1-delec | delir-insta | insti-pondu | porco-thres | tibic-zoogo
bold = Main text
Parte, Paragrafo grey = Comment text
1 tex, 1| 1-~ ~Audivi equidem Samium
2 tex, 2| 2-~ ~Sed fingite esse me talem.
3 tex, 2| sed lascivis ipsis pueris abacum conscribellantibus, ita
4 tex, 1| Enimvero pecuniarum quoque abesse amor debet; nec ultra quaerendum,
5 tex | demit illos sibi oculos abiicitque in loculos: ita semper domi
6 tex, 1| in montes suos et sylvas abiit mitis, nec animantium deinde
7 tex, 1| veritatis quasi venatione loca abrupta confragosaque sunt plurima,
8 tex | velini philosophus, cum longe absim tamen a philosopho. Videamus
9 tex, 2| adstrictos vinculis, esse haud absimiles nobis. Quid igitur hic videbunt?
10 tex, 2| haec tam exquisita tamque absona? Dicam. Credamus nunc eos
11 tex | alienis titulis libenter abstineo;~ ~Ne si forte suas repetitum
12 tex, 1| perpetuum pabulo fabacio abstineret. Itaque bos ille Tarenti
13 tex, 2| Themistocles. - Ita ergo et istis abstinet philosophus, ut vilibus,
14 tex, 1| idem faba quoque sic semper abstinuit, ut Iudaeus porco. Si quem
15 tex, 1| dixi moribus ac virtutibus absum longissime.~ ~
16 tex, 1| impudenter affingunt unde absunt longissime, molesti ubique
17 tex, 2| omnino verum, tamen etiam nec absurdum plane videri potest. Nam
18 tex, 1| rotentur et rapiantur. Huic accedere aiebat oportere eam quae
19 tex, 1| moneto. - Non cunctatus Ipse accessit propius, et in aurem bovi
20 tex, 1| autem ille non corporeos accipiebat, sed ortum ipsum potestatemque
21 tex, 2| quis per ardua illum et acclivia vi protrahat ad lumen, nonne
22 tex, 1| feritate formidabili, pestis acerba boum atque hominum. Hanc
23 tex, 2| plane evectus, torquebit aciem prorsus, ut ille Herculis
24 tex, 3| alte repetita, breviter et aculeate respondentes: Frustra, Politiane,
25 tex | avolarunt, quasi vespae dimisso aculeo. Sed quod repente me dixerunt
26 tex, 2| ibi ponatur, quis omnium acutissime umbras easdem cernat, superabitur
27 tex, 2| quicumque simulacra illa acutius viderent, aut qui facilius
28 tex, 1| vilissima quaedam ministeria adamant, nec in sublime animos attollunt,
29 tex, 2| Cyrenis.~Catulli, VII.~ ~Adde quod nec vicinum quidem
30 tex, 2| excucurrissent, aut item qui quasi addivinarent quae proxime subitura his
31 tex, 2| pedes. Ergo si hominem hunc adducas in curiam aut ad praetorem
32 tex, 2| nauseabundi aspiceremus; adeo nobis multa visu tetra et
33 tex, 3| philosophos enarro. Rogo vos, adeon'esse me insolentem putatis
34 tex, 2| vilibus, ut parum se dignis. Adeoque interdum nescit ea, ut etiam
35 tex, 3| prope universae noctuam adierunt, rogaruntque eam ne posthac
36 tex, 2| navigemus; philosophiam vero ut adipiscamur, ne per hyemem quidem vigilias
37 tex, 1| aluit et pomis; mox dimisit, adiurans ne quod animal post id attingeret.
38 tex, 1| plurimos eiusdem studii socios adiutoresque, velle; scilicet qui norit,
39 tex, 2| aut iudicat, ita opifices adiuvat, ut non plus manibus debere
40 tex, 3| consilii illius memores, admirantur eam nunc et sapientem, stipantque
41 tex, 3| enim admiratione constat; admiratio philosophos peperit. Sed
42 tex, 3| studiosus est: fabula enim admiratione constat; admiratio philosophos
43 tex, 1| Hirundines intra domum ne admittito: Contra solem ne meiito:
44 tex, 2| solertia. Nunc illud tantum admonebo: vinctos in tenebria homines
45 tex, 3| noctuae consilium. Iam quercus adoleverat, iam patula, iam frondosa
46 tex, 2| in vinculis atque his ita adstricti, ut neque ad fauces illas
47 tex, 2| quos dixi, immobiles et adstrictos vinculis, esse haud absimiles
48 tex, 2| gaudia sunt, falsa illa tamen adumbrata imaginaria, non vera non
49 tex, 1| veri ac legitimi philosophi adumbravit imaginem senex ille Atheniensis,
50 tex, 2| ignis, quem diximus, in adversam speluncae frontem iaculetur.
