1-insue | inton-sonet | sonos-zephy
bold = Main text
Ecl. Ver. grey = Comment text
1 1 | Ecloga 1 - Lycidas, Tytirus~ ~Ad
2 2 | Ecloga 2 - Thelgon, Dorilas~ ~
3 3 | Ecloga 3 - Corion, Lycidas.~ ~Corydon
4 4 | Ecloga 4 - Alexis~ ~Nocturna fuga
5 5 | Ecloga 5 - Meliboeus, Thyrsis, Daphnis.~ ~
6 3, 23| et teneros procul hinc abduximus agnos.~
7 1, 15| etiam abfuerat, dum lentus aberro,~
8 3, 18| Illa abiit, nec quos demum diversa
9 5, 49| Ibimus, interea coeptos abrumpere versus.~
10 1, 7 | Suasit iter fortuna, aliasque abstraxit in oras,~
11 | ac
12 5, 11| Monstrabat pater, et gressum accelerare jubebat.~
13 3, 88| Vesper et aethereo flammas accendit olympo;~
14 4, 32| Accipient profugum? Questus ah conjugis
15 3, 68| scopulis, et cuspide falcis acuta~
16 4, 69| dominumque sibi querantur ademptum?~
17 1, 25| Hinc aderant; tantumque viae, tantumque
18 3, 52| Tecum adero, et si forte placent alterna
19 3, 41| Adfari extremum, atque extrema
20 1, 18| Qui Reges, unde adfuerint da, Tytire, nobis.~
21 3, 1 | Cor.] Quos aditus, quae jam refugis nemora
22 3, 41| extremum, atque extrema adjungere dona!~
23 1, 8 | Ne Regum pompas admirarere superbas,~
24 1, 72| Adnuit; et cantu nihil est jucundus(!)
25 1 | quum exultantia insueto adparatu Pastorum mapalia offendisset,
26 2, 15| Me miserum adspexique omen, totoque notavi~
27 3, 39| Fortunate puer dulcem adspexisse parentem~
28 2, 87| Adspicere extremum potui, nec membra
29 3, 30| Tempore divinos vultu adspirabat amores.~
30 2, 30| Ridet, et adsueto piscantibus annuit ore)~
31 1 | Regum ad Infantis Dei cunas adventu a Tytiro edocetur. ~ ~
32 4 | Nocturna fuga e paternis aedibus elapso D. Alexio discessum
33 3, 28| Virgo Parens; aequo tulimus vestigia gressu.~
34 2, 12| medium auderent resilire per aequor,~
35 2, 41| celer, placidi quando maris aequore toto~
36 2, 5 | Aequorei gemerent carmen miserabile
37 2, 6 | heu! nostri raptum decus aequoris, illos~
38 4, 35| Percutit, et miseris ululatibus aera complet.~
39 3, 34| haud tanto inflammatus ab aestu~
40 5, 42| Iam redeunt! priscumque aetas mutatur in aurum.~
41 3, 88| Vesper et aethereo flammas accendit olympo;~
42 2, 72| Aetheris; et Thelgon, dixisti, sidera,
43 5, 15| Quod referat, modulare; agiles in frondibus aurae,~
44 1, 5 | Laeta nitent, festoque agitant vacua arva tumultus?~
45 1, 2 | Externos agitare greges, et littora jussus~
46 1, 37| gradus, quum tergemini longo agmine Reges~
47 1, 41| Agnovere locum, nec pastoralia tecti~
48 5, 38| Inspice, balantemque agnum; illi haec rustica dona~
49 3, 43| venissem, et nostro forsitan agnus~
50 3, 80| Hesperus agricolis, fontes sitientibus arvis;~
51 4, 26| sola vagis luces erravit in agris!~
52 1, 73| Tytire, ait, pretium minimum est in
53 4 | paternis aedibus elapso D. Alexio discessum ejus matrisque
54 2, 91| Aequoreis aram conchis, algaque virenti~
55 1, 7 | Suasit iter fortuna, aliasque abstraxit in oras,~
56 | aliis
57 1 | Ad patrias sedes, unde aliquamdiu abfuerat, reversus Lycidas,
58 4, 46| leves tremulis diverberat alis~
59 4, 60| Inter spumantes scopulis allidat arenas.~
60 1, 3 | Visere, quae fluctu procul alluit unda marino,~
61 3, 90| Alma parens, nostri non occidet
62 4, 51| Sithoniasque nives Alpinaque frigora lustras,~
63 5, 52| Muscosi fontes, sacrum nemus, altaque rupes,~
