergo secure et
2736 13| finem, laqueo suspensus promeruit. Postremo detrahere amico
2737 10| Sed quia utrique adsumus, promissi tui non immemores, otio
2738 27| diligitur, caeteris in tali promotione praeferre, et inter ipsos
2739 27| dicat contemptum, quia non promotum; cum Dominus Iesus Petrum
2740 27| diligendi, qui tamen non sunt promovendi; et multos laudabiliter
2741 5 | inchoantur, per Christum promoventur, in Christo perficiuntur.
2742 27| dignitates, quos voluerit promovere, utrum debeat eos quos diligit
2743 27| amari, quia non possunt promoveri; se que contemni causentur,
2744 14| inquit Sapiens, «hominem promptulum ad loquendum; magis illo
2745 8 | oscula, cras ad opprobria promptus; cuius amor vili pretio
2746 10| delicias divitias que civitatis pronius offerenti, nihil suscipere
2747 1 | Delector enim plurimum quod te pronum ad haec vana et otiosa non
2748 9 | est, ad quaeque illicita pronus; immo inter licita et illicita
2749 23| cautum est, sic nostrum propalare animum, et effundere viscera,
2750 15| dilectionis contemplatione propellant. Quos maxime in amicitiam
2751 27| placentia. Et alias: prophetae prophetabant mendacium, et sacerdotes
2752 1 | fructum excellentiam que proponentes. In tertio quomodo et inter
2753 2 | tramite ad certum finem propositae quaestionis perducat. Quid
2754 1 | cuius tibi mentem mentis que propositum, non alius quam spiritus
2755 4 | convenerit; quas tibi ipse proposuerit quaestiones; quantum in
2756 4 | caetera quae enucleanda proposuisti alio tempori reservemus.
2757 10| metiuntur. Nam duas earum, quas proposuit Galterus, nec mentione dignas
2758 2 | extra nascente causa, sed ex propriae naturae dignitate, et humani
2759 5 | tolerent; nisi quod unusquisque propriam levius quam amici portat
2760 2 | meipsum nesciens nec vires proprias metiens de his non quidem
2761 5 | Consideremus istius osculi carnalis proprietatem, ut de carnalibus ad spiritalia,
2762 13| clametur. Multi enim sicut in propriis laudibus, ita in aliorum
2763 | proprio
2764 17| blasphemias et maledicta eius prorumpat insania, tu tamen defer
2765 15| commotum aliquando et iamiam prorumpentem in verba, solo nutu cohibeam;
2766 10| Vis ea quae proposita sunt prosequamur? Gratianus. Habebo ei fidem.
2767 5 | quae si quislibet sapiens prosequeretur, nos nihil dixisse putares.
2768 5 | memoria, laus desiderium que prosequitur, ut et eorum vita laudabilis,
2769 12| atque corrumpitur, numquam prosiliant; quamvis nonnumquam amicum
2770 2 | derisit: non est personae, sed prosperitatis amicus, quem fortuna tenet
2771 15| quantum potes saluti eius; prospice famae, nec umquam amicitiae
2772 28| paci, meae quantum poterat prospiciebat quieti. Ipse se periculis
2773 2 | non commoda incommoda ve prospiciens; sed ad omnia inconsiderate,
2774 27| nam sunt quibus blanditiae prosunt, et his libentius acquiescunt;
2775 7 | amici causa peccaveris. Protoplastus Adam salubrius praesumptionis
2776 24| David mortis sententiam protulisset, Ionathas amico non defuit.
2777 2 | quamdam verae amicitiae provehit portionem; eos scilicet
2778 17| multitudinis praeferatur. Haec ne proveniant, in ipsa electione cavendum,
2779 2 | collocarunt. Quibus Salomon in proverbiis consentire videtur: «Omni,
2780 7 | esse parcendum; et aliorum providentes honestati, suam infeliciter
2781 16| que quorum tua interest providere saluti, ruinae et scandali
2782 4 | angelis divina sapientia providit, ut non unus videlicet crearetur,
2783 8 | lacrimis ad paenitentiam provocans; nunc eos qui non egerunt
2784 27| meum. Simulator et callidus provocat iram Dei. Inde Dominus per
2785 10| contulisse, cuius interrogatione provocatus, summam omnium quae disputata
2786 22| potestatem. Est proinde viri prudentis sustinere, hunc refrenare
2787 21| personas, quibus quaelibet vel publicare conveniat, vel celare. Quocirca
2788 5 | qualibet, in secreto et publico, in omni consultatione,
2789 24| aequali, ait Ambrosius, nec te pudeat, ut praevenias amicum officio.