51 tex, 1| celeritate cum coelo ipso in adversum rotentur et rapiantur. Huic
52 tex, 1| deprehendet; qui venatores advocet alios, facile ad ipsum cubile
53 tex, 3| rogaruntque eam ne posthac in aedium cavis nidificaret, sed in
54 tex, 1| is eam vel nunquam vel aegre deprehendet; qui venatores
55 tex, 2| morte necabat.~Vergilii, Aeneid., VIII.~ ~Nihil igitur,
56 tex, 1| Pelopidarum eboreus humerus, Aenobarborum rutila barba; sic philosophi
57 tex | vero etiam dentibus utuntur aeque exemptilibus, quos nocte
58 tex, 3| quos mihi fore arbitror aequiores. Nec autem allegabo nunc
59 tex, 3| Ferebat Antigenides parum aequo animo, quod monumentarii
60 tex, 2| ridiculi sumus, ut vilissimae aeruginis gratia etiam trans Herculis
61 tex, 3| divinitus philosophiam, sicuti Aesopo fertur? Urgent me nimis
62 tex, 1| Etenim sapientem iudicabit Aesopum, qui unumquemque hominum
63 tex | solent, quibus hebescenti per aetatem visui opitulantur; nam et
64 tex, 3| omnibus gymnasiis a nostrae aetatis philosophis, non quia parum
65 tex, 2| imbecillitas nostra facit atque aevi brevitas. Ita quod veteres
66 tex, 3| pastas gramine, sed lac ei affatim vellusque praebent. Ita
67 tex, 2| alio mihi videtur supplicio affecta, quam quo Mezentius ille
68 tex, 2| scientiam autem philosophia vel affectat vel possidet; profecto ut
69 tex, 3| didicerit, sed quod didicerit afferre in medium. Quod ego procul
70 tex, 2| spelunca laudari praemiisque affici et honoribus consuevissent
71 tex, 2| Vergilianus miseros cives afficiebat: ita enim de eo canit Poeta
72 tex | cum libuit resumat atque affigat: quemadmodum senes ocularia
73 tex | egreditur, oculos sibi suos affigit, vagaturque per fora, per
74 tex, 1| etiam sibi illa impudenter affingunt unde absunt longissime,
75 tex, 1| philosophum nasci etiam affirmabat oportere, idem senex, e
76 tex, 2| fingite aliquem vobis cunctis affluentem deliciis, qui nihil omnino
77 tex, 3| itaque non iam cum illis agam, sed vobiscum, quos mihi
78 tex, 2| somniet quidem; quid alicubi agatur, quid cui bene cesserit
79 tex, 1| animorum sed corporum certamen agebatur, nec praemium aliud petebatur
80 tex, 2| suspicaturos, praeter umbras. Sed agedum, solvamus nunc eos et eximamus
81 tex | primum, mox etiam de eo agemus, utrumne esse philosophum
82 tex, 2| philosophiae est; aut igitur nihil agendum in hac vita, nihil expetendum
83 tex, 1| refellerentur imperitum agente, facilius intellegerent
84 tex, 2| Equidem puto gratias diis aget magnas, ingentes, quod inde
85 tex, 2| Ergo si comoedia in theatro agetur aut tragoedia, si gladiatores
86 tex, 2| Nam cum sit anima iuncta agglutinataque corpori, ac per omneis artus
87 tex, 3| libentius alacrius animosius aggredior, quod fere in omnibus gymnasiis
88 tex, 1| alios gloriolae stimulis agitari, alios voluptatum blanditiis
89 tex | Quaeras forsitan, domi quid agitet? sessitat lanam faciens,
90 tex, 2| mercedem, quoties ipsum quod agitur sibi est merces. Ergo si
91 tex, 2| ei magna esse videbuntur agri mille iugera, cui terra
92 tex, 2| praesertimque potentioribus. Agrippina illa Augusta Neronem filium
93 tex, 1| audire? Bovem Tarenti in agro quodam pascuo forte conspicatus,
94 tex, 3| qua scilicet molliter, ut aiebant, et sidere ipsa aliquando
95 tex, 3| ob id eos etiam libentius alacrius animosius aggredior, quod
96 tex, 1| quam paucissimos, et paene albis esse corvis rariores. Nunc
97 tex, 2| cognoscit; nec scit utrum sit albus an ater, utrum sit homo
98 tex, 3| Aristocles atque Aristeas, et alexandrini item duo Antigonus ac Didymus,
99 tex, 2| destinaverat? Et fecisset, nisi eum Algazeles pio quodam commento, sed
100 tex, 3| ut caducum, non arrogo ut alienum, propterea quod philosophos
101 | alio
102 tex, 2| toties eam a doctis quoque et alioqui bonis fuisse exagitatam;
103 | aliorum
104 | aliquam
105 tex, 1| manu permulsit, domi habuit aliquamdiu, pane aluit et pomis; mox
106 tex | puerulo avia narrabat, esse aliquas in solitudinibus Lamias,
107 | aliquibus
108 | aliquid
109 | aliquod
110 tex | Lamiae sunt. Harum igitur aliquot praetereuntem forte conspicatae
111 | aliter
112 | alium
113 tex, 3| arbitror aequiores. Nec autem allegabo nunc vobis familiaritates,
114 tex, 2| si quis hunc hominem sic alloquatur: Heus tu, nugas antehac
115 tex, 1| Atheniensis quidam senex altis eminens humeris, ut aiunt,
116 tex, 2| Horatii Cycnus, tendit in altos nubium tractus; ac coeli
117 tex, 1| habuit aliquamdiu, pane aluit et pomis; mox dimisit, adiurans
118 tex, 2| tenebricosum est; sicuti contra amabile quod intelligitur, ut quod
119 tex, 2| Phliasius Timon, qui Sillos amarulentum composuit opus? nonne magnum
120 tex, 1| mendacii osores, veritatis amatores. Quamquam aliquod mendacium
121 tex, 2| versati sumus, ac vulgo amicos ipsos etiam notos appellamus.
