12-coena | coepe-discr | discu-haben | haber-luto | luxur-petim | petit-respu | restr-vade | vae-zelo
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
3001 1 | me compulit occupatione restringere. Aelredus. Ecce ego et tu,
3002 2 | ex Evangelio vox divina resultat: petite et accipietis, et
3003 10| et memoria tenacior ad retinendum. Aelredus. Audisti, Galtere?
3004 27| facilius recipitur, et securius retinetur, cuius in suadendo magna
3005 15| evenerit adversi, culpam retorqueant in amicum, laesam dicant
3006 28| imitandum, ad vestrum id retorquete profectum. Sed ut tandem
3007 2 | quatuor amicorum paria in tot retro saeculis fama concelebrat» (
3008 17| securitas, qua sua illi archana revelabat; seponitur iucunditas, quam
3009 26| sustineat. Sic praeterea oculos revereatur amici, ut nihil quod inhonestum
3010 13| triste, non timeas. Est enim reversio ad amicum. Excepto convicio,
3011 11| deprehenditur, ad eius formam revocandum, et secundum eius qualitatem
3012 1 | meorum et affectionum valerem revocare discursus. Cum vero placuit
3013 1 | iterum atque iterum ea ipsa revolvens, quaerebam si forte possent
3014 28| aliquid sibi de consueto rigore laxaverit. Haec eum mihi
3015 26| saepe incautius resolutus in risum, vel in otiosa lapsus, in
3016 12| Est amicus, qui odium, et rixam, et convicia denudabit» (
3017 15| Quando inter nos iras, rixas, dissensiones, aemulationes,
3018 28| concaluit affectus, caritas roborabatur, donec ad id ventum est,
3019 4 | quam natura instituit, quam roboravit usus, legis auctoritas ordinavit.
3020 5 | imbecillibus pro virtute, robustis est pro praemio. Tantus
3021 25| erubescendum aestimat quam rogare. Cum igitur tibi esse debeat
3022 25| faciamus, nec expectemus ut rogemur; cunctatio semper absit,
3023 8 | fratribus suis secundum carnem (Rom. IX, 2). Deserenda igitur
3024 7 | multo certe felicius, Otto Romanae cardinalis Ecclesiae, ab
3025 13| innocentis faciem miserando rubore perfundit? At superbia quid
3026 28| collationem hanc nostram, vel sole ruente claudamus, ab amore profectam
3027 2 | vera fuit» (Epist. 41, ad Ruffin.). Ivo. Cum tanta sit in
3028 16| interest providere saluti, ruinae et scandali materiam etiam
3029 15| Amicitia dissuenda, non rumpenda~ ~Is igitur tibi eligendus
3030 17| perniciosus, statim familiaritatis rumpendum est vinculum, nec unius
3031 24| valles exquirit, montes et rupes armata obsidet manu; omnes
3032 25| perdat securitatem. Booz cum Ruth moabitidis advertisset inopiam,
3033 1 | mellitum, nihil quod non sacrarum Scripturarum fuisset sale
3034 6 | proprio sed alieno; illum sacratissimum amantibus inspirans affectum,
3035 3 | sincerius; tanto suavius, quanto sacratius; ubi sic amantes nihil possunt
3036 2 | quidquid sceleris, quidquid sacrilegii est, alter agat et patiatur
3037 7 | minister, Domini sacerdotes sacrilegis manibus interfecit. Ionadab
3038 13| amicorum revelare secreta sacrilegium arbitremur, quo fides amittitur,
3039 1 | monasterium. Et statim legendis sacris litteris operam dedi; cum
3040 19| antiquo scilicet Claravallis sacrista, praesumendum putasti. Sed
3041 2 | constrictis. Ivo. Quam multi saeculariter viventes, et sibi in quibuslibet
3042 1 | mundare leprosum, relicta spe saeculi, ingressus sum monasterium.
3043 2 | amicorum paria in tot retro saeculis fama concelebrat» (Lib.
3044 7 | iuste et pie vivens in hoc saeculo, nihil a quolibet inhonestum
3045 1 | devium, elisum erigere, salubri contactu mundare leprosum,
3046 7 | peccaveris. Protoplastus Adam salubrius praesumptionis arguisset
3047 27| verum audire nequeant, huius salus desperanda est. Quocirca,
3048 27| pro loco, immo et quantum salva veritate fieri potest, excusandum
3049 20| quanta sit. Ipse Dominus ac salvator noster verae nobis amicitiae
3050 5 | efficiatur amicus, secundum illud salvatoris in Evangelio: «Iam non dicam
3051 12| cum eis summopere est, ut sanati ad amicitiam habeantur idonei;
3052 25| ait quidam, in amicitia sanciatur, ut ab amicis honesta petamus,
3053 1 | et regulas mihi castae sanctae que dilectionis praescribere.
3054 1 | delectabar; sed ex quo mihi de sanctarum Scripturarum favis aliquid
3055 13| delegavit, auctoritate Spiritus Sancti decernitur occidendus (III
3056 24| quasi quaedam amicitiae sanctioris principia; quibus, crescente
3057 5 | cum in rebus humanis nihil sanctius appetatur, nihil quaeratur
3058 1 | auctoritate fulciri. ~Cum autem in sanctorum patrum litteris de amicitia
3059 15| diligentia adhibenda est, ut sanentur. Quod si impossibile fuerit,
3060 13| tibi est ille; nec donec sanetur, ad amicitiam eligendus.