64 4, 44| Nugantem vidit ramo venator, et alte~
65 3 | Pueri, Virginisque laudes alternis erumpunt.~~~
66 1, 44| Et tenerum alterno venerantur murmure natum.~
67 4, 2 | Omne pecus Damon, cum sol altissimus agros~
68 4, 11| lacrimis; lacrimas referamus amaras.~
69 2, 31| vultuque oculos pascamus amato.~
70 1, 49| Ty.] Pupulus ambrosiis subridens lene labellis~
71 2, 53| Deflevi, duraque amens in rupe notavi,~
72 4, 9 | Hic locus, hi montes, et amica silentia ruris,~
73 3, 61| dulce magis campos Jordanis amicos,~
74 1, 38| chori lumen sequerentur amicum!~
75 3, 17| Parthenide amissa! Miseros pertaesa colonos~
76 4, 43| Amissum queritur socium, quem saevus
77 3, 90| nostri non occidet ignis amoris.~
78 | an
79 4, 14| Propter aquam sacri vitreas Anienis ad oras~
80 2, 28| Dilectae exuvias animae, corpusque sepulcro~
81 2, 85| Inscripsissem animo, et tecum quoque forte perissem.~
82 2, 30| et adsueto piscantibus annuit ore)~
83 4, 1 | Forte sub antiquae contraxerat ilicis umbra~
84 4, 25| armenta suis comploravere sub antris.~
85 4, 28| Anxia, dum profugum delamentatur
86 4, 11| Apta satis lacrimis; lacrimas
87 4, 14| Propter aquam sacri vitreas Anienis ad
88 1, 21| Namque Arabas, Tharsosque, et patria flumina
89 2, 91| Aequoreis aram conchis, algaque virenti~
90 3, 10| Ly.] Fallor, an arborea Coridon flet solus in umbra!~
91 3, 94| locus, hi montes, haec ipsa arbusta loquentur. ~ ~ ~
92 3, 35| Numinis, o senior quae fata arcana Sacerdos~
93 5, 16| Et circum argutae responsant undique silvae.~
94 3, 20| sacris Infantem ut sisteret aris,~
95 5, 13| quid habes, seu Caesaris arma,~
96 3, 80| agricolis, fontes sitientibus arvis;~
97 5, 9 | brevis et superat labor, aspice saxum,~
98 5, 34| Aspicis ut levior ventus sonet,
99 4, 55| Curris, et audaci sulcas vada salsa carina.~
100 2, 12| Ductare, aut medium auderent resilire per aequor,~
101 4, 32| profugum? Questus ah conjugis audi,~
102 3, 22| Cor.] Non equidem audieram, meliora ad pascua namque~
103 2, 19| Heu! dulces audire sonos, et visere lumen,~
104 2, 50| Murmure spirantis circumvolat aura Favoni.~
105 5, 54| Auraque, quae tenues umbras quatis,
106 1, 23| Aurea Pastores tondent ubi vellera,
107 1, 46| pingues, et copia divitis auri,~
108 4, 38| Seu roseis invecta rotis Aurora rubentes~
109 3, 76| Curvabuntque suos poma autumnalia ramos;~
110 3, 49| gracili carmen modulatus avena~
111 3, 1 | quae jam refugis nemora avia claustris~
112 3, 31| Ipsa, mihi credas, avulsa a sedibus imi~
113 5, 38| Inspice, balantemque agnum; illi haec rustica
114 1, 19| Magna petis; quis enim tot barbara nomina gentis~
115 5, 76| illo. ~ ~(finis eclogarum Bartholomaei Boscovichii) ~
116 2, 27| qua celsa sinu tegit urna beato~
117 1, 71| vultu facilis velut ante benigno~
118 5, 3 | Incustoditum tondet pecus, et juga bobus~
119 5, 21| circum gemitus sonat. O bone Daphni,~
120 5, 76| finis eclogarum Bartholomaei Boscovichii) ~
121 3, 89| Occidit et Titan, et nox cadet ipsa; sed unus,~
122 4, 22| Illam incendentem gemitus, caelumque profusis~
123 4, 70| praecipitem impellunt vada caerula puppim~
124 5, 13| Interea tu si quid habes, seu Caesaris arma,~
125 3, 16| superest; quid enim jam caetera prosint,~
126 5, 19| Illius in laudes calamos inflemus, et illum~
127 2, 24| Et levis invisa calamus cessabit arena.~