122 tex, 3| An non Philoponus ille, Ammonii discipulus Simpliciique
123 tex, 1| pecuniarum quoque abesse amor debet; nec ultra quaerendum,
124 tex, 3| fero, ingenti perculsus amore.~Vergilii, Georgic., II.~ ~
125 tex, 2| plurimasque rerum formas amplectitur; et mens, quasi regina,
126 tex, 2| ausus, sive Hermotimus, sive Anaxagoras. At nulla, inquies, proposita
127 tex, 2| pedes. Itaque irrisus ab ancilla thressa milesius Thales
128 tex, 2| praebeat non uni thressae ancillulae, sed lascivis ipsis pueris
129 tex, 2| putas haesitabundum diu et ancipitem, veriora fuisse illa tamen
130 tex, 1| feruntur; ut Seleucidarum ancora, Pelopidarum eboreus humerus,
131 tex, 1| plenilunia fiant, ac solis anfractus indagaturum brumas et solstitia
132 tex, 3| Antigenides ille tibicen angebatur. Ferebat Antigenides parum
133 tex, 2| spectare lucem coëgeris; angetur primo et radiis oculos praestringetur,
134 tex, 3| litterati possent et animo angi, quo nomine Antigenides
135 tex | plateas, per quadrivia, per angiportus, per delubra, per thermas,
136 tex | emissicios, sicuti plautinae aniculae; nulla eos praeterit quamlibet
137 tex | nam fabellae etiam quae aniles putantur, non rudimentum
138 tex, 3| protulerat, atque id homines animadverterant: implicitae ergo repente
139 tex, 2| veteres opinati quidam sunt, animas nostras, in corpora tanquam
140 tex, 1| omni carere; nec tamen ibi animorum sed corporum certamen agebatur,
141 tex, 1| adamant, nec in sublime animos attollunt, nec recti unquam
142 tex, 3| etiam libentius alacrius animosius aggredior, quod fere in
143 tex, 2| tempora distinguat quique anni vices peragat, hunc eorum
144 tex, 1| vestigiumque corporis confundito: Annulum ne gestato: Ollae quoque
145 tex, 2| alloquatur: Heus tu, nugas antehac vidisti, res ipsas nunc
146 | antequam
147 tex, 3| et alexandrini item duo Antigonus ac Didymus, et omnium celeberrimus
148 tex, 2| Fortunatissima olim civitas Antiochia maledictis insectata et
149 tex, 2| philosophos est. Et Aristophanes, antiquae auctor comoediae, nulla
150 tex, 3| grammaticum sepsit: at apud antiques olim tantum auctoritatis
151 tex, 2| somnium? Homo bulla est, antiquum inquit proverbium. Nam quantum
152 tex, 2| praetereant, in ipsa illa antri fronte, resonet ac resultet;
153 tex, 2| auctorem quae ipse antea in antro illo tetro spectare erat
154 tex, 2| quod intelligitur, ut quod apertum quod illustre est. Inde
155 tex, 1| quem etiam putant homines Apolline satum: hic sapientis esse
156 tex, 1| mercatum, qui maximo ludorum apparatu totius Graeciae celebritate
157 tex, 1| saeculum priscum, sapientes appellali consueverant etiam qui sellularias
158 tex, 2| amicos ipsos etiam notos appellamus. Si igitur quae nota sunt
159 tex, 3| grammatici. Hanc mihi rogo appellationem nemo invideat, quam semidocti
160 tex, 3| possunt, quod grammatici nunc appellentur etiam qui prima doceant
161 tex, 3| facturus deinceps videor, approbantibus Musis,~ ~Quarum sacra fero,
162 tex, 2| primum cernet, dein solis in aqua simulacrum, tum corpora
163 tex | mulierculae, quaecumque aquatum ventitant. Lamiam igitur
164 tex, 2| quae transeat? Equidem non arbitrer. Immo vero opinor nihil
165 tex, 3| aut eorum attigisse libros arbitretur; sin plurima sunt in eis
166 tex, 1| confragosaque sunt plurima, arboribus clausa circum atque horrentibus
167 tex, 3| cavis nidificaret, sed in arborum potius ramis atque inter
168 tex, 3| consilium dedit iis, ne arbusculae illi se crederent; laturam
169 tex, 1| Universum decurrens et commeans, arcano quodam vel ornatu vel ordine
170 tex, 2| ecce in mentem pythagorei Architae dicta quaedam prorsus aurea,
171 tex, 2| assignata sunt. Hactenus Architas. Mihi autem videtur et illud,
172 tex, 2| cuiquam ipsorum manicas atque arcta vincula levari iusseris,
173 tex, 2| dubitet? Age, si quis per ardua illum et acclivia vi protrahat
174 tex, 2| Quantus numerus Libyssae arenae~Laserpitiferis jacet Cyrenis.~
175 tex, 1| divinaculus hallucinatur, et aretalogus nugatur, et circulator illudit,
176 tex, 2| quorum deterior. Sit huius argumentum facilitatis et illud, quod
177 tex, 3| rhodii duo Aristocles atque Aristeas, et alexandrini item duo
178 tex, 2| pulicis metientem. Sed et Aristides ex ea oratione, quam adversus
179 tex, 3| Xenocritus, et rhodii duo Aristocles atque Aristeas, et alexandrini
180 tex, 2| contra philosophos est. Et Aristophanes, antiquae auctor comoediae,
181 tex, 3| in fabellam. Siquidem, ut Aristoteles ait, etiam philosophus natura
182 tex, 2| monilia forte quaedam et armillas aureas iacentes conspicatus,
183 tex, 3| tamen iamdiu (quod sine arrogantia dictum videri velim) simul
184 tex, 3| nomen occupo ut caducum, non arrogo ut alienum, propterea quod
185 tex, 1| sapientis esse negavit eas arteis quae plerumque vitae inserviant;
186 tex, 1| primis necessariam esse artem qua verum a falso dignoscitur,
187 tex, 1| viserent, ut ignotos homines artesque et ingenia et nobilissimorum
188 tex, 2| cum tamen sit illa expers artificii, nec ulli rethorices formae
189 tex, 1| occupatissimam vanitatem quae artificium hoc non sequitur sed simulat,
190 tex, 1| et nobilissimorum opera artificum contemplarentur. Ita igitur
191 tex, 2| agglutinataque corpori, ac per omneis artus omneisque sensuum quasi
192 tex, 3| invideat, quam semidocti quoque aspernantur, ceu vilem nimis et sordidam.