3061 16| propter Saul et domum eius et sanguinem, quia occiderat gabaonitas,
3062 7 | contra eius imperium manum sanguini subtrahentes, quam Doech
3063 5 | medicina, mortuis pro vita, sanis pro gratia, imbecillibus
3064 19| divitem, fortem et debilem, sanum et aegrotum. Fidelis quippe
3065 4 | sentire, aliis insuper et sapere, ipse omnium existentium
3066 20| videatur amicus, quid vera sapiat amicitia non poteris. Tunc
3067 22| amara, dulcia redderentur et sapida? Galterus. Prorsus ita est.
3068 1 | quod non mihi more solito sapiebant. Iam tunc enim nihil quod
3069 16| ignorare, inter perfectos quos sapienter electos et caute probatos,
3070 25| XXIX, 13). Sed quia oculi sapientis in capite eius, si nos sumus
3071 22| necessaria probatio, ubi est sapientium et stultorum permixtio;
3072 4 | eius iucunda mihi verba sic sapiunt, ut vel ego videar cum eo
3073 6 | participatione coelestem immittente saporem. Hoc osculum non inconvenienter
3074 4 | de amicitia legi dulcius sapuit. Quoniam igitur, quid sit
3075 6 | crudelitatis vel voluptatis satellitium abutuntur; ita perversi
3076 5 | mensis appone; ut si non satiari ut iste, qui nescio quot
3077 27| corrigere, quam suo stomacho satisfacere. Vidi enim aliquos in amicis
3078 4 | pietatem? Aelredus. Hinc tibi satisfaciet noster Augustinus, cuius
3079 2 | diffinitio, mihi iudico satisfactum esse. Aelredus. Ergo quibuscumque
3080 12| licet nos non viderimus, satisfecerit; illa nobis quinque, quibus
3081 28| splendorem altius evolare; et in scala caritatis nunc ad Christi
3082 16| providere saluti, ruinae et scandali materiam etiam correptus
3083 28| se periculis obiiciebat, scandalis emergentibus obviabat. Volebam
3084 8 | cum infirmis, urebatur cum scandalizatis (II Cor. XI, 28 et 29).
3085 12| cum viro furioso, ne sumas scandalum animae tuae» (Prov. XXII,
3086 2 | foedere miserabili, quidquid sceleris, quidquid sacrilegii est,
3087 13| vituperationibus delectantur. Quid vero scelestius improperio, quod etiam falsa
3088 4 | praeterierunt anni ex quo schedula ipsa cui de spiritali amicitia
3089 4 | impatientia tota descendit, quod schedulam ipsam ante hoc triduum repertam
3090 7 | Iohannes suo adhaesit in tali schismate octoviano. Cernitis igitur,
3091 1 | Cum adhuc puer essem in scholis, et sociorum meorum me gratia
3092 28| praescripserit ratio imponamus; scientes quia numquam vere diligit
3093 24| mulieris ultro virum rapientis; scio quia diligis David in confusionem
3094 4 | inferioribus conversari. Scis autem quia plures praeterierunt
3095 1 | 1 - Libri hujus scribendi occasio~ ~Cum adhuc puer
3096 1 | institui de spiritali amicitia scribere, et regulas mihi castae
3097 12| sicut in Ecclesiastico scribitur: «Est amicus, qui odium,
3098 1 | inutile putat esse quod scripsimus parcat infelicitati meae,
3099 1 | quem De amicitia Tullius scripsit; qui statim mihi et sententiarum
3100 22| turrita, ampla aedificia, sculpturae, picturae. Sed et reformatum
3101 1 | tacebas; nunc parvo intervallo secedens a nobis, et iterum rediens,
3102 2 | ita dixerim, communione secernere; ut illarum comparatione
3103 22| offendant animum, vel alicuius secreti incauta revelatione, vel
3104 17| reverentia, ut licet ipsum a secretis tuis amoveas; numquam tamen
3105 14| Si enim viderit amicum secretius loquentem cum aliquo, proditionem
3106 2 | verae virtutis rari fuerunt sectatores, qui virtutum largitorem
3107 16| hanc amicitiam quae patitur sectionem, ex ea parte qua laeditur,
3108 27| respuerit, recipiet vel secundam. Tu interim ora, tu plora;
3109 5 | iniuriam. Amicitia ergo secundas res splendidiores facit,
3110 5 | sibi collaetetur in rebus secundis, in tristibus contristetur;
3111 1 | vel causa commendantes. In secundo eius fructum excellentiam
3112 5 | copulantur, omnia iucunda, omnia secura, omnia dulcia, omnia suavia
3113 8 | servavit, ut sollicitudinem securitati praeferret; mallet que amici
3114 2 | certum, nihil constans, nihil securum; quippe quae semper cum
3115 22| comparemus amicos quos non secus quam nos ipsos diligamus;
3116 27| libertatis nomine palliare; et secutos impetum, non rationem, sua
3117 27| donec interiori tumultu sedato, corripientem aure pacatiore
3118 19| virtutem in propria sua sede complectens, caetera omnia
3119 4 | carnalia compararem solus sedebas, modicum semotus a nobis;
3120 4 | placere cupiunt, vel in seipsis pro collata sibi sapientia
3121 12| Videat Gratianus ut tam in seipso quam in eo quem diligit,
3122 13| quorum ultor Deus est. Semei fugientem a facie Absalon
3123 28| ipsius occurrere; adversis semet opponere et exponere. Interea
3124 2 | quibusdam furiis agitata a semetipsa consumitur vel eadem levitate
3125 7 | fas laesionem excipientes, semetipsos amicorum exponunt libidini,
3126 22| pisces maris, qui perambulant semitas maris. Dic, rogo nunc, utrum
3127 4 | compararem solus sedebas, modicum semotus a nobis; et nunc oculos
3128 28| quasi oculus meus, baculus senectutis meae. Ipse spiritus mei
3129 28| egrediebatur pergens ad imperium seniorum, humilis, mansuetus, gravis
3130 7 | quid hic Galterus hactenus senserit; ego aliud nihil amicitiam
3131 4 | persistat. Verum inter ipsa sensibilia quanta amicitiae species
3132 2 | dignitate, et humani pectoris sensu desideratur; ita ut fructus
3133 24| gravitate et spiritalium sensuum illuminatione, purgatiori
3134 24| ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti credamus
3135 22| huius delicias superaret. Sentiebam quippe meum spiritum transfusum
3136 4 | inter mala quae videbant et sentiebant in mutuae caritatis gratia
3137 2 | perfectionis illius dulcedinem sentiendo. ~ ~
3138 12| his quae praemisisti, quid sentiendum sit, a te exspectamus doceri.
