Cap.  Par.

 1  I,  14  |       meram et veram integritatem carnis obtruncant amputantes non
 2  I,  14  |      nostris inquinamentis potius carnis quam tormentis punire contendat
 3 II,  9   |      hominem satanae in interitum carnis, increpans etiam quod fratres
 4 IV,  2   |            unum erit contaminatae carnis elogium. ~3.
 5  X,  10  |          solido es. Nam si qua te carnis vacillatio, animi avocatio,
 6 XI,  3   |        praemisimus, a redemptione carnis id est Domini passione censetur.
 7 XII,  1  |       instrumento doceant maculas carnis post baptisma respersae
 8 XIII,  1 |     dedendum satanae in interitum carnis pronuntiarit, impium patris
 9 XIII,  13|    devoraretur, quem in interitum carnis addixerat. ~14.
10 XIII,  14|                           Hic iam carnis interitum in officium paenitentiae
11 XIII,  14|  interitum id est conflictationem carnis consecuturum, igitur et
12 XIII,  23|     Denique in interitum, inquit, carnis, non in cruciatum, ipsam
13 XIII,  24| interpretatio. Sic resurrectionem carnis amittimus. ~25.
14 XIV,  2  |       pronuntiaverat in interitum carnis, utique damnaverat eum magis
15 XIV,  16 |       quoque communem et propriam carnis ipsius, quae iam cadaver,
16 XIV,  17 |     eiusmodi satanae in interitum carnis. Maledici enim eam sequebatur,
17 XV,  8   |          nos ab omni inquinamento carnis et spiritus perficientes
18 XVI,  3  |     traditum satanae in interitum carnis, cum idcirco substruxerit:
19 XVI,  19 |           peccat, pressuram tamen carnis habebunt huiusmodi, ó et
20 XVI,  23 |        Paulus indulsit, qui totam carnis necessitatem de probis etiam
21 XVII,  3 |      legunt? Manifesta sunt opera carnis. Quaenam ista? In primis
22 XVII,  9 |       mortali, cuius infirmitatem carnis noverat. Sicut enim exhibuistis
23 XVII,  10|            liberat ab infirmitate carnis. Lex enim, inquit, spiritus
24 XVII,  11|       filium suum in similitudine carnis delinquentiae, et propter
25 XVII,  11|          carnem incedunt, ea quae carnis sunt sapiunt, et qui secundum
26 XVII,  12|                      Sensum autem carnis mortem adfirmavit esse,
27 XVII,  12|         in carne, id est in sensu carnis, Deo placere non posse. ~
28 XVII,  13|           Quid autem intellegimus carnis sensum et carnis vitam nisi
29 XVII,  13|     intellegimus carnis sensum et carnis vitam nisi quodcumque pudet
30 XVII,  13|          pronuntiare? Cetera enim carnis et apostolus nominasset. ~
31 XVII,  14|     concupiscentias et voluptates carnis. Notans denique illos qui
32 XX,  7   |          enim hominem de pristino carnis habitu in candorem fidei,
33 XX,  12  |         resumit scabra et maculas carnis, et abicitur extra civitatem
34 XX,  12  |       deditus scilicet satanae in carnis interitum, nec amplius reaedificatur