193 tex, 2| quorum imagines hactenus aspexerat. Quod si quis hunc hominem
194 tex, 2| oculos praestringetur, nec aspicere illa poterit quorum imagines
195 tex, 2| formosissimum quemque nauseabundi aspiceremus; adeo nobis multa visu tetra
196 tex, 2| etiam certa vocum sonis assignata sunt. Hactenus Architas.
197 tex, 2| poterit, nisi paulatim quidem assueverit. Ergo umbras primum cernet,
198 tex, 1| stationes; tum fixa certis locis astra, quae mira quadam tamen
199 tex, 2| scit utrum sit albus an ater, utrum sit homo an bellua.
200 tex, 2| nisi quod philosophi erant. Atheniensem cicuta Socratem, parentem
201 tex, 2| adversus Platonem pro quatuor Atheniensium proceribus scripsit, multo
202 tex, 3| nec id genus unquam libros attigeris: nisi si fungino esse genere
203 tex, 1| et disciplinas illas vix attigi quae philosopho competunt,
204 tex, 3| audisse philosophos aut eorum attigisse libros arbitretur; sin plurima
205 tex, 3| interpretem: quam idoneum, non attinet dicere; sed certe interpretem
206 tex, 1| adiurans ne quod animal post id attingeret. Illa vero in montes suos
207 tex, 1| expellit, et qui pondus robuste attollit, et qui spatii plurimum
208 tex, 1| adamant, nec in sublime animos attollunt, nec recti unquam nec liberi
209 tex, 2| hunc eorum quoque esse auctorem quae ipse antea in antro
210 tex, 3| apud antiques olim tantum auctoritatis hic ordo habuit, ut censores
211 tex, 2| ad ipsum solem dirigere audebit obtutum: cogitabitque secum,
212 tex, 1| Praecepta vero si ipsius audieritis, risu, scio, diffluetis;
213 tex, 3| nescias, quae non didiceris. Audio equidem nunc vero et intellego
214 tex, 3| est philosophiae, nemo me audisse philosophos aut eorum attigisse
215 tex | quandoque philosophiae sunt. Audistisne unquam Lamiae nomen? Mihi
216 tex, 3| Politiane, laboras, ut auditoribus bis probes ac declares philosophum
217 tex, 1| 1-~ ~Audivi equidem Samium fuisse olim
218 tex, 2| gignuntur, nutriuntur, augentur, foventur. Homo vero animantium
219 tex, 2| potentioribus. Agrippina illa Augusta Neronem filium dicitur ob
220 tex, 2| animus, et multa levatus aura, quasi ille Dircaeus Horatii
221 tex, 2| Horatius divinae particulam aurae, quae facit ut in hoc caeco
222 tex, 2| reluctabitur? Moxque sub auras plane evectus, torquebit
223 tex, 2| Architae dicta quaedam prorsus aurea, de libro eius qui de Sapientia
224 tex, 2| forte quaedam et armillas aureas iacentes conspicatus, praeteriens
225 tex, 2| Prusieus, qui prior tulit oris aurei cognomentum, nulla in oratione,
226 tex, 1| accessit propius, et in aurem bovi illi diutule locutus,
227 tex, 1| capillatum, femore etiam aureo conspicuum, natum saepius
228 tex, 1| velut oculos honesta ad auri splendorem submiserit, quique
229 tex, 1| nam sicuti aurum igni, ita auro etiam homines explorantur.
230 tex, 1| integritatem; nam sicuti aurum igni, ita auro etiam homines
231 tex, 2| praemodum atque effert, auscultante ipso, si quis regem tyrannumve
232 tex, 2| Euripides primus dicere ausus, sive Hermotimus, sive Anaxagoras.
233 tex, 1| elegantes, sive ludicrae, sive auxiliares sint. Propriam autem philosophi
234 tex | nam et cum quid inspectare avent, insertant quasi forfici
235 tex, 2| credimus dolituros? nonne aversaturum radios, coniecturumque se
236 tex | Mihi quidem etiam puerulo avia narrabat, esse aliquas in
237 tex | prodiit. - Et cum dicto avolarunt, quasi vespae dimisso aculeo.
238 tex, 2| generosissimum putet, quod avos quinque forte aut sex nobiles
239 tex, 2| quoque illam suam defendat baculo. Quod si quis eumdem convicio
240 tex, 2| qui autem homines illa baiulent, alii quidem taceant, ut
241 tex, 1| humerus, Aenobarborum rutila barba; sic philosophi omnes habere
242 tex, 2| cum caesas a se in littore barbarorum copias inspectaret, monilia
243 tex, 2| innumeros inveniri et servos et barbaros et mendicos; nec esse regem
244 tex, 2| philosophorum tyrannus olim barbarus destinaverat? Et fecisset,
245 tex, 2| ater, utrum sit homo an bellua. Sed nec illa ipsa cernit
246 tex, 2| quidem cupiditatem, idest belluam multorum capitum, praetereaque
247 tex, 2| veneremur, quorum videlicet beneficio factura sit, ut hunc solem
248 tex, 2| tamen aliquibus, etiamque benevalentibus, parum gratus. Sermunculi
249 tex, 1| vos, ut lubet, ridetote. Bestias docebat, tam feras quam
250 tex, 2| peioribus imperat: peiores enim bestiis, etiamque immanibus, imperiti
251 | bis
252 tex, 1| si modo Ipse erat vir, blande vocavit, manu permulsit,
253 tex, 1| agitari, alios voluptatum blanditiis titulari. Sed inter omneis
254 tex, 1| gladiator eludit, et orator blanditur, et poeta mentitur. Postremo
255 tex, 3| dicatis, quid sentiatis, bonae Lamiae: sed vicissim vos
256 tex, 2| doctis quoque et alioqui bonis fuisse exagitatam; et quidem,
257 tex, 1| philosophiae: non enim vir bonus mihi erit unquam qui velut
258 tex, 1| fabacio abstineret. Itaque bos ille Tarenti deinde molliter
259 tex, 1| formidabili, pestis acerba boum atque hominum. Hanc ad se
260 tex, 1| illudens: - Atqui, inquit, bovatim. loqui nescio; tute, si
261 tex, 1| cuiquam. Vultisne etiam de bove audire? Bovem Tarenti in
262 tex, 1| accessit propius, et in aurem bovi illi diutule locutus, impetravit
263 tex, 2| nostra facit atque aevi brevitas. Ita quod veteres opinati
264 tex, 3| multa tamque alte repetita, breviter et aculeate respondentes:
265 tex, 1| solis anfractus indagaturum brumas et solstitia peragentes,
266 tex, 2| divina, posteriores quasi brutae; num, quaeso, ipsam quidem
267 tex, 2| subulcum aut opilionem aut bubsequam? sed eo peiore conditione,
268 tex, 1| morsu truncantem, rogavit bubulcum moneret bovem suum ne illam,
269 tex, 1| illam, depasceretur. Huic bubulcus illudens: - Atqui, inquit,
270 tex, 2| Pindarus, umbrae somnium? Homo bulla est, antiquum inquit proverbium.
