abdic-callo | calon-deduc | dedux-feral | ferar-insan | insat-molli | momen-perse | perst-ruptu | rural-tripe | tripo-zonen
bold = Main text
Lib. Fab. Par. grey = Comment text
1 I | litterarios mercatos penitus abdicare, ut hos qui primis elementorum
2 I, V | deputari. Hunc etiam tenebris abdicatum dixerunt, quod sola terrae
3 III, X | puerilibus litteris prima abecetaria, secunda nota, in grammaticis
4 I, XXI | capite id est substantia ablata ditior factus non parua
5 I | tellus Triptolemicum contumax abnueret dentem – ergo dum huiuscemodi
6 II, I, 2 | praegnaces sint et nonnumquam abortiant. Huius quoque in tutelam
7 II, XII | quod caput filii uiolenta absciderit. Liber ergo pater dictus
8 II, III | contraria. Denique in spelunca absconditur, quod numquam malignitas
9 II, I, 2 | omnes diuitiae sint semper absconsae; deam etiam partus uolunt,
10 III, VI | desiderii flammam in pectore absconsam depalat uisamque taliter
11 I, XVIII | omne negotium sit semper absconsum. Gallum quoque in eius ponunt
12 III | mater peccauerit, id ueniae absoluat petitio quae culpas uestire
13 | absque
14 I | tenebris dehiscentibus pauores abstersit. Et post torpentes incessus
15 I, XXII | dum ad Tricerberum canem abstrahendum descenderet, etiam ipsam
16 I | riuo merulentas Pierides abstraxit. Adstiterant itaque sirmate
17 I | quo mentes etiam penitus abstrusas temulentis inscriptionibus
18 III | iudicio, fretus quia quicquid absurde digestum est non ut inuidus
19 II, I, 3 | necesse est. Saturitatis enim abundantia libidinem creat, unde et
20 I, XIV | Penei fluminis ripae lauro abundare dicuntur. At uero amica
21 I, XXII | iungeret ipse illam in coniugio accepisset. Is igitur Admetus Apollinem
22 I, VI | amoris zelum atque inuidiae, accidens est quod aut uerbis casualiter
23 I, VI | id est naturali, causali, accidenti. Naturale est odium ut canum
24 I | meo tibi desit tirunculo, accipe parem dogmatis gratiam et
25 I | inquit, Fulgenti, rudis accola Pieridum, quantum Satyram
26 II, III | ueritati hoc est luci aut quod acerbum sit uidentibus ut fumum
27 I | intercepit, sed quae nostrum achademicum rethorem ita usque ad uitalem
28 III, VII | homini tribuisse. Denique Achillem natum uelut hominem perfectum
29 II, XI | dicitur, Aclauro uero quasi aconleron, id est tristitiae obliuio.
30 II, VII | drimoncrine quod nos Latine acrum iudicans dicimus.~ ~
31 III, III | III. Fabula Acteonis.~ ~Curiositas semper periculorum
32 I | uexantur incessabiliter actiones, arbitrabam agrestem secure
33 II, I | ornat, pascit spes. Secunda actiua est quae tantum uitae commodis
34 II, I, 2 | De Iunone.~ ~Iunonem uero actiuae praeposuerunt uitae; Iuno
35 II, I | nos Latine contemplatiuam, actiuam, uoluptariam nuncupamus;
36 I | elementi aliquatenus limbos aculeati herbarum uertices scinderent.
37 II, I, 3 | opprobrio, pungit etiam peccati aculeo; et sicut rosa delectat
38 III, VI | delectamenta discat – unde et Adam quamuis uideat nudum se
39 II, VII | inueniens Uulcano prodidit; ille adamante catenas effecit ambosque
40 III, VI | aduentans uisam puellam adamauit; poena enim in affectum
41 I | miseriarum ergastulum sat erat; addebatur his quod etiam bellici frequenter
42 III, VI | exularemus officiis aut alienis addiceremus negotiis. Sed dum is qui
43 I | est uernulitate mulcere, additur quia et mihi nuper imperasse
44 III, IX | modulos ad symphoniarum adduxisset concordiam; prima enim simphonia
45 II, V | feminam; Iuno irata ei lumen ademit, Iuppiter uero diuinitatem
46 II, XIV | paruo tempore celerem regnum adeptus dehinc regno expulsus est;
47 II, XIV | atque uiolentiam regnum adfectant subito erectiones, subito
48 I | satyrico litas libentius adfectari, dum ludicro Talia uentilans
49 II, XIV | Grecia primum regni gloriam adfectasse, qui sibi centum equites
50 II, I, 3 | pingunt, siue quod nudos sibi adfectatores dimittat siue quod libidinis
51 II, XIV | igitur coniugium Iunonis adfectatus, illa nubem ornauit in speciem
52 II, V | germinum, dum coeuntia sibi adfectu animalia uiderit eaque uirga
53 II, VII | si dicat feronedon quasi adferens suauitatem, quinta Dirce
54 III, VIII | dicentem: ‘Murrinum mihi adfers quo uirilibus armis occursem
55 III, IX | uero quasi ex necessitate adicientes, ut Ermes Trismegistus ait,
56 I | illud etiam Terentianum adieci: ‘Olim isti fuit generi
57 III, IX | partem extremam poterit adimplere. Cithara enim simfoniarum
58 I | arbitrabam agrestem secure adipisci quietem, ut procellis curarum
59 I, XXII | nuncupatus est quasi quem adire poterit metus. Hic itaque
60 III, IX | suam speculata, dum turpia adiudicasset buccarum inflamina, tibias
61 II, I, 2 | etiam Irim quasi arcum pacis adiungunt, quod sicut ille ornatus
