Pars

 1 textus|  igitur, fili carissime, quum loqui desideras, a temet ipso
 2 textus|       animo tuo, quis es, qui loqui velis: utrum istud dictum
 3 textus|   regula juris: ita culpa est loqui istud, quod ad se non pertineat.
 4 textus| consuevit: Tacere qui nescit, loqui nescit. Nam et quidam sapiens
 5 textus|    possis melius praemeditata loqui. ~Si autem verbum, quod
 6 textus|   expedit tacere pro se, quam loqui contra se, quia paucos vel
 7 textus|      veritas et vita. Si ergo loqui debeas, veritatem omni modo
 8 textus|     debet. Ita ergo veritatem loqui debes, ut dictum tuum habeat
 9 textus|     mei. » Et sicut non debes loqui nisi veritatem, ita nec
10 textus|   possumus adversus veritatem loqui, sed pro veritate. » Et
11 textus|       est, ut nemo sophistice loqui debeat. Sermo enim sophisticus
12 textus| puncta. ~Primum punctum. Quum loqui desideras, requiras cui
13 textus|       amico vel alteri. Amico loqui bene et certe potes, quia
14 textus|       quiescere, et cum aliis loqui minima, secum multa. » Moderate
15 textus|       multa. » Moderate tamen loqui et tacere debes, dicit enim
16 textus| Principium amicitiae est bene loqui, male dicere vero exordium
17 textus|       itaque silentium, donec loqui tibi fuerit necessarium.
18 textus|       Nam si de praedicatione loqui desideras tempore congruo,