271 tex, 1| fratris diligebat loco. Ni cachinnos metuam qui iam clanculum,
272 tex, 3| philosophi nomen occupo ut caducum, non arrogo ut alienum,
273 tex | loculos: ita semper domi caeca, semper foris oculata. Quaeras
274 tex, 2| ipsam sedem inamoenam et caecam, nonne ipse iam caecutiet,
275 tex, 2| aurae, quae facit ut in hoc caeco rerum turbine tamen vita
276 tex, 2| et caecam, nonne ipse iam caecutiet, a sole profectus in tenebras?
277 tex, 2| Themistocles ille dux magnus, cum caesas a se in littore barbarorum
278 tex, 2| celebrior videtur factus, quam e caeteris omnibus quas composuit plurimas;
279 tex, 1| toto etiam pectore supra caeteros fuit. Eumque semper, quamdiu
280 tex, 1| lucernam: Dextrum pedem priorem calciato: Sinistrum priorem lavato:
281 tex, 2| haesitet, titubet, stupeat, caliget, quasi volucris sit implicita
282 tex, 1| qui sellularias quasdam callebant artes; unde vates Horneras
283 tex, 2| civitatis ignoret; studia candidatorum, conciliabula, convivia,
284 tex, 1| quemdam iuventutis magistrum, candidatum semper et capillatum, femore
285 tex, 1| aliquando gallum gallinaceum candidula piuma et pinnis invenisset,
286 tex, 2| afficiebat: ita enim de eo canit Poeta noster:~ ~Mortua quin
287 tex, 3| subsultant, colludunt, cantillant. Interea quercus ea viscum
288 tex | lanam faciens, atque interim cantillat. Vidistisne, obsecro, unquam
289 tex, 1| magistrum, candidatum semper et capillatum, femore etiam aureo conspicuum,
290 tex, 2| idest belluam multorum capitum, praetereaque iram, ceu
291 tex, 1| docere posset labe omni carere; nec tamen ibi animorum
292 tex, 3| sapientem, stipantque densa caterva, ut videlicet ab ea sapere
293 tex, 2| Laserpitiferis jacet Cyrenis.~Catulli, VII.~ ~Adde quod nec vicinum
294 tex, 2| septa aliqua putabit et caveas, quibus efferi illi greges
295 tex, 2| maledictis insectata et cavillis est Romanum principem Iulianum,
296 tex, 3| eam ne posthac in aedium cavis nidificaret, sed in arborum
297 tex, 2| tetro spectare erat solitus. Cedo, quid hic volutabit animo?
298 tex, 3| Antigonus ac Didymus, et omnium celeberrimus idem ille Aristarchus? qui
299 tex, 1| Pisaeive, apud quos olympia celebrari solita, neminem se nudare
300 tex, 2| multo illustrior mihi et celebrior videtur factus, quam e caeteris
301 tex, 1| apparatu totius Graeciae celebritate habeatur. Multos enim eo
302 tex, 2| resonet ac resultet; an censes alium loqui putaturos quam
303 tex, 3| auctoritatis hic ordo habuit, ut censores essent et indices scriptorum
304 tex, 3| ita enim Quintilianus ait) censoria quadam virgula notare, sed
305 tex, 3| animo, quod monumentarii ceraulae tibicines dicerentur: indignari
306 tex, 2| prorsus, ut ille Herculis Cerberus; nec ferre diem, nec illa
307 tex, 1| Stateram ne transilito: Cerebrum ne comedito: Cor etiam ne
308 tex, 2| acutissime umbras easdem cernat, superabitur hic noster
309 tex, 2| pertinaciter crediturum quae prius cernebat, quam quae nunc ostendantur?
310 tex, 2| assueverit. Ergo umbras primum cernet, dein solis in aqua simulacrum,
311 tex, 2| bellua. Sed nec illa ipsa cernit interdum quae sunt ante
312 tex, 2| verborum, sic ut loca etiam certa vocum sonis assignata sunt.