62 I | Philosofia atque Urania adiutrices operis consciscendae; nec [
63 II, VI | caelestibus donis ad suum opus adiuuandum inquireret. Ille nihil se
64 I, XVIII | falcataque cautela. Solet igitur adludere his speciebus et honeste
65 I, XXII | XXII. Fabula Admeti et Alcestae.~ ~Sicut nihil
66 I, XXII | ipsam de inferis leuat. Admetum posuerunt in modum mentis,
67 II, V | stupenda mendacio, tantum est admiranda commento; Teresiam enim
68 I, I | uniuersa familia in domini adolatione aut coronas plectere aut
69 II, XI | Denique cum Erictonius adolesceret, quid inuenisse dicitur?
70 III, VIII | opitulatu cuncta germinum adolescit maturitas, ideo et patrem
71 III, IX | Trismegistus ait, id est: adomenon, psallomenon, aulumenon,
72 III, VIII | VIII. Fabula Mirrae et Adonis.~ ~Mirra patrem suum amasse
73 II, I | reputat bonum, sed solam uitae adpetens corruptelam aut libidine
74 II, XI | Minerua draconem custodem adponit, id est perniciem; quem
75 I, I | luctus resurrectiones in dies adquireret, non in quo luctus solatium
76 I, XVIII | nuncupatur, quam ei pagani adscribunt, ex quo etiam diei nomen
77 I | fleat ergastulum nec famae adsistendum poeticae, sed fami sit consulendum
78 I | carmine Gorgonei fontis adspargine madidas et praepetis ungulae
79 I | merulentas Pierides abstraxit. Adstiterant itaque sirmate nebuloso
80 I | herbarum uertices scinderent. Adstitit propter; erectus ergo in
81 I | negotiis ruralis otii torpor adstringeret, et euitans erumnosa calamitatum
82 I, XX | frater Saturni fuerat, bellum adsumeret et sacrificium caelo fecisset,
83 III, IX | exprobrans proicit; quas Marsyas adsumit. Marsyas enim Grece quasi
84 I | ingenii, ne tam magnifici adsumpta operis moles ipso fere medio
85 I, II | praerogationem ad se populos adtrahens a saturando Saturnus dictus
86 III, VI | peractis, ut inuise uespertinus aduenerat, ita crepusculo incognitus
87 III, VI | utebatur coniugio; nocte enim adueniens maritus, Ueneris proeliis
88 III, VI | mortem deflendam sorores adueniunt montisque conscenso cacumine
89 III, VI | Ille ad matris ultionem aduentans uisam puellam adamauit;
90 II, I, 1 | sapiens terrorem contra aduersarios gestet in pectore. Cristam
91 I | soporis nugas ariolantem aduertas. Neque enim illas Eroidarum
92 I | loquacitas; non mihi cornutus adulter arripitur nec imbre mendaci
93 II, XIII | geminum luctu concussit adultera mundum’. Castorem uero et
94 II, VII | VII. Fabula de adulterio Ueneris.~ ~Iuste uel Sol
95 II, VII | uel Sol Ueneris depalat adulterium, quatenus Luna solet eius
96 I | non olorinis reptantem adulterum plumis, oua pulligera uirginibus
97 I | tandem domini regis felicitas adventantis uelut solis crepusculum
98 I, I | filium deditum is qui dum adversis fortunae incursibus raperetur,
99 | adversus
100 I, I | in quibus ait Sirophanem Aegyptium familia substantiaque locupletem
101 I, XX | cognoscas, nauigium Isidis Aegyptus colit.~ ~
102 III, V | inuideo fortunas eius – Iouis aequalis ut dicitur Tantalus. Ergo
103 III, XII | nouit. Sed tamen in sinu aequissimae potestatis omnis lux ueritatis
104 III, XII | amare poterat ueritas nisi aequitatem, quid lux nisi nobilitatem.
105 III, XII | areteisa, id est nobilitas aequitatis. Ergo quid amare poterat
106 I, IV | est sit in caelo, sit in aere id est in nubibus, et in
107 II, V | causa, quod hiemis tempus aeris nubilo caligante nigrescat,
108 I, XV | excursu et pulmo qui uelut aerius follis concepta reddit ac
109 II, V | aestatis feruorem. Ideo uero aestatem in modum posuerunt feminae,
110 II, V | sexum conuertitur, id est in aestatis feruorem. Ideo uero aestatem
111 III, VI | laude deficiente poterat aestimari, ibique uocibus sibi tantummodo
112 III | quia numquam de se male aestimat sermo qui ad amantem iudicem
113 II, V | posuerunt quasi teroseon id est aestiua perennitas. Ergo ex uerno
114 I, XIII | naturam in mediis ipsis aestiuis feruoribus ouiparos pullulet
115 III, III | cum ad maturam peruenisset aetatem consideratis uenationum
116 I, VI | habere capita pro tribus aetatibus, infantia, iuuentute, senectute,
117 III, IV | quod in utroque sexu uapore aetatis extincto libido commoritur.
118 III, I | pegaseon, id est fontem aeternum. Sapientia enim bonae consultationis
119 III, I | enim bonae consultationis aeternus fons est. Ideo pinnatus,
120 I | bullatum biiugis conscenderat aethera tauris.~Iam simulacra modis
121 I | imperasse dinosceris ut feriatas affatim tuarum aurium sedes lepido
122 III, IV | uidelicet causa, quod suos affectatores amor et nudare nouerit et
123 III, II | mittens repudium agriculturam affectatus est; ob quam rem matrem
124 III, II | interitu, artis pristinae affectui mittens repudium agriculturam
