2 - Ad Genesium Sepulveda

Arcum quando adeo relligionis et
saevae militiae ducere longius,
ut curvata coire
inter se capita haud negent,

uni musa tibi, docte Sepulveda,
concessit: pariter dicere et Africam
incumbit pavitantem
sub rege intrepido et pio,

qui insigni maculis vectus equo citos
pravertit rapidus densa per agmina
ventos, fervidus hastam
laetalem quatiens manu;

dat cui non aliter turba locum leves
quam flammis stipulae per nemus aridum
aut coelum per apertum
ventis dant nebulae vagis.

Pugnas perpetuo dum trepidos agit
giro, saevus uti Massylias leo
per silvas, Nomadasve
imbelles agitat feras,

suspirant timido pectore turribus
ex altis aciem lata per aequora
campi tendere suetae,
sponsae nuper amoribus

orbatae: Heu!, iuvenes, Caesaris, inquiunt,
vitate imparibus viribus armaque
congressusque nefandos.
Quando nomina posteris

mater caesa dedit, dum puerum student
languentem eruere e visceribus, genus
hinc est caesarum, hinc est
gaudens caede nova. Putas

saevum funere limine qui pedem
ad vitam imposuit, non ferat indidem
ingeneretque furorem
et caedis calidae sitim?