313 tex, 1| aiebat hic senex) in virtutis certamine observetur? Porro hunc et
314 tex, 1| praegressiones stationes; tum fixa certis locis astra, quae mira quadam
315 tex, 2| alicubi agatur, quid cui bene cesserit aut male, cui sint uxoriae
316 tex | igitur hanc Plutarchus ille Chaeronaeus, nescio doctior an gravior,
317 tex, 1| solemque et lunam et siderum choros: solem, qui sit ipse fons
318 tex, 1| Iunonis fano sacer habitus, cibisque hominum vesci solitus quos
319 tex, 2| meruit ut eius nomine librum Cicero inscriberet, et illustriorem
320 tex, 1| docebat, tam feras quam cicures. Et sane ursa Daunia quaedam
321 tex, 2| philosophi erant. Atheniensem cicuta Socratem, parentem prope
322 tex | suam illam dependulam et cincinnos. Sed enim Lamia haec, quoties
323 tex, 1| quoque vestigium turbato in cinere: Hirundines intra domum
324 tex, 1| vacaturum dicebat; lunaeque circuitum, quo menses includantur
325 tex, 1| et aretalogus nugatur, et circulator illudit, et gladiator eludit,
326 tex, 1| plurima, arboribus clausa circum atque horrentibus umbris,
327 tex, 3| salutant, deducunt, sectantur, circumsidunt, circumvolitant; etenim
328 tex | per conciliabula omnia; circumspectatque singula, scrutatur, indagat,
329 tex, 2| Dum totum longe et late circumspicit orbem,~Effugiunt curas inferiora
330 tex, 3| sectantur, circumsidunt, circumvolitant; etenim consilii illius
331 tex, 2| ille Vergilianus miseros cives afficiebat: ita enim de
332 tex, 3| velim) simul in ius ipsum civile simul in medicinae auctores
333 tex, 2| vitam refugimus solitariam; civilem vero sequimur et urbanam,
334 tex, 2| sustulerunt. Fortunatissima olim civitas Antiochia maledictis insectata
335 tex, 2| intelligimus esse artes in civitate quae vitae commoda suppeditent,
336 tex, 2| leges, decreta, edicta civitatis ignoret; studia candidatorum,
337 tex, 2| nihil ille aliud moenia civitatum quam septa aliqua putabit
338 tex, 2| Sic ut uno ore vincti illi clament caecum revertisse in speluncam
339 tex, 1| cachinnos metuam qui iam clanculum, puto, ebulliunt, habeo
340 tex, 2| ineruditos; liberum autem illum, clara in luce et exemptum vinculis,
341 tex, 2| iactat, si quis generis claritudinem repetit a tritavo; desipere
342 tex, 1| sunt plurima, arboribus clausa circum atque horrentibus
343 tex, 3| glebis protinus et sulcis cum clypeo producunt et galea. Num
344 tex, 2| senatus habeatur aut populus coëat aut lites dirimantur; leges,
345 tex, 2| ingredi et spectare lucem coëgeris; angetur primo et radiis
346 tex, 2| altos nubium tractus; ac coeli terraeque mensor, et naturae
347 tex, 1| quadam tamen celeritate cum coelo ipso in adversum rotentur
348 tex, 1| speculatione contenti sint, coelumque hoc spectent solemque et
349 tex, 3| repens, quemadmodum a fabella coepit, ita desinat in fabellam.
350 tex, 2| ostendantur? Quid si quis eumdem cogat egredi aliquando ad puram
351 tex, 2| dirigere audebit obtutum: cogitabitque secum, scilicet hunc esse
352 tex, 2| difficilis nimium philosophiae cognitio est. Immo vero, si vestigiis
353 tex, 1| vocentur, et item siderum cognitioni, vacaturum dicebat; lunaeque
354 tex, 2| nulla paene ars ingenua cognitu facilior. Semper enim quae
355 tex, 2| qui prior tulit oris aurei cognomentum, nulla in oratione, cum
356 tex, 2| nec vicinum quidem suum cognoscit; nec scit utrum sit albus
357 tex, 1| liberalius institutos, coire ad ludos eos aiebat, ut
358 tex, 2| taceant, ut fit, alii inter se colloquantur. Denique sit scena ista
359 tex, 2| quae graece Echo dicitur, colloquentibus iis qui praetereant, in
360 tex, 2| frontem iaculetur. Quod si colloqui etiam illos inter se contingeret,
361 tex, 3| lasciviunt, subsultant, colludunt, cantillant. Interea quercus
362 tex, 1| sequitur sed simulat, verumque colorem fuco mentitur. Ut autem
363 tex, 2| gratia etiam trans Herculis columnas etiam ad Indos navigemus;
364 tex | uxorculae quoque vestrae comam suam illam dependulam et
365 tex, 2| Quid quod et libros omneis comburere philosophorum tyrannus olim
366 tex, 2| quibus poenitentia semper comes? Age vero, quid in rebus
367 tex, 2| conciliabula, convivia, comessationes ne somniet quidem; quid
368 tex, 2| conspicatus, praeteriens ipse, comiti cuidam suo monstravit, et: -
369 tex, 1| per Universum decurrens et commeans, arcano quodam vel ornatu
370 tex, 2| occurrerent! Quid obscoenas commemorem voluptates, quibus poenitentia
371 tex, 1| quamdiu viveret, mortem commentari aiebat, solumque tamen in
372 tex, 3| usque loculamenta veterum commentariorum praesertimque graecorum,
373 tex, 3| derideri prorsus credam? Commentarios tamen iamdiu (quod sine
374 tex, 2| eum Algazeles pio quodam commento, sed parum tamen specioso,
375 tex, 1| criniumque tuorum praesegmina ne commingito, sed in ea despuito. Hic
376 tex, 2| si gladiatores in foro committentur, omnis eo statim populus
377 tex, 2| artes in civitate quae vitae commoda suppeditent, esse alias
378 tex, 2| illas convertere se neque; commovere quoquam, sed nec intueri
379 tex, 1| vicissitudinesque dierum et noctium, commutationesque temporum quadripartitas;
380 tex, 2| sibi est merces. Ergo si comoedia in theatro agetur aut tragoedia,
381 tex, 2| Aristophanes, antiquae auctor comoediae, nulla in fabula tantum
382 tex, 2| ex irrisu philosophorum comparavit? Caeterum non continuo malum,
383 tex, 1| vix attigi quae philosopho competunt, et ab his quos dixi moribus
384 tex, 2| sanie taboque fluentes,~Complexu in misero, longa sic morte
385 tex, 1| Cum lecto surges, stragula complicato vestigiumque corporis confundito:
386 tex, 2| iungebat corpora vivis,~Componens manibusque manus atque oribus
387 tex, 3| Euge, inquiunt Lamiae, concedimus ut vocere grammaticus, non
388 tex, 2| ad praetorem aut item in concionem, iubeasque de iis dicere
389 tex, 2| laudes ut praemia noster iste concupisceret, aut his denique invideret
390 tex, 2| gesticulatrices, rixantes inter se concursantesque per ludicrum. Quid autem
391 tex, 3| discipulus Simpliciique condiscipulus, idoneus Aristotelis est
392 tex, 2| bubsequam? sed eo peiore conditione, quo peioribus imperat:
393 tex, 2| quae proprie homo est, fame confici et esse imbecillam semimortuamque
394 tex, 1| sibi Ipse tunc ex tempore confinxerat): Vitam, ait, hominum perinde
395 tex, 1| quibus tota sonorum scientia conflatur. Illam tamen in primis necessariam
396 tex, 2| omnis eo statim populus confluemus spectatum, nulla illecti
397 tex, 1| habeatur. Multos enim eo confluere mortaleis, alios alia causa.