3139 4 | existentium causa, omnium sentientium vita, omnium intellegentium
3140 10| accedens affectus, ita profecto sentietur dulcis, ut esse numquam
3141 5 | omnia dulcia, omnia suavia sentiuntur. Ex caritatis igitur perfectione
3142 16| amicitia a se non poterit separari. Patet igitur hanc amicitiam
3143 10| quam peccatum, quod Deum separat ab anima, animam a vita.
3144 10| in eius contemplatione sepelit quos univit. Nam cum multas
3145 17| illi archana revelabat; seponitur iucunditas, quam amica confabulatio
3146 16| annis iugiter laborasse, septem viros de cognatione eius,
3147 23| Dedit formam amicitiae quam sequamur, ut faciamus amici voluntatem,
3148 10| semper praecedat amicitia, sequatur utilitas; profecto non tam
3149 27| Quocirca semper in his ratio sequenda est, non affectus; nec his
3150 27| indignationem divortium sequeretur, divortium maledicta. Itaque
3151 10| amico exspectanda sunt, sed sequi debent ista amicitiam, non
3152 4 | agi aestimentur. Ita se sequuntur, ita colludunt sibi, ita
3153 25| non deponas oculos; sed serena facie, hilari vultu, sermone
3154 24| in oculorum etiam nutu serenitas, in quibus haudquaquam mediocre
3155 28| tristitia, sive iucunditate serenus. Ita electus atque probatus,
3156 24| pulchritudinem amicitiae quae non sericis vel gemmis ornatur, non
3157 2 | debeat disputationis nostrae series tenor que procedere. Aelredus.
3158 5 | concedis accessum. Nam si me serio, non ludo, alumnum amicitiae
3159 13| aspidis mortifera: «Si mordeat serpens in silentio», ait Salomon, «
3160 13| Plaga certe dolosa, plaga serpentis et aspidis mortifera: «Si
3161 4 | omnes primum et ab omnibus servabatur, inter paucos bonos naturali
3162 12| amicitiae leges vel iura servabit. Huiusmodi ad amicitiam
3163 2 | in iniquo mammona fidem servant, in rebus dumtaxat humanis,
3164 21| confundunt omnia, non locum servantes ubi, non tempus quando,
3165 15| patientia comprimant, levitatem servata gravitate cohibeant, suspiciones
3166 7 | regis Saul fidem domino servaverunt, contra eius imperium manum
3167 8 | ei cum David tanta fide servavit, ut sollicitudinem securitati
3168 7 | usurpasset. Multo etiam melius servi regis Saul fidem domino
3169 13| Infelix Nabal Carmelus, David servitutem et fugam improperans, a
3170 24| foedus iniit cum David: et servulum in amicitiam adaequans Domino,
3171 24| Mira res. Rex furebat in servum, et quasi in aemulum regni
3172 24| condimentum. Tristitia namque et severior facies habet quidem honestam
3173 13| et eiectam extra castra, sex diebus populi communione
3174 16| morsus detractionum. His sextum addimus. Si eos qui tibi
3175 6 | etiam hoc bono, quod ad ea significanda quae diximus, lex naturalis
3176 2 | nomine quid ethnicus ille significare voluerit, non video. Aelredus.
3177 2 | prolixitas prohiberet, et silentium nobis ipsa copia indixisset.
3178 4 | gignit lapidem; aut quae silva unam unius generis arborem
3179 | sim
3180 4 | faciamus ei adiutorium simile sibi. Nec certe de simili,
3181 24| stabile, quod infidum est. Simplices quippe, et communes, et
3182 4 | si quid sit amicitia pro simplicitate ingenioli nostri satis diximus,
3183 5 | honeste, non ficte, non simulate, sed vere voluntarie que
3184 27| Distingue, rogo, inter simulationem et dissimulationem. Aelredus.