125 III, VII | entaticum quem stisidem Africanus hiatrosofistes uocauit pollici
126 II, I, 3 | libidinem nolunt. Unde et Afrodis dicta est – afros enim Grece
127 II, I, 3 | Unde et Afrodis dicta est – afros enim Grece spuma dicitur –,
128 III, V | mater est; unde et Homerus Agamemnonem considerans ait: [o ma<ka>
129 III, I | Bellerofontis ita ait: [agatha phroneonta daiphrona Bellerophonten],
130 I | squalebat uiduus sulcis ager et herbidis sentibus oliuifero
131 I | uillatica semotione tranquillior agitassem; sopitisque in fauilla silentii
132 III, III | conuersus a canibus suis non agnitus eorumque morsibus deuoratus
133 I | his sapere debeat cerebrum agnoscamus. Tum illa: Unde haec tibi,
134 II, III | quis inuolantem dum negat agnoscat. Ergo aut caliginem aut
135 II, III | caliginem aut fumum obicit ne agnosci possit, aut in fumum uanescit
136 II, VIII | audiuit et uidit id est agnouit et iudicauit, et tamen transiit.
137 I | incessabiliter actiones, arbitrabam agrestem secure adipisci quietem,
138 I, XXI | georgigo; nam Grece georgi agricultores dicuntur; serpentino uero
139 III, II | affectui mittens repudium agriculturam affectatus est; ob quam
140 I | oppletos, quispiam non uideret. Agrorum enim dominium gentes ceperant,
141 III, I | et Homerus ait: [kuma kel<ain>on korthuetai]. Ideo etiam
142 I, IX | prima Iliados rhapsodia: [aipsa toi haima kelainon eroesei
143 I | uitabat; huius ninguida canis albentibus nitebat caesaries rugaque
144 I | Eliconiadum curia, Iouis albo conscripta, quam olim Atheneam
145 I | licet Petroniana subit Albucia. Hac etenim alludente et
146 II, II | solam audiuimus. Ideo et Alcei nepos dicitur: alce enim
147 II, II | et ex praesumptione ut ex Alceo auo et ex salsidine sapientiae
148 I, XXII | mortem pro anima obicit ut Alcesta, quam praesumptionem quamuis
149 I, XXII | XXII. Fabula Admeti et Alcestae.~ ~Sicut nihil benigna superius
150 I | tempestas exciderat, uelut Alcione niduli placidam serenitatem
151 III, XII | Alpheus enim Grece quasi aletiasfos, id est ueritatis lux, Arethusa
152 III, XII | Fabula Alphei et Arethusae.~ ~Alfeus fluuius Aretusam nimpham
153 I | mane rorat purpurae~umor algens, quem serenis~astra sudant
154 III, IV | torpidae ueternositatis algescit in senio.~ ~
155 II, XIV | rota quae stabile non habet ali quando cacumen.~ ~
156 II, IX | canibus mixta, quia nescit sua alienigenis deuorationibus saturare
157 III, VI | exularemus officiis aut alienis addiceremus negotiis. Sed
158 | alii
159 | aliis
160 II, VI | nec mundus cessare ab eius alimentis aliquatenus possit. Denique
161 | alios
162 III, VII | rationem pertineant, unde et aliquae uenae usque ad pollicem
163 II, VI | cor dicimus, quia in corde aliquanti philosophorum dixerunt sapientiam,
164 | aliqui
165 | aliquos
166 I | rorigeris pigrescere iusserat alis~astrigeroque nitens diademate
167 I | meis libellulis sub falsa alite puerilis pependit lasciuia;
168 II, VI | perennitate depascitur. Itaque alitur ac substentatur diuinae
169 I, XXII | esti bie phresin oude tis alke], hoc est: non est aliqua
170 I, XXII | dicitur, unde et Homerus ait: [all’ ouk esti bie phresin oude
171 I | edunt organulis, ad hoc opus allexerat et laboris tam subita requies
172 I, IX | Aello enim Grece quasi edon allon, id est alienum tollens,
173 III, V | dum dicit: [meta daimonas allous], id est: cum deos alios;
174 II, VII | Quid sibi in hoc poetica alludat garrulitas inquiramus. Perstant
175 I | subit Albucia. Hac etenim alludente et Plautinae Saureae dominatus
176 II, X | dicitur. Sed euidenter poetae alluserunt argut<e auarit>iam, illa
177 II, II | salsidine sapientiae ut ex Almena quid nascitur nisi fortitudinis
178 II, II | praesumptio interpretatur; nam et Almenam matrem habet quasi almera,
179 II, II | Almenam matrem habet quasi almera, quod Grece salsum dicitur.
180 III, XII | XII. Fabula Alphei et Arethusae.~ ~Alfeus fluuius
181 III, XII | animarum trahere dicitur. Alpheus enim Grece quasi aletiasfos,
182 II, XIII | nuncupauerunt unus superappareat, alter [uero] mergat, sicut lucifer
183 III, IX | nouenarium limitem, quia decimus alterius ordinis primus gradus est,
184 II, XIII | ob hanc rem etiam ambos alternatim resurgere atque occidere
185 I | Troadum in morem ostentabamus alterutrum loca quorum recordationem
186 I | quippiam sapiant atque eorum altiori stultitiae nubilo soporata
187 II, IV | terrae tactu commoritur altiusque eleuatus materna non potuit
188 I | autem latera sarciebant altrinsecus duae, quarum dexterior uerenda
189 III | male aestimat sermo qui ad amantem iudicem mittitur, idcirco
190 I | suillo canimus morsu depastum amantis iuuenis femur nec in meis