128 2, 93| coelumque, et lucida sidera calcas.~
129 2, 69| Tu mihi namque parens, tu caligantia coecis~
130 3, 84| Syrius et campis, et flavis messibus imbres;~
131 3, 71| Cor.] Vere novo roseum campo Zephyritis honorem~
132 4, 39| Extollat vultus, et candida lilia pandat,~
133 3, 52| si forte placent alterna canemus~
134 4, 20| Canitiem sparsa miseram foedaret
135 3, 64| numerum tenues ex ordine cannas;~
136 3, 79| flores, viridantia prata capellis,~
137 4, 19| laniata genas, discissa capillos~
138 1, 69| Praevertant; fulvo capitur nec Parthenis auro.~
139 3, 57| Vos mihi cara domus, vestro spirare recessu~
140 2, 46| Spirantesque ferunt volitantia carbasa venti.~
141 5, 20| Carminis celebremus; habent et carmina
142 5, 18| Donum castaneasque nuces, et roscida mala,~
143 2, 16| tantos potui mihi fingere casus.~
144 5, 30| Causa movet, moestos fletu corrumpere
145 3, 11| O Coridon, quae caussa graves inopina querelas~
146 3, 4 | Silvarumque umbrae, convexaque cautibus antra~
147 2, 52| Cum primum heu! luctus Celadon retulisset amaros,~
148 5, 20| Carminis celebremus; habent et carmina munus.~
149 2, 92| Surgentem; celso nam tu sublimis olympo~
150 5, 56| Cernetis morientem, et corpus inane
151 2, 90| Hic certe vacuo statuam tibi littore
152 2, 73| Te poscunt, certumque patet tibi limen olympi.~
153 2, 24| Et levis invisa calamus cessabit arena.~
154 4, 54| scopulosque maris metuendaque cete~
155 2, 79| oppositas nullo prohibente charybdes,~
156 4, 62| Scyllam, et fluctus sorbere Charybdim,~
157 4, 59| Scylla ferox, aut te Zanclaea Charybdis~
158 2, 11| Non quas ante suis choreas Delphines in undis~
159 1, 38| Servorumque chori lumen sequerentur amicum!~
160 4, 3 | et raucis resonarent arva cicadis.~
161 5, 50| mutamque humero pendere cicutam;~
162 2, 7 | lacrimas, et fata extrema ciebat.~
163 2, 22| Jam nec cimba placet, nec littora. Lenta
164 2, 50| Murmure spirantis circumvolat aura Favoni.~
165 1, 59| Quod tantum quercu cornix clamaret ab alta,~
166 1, 45| Tum clausae promuntur opes: redolentia
167 1, 35| nec revocat clausos ad pascua Lucifer agnos.~
168 3, 1 | jam refugis nemora avia claustris~
169 2, 69| namque parens, tu caligantia coecis~
170 2, 93| Regna tenes, coelumque, et lucida sidera calcas.~
171 5, 49| Thyr.] Ibimus, interea coeptos abrumpere versus.~
172 5, 6 | Mox coeptum repetemus iter, leve gramen,
173 3 | Templum profectionem ex Lycida cognoscit: tum ambo in Pueri, Virginisque
174 3, 38| Nunc colit, et patrias servat pulcherrima
175 1, 50| Tendebat teneros ad regia colla lacertos.~
176 2, 45| Dor.] En tibi laxatos collegi rite rudentes,~
177 3, 17| amissa! Miseros pertaesa colonos~
178 3, 72| varioque ornabit prata colore;~
179 3, 43| Ipse comes venissem, et nostro forsitan
180 4, 15| Muscosas legitis commixtis floribus herbas,~
181 2, 44| Fortunata sacros gremio complectitur artus.~
182 2, 14| Nescio quo patrios complerent murmure fluctus.~
183 4, 35| miseris ululatibus aera complet.~
184 4, 25| Atque armenta suis comploravere sub antris.~
185 2, 26| Concavaque immites resonabunt saxa
186 2, 54| Tu paupereas de murice conchas~
187 2, 9 | Dum vehimur, conchasque imis piscamur arenis,~
188 2, 91| Aequoreis aram conchis, algaque virenti~
189 1, 71| Concinerem, vultu facilis velut ante