3185 | simus
3186 2 | accenderis, quod nos non sinat errare per devia, sed certo
3187 3 | tanto utique dulcius, quanto sincerius; tanto suavius, quanto sacratius;
3188 28| humiliter respondisse ad singula, satis dedisse de omnibus,
3189 22| paradisiacas amoenitates singularum arborum folia, flores fructus
3190 22| quos distinxerit, inter singulos quosque quos elegerit, tantam
3191 19| fides amici, quamuis in sinistris maxime. Nam ut superius
3192 19| non dubites. Quod si forte sinistrum aliquid de te fama vulgaverit;
3193 27| praecipitem amicum fieri sinit. Maxime autem culpandus
3194 23| illi et ille nobis aperiat sinum. Nihil enim occultat amicus.
3195 | siquidem
3196 | sis
3197 7 | modum nostrae mortalitatis, sobrie et iuste et pie vivens in
3198 21| imprudentem tibi in amicitia sociaveris, lites quotidianas et iurgia
3199 4 | non reliquit; adeo ut sine sociis, nec avaro divitiae, nec
3200 1 | puer essem in scholis, et sociorum meorum me gratia plurimum
3201 7 | favendum putant amico. Quidam solam fidem detrahendam iudicant,
3202 28| collationem hanc nostram, vel sole ruente claudamus, ab amore
3203 8 | Pulchre de his Tullius: «Solem, inquit, e mundo tollere
3204 1 | quibus aetas illa periclitari solet, totam se mea mens dedit
3205 5 | luminosum accesserit. «Vae soli, quia cum ceciderit, non
3206 5 | falsam pro vera, fictam pro solida, pro spiritali carnalem
3207 22| medicamentum et immortalitatis solidissimum fundamentum. Cum enim plurimi
3208 10| Aelredus. Primo ponendum est solidum quoddam ipsius spiritalis
3209 8 | quaestum putant; tunc se solis labiis profitentes amicos,
3210 4 | quod nullum genus rerum solitarium reliquit, sed ex multis
3211 12| comprimere et temperare soliti sunt passionem, ut in quinque
3212 1 | colloquia; gratae que huic solitudini nullius vox vel tumultus
3213 4 | tanto mihi gratior est solitudo, quanto molestior inquietudo
3214 5 | communicet si quid praeter solitum sublime vel luminosum accesserit. «
3215 6 | desideriis que sopitis, in solius Christi delecter osculo,
3216 10| Deinde illos qui ob multas sollicitudines et curas quas generat, cavendam
3217 22| vel probandis taedeat esse sollicitum; cum huius laboris fructus
3218 2 | V, 44). Amicos autem eos solos dicimus, quibus cor nostrum,
3219 17| quibus ab his qui merentur solvenda est amicitia? Subtrahitur
3220 7 | popularis, nec qualem eam somniare consuevimus. Nescio quid
3221 16| praeferens, ipsum Sisaram clavo sopivit et malleo. Sanctus propheta
3222 24| pecuniam praeferre amicitiae sordidum aestimarent; illos autem
3223 4 | quoddam unitatis vestigium sortirentur. Hinc est quod nullum genus
3224 12| et quamdam aeternitatis speciem praeferre, semper perseverans
3225 1 | copiosissime de omnibus quae ad eam spectare videntur iucundo stilo disseruit;
3226 17| iucunditas. Ad dilectionem spectat, cum benevolentia beneficiorum
3227 2 | Cuius affectus et motus in speculo nostro, quod satis cognitum
3228 28| modeste proferre in medium; sperans, ut postea confessus est,
3229 20| quibus aliquid commodi se sperant esse capturos; qui profecto
3230 10| adipisci poterit quis vel sperare. Si vero inter commoda duxeris
3231 19| inquit, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiae» (
3232 10| et illorum, qui secundum speratae utilitatis modum, quantitatem
3233 10| pro his mercedis a rege speraverit, hinc advertere perspicuum
3234 16| diligitur; honorans eum a quo spernitur; benedicens eum a quo maledicitur;
3235 1 | Aelredus. Ecce ego et tu, et spero quod tertius inter nos Christus
3236 5 | proprietatem, ut de carnalibus ad spiritalia, de humanis ad divina transeamus.
3237 1 | amicitia plura legissem, volens spiritaliter amare nec valens, institui
3238 6 | quando adhibendum. Osculum spirituale~ ~Osculum corporale impressione
3239 6 | labiorum, sed commixtione spirituum, castificante omnia Dei
3240 5 | Amicitia ergo secundas res splendidiores facit, adversas partiens,
3241 2 | aperueris, lumen que illud splendidissimum, in ipsa inquisitionis nostrae
3242 24| conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno, honore privandum
3243 24| se regiae indignationis spondent ultores; solus Ionathas
3244 6 | sicut inter sponsum et sponsam fieri permittitur; vel sicut
3245 6 | dilectionis, sicut inter sponsum et sponsam fieri permittitur;
3246 10| sicut inimicos, non ex spontanea mentis inclinatione, sed
3247 24| fides est: nihil est enim stabile, quod infidum est. Simplices
3248 19| cunctatio; sed quasi de certa et stabili, non parva exultatio. Gratianus.