2790 4 | convenientia. Neque enim ideo pudicitia coniugalis virtus non est,
2791 2 | martyrii, quem custodem pudicitiae invenerat in lupanari. Multa
2792 8 | maximo vel timore tueri pudicitiam, vel lascivientem refrenare
2793 25| quas illa colligeret absque pudore. Sic et nos debemus amicorum
2794 2 | non sine lacrimis, legisse puellam illam antiochenam, pulcherrima
2795 9 | haec amicitia quam diximus puerilem, eo quod in pueris magis
2796 12| in affectu. Et ideo non puerili modo amicos mutare, vaga
2797 9 | diximus puerilem, eo quod in pueris magis regnat affectus, ut
2798 28| adolescens; alterum ab ipso fere pueritiae suae tempore a me electum,
2799 1 | esse tractatum; maxime cum pueritiam tuam in studiis huiusmodi
2800 25| consolatur, invitat ad convivium puerorum, et verecundiae eius ingenue
2801 8 | fortitudo contra ignaviam pugnat? Quis, rogo, hominum maxime
2802 2 | puellam illam antiochenam, pulcherrima cuiusdam militis fraude
2803 4 | detestanda; quae amicitiae pulcherrimo nomine palliata, lege et
2804 2 | aditus usque ad ipsam mentem pulchrorum corporum, vel rerum voluptuosarum
2805 24| corruit; quae tot conviciis pulsata cernitur inflexibilis, tot
2806 19| haesitatione turbatus vel pulsatus; quod nec de tuo amicissimo,
2807 28| morte destructo, cuius nunc punctionibus plerumque fatigati, necesse
2808 16| eius, gabaonitis tradidit puniendos. Hoc autem nolo vos ignorare,
2809 4 | omnia ab ipso qui summe et pure unus est quoddam unitatis
2810 25| quanto animus ab illa peste purgatior invenitur. ~ ~
2811 24| spiritalium sensuum illuminatione, purgatiori affectu ad altiora, quasi
2812 7 | ei voluptas gratior est puritate, temeritas moderatione,
2813 10| primum intentionis habeant puritatem, rationis magisterium, temperantiae
2814 26| Quibus modis potest erigat pusillanimem, suscipiat infirmum, consoletur
2815 8 | offensa. Galterus. Felle putabam carere columbas. Verumtamen
2816 12| ante paucos dies, ut nos putabamus, ira praeventus et dixit,
2817 27| discordias inter eos, qui putabantur amici, ortas novimus; ita
2818 10| tibi est Gratianus quam putabas. Galterus. Quomodo mihi
2819 4 | vitium est, eam quae virtus putabatur, sibi conformem facit; et
2820 22| in amicitiam assumpsisse putabimus? ~ ~
2821 14| cum aliquo, proditionem putabit. Si se benevolum alteri
2822 15| his, qui probati digni que putantur, erumpunt saepe vitia, tum
2823 5 | prosequeretur, nos nihil dixisse putares. Verum quomodo ad Dei dilectionem
2824 22| et constantes in omnibus. Putas ne quemquam mortalium esse
2825 28| occasione durius obiurgandum putavi, nec quibusdam quasi conviciis
2826 24| invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico, praebendum
2827 27| Sunt enim nonnulli qui se putent non amari, quia non possunt
2828 27| amicitia. Etsi laedi se putet amicus, tu tamen corripe.