191 II, VIII | emoritur; ideo uolatiles, quia amantum mentes celeriter permeant;
192 II, VIII | aut uisu aut consuetudine, amantur enim quaedam ……, <quaedam>
193 I | felicitatisque nouerca fortuna, quae amarum quiddam humanis interserit
194 III, III | germana detrimenta suis amatoribus nouit parturire quam gaudia.
195 III, V | anum non solum puerilem amatricem quantum etiam fingerent
196 III, X | haec quantum ab optimis amatur sicut ab Aristeo – ariston
197 III, V | seruare affectum, et quod amauerit cito aut zelando amputat
198 II | o commisi iudicio bifida ambiguitate suspensus, utrumne lector
199 II, XIII | creant; nam ob hanc rem etiam ambos alternatim resurgere atque
200 II, VII | adamante catenas effecit ambosque religans diis turpiter iacentes
201 I | post domesticas stationes ambulare potius discimus quam progredimur
202 III, V | florem quamuis quilibet amet, tamen abscidit, ut Berecinthia
203 II, III | aut subtiliter ut falsus amicus aut occulte ut inpossibilis
204 I | cito itaque nunc aut quod amiseris fleas aut quod edas inquiras
205 III, IX | et idiomatum proprietate amissa sibilet potius rem quam
206 III, X | prohibetur et dum uidet amittit; nam perfectissimus Pithagoras
207 I, IV | in coniugium deputant – amphi enim Grece circumcirca dicimus –
208 II, IV | torqueretur et uidisset homines ad amphitheatrum concurrentes dicebat: ‘Qualis
209 I, IV | potabilis. Huic et Neptuno Amphitritem in coniugium deputant –
210 I, XXI | colendo fructificandoque ampliauerat – unde et Gorgo dicta est
211 III, V | amauerit cito aut zelando amputat aut fastidendo horrescit.
212 II, II | diceret: peccatum tuum non est amputatum; nam et matrix illuc catenata
213 I, XXI | uirtus enim, dum terrorem amputauerit, famam generat; unde et
214 III, V | quod diligit, dum tamen amputet illud quod odit. Denique
215 I, XX | praeda. Iuppiter enim, ut Anacreon antiquissimus auctor scripsit,
216 I | decuit: Eia, inquit, Fabi, Anacreonticis iamdudum nouus mistes initiatus
217 I, XV | rationem, sicut in libris suis Anaximander Lamsacenus et Zenopanes
218 I, XIII | orneoscopicis libris secundum Anaximandrum siue etiam secundum Pindarum
219 III, III | morsibus deuoratus est. Anaximenes qui de picturis antiquis
220 III, I | pannuchion heudein boulephoron andra], id est: nec decet tota
221 I | me illuc quoque memorum angina inprobior sequeretur felicitatisque
222 I | Alexandriae ita est inserta angiportis, quo cirurgicae carnificinae
223 I, I | relinquit. Denique doloris angustia quae semper inquirit necessitatis
224 III, VI | Zephyri ergo flabrantis aurae anhelante uectura ad semet sororios
225 I | at dum te misticae artes anhelum tractando reddiderint, tute
226 II, V | dum coeuntia sibi adfectu animalia uiderit eaque uirga id est
227 II, XVI | siderum atque ipsius lunae animandis herbarum sucis insudant,
228 II, XVI | sed et lapides uel cerebra animantium et quod maius incredibile
229 III, XII | aput inferos obliuionem animarum trahere dicitur. Alpheus
230 II, VI | pectusculo hominis applicans animatum reddit corpus. Itaque ligatum
231 III, V | Et quamuis apud muliebres animos libido optineat regnum,
232 I | industriae, inueniebat tamen animus quibus inter mala arrideret,
233 I, XII | quadripertitis temporum varietatibus anni circulum peragat aut quod
234 I, XVIII | quod Saturnus uiginti octo annis et Iuppiter duodecim possunt;
235 I, II | regnum obtinuit; hicque per annonae praerogationem ad se populos
236 II, XVI | inuenerit, unde et triginta annos dormisse dicitur qui nihil
237 II, IX | Antedonis filius dictus est; Antedon enim Grece quasi antiidon
238 II, IV | IV. Fabula Antei et Herculis.~ ~Anteus enim
239 II, IV | Fabula Antei et Herculis.~ ~Anteus enim in modum libidinis
240 III, I | Uide itaque cuius uxor Antia dicatur; nihilominus Priti.
241 III, I | contrarium dicitur, sicut antichristus dicimus quasi [enantion
242 II, XIII | mergat, sicut lucifer et antifer; nam Grece Pollux apo tu
243 II, IX | Antedon enim Grece quasi antiidon quod nos Latine contrarium
244 I, XIV | interpretatione scripserunt ut Antiphon, Filocorus et Artemon et
245 III, III | Anaximenes qui de picturis antiquis disseruit libro secundo
246 I, XX | Iuppiter enim, ut Anacreon antiquissimus auctor scripsit, dum adversus
247 I, XXI | sequantur proprium aut indicent antiquorum.~ ~
248 III, V | Berecinthia in Attin fecit: antis enim Grece flos dicitur.
249 II, I, 2 | caudae curuamine concauans antrum faciem ornet posterioraque
250 III, V | eorum matrem ueternosam anum non solum puerilem amatricem
251 III, V | Tantum enim zeli succensa anus inuidiosa fraglauit quae
252 II, I | quae tantum uitae commodis anxiata, ornatui petax, habendi