3249 24| vixerit filius Ysai, non stabilietur regnum tuum. Quis non moveretur
3250 24| videamus. Firmamentum igitur stabilitatis et constantiae in amicitia,
3251 7 | nisi inter bonos amicitiam stare non posse. Galterus. Quid
3252 22| reformatum te in antiquum cogita statum, omnia habere subiecta,
3253 24| iuvenum Ionathas, non regium stemma, nec regni expectationem
3254 14| comitatur, quae continuos ei stimulos acuens, inquietudinis et
3255 27| velle corrigere, quam suo stomacho satisfacere. Vidi enim aliquos
3256 9 | vehementius afficit, arctius stringit, blandius allicit. Sed affectus
3257 28| habent conferre invicem, sua studia mutuo patefacere, simul
3258 1 | maxime cum pueritiam tuam in studiis huiusmodi triveris, et Tullii
3259 8 | medio tollere non formidant. Stulte Chusi arachites amicitiam
3260 12| Salomon: «Ira, inquit, in sinu stulti requiescit» (Eccle. VII,
3261 22| probatio, ubi est sapientium et stultorum permixtio; ibi probatione
3262 7 | exponunt libidini, eos non tam stultos dixerim quam insanos; qui
3263 27| amico quod honestum sit suadeat, secure, manifeste, libere.
3264 27| securius retinetur, cuius in suadendo magna debet esse auctoritas;
3265 27| amici~ ~Praeterea quidquid suadendum est, ab amico facilius recipitur,
3266 28| affectum, et ipsius affectus suave quoddam prout caritas dictabat
3267 5 | secura, omnia dulcia, omnia suavia sentiuntur. Ex caritatis
3268 22| ab omnibus, quem ab hac suavissima tranquillitate, nec suspicio
3269 5 | quem diligamus; ut suavitas suavitati, dulcedo dulcedini, affectus
3270 28| nunc ad amorem proximi ibi suaviter repausaturum descendere?
3271 3 | quanto sincerius; tanto suavius, quanto sacratius; ubi sic
3272 28| ferventer corporalibus se subderet exercitiis, ut multis annis
3273 17| patriae, si civibus, si subditis, si amicis inventus fuerit
3274 7 | honores, maiorum inimicitias subeundas, exilium censent etiam non
3275 22| cogita statum, omnia habere subiecta, oves et boves universas,
3276 17| dissideant explorandum. Quatuor subinde gradus in amicitia, quibus
3277 4 | refrigescente caritate cupiditas subintrasset, fecisset que bono communi
3278 15| patrem, aut in patriam, quod subita et festinata egeat correctione;
3279 23| Joan. XV, 15); causam que subiungens qua amici nomine digni haberentur: «
3280 28| in futurum; quando timore sublato quo nunc pro invicem metuimus,
3281 5 | cum ceciderit, non habet sublevantem se» (Eccle. IV, 10). Solus
3282 5 | si quid praeter solitum sublime vel luminosum accesserit. «
3283 19| intuens oculo humilem et sublimem, pauperem et divitem, fortem
3284 27| pectoris sui. Petrus ergo sublimior, sed Iohannes securior.
3285 28| caritatis dulcedine in illum sublimiorem locum dilectionis divinae
3286 2 | adepturum, eius mirabili sublimitate territus, iam pene despero.
3287 2 | quaestionis perducat. Quid enim sublimius de amicitia dici potest,
3288 14| perturbationis ei materias subministrat. Si enim viderit amicum
3289 24| inveneris, tunc te magis amico submittere non cuncteris, praestare
3290 28| fratrum usus consilio, onus ei subprioratus imposui. Quod quidem invitus,
3291 4 | amicitiae incentivum, de ipsius substantia masculi feminam procreavit.
3292 24| mortalibus cupiditas praestitit, subtili examinatione considerare.
3293 25| debemus amicorum necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis
3294 17| numquam tamen ei dilectionem subtrahas, auxilium tollas, neges
3295 17| continentur, ei neganda est, non subtrahenda dilectio; et hoc cum quadam
3296 28| indecens sit; nihil sibi subtrahens, quod utile sit. Sic vero
3297 7 | imperium manum sanguini subtrahentes, quam Doech idumaeus, qui
3298 17| merentur solvenda est amicitia? Subtrahitur certe illa interior delectatio
3299 13| id quo tactae amicitiae subveniendum foret, humilitatis et confessionis
3300 5 | dulcedo dulcedini, affectus succedat affectui. Itaque amicus
3301 5 | desiderium totum animi mei succendit appetitum; ut nec vivere
3302 28| sollicitudinis partem ascitum, in his sudoribus meis habui coadiutorem.