2829 12| eligendus est qui ad haec aptus putetur, deinde probandus, et sic
2830 19| arguens infidelem: «Dens putridus, inquit, et pes lassus,
2831 2 | amicorum; qui quod illi de Pylade et Oreste pro magno miraculo
2832 | quaecumque
2833 3 | mihi suggeritur ultra quod quaeram. Sed antequam ad alia transeamus,
2834 5 | sanctius appetatur, nihil quaeratur utilius, nihil difficilius
2835 1 | iterum ea ipsa revolvens, quaerebam si forte possent Scripturarum
2836 2 | et obscuratur, et illam quaerentibus et desiderantibus occurrunt
2837 1 | circumstreperent, et alius quaereret, alius disputaret, et iste
2838 2 | ipsa aliquid cum desiderio quaerit et appetit ad fruendum;
2839 2 | certum finem propositae quaestionis perducat. Quid enim sublimius
2840 17| diximus esse principium. Nec qualemcumque, sed quae de ratione simul
2841 27| Exploranda est etiam animi illius qualitas; nam sunt quibus blanditiae
2842 17| dissentiat moribus, nec a qualitate discordet. Quia vero de
2843 11| revocandum, et secundum eius qualitatem omnimodis corrigendum non
2844 | qualiter
2845 | quamquam
2846 19| quibus probatur fides amici, quamuis in sinistris maxime. Nam
2847 10| speratae utilitatis modum, quantitatem amicitiae metiuntur. Nam
2848 12| probatio, tertius admissio, quartus rerum divinarum et humanarum
2849 27| possit que ad honores vel quaslibet dignitates, quos voluerit
2850 | quatenus
2851 15| Aelredus. Licet non facile queat reperiri qui non his passionibus
2852 13| detrahit» (Eccle.X, 11). Quemcumque igitur in his vitiis assiduum
2853 4 | crebra vultus mutatione querebaris, edicito. Galterus. Profecto
2854 2 | satisfactum esse. Aelredus. Ergo quibuscumque fuerit de rebus humanis
2855 2 | saeculariter viventes, et sibi in quibuslibet vitiis consentientes, simili
2856 4 | nunc, frater, accede; et quidnam causae fuerit quod paulo
2857 2 | pervenisse fatebimur? Ivo. Quidni? Verumtamen caritatis vel
2858 | quidquam
2859 6 | Christi delecter osculo, et quiescam amplexu, exultans et dicens: «
2860 4 | mutuae caritatis gratia quiescentes. Verum his in quibus omnem
2861 5 | amicitiae bono dicenda, quae si quislibet sapiens prosequeretur, nos
2862 27| audacior, innuente Petro quisnam ille esset, interrogat.
2863 | quisquis
2864 | quondam
2865 22| diligere, nec se diligi a quoquam putare, non eum miserrimum
2866 10| fortitudinem, facundiam, sibi quorumdam inclinat affectum. Ex ratione
2867 22| distinxerit, inter singulos quosque quos elegerit, tantam amicitiam
2868 21| amicitia sociaveris, lites quotidianas et iurgia tibi ipse perquiras.
2869 2 | desperandum sit christiano, cui quotidie ex Evangelio vox divina
2870 | quotiens
2871 1 | tua concedat dignatio, ut quotiescumque filios tuos qui hic sunt
2872 28| indignationis nescius, murmuris et ranconis et detractionis ignarus;
2873 27| correptionem ex amore et non ex rancore procedere. Si forte primam
2874 1 | conditum, meum sibi ex toto rapiebat affectum. Et iterum atque
2875 1 | et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque illuc:
2876 24| inquit, mulieris ultro virum rapientis; scio quia diligis David
2877 2 | affectionis per diversa raptatur; non modum servans, non
2878 5 | posuisti, quod me totum rapuit, et pene abripuit a terrenis,
2879 23| tamquam homo sibi, atque ipsa rarissima dissensione, condire consensiones
2880 2 | christianis temporibus, tanta est raritas amicorum, frustra, ut mihi
2881 4 | specialiter debitor es, nec rarum te cum habere posse colloquium?
2882 28| gravis moribus, sermone rarus, indignationis nescius,
2883 2 | autem amor quidam animae rationalis affectus per quem ipsa aliquid
2884 4 | res tanta sit, ut certis rationibus visus es comprobasse; tunc
2885 23| credimus in amicis; ita ut rea sibi nostra videatur conscientia,
2886 8 | pretio comparatur, levissima recedit offensa. Galterus. Felle
2887 10| Galterus. Invitus certe recedo, cras profecto cum se tempus
2888 4 | affectus, ita mihi semper recens est; ut, licet ex humanis
2889 15| ab eo quem in amicitiam receperas, impetaris, quibusdam quippe
2890 12| Tales si forte in amicitiam receperimus, patienter tolerandi sunt,
2891 26| adventum debitam gravitatem recepi. ~ ~
2892 2 | eum quem in amicitia semel recepit; sed nec eum verae amicitiae
2893 15| fecit mentionem, quem a te receptum in amicitiam non dubitamus,
2894 12| carissimus est, et semel a me receptus in amicitiam, a me poterit
2895 12| fundamento irrevocabiliter non recesserit, ille ita tuus, et tu illius
2896 7 | Ecclesiae, ab amicissimo suo recessit Guidone, quam Iohannes suo
2897 5 | pro spiritali carnalem recipiat. Gratianus. Ago gratias
2898 8 | amicitiam quae bonos dedeceat recipiendam. Gratianus. Sed nos fortasse
2899 12| diligimus in amicitiam sunt recipiendi, quia nec omnes ad hoc reperiuntur
2900 2 | quam amicitiae amplexibus recipiendos, divina sanxit auctoritas.