253 II, III | quod numquam malignitas aperta liberior fronte sit; sed
254 II, XIII | antifer; nam Grece Pollux apo tu apollin, id est a perdendo
255 II, XIII | nam Grece Pollux apo tu apollin, id est a perdendo et Castor
256 I, II | gignant necesse est. Nam et Apollofanes in epico carmine scribit
257 I, XII | Apollinem solem dici uoluerunt; apollon enim Grece perdens dicitur,
258 III, X | canora descendit et quia apotelesmatica fonascica omnia praebet
259 III, X | musicis prima musica, secunda apotelesmatice. De quibus omnibus breuiter
260 I, XVI | quod terris exilientes appareant, fanontes dicuntur; fanon
261 I | sparsit; erat enim grauido ut apparebat pectore, crine neglecto
262 I, XVI | dicuntur; fanon enim Grece apparens dicitur. Qui quidem fructus
263 II, XV | tactibus desuper facie tenus apparent pendula. Ergo huic locuples
264 II, VII | quod nos Latine omnibus apparentem dicimus – uisus enim reliquos
265 II, VII | corrupta libidine sole teste apparet, unde et Ouidius in [quinto]
266 I, XV | ob hanc rem prima Clio appellata est, id est cogitatio quaerendae
267 II, XII | Semele quattuor sorores appellatae sunt, Ino, Autonoe, Semele
268 III, V | libro teologumenon quem appellauit scribit, matrem deum in
269 I, XVIII | dimersus inferna tempestatibus appetat.~ ~Quare fur, quare celer
270 II, X | uidelicet causa, quod omnis appetitor auaritiae cum omnia pretio
271 II, I, 2 | ita diuitiarum gloriaeque appetitus momentaliter ornat, postrema
272 II, XV | Pelopem filium suum eis apposuit epulandum; unde hac damnatus
273 III, VI | sentiendi. Si quis uero in Apuleio ipsam fabulam legerit, nostra
274 III, VII | Tetidem dici uoluerunt aquam, unde et nympha dicta est.
275 I, XX | et raptum … Ganimedem aquila non uere uolucris, sed bellica
276 I, XX | in uictoriae auspicium aquilae sibi adesse prosperum uidit
277 I, XX | in signis bellicis sibi aquilam auream fecit tutelaeque
278 III, XI | terrenis rebus miscetur; ideo Aquilonis uenti filii, quia bona inquisitio
279 I | portarum nostrarum pessulos, aranearum cassibus oppletos, quispiam
280 I | larga fumo lurida parietibus aratra pendebant et laborifera
281 I | incessabiliter actiones, arbitrabam agrestem secure adipisci
282 I | Neque enim illas Eroidarum arbitreris lucernas meis praesules
283 II, I | liberum deligendi debetur arbitrium. Sed bene pastor, quia non
284 I, XVI | soror enim totius germinis arbor est, quae una eademque feruoris
285 III, VI | donec de concupiscentiae arbore comedat – neue suis sororibus,
286 I | labore successit. Deuertor arborei beneficium umbraculi praesumens,
287 III, VIII | edicamus. Mirra genus est arboris, de qua sucus ipse exsudat;
288 I | generositate aricinis atque arcaicis sensibus glandium quippiam
289 II, VI | parte papillae nil salit arcaico iuueni’. Denique uulturem
290 I | intuitus uelamine quodam arcano uitabat; huius ninguida
291 III, II | lignum’. Sed ut Fenestella in archaicis scribit, hic primum uenator
292 I | protelarent. Ast ubi me Romuleae arcis conuentu bellicus uiduauit
293 I, XII | lucidior fulgeat, Lampus uero ardens dum ad umbilicum diei centratum
294 III, VI | quantum diligitur tantum ardescit et peccatricem suae carni
295 III, VI | consanguineae caritatis inuincibilis ardor maritale obumbrauit imperium.
296 I, XVI | ad maturitatem sui solis ardorem quaerant necesse est, quo
297 III, VII | homoios Dii terpikerauno~Arei de zonen, sternon de Poseidaoni],~ ~
298 II | haec ante nescieras, habes arenam nostri studii ubi tui exerceas
299 II, X | facto Pactolus deinceps arenas aureas trahere dicitur.
300 III, XII | lux, Arethusa uero quasi areteisa, id est nobilitas aequitatis.
301 III, XII | XII. Fabula Alphei et Arethusae.~ ~Alfeus fluuius Aretusam
302 III, XII | Arethusae.~ ~Alfeus fluuius Aretusam nimpham amauit; quam cum
303 I | elatae frontis polimina argenteis astrorum crispauerat margaritis,
304 II, VI | aut quae securitas erit argenti uel auri, ubi flamma potuit
305 I, XVIII | negotiatione uacuos – unde et Argus Grece uacuus dicitur – et
306 II, X | euidenter poetae alluserunt argut<e auarit>iam, illa uidelicet
307 I | referam uirginali figmento Aricinam lusam uiraginem, dum quaereret
308 I | spreta capitis generositate aricinis atque arcaicis sensibus
309 I, IX | uirgines, quod omnis rapina arida sit et sterilis, ideo plumis
310 I | onirocretam soporis nugas ariolantem aduertas. Neque enim illas
311 III, X | optimis amatur sicut ab Aristeo – ariston enim Grece optimum
312 III, X | mulcens uxorem duxit. Hanc Aristeus pastor dum amans sequitur,
313 III, VI | falsitatum congeriem enarrauit et Aristofontes Atheneus in libris qui disarestia
