Lib. Fab. Par.
1 I, XXI | id est uirtus adiuuante sapientia, interfecit. Ideo auersus
2 II, I, 1 | subnixa est, seu quod omnis sapientia sit multiplex siue etiam
3 II, I, 1 | etiam hastam fert, quod sapientia longe uerbo percutiat. Triplici
4 II, I, 1 | etiam ueste, quod omnis sapientia tecta extrinsecus rarius
5 II, I, 1 | tutelam noctuam uolunt, quod sapientia etiam in tenebris proprium
6 II, I, 1 | est inmortalis uirgo, quia sapientia nec mori poterit nec corrumpi.~ ~
7 II, VI | et Minerua quasi caelesti sapientia hominem factum, diuinum
8 II, VI | substentatur diuinae prouidentiae sapientia quae nec ipsa finiri nouit
9 II, VIII | peregrinus dicitur; et quia sapientia ab omnibus mundi rebus peregrina
10 II, IX | Ulixes innocuus transit, quia sapientia libidinem contemnit; unde
11 II, XI | defendit, hoc est: omnis sapientia integritatem morum suorum
12 II, XI | certamen inuidiae. Quod quidem sapientia, id est Minerua abscondit
13 II, XI | Inspicite quantum ualeat cum sapientia iuncta castitas, cui flammarum
14 III, I | id est fontem aeternum. Sapientia enim bonae consultationis
15 III, I | ungula sua rupisse fertur; sapientia enim dat Musis fontem. Ob
16 III, I | aut enim terrore finito sapientia nascitur, sicut de sanguine
17 III, I | quia et magistri timore sapientia crescit et dum quis famam
18 III, IX | unde se et Minerua, id est sapientia, exprobrans proicit; quas
|