3303 1 | carnalibus tenebris assuetus sufficeret. Igitur cum sacra Scriptura
3304 2 | oneri, rogo te, si non ista sufficiant; nisi ipsius vocabuli rationem
3305 7 | vehementius animavit. De qua sufficienter instructi, certam nobis
3306 4 | ipse, sed et omnium rerum sufficientia ipse est, dans aliis esse,
3307 11| quem omnia, quae vel amor suggerit vel affectus; omnia, quae
3308 3 | dicta sunt, nec aliquid mihi suggeritur ultra quod quaeram. Sed
3309 17| dilectionem; ad quam omnia quae suggeruntur referenda sunt; et utrum
3310 4 | vel inspiratio occulta suggesserit esse quaerenda, ad tuae
3311 19| nullius ad credendum adducatur suggestione, nulla moveatur suspicione,
3312 12| ambules cum viro furioso, ne sumas scandalum animae tuae» (
3313 28| securitate concepta, de summi illius boni aeternitate
3314 12| placuerint, agendum cum eis summopere est, ut sanati ad amicitiam
3315 | suorum
3316 22| omnes mundi huius delicias superaret. Sentiebam quippe meum spiritum
3317 4 | sapientiam non habet? Sic et superba castitas virtus non est;
3318 16| plebis saluti. Rex Assuerus superbissimum Aman, quem prae caeteris
3319 4 | pro collata sibi sapientia superbiunt; vel certe hi qui eam venalem
3320 13| misericorditer obtulisset, ille superbus et ingratus amico contumeliam
3321 17| amaritudinis misceat, vel aliquid superducat inane. Gratianus. Cellerarius
3322 1 | prius nec ad ipsam earum superficiem oculus lippiens, et carnalibus
3323 1 | intercedat. Si quis autem superfluum aut inutile putat esse quod
3324 2 | minus aliquid habeat, vel superhabundet in aliquo; ut vel reprobetur
3325 24| amicitiae, parem esse inferiori superiorem. Saepe enim quidam inferioris
3326 15| certe sunt qui his omnibus superiores inveniuntur; qui iracundiam
3327 10| conciliat; de qua dicere supersedeo, cum nec amicitiae nomine
3328 22| exemptum mundo, te solum superstitem reliquisse. Et ecce coram
3329 27| sunt idoneus, vel, aliis supervenientibus causis, paululum commotior
3330 28| ignarus; incedebat quasi surdus non audiens, et sicut mutus
3331 17| quem semel in amicitiam suscepisti, non statim eam rumpendam
3332 26| potest erigat pusillanimem, suscipiat infirmum, consoletur tristem,
3333 14| pro arbitrio imprimentis, suscipit et format imagines. Quid
3334 27| dubia, nec adulatio sit suspecta. Amicus igitur amico quod
3335 22| vivere, et omnes habere suspectos, quasi insidiatores capitis
3336 15| consilium quod amicus dederit suspectum habeant; et cum proditi
3337 16| caeteris amicum habuerat, suspendit in cruce, amicitiae quam
3338 4 | habens aures ad tua verba suspensas; tanto certe avidius, quanto
3339 13| proditori finem, laqueo suspensus promeruit. Postremo detrahere
3340 17| iracundos, instabiles, suspiciosos atque verbosos exclusimus;
3341 14| Numquam enim requiescit. Suspiciosum quippe semper curiositas
3342 5 | osculum anima quaedam sancta suspirans: «Osculetur me, inquit,
3343 6 | ad illud intellectuale suspirat, et cum maximo desiderio
3344 5 | Duobus alimentis vita hominis sustentatur, cibo et aere. Et sine cibo
3345 28| oportet nunc ut pro invicem sustineamus, mortis insuper aculeo cum
3346 10| amico, nihil pro amico non sustinendum, quod minus sit quam ipsa
3347 28| iunctis humeris facilius sustinerem. Quid ergo? Nonne quaedam
3348 22| se et creaturam suam quam sustulerit, inter ipsos gradus et ordines
3349 15| in angulis, in tenebris susurrantes, se mendaciter excusantes,
3350 24| aliquando fuerant ipse et suus, de quo tunc loquebatur
3351 27| plerumque meliores quam tacita amicitia. Etsi laedi se
3352 13| ferendum, quae solum id quo tactae amicitiae subveniendum foret,
3353 22| eligendis vel probandis taedeat esse sollicitum; cum huius
3354 7 | forte iam nunc tibi redderem talionem. Sed quid potius ad tuas
3355 28| amicitiae gradus, quousque talium potuit imperfectio, me cum
3356 28| ipsius Christi dulcedinem tangens, incipit gustare quam dulcis
3357 16| ubi vitiorum ipsorum te tangit infamia. Non enim amor praeponderare
3358 17| his perturbationibus sic tanguntur, ut non solum eorum in nullo
3359 5 | crediderim, quamdiu huius tanti boni tam multiplici fructu
3360 10| numeravit amicum, inter tantos viros partam credimus amicitiam,
3361 | Tantus
3362 7 | voluptas gratior est puritate, temeritas moderatione, adulatio correptione;
3363 10| puritatem, rationis magisterium, temperantiae frenum; et sic suavissimus
3364 12| tamen ita hanc comprimere et temperare soliti sunt passionem, ut
3365 5 | virtute confodit, adversa temperat, componit prospera; ita
3366 9 | ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia. Igitur
3367 7 | tulerunt. Et ut ad haec nostra tempora veniamus, multo certe felicius,
3368 20| bonum norunt, nisi quod temporaliter fructuosum sit. Hi sic amicos
3369 4 | enucleanda proposuisti alio tempori reservemus. Ivo. Licet aviditati
3370 10| cautio adhibenda, non est temporis huius evolvere. Gratianus.
3371 8 | turpitudinis ministrum facere temptaverit. Galterus. Cum igitur certum
3372 10| interrogandum, et memoria tenacior ad retinendum. Aelredus.