190 2, 88| Condere, eodemque heu! lacrimas
191 4, 29| fugit, tacitisque celer se condit in umbris.~
192 2, 82| saltem ipse tibi extrema conjunctus in hora~
193 5, 14| Seu conjuratos metuenda in foedera Reges~
194 4, 64| tibi dulce magis patrio considere tecto~
195 3, 46| At modo dum luctus quo consolemur amaros~
196 2, 94| tibi dona feram lacrimis conspersa, tuumque~
197 2, 37| Conspexere genas, illi ridentia membra,~
198 1, 40| Constitit, et rutilas visa est demittere
199 4, 63| Et Libyco geminas consurgere litore Syrtes.~
200 1, 67| Contemnit, nostros et jam fastidit
201 4, 45| Contorquens jaculum vita spoliavit;
202 4, 1 | Forte sub antiquae contraxerat ilicis umbra~
203 2, 38| Atque artus manibus contrectavere recentes,~
204 3, 4 | Silvarumque umbrae, convexaque cautibus antra~
205 1, 46| Et myrrhae pingues, et copia divitis auri,~
206 2, 10| Scrutamurque alto rubicunda corallia fundo,~
207 1, 53| Cautes, crede mihi, ipsas, et corda ipsa ferarum~
208 1, 11| Urgebant? Corilos, atque haec viridantia testor~
209 3 | Ecloga 3 - Corion, Lycidas.~ ~Corydon Pastor,
210 1, 59| Quod tantum quercu cornix clamaret ab alta,~
211 3, 74| Suspendam circum nexas de more corollas.~
212 5, 56| Cernetis morientem, et corpus inane tegetis.~
213 2, 28| Dilectae exuvias animae, corpusque sepulcro~
214 5, 30| Causa movet, moestos fletu corrumpere vultus~
215 4, 41| Te vocat et teneros fletu corrumpit ocellos.~
216 3, 31| Ipsa, mihi credas, avulsa a sedibus imi~
217 1, 53| Cautes, crede mihi, ipsas, et corda ipsa
218 | Cui
219 2, 20| Cujus ab adspectu rapidos mitescere
220 1, 42| Culmina, nec visum cultu sub paupere
221 5, 70| Culta nimis quondam mihi numina,
222 | cumque
223 1, 47| Fundunturque sacris inter cupida oscula plantis?~
224 3, 81| Sic mihi dulce fuit cupidos in Virgine vultus~
225 4, 23| Urgentem lacrimis motis flevere cupressus~
226 3, 32| Dominae occursum Solimeia currere templa~
227 4, 55| Curris, et audaci sulcas vada salsa
228 3, 87| lassato Titan subit aequora curru,~
229 2, 71| tuto docuisti insistere cursu~
230 3, 76| Curvabuntque suos poma autumnalia ramos;~
231 3, 68| Inscribam scopulis, et cuspide falcis acuta~
232 2, 66| Cymbaque, cumque suis vilescunt ostrea
233 5, 45| Florentem pecori cytisum ferat, et vagus amnis~
234 4 | paternis aedibus elapso D. Alexio discessum ejus matrisque
235 1, 18| Qui Reges, unde adfuerint da, Tytire, nobis.~
236 5 | 5 - Meliboeus, Thyrsis, Daphnis.~ ~
237 1, 27| Visere, dum teneris possent dare munera plantis.~
238 3, 40| Cui licuit, misero decedentemque mapali~
239 1, 77| Dona dedit nobis, Puero servata feramus. ~ ~
240 3, 26| Pergentem licuit sacras deducere ad aras?~
241 3, 45| Aut nostra gemeret deductus ab arbore turtur.~
242 1, 52| Atque oculos defixa solo pudibunda modestos,~
243 4, 6 | Ille domo profugum patria deflebat Alexin~
244 4, 37| Non illam dulces possunt deflectere matres.~
245 2, 53| Deflevi, duraque amens in rupe notavi,~
246 1 | offendisset, de Regum ad Infantis Dei cunas adventu a Tytiro edocetur. ~ ~
247 | deinde
248 4, 28| Anxia, dum profugum delamentatur Alexin!~
249 2, 11| Non quas ante suis choreas Delphines in undis~
250 3, 21| Ad delubra gradu Matrem properasse
251 4, 40| Seu sese Hesperias velox demergat in undas,~
