Lib. Fab. Par.

 1     I       |       fuit generi quondam questus aput saeclum prius’. Nunc itaque
 2     I       |          ingenia, tamen nequaquam aput humanos sensus nisi fortuitis
 3    II, VI   |        diuinitus inspiratam, quae aput paganos dicitur de caelis
 4    II, XVI  |        ideo ipsam uoluerunt etiam aput inferos Proserpinam seu
 5   III, V    |   indigetes siue dii siue demones aput antiquos a diuitiis dicti
 6   III, VII  |         ab ingenio suo, siue quod aput multos libido ut peregrinabunda
 7   III, IX   |     simphonia dicitur tonus, quod aput arithmeticos epocdous nuncupatur,
 8   III, IX   | arithmeticos epocdous nuncupatur, aput nos V ad IV; et quoniam
 9   III, X    |       necesse est. Aliut est enim aput grammaticos aliena agnoscere,
10   III, X    |    agnoscere, aliut sua efficere; aput rethores uero aliud est
11   III, X    |     indagandae curiosa nexilitas; aput astrologos aliut est astrorum
12   III, XII  |          eius inmergitur; unde et aput inferos obliuionem animarum