3373 4 | animo sit, an adhuc memoria teneas, quid inter te quondam et
3374 6 | qui sub una amicitiae lege tenentur. Non enim fit oris attactu,
3375 28| autem magnopere est, ne tenerior affectus maiores utilitates
3376 2 | prosperitatis amicus, quem fortuna tenet dulcis, acerba fugat. Attamen
3377 2 | disputationis nostrae series tenor que procedere. Aelredus.
3378 15| possidentur, quanto fortius, etiam tentantibus vitiis, resistere consuerunt.
3379 24| dissolvit ambitio; quae sic tentata non cessit, sic arietata
3380 8 | tam facile ab amicitiae tepuerimus appetitu; cuius nobis fructum
3381 27| iudicium rationis, quam Terentius in persona Gnatonis satis
3382 4 | angelus, non coelum, non terra, nec aliquid quod in ipsis
3383 24| invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno,
3384 2 | eius mirabili sublimitate territus, iam pene despero. Aelredus.
3385 1 | excellentiam que proponentes. In tertio quomodo et inter quos possit
3386 5 | duobus, ut nulla iactantia timeatur, nulla formidetur suspicio;
3387 28| coepit libera voce quidquid timebat utrisque, quidquid sibi
3388 8 | magister corripiens; nunc timens, ne sensus illorum a fide
3389 22| insidiatores capitis sui timere omnes, nullum diligere,
3390 27| tradet me, cum caeteris timet et trepidat, Iohannes ex
3391 8 | caritas erat, ne sub tot timoribus ac doloribus viveret; nunc
3392 15| amicitiam impetaris, quamdiu tolerabilia fuerint, ferenda sunt; et
3393 27| vulneret, tu tamen corripe. «Tolerabiliora enim sunt amici vulnera,
3394 12| amicitiam receperimus, patienter tolerandi sunt, et cum nobis constet
3395 12| probandus; admissus autem sic tolerandus, sic tractandus, sic sequendus,
3396 22| probetur, vel exerceatur tolerantia. Id sane attendendum est,
3397 12| cedendum amico fuit, ut et tolerarem in quo videbatur excessisse,
3398 5 | iunctis humeris, onera invicem tolerent; nisi quod unusquisque propriam
3399 2 | viderit pro viribus curet et toleret; cui et gaudenti congaudeat,
3400 17| dilectionem subtrahas, auxilium tollas, neges consilium. Quod si
3401 20| divitum; cum spem lucri sic tollat paupertas, ut amicitiae
3402 2 | tribulationis» (Eccli. VI, 8). Tolle spem quaestus, et statim
3403 25| duo haec verba de medio tollerentur, meum et tuum. Magnam certe
3404 8 | videntur, qui amicitiam e vita tollunt, quia nihil a Deo melius
3405 12| nihil que magis animum torqueat, quam vel deseri ab amico
3406 24| esse multiplex ingenium et tortuosum. Neque vero hi qui non eisdem
3407 1 | sale conditum, meum sibi ex toto rapiebat affectum. Et iterum
3408 17| tractandus. Et de electione tractantes, iracundos, instabiles,
3409 1 | his omnibus constet esse tractatum; maxime cum pueritiam tuam
3410 12| igitur de ipsa electione tractemus. Sunt vitia quaedam quibus
3411 2 | arguatur, etsi laedatur, etsi tradatur flammis, etsi cruci affigatur,
3412 17| sub brevi nobis epilogo traderetur. Aelredus. Geram vobis morem.
3413 27| dicente Iesu: unus ex vobis tradet me, cum caeteris timet et
3414 1 | scientiae quod mihi mundus tradiderat, earum comparatione vilesceret,
3415 4 | quid de his quoque stilo tradideris. Aelredus. Equidem carissimi
3416 16| cognatione eius, gabaonitis tradidit puniendos. Hoc autem nolo
3417 4 | triduum repertam et tibi traditam, a quibusdam accepi. Ostende,
3418 2 | errare per devia, sed certo tramite ad certum finem propositae
3419 14| pax quaedam ad invicem et tranquillitas cordis, cuius semper expers
3420 22| quem ab hac suavissima tranquillitate, nec suspicio dividat, nec
3421 24| similitudinem diximus facilius transeundum. Sed iam tempus est, ut
3422 20| et tu hunc ipsum in alium transferas affectum, gratis amicum
3423 20| tu, si tuam tui in ipsum transfuderis caritatem. «Non enim», ut
3424 28| vultus unius in alterum transfundatur; sive fuerit deiectus tristitia,
3425 28| quam hic paucos admittimus, transfundetur in omnes, et ab omnibus
3426 22| Sentiebam quippe meum spiritum transfusum in omnibus, et in me omnium
3427 22| aliqua debitae lenitatis transgressione; non statim a proposita
3428 21| qui leves quoque amicorum transgressiones impatienter ferunt, austere
3429 28| aliquando affectus in affectum transiens, et quasi e vicino ipsius
3430 4 | videar cum eo ad meliora transisse; vel ipse me cum adhuc in
3431 10| colentibus eam, cum tota translata in Deum, in eius contemplatione
3432 19| Recordor nunc tui illius amici transmarini de quo nobis fecisti saepius
3433 22| omnibus, et in me omnium transmigrasse affectum, ut dicerem cum
3434 27| me, cum caeteris timet et trepidat, Iohannes ex sinus sui participatione
