Liber,  Caput

 1     1,7  |            semel non est decernenda: ideoque causa cognita decernitur.
 2     2,23 |             ex hoc fiat locupletior: ideoque servum manumittendi causa
 3     5,4  |           nostra interest vindicare: ideoque per nos actio inferri potest.
 4     5,5a |              pro iudicatis habentur, ideoque ex die confessionis tempora
 5     5,6  |            suo iure uti se credidit: ideoque si quis pro via publica
 6     5,6  |          cotidiano habet obligantur: ideoque de his nec interdictum redditur.
 7     5,7  |        potest, ac si ea res extaret: ideoque promissor aestimatione eius
 8     5,9  |         maior sit centum sestertiis: ideoque in longiorem diem concipitur.
 9     5,11 |             quam in facto consistit: ideoque sufficit ad probationem,
10     5,12 | pollicitatione nulla actio nascitur: ideoque eius bona, qui se heredem
11     5,14 |           tormentis incipiendum est, ideoque prius argumentis quaerendum,
12     5,21 |         populares animi turbarentur. Ideoque primum fustibus caesi civitate
13     5,23 |            non factum puniendum est. Ideoque qui, cum vellet occidere,
14     5,25 |               poena falsi coercetur: ideoque humiliores in metallum damnantur,
15     5,30b|              meruit animadversionem. Ideoque humiliores aut in metallum
16     5,35 |       iudicis appellare non oportet: ideoque ita factum arbitrio principis