398 tex, 1| quasi venatione loca abrupta confragosaque sunt plurima, arboribus
399 tex, 1| complicato vestigiumque corporis confundito: Annulum ne gestato: Ollae
400 tex, 2| rethorices formae satis congruat: verumtamen arcana quadam
401 tex, 1| mendacium quoque philosopho congruit, ut cum se ipse et sua extenuat,
402 tex, 2| corpora tanquam in carcerem coniectas, magnorum scelerum poenas
403 tex, 2| nonne aversaturum radios, coniecturumque se in pedes quantum queat,
404 tex, 3| in pistrinum. Itaque iure conqueri nunc litterati possent et
405 tex, 2| terraeque mensor, et naturae conscius,~ ~Dum totum longe et late
406 tex, 2| lascivis ipsis pueris abacum conscribellantibus, ita ut ab eis vix barbam
407 tex, 2| his denique invideret qui consecuti illa fuissent? Non puto:
408 tex, 2| platonici, quem veteris Graeciae consensus vocare divinissimum solet.
409 tex, 1| quatenus rerum naturae consentiant. Post hoc etiam deorum atque
410 tex, 1| Tarenti deinde molliter consenuit, in Iunonis fano sacer habitus,
411 tex, 3| circumvolitant; etenim consilii illius memores, admirantur
412 tex | aliquot praetereuntem forte conspicatae me, substiterunt, et, quasi
413 tex, 1| qua numerorum similitude conspicitur, a planis ad solida progrediens,
414 tex, 1| capillatum, femore etiam aureo conspicuum, natum saepius ac renatura.
415 tex, 3| fabula enim admiratione constat; admiratio philosophos peperit.
416 tex, 3| aliquando noctua et suum sibi construere nidum posset. At illa facturam
417 tex, 2| delectamur potissimum quas consuetas habemus, eosque maxime diligimus
418 tex, 1| priscum, sapientes appellali consueverant etiam qui sellularias quasdam
419 tex, 2| praemiisque affici et honoribus consuevissent quicumque simulacra illa
420 tex | inter se detortis nutibus consusurrarunt: - Politianus est; ipsissimus
421 tex, 1| nobilissimorum opera artificum contemplarentur. Ita igitur et in hanc vitam
422 tex, 2| agit philosophia, tantum contemplationi vacat. Esto; modum tamen
423 tex, 2| utatur atque universum bonum contempletur, ea certe vel uti vel imperare
424 tex, 3| pestem, videlicet avium. Contempsere illae, ut sunt leve genus
425 tex, 1| pulcherrimarum speculatione contenti sint, coelumque hoc spectent
426 tex, 3| recte ratiocinandi regula continetur. Qui quanquam libri spinosiores
427 tex, 2| colloqui etiam illos inter se contingeret, credo umbras ipsas veras
428 tex, 1| diversis homines studiis convenire; quorum alios pecuniae desiderio
429 tex, 2| nescit curiam, nescit hominum conventicula, nescit flagitia: partim
430 tex, 2| ut neque ad fauces illas convertere se neque; commovere quoquam,
431 tex, 2| baculo. Quod si quis eumdem convicio feriat, tacet, mutus est,
432 tex, 2| candidatorum, conciliabula, convivia, comessationes ne somniet
433 tex, 2| se in littore barbarorum copias inspectaret, monilia forte
434 tex, 1| transilito: Cerebrum ne comedito: Cor etiam ne comedito: Supra
435 tex, 1| philosophum descripsi, stultior Coraebo sim; nam et disciplinas
436 tex | Grex avium plumas, moveat cornicula risum.~Horatii, Epist.,
437 tex, 1| praemium aliud petebatur quam corona ex oleastro; cur non idem
438 tex, 2| officio: sic autem et visus in corpore, quanquam ipse opus nullum
439 tex, 1| numeros autem ille non corporeos accipiebat, sed ortum ipsum
440 tex, 2| anima iuncta agglutinataque corpori, ac per omneis artus omneisque
441 tex, 1| nec tamen ibi animorum sed corporum certamen agebatur, nec praemium
442 tex, 2| molliter educabimus quasique corroborabimus; rationem autem, quae proprie
443 tex, 2| luxuriaque et deliciis corrupti, supercilium ferre non poterant
444 tex, 1| quae semper est quaeque sub corruptione generationeque non fluitat,
445 tex, 1| paucissimos, et paene albis esse corvis rariores. Nunc si me talem
446 tex, 3| Quid non grammaticus etiam Cous ille Xenocritus, et rhodii
447 tex, 2| exquisita tamque absona? Dicam. Credamus nunc eos homines, quos dixi,
448 tex | tamen quo id vos credam credere, sed ne quis fortasse aliquando
449 tex, 3| iis, ne arbusculae illi se crederent; laturam enim quandoque
450 tex, 2| puram lucem, nonne oculos ei credimus dolituros? nonne aversaturum
451 tex, 3| esse genere philosophos credis, ut una eos pluvia statim
452 tex, 3| talia, saltem didicisse credite a doctoribus. Quod si vituperantur
453 tex, 2| illa tamen pertinaciter crediturum quae prius cernebat, quam
454 tex, 2| similes umbrae sunt: ut autem crescente umbra vel decrescente, corpus
455 tex, 2| cuius illa est umbra, neque crescit neque decrescit, ita nec
456 tex, 2| Italia pepulit, nullum ob crimen nisi quod philosophi erant.