2901 6 | aut offerendum est, aut recipiendum. Verbi gratia, in signum
2902 2 | sufficiens, et extra nihil recipiens admittatur. Ex ipsa tamen
2903 27| correptionem respuerit, recipiet vel secundam. Tu interim
2904 28| meae. Ipse spiritus mei reclinatorium, dolorum meorum dulce solatium;
2905 10| recordor enodatum. Aelredus. Recolitis, ut credo, eorum me refellisse
2906 6 | Verbi gratia, in signum reconciliationis, quando fiunt amici, qui
2907 4 | Aelredus. Equidem carissimi mei recordatio, immo continuus amplexus
2908 28| fatigatum, cuius consilium recreabat tristitia vel moerore demersum.
2909 | recte
2910 15| iniuria exarserit, ut neque rectum, neque honestum sit, ut
2911 24| attendere; et sic ad originis recurrentes principium, aequalitatem
2912 23| conscientia, si non amaverimus redamantem, aut si amantem non redamaverimus. ~ ~
2913 23| huiusmodi a corde amantium et redamantium procedentibus signis, per
2914 23| redamantem, aut si amantem non redamaverimus. ~ ~
2915 13| confessionis excludit remedium, reddens hominem audacem ad iniuriam,
2916 7 | praepediret, forte iam nunc tibi redderem talionem. Sed quid potius
2917 22| videbantur amara, dulcia redderentur et sapida? Galterus. Prorsus
2918 4 | species vinum sic sapidum reddit, ut sitis vehemens aquam.
2919 1 | secedens a nobis, et iterum rediens, tristem vultum praeferebas;
2920 10| cum se tempus obtulerit rediturus. Videat autem Gratianus
2921 15| quorum tamen ad amicos redundat infamia. Talibus amicis
2922 26| quidquid ipse deliquerit, ita redundet in amicum, ut non solum
2923 8 | displicet gratioso, qualiter refelli possit, edicito. Aelredus.
2924 10| Recolitis, ut credo, eorum me refellisse sententiam, qui metas amicitiae
2925 1 | Christum finis eius et utilitas referatur plenius edoceri. ~ ~
2926 28| minus laetum emergebat, referebam ad eum; ut quod solus non
2927 19| amicum, quod falsa de te referentibus, non solum non adhibuerit
2928 5 | ascivit, saltem modicum valeam refocillari. Aelredus. Non verearis,
2929 22| sculpturae, picturae. Sed et reformatum te in antiquum cogita statum,
2930 15| affectus, cuiusquam patientia refrenabit, cum patientia iracundum
2931 15| modo enim iram quam non refrenat affectus, cuiusquam patientia
2932 4 | lapsum primi hominis, cum refrigescente caritate cupiditas subintrasset,
2933 28| in omnes, et ab omnibus refundetur in Deum, cum Deus fuerit
2934 10| nihil pro his mercedis a rege speraverit, hinc advertere
2935 13| David amicitiam quam Naas regi filiorum Amon exhibuerat,
2936 3 | prudentia dirigit, iustitia regit, fortitudo custodit, temperantia
2937 2 | nec iudicio probatur, nec regitur ratione; sed secundum impetum
2938 24| Praestantissimus iuvenum Ionathas, non regium stemma, nec regni expectationem
2939 9 | eo quod in pueris magis regnat affectus, ut infida, et
2940 24| filius Ysai, non stabilietur regnum tuum. Quis non moveretur
2941 28| diligat et proximum, eamdem regulam sequens. Sed quia hic amor
2942 28| hanc solitudinem duxi; ego regularibus disciplinis primus institui.