252 1, 40| Constitit, et rutilas visa est demittere flammas.~
253 5, 5 | Dempserunt. Hac fessi ambo sedeamus
254 2, 70| Lumina dempsisti tenebris; me sidera primum~
255 | Denique
256 5, 53| Et densi frutices, et densior ilicis
257 5, 53| Et densi frutices, et densior ilicis umbra,~
258 3, 60| Antra Deo, quamvis silvestri horrentia
259 5, 10| Quod mihi, dum teneros olim depelleret haedos,~
260 3, 86| Non posse ad teneras deponere munera plantas.~
261 5, 73| Mel.] Venimus en tandem, depromite munera, ad urbem~
262 4, 27| Heu quot desertas flevit miserabile noctes~
263 4, 50| Et nunc desertis recubas seu lassus arenis,~
264 2, 86| At nunc deserto jacuisti in littore, nec
265 5, 67| Undique desertos lupus incursabit in agnos.~
266 5, 31| Desine. Quem dudum per devia rura
267 1, 43| Detinuit; sternuntur humi, Puerique
268 2, 39| Et devota sacris librarunt oscula
269 1, 31| Quem neque vicinas populi didicere per urbes,~
270 1, 58| Praeripuit fortuna diem. Nempe hoc erat illud,~
271 4, 46| Nocte dieque leves tremulis diverberat
272 1, 36| O Lycida, quam pulchra dies, quum celsa praeiret~
273 2, 28| Dilectae exuvias animae, corpusque
274 1, 12| Gramina, discessi lugens, Puerumque sub antro,~
275 5, 66| Ducite, jam nostris discessit Elisus ab oris.~
276 4, 19| genitrix laniata genas, discissa capillos~
277 1, 28| refers; nam quis per tot discrimina rerum~
278 4, 46| Nocte dieque leves tremulis diverberat alis~
279 3, 18| Illa abiit, nec quos demum diversa penates~
280 1, 64| Munera divinae ad cunas sacrare Parenti.~
281 3, 67| Ly.] Hic ego divini nomen mihi dulce Puelli~
282 1, 1 | Tytire, quandoquidem patriis divisus ab oris~
283 1, 46| myrrhae pingues, et copia divitis auri,~
284 2, 72| Aetheris; et Thelgon, dixisti, sidera, Thelgon,~
285 2, 95| Littoreas nomen resonare docebimus undas.~
286 5, 23| Intonsas resonare doces miserabile quercus?~
287 1, 30| Monstrare, et Puerum potuit docuisse recentem,~
288 2, 71| Sperare, et tuto docuisti insistere cursu~
289 4, 7 | Multa dolens matrisque vicem sponsaeque
290 1, 17| potis es, miserum solare dolorem;~
291 3, 12| et misero jubet indulgere dolori?~
292 3, 32| In Dominae occursum Solimeia currere
293 4, 66| Incolere, et latos dominari, dure per agros?~
294 5, 36| Et nemus, et domino plaudit locus ipse recenti.~
295 4, 69| Te repetant, dominumque sibi querantur ademptum?~
296 4, 6 | Ille domo profugum patria deflebat
297 3, 57| Vos mihi cara domus, vestro spirare recessu~
298 5, 18| Donum castaneasque nuces, et roscida
299 2 | Ecloga 2 - Thelgon, Dorilas~ ~
300 4, 52| Et dubias sequeris per devia flumina
301 4, 17| Gramina, cum dubios Lunae fulgentis ad ignes~
302 2, 12| Ductare, aut medium auderent resilire
303 5, 31| Desine. Quem dudum per devia rura secutus~
304 3, 39| Cor.] Fortunate puer dulcem adspexisse parentem~
305 3, 66| Parthenidem dulci resonabunt saxa susurro.~
306 4, 65| Maternosque fovere sinus, non dulcia rura~
307 5, 47| liceat vidisse semel te dulcis Elise,~
308 2, 53| Deflevi, duraque amens in rupe notavi,~
309 4, 66| Incolere, et latos dominari, dure per agros?~
310 1, 29| Errantes duxisse gradus, et Numinis antrum~
311 | e
312 5, 76| servaris ab illo. ~ ~(finis eclogarum Bartholomaei Boscovichii) ~
313 2, 76| Edoceat, vel littoreas quaesita
314 1 | Dei cunas adventu a Tytiro edocetur. ~ ~