314 III, X | amatur sicut ab Aristeo – ariston enim Grece optimum dicitur –,
315 I | Platonis auratum eloquium et Aristotelis sillogismaticum breuiloquium.
316 II, VI | atque luxus’, –~ ~nam et Aristoxenus in lindosecemiarum libro
317 III, X | prima geometrica, secunda arithmetica, in astrologicis prima mathesis,
318 III, IX | ad IV; et quoniam ultra arithmeticus ordo progredi non patitur
319 III, IX | simphonia diapason, quod est in aritmeticis diplasion, quod nos in Latinis
320 II, XIV | uoluerunt quod omnes qui per arma atque uiolentiam regnum
321 III, VI | maritus extenderet, illa ferro armata lucernaque modii custodia
322 II, I, 1 | cerebro positum sit, ideo armatam, quod munita sit. Gorgonam
323 II, I, 1 | ut cerebrum sapientis et armatum sit et decorum; unde et
324 III, VI | urnulam delibauerit et Solis armenta uellere spoliauerit et seminum
325 I, IX | Oquipete, tertia Celeno – arpage enim Grece rapina dicitur –
326 III, XI | quae sua non uidet; ideo ei Arpyiae cibos rapiunt, quia rapina
327 I, IX | IX. Fabula de Arpyis.~ ~Arpyias etiam tres inferis Uirgilius
328 I, IX | IX. Fabula de Arpyis.~ ~Arpyias etiam tres inferis
329 II, I, 2 | ille ornatus uarios pingens arquato curuamine momentaliter refugit,
330 I | animus quibus inter mala arrideret, nisi me etiam exinde bellis
331 III, VI | postposito cautelae suffragio arripit: denique credens sororibus
332 I | non mihi cornutus adulter arripitur nec imbre mendaci lusa [
333 III, VI | suae salutis nouercam, arripuit et facillimam credulitatem,
334 III, X | optimum dicitur –, tanto ipsa ars communionem hominum uitat.
335 III, IX | dotauerit ipsam uocem ut habeat arsis et thesis quas nos Latine
336 III, IX | est stultus solus, qui in arte musica tibiam praeponere
337 I, XIV | ut Antiphon, Filocorus et Artemon et Serapion Ascalonites
338 III, X | diiudicatio. In omnibus igitur artibus sunt primae artes, sunt
339 III, X | grammaticis prima lectio, secunda articulatio, in rethoricis prima rethorica,
340 I, XV | leia me idon limon tis artunei],id est: germina dum non
341 III, X | dinamice, in aruspicinis prima aruspicina, secunda parallaxis, in
342 I, XIV | Filocorus et Artemon et Serapion Ascalonites promittant in libris suis
343 I, XXII | suae uitae duas uirtutes asciscat, animi et corporis, leonem
344 I | produxit ungula,~quicquid Ascreus ueterna~rupe pastor cecinit,~
345 I, XIV | huius etiam tutelam laurum ascribunt, unde etiam eum amasse Dafnem
346 III, IX | dicebat: Mida rex aures asininas habet, nihilominus quod
347 III, IX | ignarus nihil differt ab asino. Ob hanc rem etiam et seruum
348 II, IV | carnalibus eam denegarit aspectibus, uictrix statim exurgit.
349 III, VI | sororios ei comminando uetaret aspectus, tamen consanguineae caritatis
350 III, X | accepit, ne eam conuersus aspiceret; quam conuersus et aspiciens
351 I | quo non poetam furentem aspicias, sed onirocretam soporis
352 III, X | aspiceret; quam conuersus et aspiciens iterum perdidit. Haec igitur
353 III, I | estephanoto]. Ergo hic duplex assertio est; aut enim terrore finito
354 I | celebriorem obitum protelarent. Ast ubi me Romuleae arcis conuentu
355 I, XXI | debilitas dicitur, unde et astenian infirmitatem dicimus, secunda
356 I | umor algens, quem serenis~astra sudant noctibus.~Uerborum
357 I | pigrescere iusserat alis~astrigeroque nitens diademate Luna bicorni~
358 II, V | omnia masculino corpore astringit, quo constrictis arborum
359 I | quo eorum cacumina summis astris insererem, ita uitae famam
360 I | mortali caelestem efficient astrisque te, non ut Neronem poeticis
361 III, X | secunda arithmetica, in astrologicis prima mathesis, secunda
362 III, X | curiosa nexilitas; aput astrologos aliut est astrorum ac siderum
363 III, X | prima mathesis, secunda astronomia, in medicinis prima gnostice,
364 I, XVIII | negotiantis circumuenit astuta falcataque cautela. Solet
365 I, XVIII | uacuus dicitur – et furantis astutia et negotiantis circumuenit
366 III, X | serpentis ictu moritur quasi astutiae interceptu, secretis uelut
367 I, XVIII | centum custodes totidemque astutos sine negotiatione uacuos –
368 II, I, 1 | Athene Grece dicitur quasi athanate parthene, id est inmortalis
369 II, I, 1 | Inde etiam et conditricem Athenarum eam uolunt. Minerua denique
370 II, I, 1 | uolunt. Minerua denique et Athene Grece dicitur quasi athanate
371 I | albo conscripta, quam olim Atheneam ciuem Romanus ordo colendam
372 III, VI | enarrauit et Aristofontes Atheneus in libris qui disarestia
373 I, XXI | regna obtinuit. Denique et Atlantis regnum inuadens quasi per
374 III, V | considerans ait: [o ma<ka>r Atreide moiregenes olbiodaimon],
375 III, V | flos dicitur. Ut Sosicles Atticus in libro teologumenon quem