457 tex, 2| enim tam metuo invidiam crimenque nominis huius, ut esse philosophus
458 tex, 3| philosophiam tibi obiectaremus pro crimine; sed illud indignabamur,
459 tex, 1| priorem lavato: Unguium criniumque tuorum praesegmina ne commingito,
460 tex, 3| grammatici, quos ob id etiam criticos vocabant; sic ut non versus
461 tex, 1| advocet alios, facile ad ipsum cubile perveniet. Et in hac igitur
462 tex, 2| praeteriens ipse, comiti cuidam suo monstravit, et: - Tolle,
463 tex, 2| aliorum nescit errata, nec in cuiusquam vitia inquisivit. Tum si
464 tex, 2| divites? cum sciat in stemmate cuiusvis et serie generis prope innumeros
465 tex, 2| talem. Num ob id, quaeso, culpandus? an vana an mala ars philosophia?
466 tex, 2| quid respondebo? Equidem cuncta esse fateor veriora veris.
467 tex, 1| scis, potius moneto. - Non cunctatus Ipse accessit propius, et
468 tex, 2| possitis, fingite aliquem vobis cunctis affluentem deliciis, qui
469 tex, 1| quodam vel ornatu vel ordine cuneta devinciret. Quotcumque igitur
470 tex, 1| alios principatus et imperii cupidine sollicitari, alios gloriolae
471 tex, 2| partes seu vires, ratio ira cupiditas sint, prior illa divina,
472 tex, 2| num, quaeso, ipsam quidem cupiditatem, idest belluam multorum
473 tex, 2| scena ista omnis, quasi cura praestigiatores, interiecto
474 tex, 2| est. An, quaeso, nostra curabimus, hoc est corpus et opes;
475 tex, 2| in rebus humanis, studio curaque dignum, praeter illam quam
476 tex, 2| circumspicit orbem,~Effugiunt curas inferiora suas.~Ovidii,
477 tex, 2| medicina corpus, ita animum curat philosophia. Sed cum tres
478 tex, 1| plurimos deiicit, et qui cursu longissime praevolat; ibi
479 tex, 1| unquam errantes, earumque cursus praegressiones stationes;
480 tex, 2| quasi ille Dircaeus Horatii Cycnus, tendit in altos nubium
481 tex, 2| arenae~Laserpitiferis jacet Cyrenis.~Catulli, VII.~ ~Adde quod
482 tex, 1| quam cicures. Et sane ursa Daunia quaedam fuisse memoratur,
483 tex, 1| in primis, velut insigne, debent: ut sint mendacii osores,
484 tex, 2| adiuvat, ut non plus manibus debere illi se quam oculis suis
485 tex, 2| intentus sideribus, in puteum deciderat: Stulte enim, inquit illa,
486 tex, 3| auditoribus bis probes ac declares philosophum te non esse.
487 tex, 1| ne loquitor: Viam regiam declinato: Per semitas ingreditor:
488 tex, 2| autem crescente umbra vel decrescente, corpus tamen ipsum, cuius
489 tex, 2| umbra, neque crescit neque decrescit, ita nec melior fit quisquam
490 tex, 2| lites dirimantur; leges, decreta, edicta civitatis ignoret;
491 tex, 1| interpretabatur, quae per Universum decurrens et commeans, arcano quodam
492 tex, 3| tempus operam philosophiae dederis. Ob id enim nugatorem quoque
493 tex, 3| quin invicem consilium dedit iis, ne arbusculae illi
494 tex, 3| frequentes eam quasi salutant, deducunt, sectantur, circumsidunt,
495 tex, 2| barbam quoque illam suam defendat baculo. Quod si quis eumdem
496 tex, 2| tetra et foeda prorsusque deformia occurrerent! Quid obscoenas
497 tex, 1| transilit, et qui lucta plurimos deiicit, et qui cursu longissime
498 tex, 2| Ergo umbras primum cernet, dein solis in aqua simulacrum,
499 tex, 3| fecisse hactenus et facturus deinceps videor, approbantibus Musis,~ ~
500 tex, 2| intueamur. Quin rebus etiam delectamur potissimum quas consuetas
501 tex, 2| Si igitur quae nota sunt delectant, cur etiam nosse ipsum ac
502 tex, 2| et verbis mirum quantum delectat. Quid ille autem Phliasius
503 tex, 2| nosse ipsum ac sapere non delectet? at id maxime proprium philosophiae
|