315 3, 36| Praecinuit, quales effudit pectore sortes!~
316 2, 29| verum nam si mihi rettulit Egon,~
317 5, 76| Pastorem egregium, si tu servaris ab illo. ~ ~(
318 4 | fuga e paternis aedibus elapso D. Alexio discessum ejus
319 5, 47| vidisse semel te dulcis Elise,~
320 5, 17| nos, quandoquidem portamus Eliso~
321 2, 88| Condere, eodemque heu! lacrimas tumulare sepulcro.~
322 5, 2 | Urget equos, o Thyrsi; viden', rura
323 1, 29| Errantes duxisse gradus, et Numinis
324 4, 26| Heu quot sola vagis luces erravit in agris!~
325 3, 19| inveni, nec queis in saltibus erret.~
326 1, 13| Et Pueri matrem fletu erumpente reliqui;~
327 3 | Virginisque laudes alternis erumpunt.~~~
328 | es
329 4, 53| Sive per incertas Euris spirantibus undas~
330 3, 12| Excitat, et misero jubet indulgere
331 4, 71| Et vocat exoriens tauros ad flumina vesper,~
332 2, 54| Expediam. Tu paupereas de murice
333 2, 60| Xaveris occubuit, jacuitque exsanguis arena,~
334 1, 2 | Externos agitare greges, et littora
335 4, 39| Extollat vultus, et candida lilia
336 1 | reversus Lycidas, quum exultantia insueto adparatu Pastorum
337 3, 33| Visa mihi, ipsa novo sacra exultare susurro.~
338 2, 28| Dilectae exuvias animae, corpusque sepulcro~
339 1, 10| Ly.] Quid facerem, male grata mei si jussa
340 1, 34| Prima nocte faces inducit Vesper olympo,~
341 5, 24| Daph.] Quid faciam, o Meliboee, aut quae solatia
342 1, 71| Concinerem, vultu facilis velut ante benigno~
343 3, 68| Inscribam scopulis, et cuspide falcis acuta~
344 3, 10| Ly.] Fallor, an arborea Coridon flet
345 1, 22| quem Gangem, ni mens mihi falsa, ferebant~
346 5, 48| Et jam fatales mea lumina claudite Parcae.~
347 2, 50| spirantis circumvolat aura Favoni.~
348 5, 75| Urbs vetus in gremio si felicissima servas~
349 1, 77| dedit nobis, Puero servata feramus. ~ ~
350 5, 45| Florentem pecori cytisum ferat, et vagus amnis~
351 1, 22| Gangem, ni mens mihi falsa, ferebant~
352 5, 39| vicinam, non est via longa, feremus.~
353 5, 60| Litora, turgentes scopulus feret ipse racemos.~
354 1, 14| Sed lacrimis nil mota feri sententia Patris.~
355 4, 59| Aut te Scylla ferox, aut te Zanclaea Charybdis~
356 2, 79| Fertur in oppositas nullo prohibente
357 4, 18| Praecipiti ferus ah gressu properaret Alexis,~
358 5, 5 | Dempserunt. Hac fessi ambo sedeamus in herba;~
359 5, 57| Thyr.] Solvite jam fessis, pueri, juga solvite tauris,~
360 1, 5 | Laeta nitent, festoque agitant vacua arva tumultus?~
361 3, 82| Figere, dum nostrum non dedignata
362 2, 16| Littore, nec tantos potui mihi fingere casus.~
363 5, 76| tu servaris ab illo. ~ ~(finis eclogarum Bartholomaei Boscovichii) ~
364 2, 33| Finxit amor; solet ille oculis
365 2, 75| vel thura piis imponere flammis~
366 1, 24| Inter flaventes undam rapit amnis arenas.~
367 3, 84| Syrius et campis, et flavis messibus imbres;~
368 2, 17| Thelgon, luctus, haec funera flebant.~
369 4, 36| Non illam pueri flentem, innuptaeque puellae,~
370 3, 10| Fallor, an arborea Coridon flet solus in umbra!~
371 2, 61| Flete, licet, nostris et respondete
372 4, 72| Ite meae procul hinc, jam flevimus, ite capellae. ~ ~ ~
373 4, 27| Heu quot desertas flevit miserabile noctes~
374 5, 45| Florentem pecori cytisum ferat, et
375 3, 79| Cor.] Dulce apibus flores, viridantia prata capellis,~