3435 15| hic honos veteri amicitiae tribuendus, ut in culpa sit qui faciat,
3436 2 | et non permanebit in die tribulationis» (Eccli. VI, 8). Tolle spem
3437 4 | schedulam ipsam ante hoc triduum repertam et tibi traditam,
3438 3 | 3 - Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis
3439 17| contingunt, sive laeta sint, sive tristia; de omnibus quae cogitantur,
3440 27| compatienter. Corripiat eum vultus tristior, sermo deiectior; intercipiant
3441 1 | tuam in studiis huiusmodi triveris, et Tullii Ciceronis librum
3442 24| proditionis, pro sola suspicione trucidat; lustrat nemora, valles
3443 8 | dolore maximo vel timore tueri pudicitiam, vel lascivientem
3444 7 | assensum, contra patriam arma tulerunt. Et ut ad haec nostra tempora
3445 2 | invicem mori. Nonne, secundum tullianam diffinitionem, verae amicitiae
3446 1 | studiis huiusmodi triveris, et Tullii Ciceronis librum De amicitia
3447 2 | amicitia vera~ ~Constat enim Tullium verae amicitiae ignorasse
3448 13| hominem audacem ad iniuriam, tumidum ad correctionem. Sequitur
3449 27| opus est, donec interiori tumultu sedato, corripientem aure
3450 1 | solitudini nullius vox vel tumultus irrepit. Age nunc, carissime,
3451 | tuos
3452 1 | otium. Nam paulo ante in turba fratrum me residente, cum
3453 27| maiestati, non subito, nec mente turbata tantae personae crimen impegit,
3454 19| nec ulla sit haesitatione turbatus vel pulsatus; quod nec de
3455 19| suspicione, nulla dubitatione turbetur; de eius fide ulterius nulla
3456 7 | etiam in inhonestis et turpibus exponendum. Sunt et qui
3457 6 | nituntur; ipsum osculum turpitudine tanta foedantes, ut sic
3458 10| alterius laesione, quamlibet turpitudinem. Nihilominus et illorum,
3459 8 | vel cum amicum cuiuslibet turpitudinis ministrum facere temptaverit.
3460 13| revelatio, qua nihil est turpius, nihil execrabilius, nihil
3461 22| pretiosi, urbes muratae, castra turrita, ampla aedificia, sculpturae,
3462 2 | Aelredus. De his suo loco uberius, si Deus voluerit, disputabimus.
3463 10| commodatior? Galterus. Hic ultimus sane, quem et virtutis contemplatio
3464 13| Abiuremus convicia, quorum ultor Deus est. Semei fugientem
3465 24| regiae indignationis spondent ultores; solus Ionathas qui solus
3466 24| fili, inquit, mulieris ultro virum rapientis; scio quia
3467 1 | me residente, cum omnes undique circumstreperent, et alius
3468 8 | obnoxiam doloribus. Nam cum unicuique satis super que sit sui
3469 5 | igitur iucundius, quam ita unire animum animo, et unum efficere
3470 4 | suas pax componeret, et uniret societas; et ita omnia ab
3471 5 | obviant, et miscentur sibi et uniuntur. Ex quibus quaedam mentis
3472 22| subiecta, oves et boves universas, insuper et pecora campi,
3473 22| et omnium beatitudinum universitas singulorum. Ibi nulla cogitationum
3474 10| contemplatione sepelit quos univit. Nam cum multas et magnas
3475 5 | spiritus efficitur in osculo uno. Ad quod osculum anima quaedam
3476 8 | infirmabatur cum infirmis, urebatur cum scandalizatis (II Cor.
3477 24| excitabat invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum
3478 28| nec cum gravi aegritudine urgeretur aliquid sibi de consueto
3479 1 | praecepta descripsit. Ivo. Non usquequaque ipse mihi ignotus est liber,
3480 3 | humano generi imposita, in usum venerit; usus vero eam commendabilem
3481 7 | gerendo ei morem, vetitum usurpasset. Multo etiam melius servi
3482 2 | esse perfecta, intellegere utcumque poteris quid sit amicitia.
3483 8 | cuius nobis fructum tam utilem, tam sanctum, tam acceptum
3484 17| sive nociva sint, sive utilia; de omnibus quae docentur
3485 4 | cum de ipsius fructu vel utilitate coeperimus disputare, manifestius
3486 25| amicum, multo magis amici utilitatibus vel necessitatibus conferenda.
3487 5 | non igni pluribus locis utimur quam amico. In omni actu,
3488 | utinam
3489 | utpote
3490 28| habui coadiutorem. Inter utramque hanc amicitiam, memoria
3491 10| nullius non est? Sed quia utrique adsumus, promissi tui non
3492 | utroque
3493 7 | nolit; sed tanta sit inter utrosque in bonis malis que consensio,
3494 16| praeponens uxoris. Iahel uxor Aber cinei, licet pax fuerit
3495 7 | praesumptionis arguisset uxorem; quam, gerendo ei morem,
3496 16| et caritatem praeponens uxoris. Iahel uxor Aber cinei,
3497 20| cuius amicitia invidia vacat. Haec diximus ut in amicis
3498 8 | atque curarum, nec timoris vacuam, multis etiam obnoxiam doloribus.
3499 28| esset que hic amor timoris vacuus, offensionis nescius, suspicione
3500 24| iniuriis permansit immobilis. Vade ergo et tu fac similiter.
|