376 III, V | V. Fabula Berecintiae et Attis.~ ~Decepta Grecia credulitate
377 II, X | poetae alluserunt argut<e auarit>iam, illa uidelicet causa,
378 II, X | medenidon, id est nihil sciens; auarus enim tantum stultus est,
379 I, XVIII | culpae habuerunt caelestem auctorem. Mercurium dicunt praeesse
380 I | pertractandis ampliora sunt auctoritatum quaerenda suffragia; neque
381 I, II | hoc Philosophia sentiat, audiamus. Tum illa: Saturnus primus
382 I | Non ita est, inquam, ut ‘audieras, sed fama fuit’. Nam ‘carmina
383 III, IX | significat. Quod uero pastor audit, pastores sunt illi, qui
384 II, VIII | Nihilominus ideo et quia auditae sunt, mortuae sunt; in sensu
385 I | cubiculum et aurium fistulis audito nuntio mentibus intromitte
386 II, VII | secundam Medeam quasi auditum hoc est medenidean quod
387 II, VIII | delectationum inlecebras, et audiuit et uidit id est agnouit
388 II, XIII | conuiciis esse plenam, ut ipsa aue clamante reliquae aues taceant
389 II, XIII | disputauit, huius generis auem ita conuiciis esse plenam,
390 II, I, 3 | conuersas, unam a nobis auersam, quod omnis gratia simplex
391 I, XXI | sapientia, interfecit. Ideo auersus uolat, quod uirtus terrorem
392 I, IX | Oquipete id est citius auferens, Celenum uero nigrum Grece
393 II, XIV | praesumit. Denique Uatinius augur dicere solitus erat diuersarum
394 III, IX | Sic commissa uerens auidus reserare minister~fodit
395 I | concederet esse communem. Nam me auium quaedam uernulitas, quae
396 III, IX | adomenon, psallomenon, aulumenon, hoc est: aut cantantium
397 II, II | praesumptione ut ex Alceo auo et ex salsidine sapientiae
398 III, VI | Zephyri ergo flabrantis aurae anhelante uectura ad semet
399 I | tepefecerat orbem~rector et auratis colla spoliabat habenis.~
400 I, XIX | Danae~ ~dum et Danae imbre aurato corrupta est non pluuia,
401 I | resudat elleborum et Platonis auratum eloquium et Aristotelis
402 II, X | efficiebatur. Erat ergo necessitas aurea locuplesque penuria; nam
403 II, X | Pactolus deinceps arenas aureas trahere dicitur. Sed euidenter
404 I, III | ab Ioue uinctam catenis aureis et degrauatam incudibus
405 III, VII | uidelicet causa, quod in malo aureo est quod uideas, non est
406 III, VII | Nam et discordia malum aureum iecisse dicitur, id est
407 III, IX | rem etiam et seruum eius auriculas referunt prodidisse. Ingenium
408 I | pecudem praetulit et hanc auro decepit quam potestate nequiuit;
409 I | permulceam: parumper ergo ausculta dum tibi rugosam sulcis
410 I | penatibus, cum barbarorum morem auscultauerim ita litterarios mercatos
411 I | obdormit et Sulpicillae Ausonianae loquacitas deperit Sallustianaeque
412 I, XX | caelo fecisset, in uictoriae auspicium aquilae sibi adesse prosperum
413 II, XII | secunda Autonoe quasi autenunoe, id est se ipsam non cognoscens,
414 II, V | concipiendi sunt tempora, ueris et autumni, iterum conceptu prohibito
415 II, V | pristinam redit imaginem. Autumnus enim ita omnia masculino
416 II, XIV | uoluerunt quasi Axionem; axioma enim Grece dignitas dicitur.
417 II, XIV | Ixionem dici uoluerunt quasi Axionem; axioma enim Grece dignitas
418 II, XII | Baccae dictae sunt quasi uino baccantes, prima Ino – inos enim Grece
419 I, I | pedetemtim consertus discipulis baratro quodam sceuae credulitatis
420 I, XVII | interfecisse dicunt.~ ~Quare sine barba pingitur, cum pater dicatur.~ ~
421 I | receptare dogma penatibus, cum barbarorum morem auscultauerim ita
422 III, X | inspectio, aliud secundum Battiadem euentuum inmutatio, in musicis
423 III, V | Cibebe dicitur quasi cidos bebeon, id est gloriae firmitas;
424 III, I | carmine scribit dicens: [bebrithos staphules eu <le>laktismenes
425 I, XX | tracta sunt. Ganimeden uero bellando his signis praeeuntibus
426 I | quibus adhuc inpressae bellantium plantae mauricatos quod
427 III, I | Gorgonae sanguine natus fuerat. Bellerofonta posuerunt quasi buleforunta,
428 III, I | Antiam nomine; quae amauit Bellerofontem. Cui dum ob stupri causam
429 III, I | agatha phroneonta daiphrona Bellerophonten], id est: bona cogitantem,
430 I, XX | aquila non uere uolucris, sed bellica praeda. Iuppiter enim, ut
431 I | addebatur his quod etiam bellici frequenter incursus pedem
432 I, XX | consecuta est, in signis bellicis sibi aquilam auream fecit
433 I | torpentes incessus quae tum bellicum robigauerat interdictum
434 I | Romuleae arcis conuentu bellicus uiduauit incursus, Alexandriae
435 I | arrideret, nisi me etiam exinde bellis crudelior Galeni curia exclusisset,
436 I, XX | qui frater Saturni fuerat, bellum adsumeret et sacrificium
437 I | successit. Deuertor arborei beneficium umbraculi praesumens, quo