376 4, 68| fontes, et rauco murmure flumen~
377 4, 20| Canitiem sparsa miseram foedaret arena,~
378 5, 14| Seu conjuratos metuenda in foedera Reges~
379 1, 20| Insuetae numeret? Non si foret ipse Menalcas.~
380 1, 33| Index sidus erat, quo non formosior alto~
381 2, 32| Thel.] Ah Dorila, haec forsan qui spes heu! pascit inanes~
382 2, 44| Fortunata sacros gremio complectitur
383 4, 65| Maternosque fovere sinus, non dulcia rura~
384 5, 37| Thyr.] Quin haec vimineis fragrantia dona canistris~
385 5, 9 | Fregit iter; brevis et superat
386 2, 84| Frigentes refovissem artus, atque
387 4, 51| Sithoniasque nives Alpinaque frigora lustras,~
388 3, 75| optata pendebit in arbore fructus,~
389 3 | Corydon Pastor, quaesita frustra per campos Parthenide, dum
390 5, 53| Et densi frutices, et densior ilicis umbra,~
391 2, 8 | Dor.] Sic est: hoc fuerat Thelgon, quod littore Goo~
392 4 | Ecloga 4 - Alexis~ ~Nocturna fuga e paternis aedibus elapso
393 5, 63| Iam tristes fugere lupi, jam montibus istis~
394 4, 29| Ille fugit, tacitisque celer se condit
395 3, 42| Lycida, nisi sors inimica fuisset,~
396 4, 17| Gramina, cum dubios Lunae fulgentis ad ignes~
397 2, 10| alto rubicunda corallia fundo,~
398 1, 47| Fundunturque sacris inter cupida oscula
399 2, 17| o Thelgon, luctus, haec funera flebant.~
400 3, 37| Nazareos Genitrix, Galileia regna, penates~
401 5, 7 | Garrulus offensis invitat rivulus
402 1, 57| miserum Lycidam! en quae mihi gaudia, qualem~
403 4, 34| Sola gemens tectis, et saevis pectora
404 2, 5 | Aequorei gemerent carmen miserabile mergi.~
405 3, 45| Aut nostra gemeret deductus ab arbore turtur.~
406 4, 63| Et Libyco geminas consurgere litore Syrtes.~
407 2, 67| Te, genitor, moriente, omnis mihi rapta
408 1, 19| enim tot barbara nomina gentis~
409 2, 8 | fuerat Thelgon, quod littore Goo~
410 3, 49| Servabo, et gracili carmen modulatus avena~
411 3, 21| Ad delubra gradu Matrem properasse pudico?~
412 5, 6 | coeptum repetemus iter, leve gramen, et ipse~
413 4, 5 | Graminaque, et pastas grex undique
414 1, 65| Illa aurum, myrrhamque, et grandia munera Regum~
415 3, 83| Triste apibus taxi, maturis grando racemis,~
416 1, 10| Ly.] Quid facerem, male grata mei si jussa parentis~
417 5, 74| Venimus. O salve terra mihi gratior omni~
418 3, 11| O Coridon, quae caussa graves inopina querelas~
419 2, 55| para, et plenis, Dorila, gravia ostrea gemmis.~
420 3, 75| Ly.] Quum gravis optata pendebit in arbore
421 3, 44| De grege lustrales isset sacrandus
422 3, 15| Cor.] O Lycida, nec cura gregis, nec cura salutis~
423 5, 11| Monstrabat pater, et gressum accelerare jubebat.~
424 4, 5 | Graminaque, et pastas grex undique ruminat herbas,~
425 5, 20| Carminis celebremus; habent et carmina munus.~
426 1, 66| Tytire, habet; campos, et pastoralia dona~
427 5, 71| silvas; jam nullum numen habetis~
428 | Hac
429 4, 4 | teneri recubant sub matribus haedi~
430 3, 25| Si tibi sufficiant haedis pascentibus herbas,~
431 5, 10| teneros olim depelleret haedos,~
432 2, 4 | Halcyones, quid sola novis per saxa
433 5, 71| Venit in has silvas; jam nullum numen
434 3, 34| Tum pius haud tanto inflammatus ab aestu~
435 4, 61| Hei mihi namque ferunt medio
436 5, 5 | Hac fessi ambo sedeamus in herba;~
437 5, 44| Ducite me, pueri; sic vobis herbida tellus~