2943 28| frenum, et iugum disciplinae regularis mente et corpore infatigabiliter
2944 1 | spiritali amicitia scribere, et regulas mihi castae sanctae que
2945 1 | contactu mundare leprosum, relicta spe saeculi, ingressus sum
2946 16| amor praeponderare debet religioni, non fidei, non caritati
2947 4 | semper me cum est; ibi mihi religiosus vultus eius elucet; ibi
2948 13| gratiae, nihil suavitatis relinquens inter amicos, sed omnia
2949 25| etiam de industria spicas relinquere, quas illa colligeret absque
2950 4 | causari quam isti nobis reliquere brevissimam, videbor ipse
2951 5 | devoratis, nunc me quasi ad reliquias suas fastidiosus ascivit,
2952 22| mundo, te solum superstitem reliquisse. Et ecce coram te omnes
2953 22| correctionis eius spes ulla relucet. Nec quemquam in amicis
2954 17| amicitiae quaedam videantur remansisse vestigia. Gratianus. Mihi
2955 13| et confessionis excludit remedium, reddens hominem audacem
2956 24| gravitatem, sed amicitia quasi remissior aliquando debet esse, et
2957 8 | astringat cum velit, vel remittat. Gratianus. Frustra igitur
2958 5 | vivamus, ore haurimus aerem et remittimus. Et ipsum quidem quod emittitur
2959 1 | semel mihi liceat caeteris remotis tui habere copiam, et aestus
2960 10| et praesentiam eius mihi reor necessariam, cui et sensus
2961 28| amorem proximi ibi suaviter repausaturum descendere? In hac igitur
2962 10| vel obsequiis vicem quis rependat amico, cum omnia illis debeant
2963 28| patientia est. Ego quoque vicem rependens amico, accepta occasione
2964 7 | beneficio vel obsequio vicem rependere, satis dare amicitiae credunt.
2965 28| libertati meae nec impatientem reperi, nec ingratum. Coepi deinde
2966 22| attendendum est, ut licet talia reperiantur in eo quem probas, quae
2967 1 | quamdam me amicitiae formulam reperisse, ad quam amorum meorum et
2968 5 | necessarius, utilis gratia reperitur. «Quo circa amici», ut ait
2969 12| recipiendi, quia nec omnes ad hoc reperiuntur idonei. Nam cum amicus tui
2970 4 | schedulam ipsam ante hoc triduum repertam et tibi traditam, a quibusdam
2971 24| ego ero secundus post te. Repertos quosdam dicit Tullius, qui
2972 13| gratiam humilitatis beneficio repetamus. Rex David amicitiam quam
2973 13| inter amicos, sed omnia replens amaritudine, et indignationis,
2974 26| austerior illius aspectus repressit. Quam saepe incautius resolutus
2975 4 | paternitatis examen proferam, aut reprobanda, aut admittenda, aut exponenda.
2976 2 | superhabundet in aliquo; ut vel reprobetur a nobis, vel quasi sufficiens,
2977 12| affectus, nec istam arbitror repudiandam. Galterus. Videat Gratianus
2978 27| patienter accipere, non repugnanter; sic habendum est, nullam
2979 27| simulatio nulla, quae maxime repugnat amicitiae. Debet quippe
2980 6 | non ambigens, quasi se cum reputans et dicens: o si ipsemet
2981 13| amico venenum amicitiae reputemus, quod Mariae frontem lepra
2982 19| si adsint, nec si absint requirens. Ipsa tamen fides in prosperis
2983 17| 17 - Ad amicitiam quatuor requiruntur~ ~Aelredus. Ad amicitiam
2984 4 | publicum; ne forte aliqua resecanda, addenda nonnulla, plurima
2985 7 | Ego bonum non ita ad vivum reseco, ut quidam qui neminem volunt
2986 4 | paucos bonos naturali lege resedit; qui, videntes a multis
2987 10| industria vita sit alterius reservata, illius beneficio, huius
2988 27| exponitur actioni, Iohannes reservatur affectui, quia: sic, inquit,
2989 27| claves regni sui, Iohanni reservavit archana pectoris sui. Petrus
2990 4 | proposuisti alio tempori reservemus. Ivo. Licet aviditati meae
2991 1 | ante in turba fratrum me residente, cum omnes undique circumstreperent,
2992 22| dilectione vel electione resilias, quamdiu correctionis eius
2993 24| poterat invidere, patri resistendum putavit, deferendum amico,
2994 15| etiam tentantibus vitiis, resistere consuerunt. Galterus. Ne
2995 26| repressit. Quam saepe incautius resolutus in risum, vel in otiosa
2996 2 | consumitur vel eadem levitate resolvitur qua contrahitur. At amicitia
2997 7 | potius ad tuas inquisitiones respondere velit, pariter audiamus.
2998 28| quod dixerat, humiliter respondisse ad singula, satis dedisse
2999 4 | interrogationes meas que responsiones impresseram, nobis elapsa
3000 27| forte primam correptionem respuerit, recipiet vel secundam.
|