438 I, XXII | Alcestae.~ ~Sicut nihil benigna superius coniuge, ita nihil
439 II, XI | Sapiens enim dolorem suum aut benignitati commendat quae omnium munus
440 III, V | amet, tamen abscidit, ut Berecinthia in Attin fecit: antis enim
441 III, V | quasi nihil indigentes. Ergo Berecinthiam montibus praeesse dixerunt
442 III, V | zelus optinet dominatum. Berecintia enim mater deorum Attin
443 III, V | V. Fabula Berecintiae et Attis.~ ~Decepta Grecia
444 III, V | sentiri uoluerit edicamus. Berecintiam dici uoluerunt quasi montium
445 III, VI | serpenti coniunctam uelut bestiam interfectura nouaculam sub
446 II, XII | ebriosus sextarium mense toto bibat; unde et Lucanus ait: ‘Indomitum
447 III, VIII | concitamentum mirrinum se poculum bibisse refert; nam et Sutrius comediarum
448 II, XV | breuiter exponet dicens:~ ~‘Nec bibit inter aquas nec poma pendentia
449 I, II | in comedia Epidici ait: ‘Bibite, pergregamini pollucibiliter’.
450 I | astrigeroque nitens diademate Luna bicorni~bullatum biiugis conscenderat
451 I, XXII | Homerus ait: [all’ ouk esti bie phresin oude tis alke],
452 II | us tu>o commisi iudicio bifida ambiguitate suspensus, utrumne
453 II, V | ob hac re etiam Ianuarius bifrons pingitur, quod et praeterita
454 I | diademate Luna bicorni~bullatum biiugis conscenderat aethera tauris.~
455 II, XIV | legerat dicentis: [mimos ho bios], id est: mimus uita. Nunc
456 III, I | ait: [te d’ epi men Gorgo blosuropis estephanoto]. Ergo hic duplex
457 III, I | aeternum. Sapientia enim bonae consultationis aeternus
458 II, I, 3 | uoluerunt aut secundum Epicureos bonam rem aut secundum Stoicos
459 III, XI | carnalis. Ergo ueniente bonitate omnis rapina fugatur.~ ~
460 II, I | sagitta certus et iaculo bonus et uultu decorus et ingenio
461 III, I | chre pannuchion heudein boulephoron andra], id est: nec decet
462 III, I | Disexapaton comedia ita ait: [boulephoros hemeteran Demea prokatelabes
463 I | pendebant et laborifera boum colla iugales in uaccinam
464 III, VII | Mineruam oculos, Iunonem brachia, pectus Neptunum, cinctum
465 I | Aristotelis sillogismaticum breuiloquium. Nunc itaque pande mentis
466 I | mulcebam aut epigrammatum breuitate condibam. Libebat me mea
467 II, I | ingenio sagacissimus, denique brutum quiddam desipuit et ut ferarum
468 III, IX | dum turpia adiudicasset buccarum inflamina, tibias iecit.
469 III, I | procliuum; unde et Uirgilius in bucolicis ait: ‘edique petulci’. Ideo
470 III, I | dicitur, sicut Esiodus in bucolico carmine scribit dicens: [
471 III, I | Bellerofonta posuerunt quasi buleforunta, quod nos Latine sapientiae
472 I | nitens diademate Luna bicorni~bullatum biiugis conscenderat aethera
473 I | quia soles, domine, meas cachinnantes sepius nenias lepore satyrico
474 I | tragoedia aut spumat oratio aut cachinnat satyra aut ludit comedia,
475 I | Mantuae,~quod Meonius ranarum~cachinnauit proelio,~Pharrasia candicanti~
476 I | fluenta sufficiant. Tum illa cachinnum quassans fragile conliso
477 II, III | III. Fabula Caci et Herculis.~ ~Si fumum
478 II, XIV | stabile non habet ali quando cacumen.~ ~
479 I | frutices edidi, quo eorum cacumina summis astris insererem,
480 II, III | substantia quae furtiue succedit. Cacus enim Herculis boues furasse
481 II, VI | uolucritate uersetur et cadauerum nascentium occidentiumque
482 I, XV | despuas; eligere enim utile caducumque despuere caeleste ingenium
483 I, XV | utile caducumque despuere caeleste ingenium est –, nona Calliope,
484 II, VI | detulit, dumque uideret omnia caelestia flammatis animata uegetare
485 I, XV | inuenies, Urania octaua, id est caelestis – post enim diiudicationem
486 I | pene dormientem Scipionem caeli civem effecerit. Uerum res
487 II, VI | aput paganos dicitur de caelis tracta; iecor uero Prometheum
488 I | tam elata contemplatione caelitus erigebatur intuitus, quo
489 II, VI | terris munimina, dum usque in caelum peruenerint furta; aut quae
490 I | mundum circumlita peplo~caerula rorigeris pigrescere iusserat
491 I | palmulae tactu meam mulsit caesariem percussaque mollius ceruice
492 I | canis albentibus nitebat caesaries rugaque crispato multiplici
493 III, XI | conspectu eius Zetus et Calais fugant; Grece enim zeton
494 III, IX | concepit nam terra sonum, calamique loquentes~inuenere Midam
495 I | adstringeret, et euitans erumnosa calamitatum naufragia quibus puplicae
496 III, I | est: sordidus uuarum bene calcatarum sanguineo rore. Et cuius
497 I, III | siue quod hoc elementum caleat; secundam Iunonem quasi
498 II, V | hiemis tempus aeris nubilo caligante nigrescat, Iuppiter uero
499 I | stultitiae nubilo soporata caligentur ingenia, tamen nequaquam
500 I | uaccinam mollitiem deduxerant callos – squalebat uiduus sulcis
|