438 4, 40| Seu sese Hesperias velox demergat in undas,~
439 3, 80| Hesperus agricolis, fontes sitientibus
440 2, 13| patulo vicinum ad littus hiatu~
441 2, 42| Unda silet, luduntque hilares Zephyritidos aurae.~
442 3, 71| roseum campo Zephyritis honorem~
443 2, 82| tibi extrema conjunctus in hora~
444 2, 21| Vidimus, horrentesque Tethin mulcere procellas,~
445 3, 60| Antra Deo, quamvis silvestri horrentia cultu,~
446 3, 73| purpureis populatus floribus hortos~
447 5, 50| Ah scelus est, mutamque humero pendere cicutam;~
448 1, 43| Detinuit; sternuntur humi, Puerique Parentem,~
449 5, 49| Thyr.] Ibimus, interea coeptos abrumpere
450 3, 90| parens, nostri non occidet ignis amoris.~
451 1, 9 | Et nostris ignota prius miracula silvis?~
452 | illo
453 | illos
454 | illud
455 | illum
456 3, 69| Mandabo saxis teneros in imagine vultus;~
457 4, 48| fugitive, ruis, nec matris imago,~
458 3, 84| campis, et flavis messibus imbres;~
459 3, 31| credas, avulsa a sedibus imi~
460 2, 9 | Dum vehimur, conchasque imis piscamur arenis,~
461 2, 26| Concavaque immites resonabunt saxa querelas.~
462 | Immo
463 4, 70| Sed jam praecipitem impellunt vada caerula puppim~
464 4, 21| Impleretque suis resonantia saxa querelis?~
465 2, 75| nunc quis vel thura piis imponere flammis~
466 5, 56| Cernetis morientem, et corpus inane tegetis.~
467 2, 32| forsan qui spes heu! pascit inanes~
468 4, 22| Illam incendentem gemitus, caelumque profusis~
469 4, 53| Sive per incertas Euris spirantibus undas~
470 3, 19| Incolat inveni, nec queis in saltibus
471 4, 66| Incolere, et latos dominari, dure
472 3, 62| Moeniaque, et sedes Solymae incoluisse superbas.~
473 4, 67| Cernis ut incultis revocet te frondibus arbos,~
474 5, 67| Undique desertos lupus incursabit in agnos.~
475 3, 14| Incustoditas per prata errare capellas?~
476 5, 3 | Incustoditum tondet pecus, et juga bobus~
477 1, 33| Ty.] Index sidus erat, quo non formosior
478 5, 35| et insuetis se floribus induat arbos?~
479 1, 34| Prima nocte faces inducit Vesper olympo,~
480 3, 12| Excitat, et misero jubet indulgere dolori?~
481 3, 20| Ly.] Nescis ergo, sacris Infantem ut sisteret aris,~
482 1 | offendisset, de Regum ad Infantis Dei cunas adventu a Tytiro
483 1, 6 | Ty.] O Lycida, infelix Lycida, quae tam invida
484 3, 64| Inflabo ad numerum tenues ex ordine
485 3, 34| Tum pius haud tanto inflammatus ab aestu~
486 5, 19| Illius in laudes calamos inflemus, et illum~
487 5, 26| Heu nostri quondam decus ingens ruris Elisum~
488 4, 47| Auras, ingentique sonant virgulta querela.~
489 5, 28| Lustrarim, jaceamque ingrata solus in umbra?~
490 2, 3 | Quid tantum ingratos iterarent undique luctus~
491 3, 42| etiam, ah Lycida, nisi sors inimica fuisset,~
492 2, 33| amor; solet ille oculis inludere nostris.~
493 4, 36| Non illam pueri flentem, innuptaeque puellae,~
494 3, 11| Coridon, quae caussa graves inopina querelas~
495 3, 68| Inscribam scopulis, et cuspide falcis
496 2, 85| Inscripsissem animo, et tecum quoque forte
497 2, 71| Sperare, et tuto docuisti insistere cursu~
498 5, 38| Inspice, balantemque agnum; illi
499 3, 3 | Institues? Vitrei per prata virentia
500 1, 20| Insuetae numeret? Non si foret ipse
501 5, 35| Vernet, et insuetis se floribus induat arbos?~
502 1 | Lycidas, quum exultantia insueto adparatu Pastorum mapalia
|