Cap.  Par.

 1  I,  7   |    versabitur. Illic legenda est venia, quo cum spe eius intrabitur. ~
 2 II,  13  |                Omne delictum aut venia dispungit aut poena, venia
 3 II,  13  |       venia dispungit aut poena, venia ex castigatione, poena ex
 4 III,  1  |        quam cum maxime definimus venia carere. « Si enim, inquiunt,
 5 III,  1  |         aliqua paenitentia caret venia, iam nec in totum agenda
 6 III,  2  |     agetur paenitentia, si caret venia. Omnis autem paenitentia
 7 III,  2  |         Porro frustra agitur, si venia carebit. » ~3.
 8 VI,  7   |        hodie concedetur moechiae venia, quia et aliquando concessa
 9 VI,  11  |          pristino aliquo exemplo venia moechiae vindicatur. ~12.
10  X,  14  | emendationis effectus? Sed et si venia potius est paenitentiae
11  X,  14  |     delicti radix est veniae, ut venia sit paenitentiae fructus. ~
12 XI,  2   |       peccatoribus etiam Iudaeis venia conferebatur. ~3.
13 XIII,  4 |          proinde utique speciali venia absolvisset quem speciali
14 XIII,  20|      navis ecclesiae. Illis enim venia negatur, qui de fide in
15 XIV,  20 |     apostoli litterae iterantur, venia fit plane, sed incertum
16 XVI,  9  |                   Si revocabilem venia, quomodo fugiam moechus
17 XIX,  6  |   agnoscimus multo magis, sed de venia Deo reservamus. ~7.
18 XIX,  22 |          illic quidem aliquid de venia blandientem, hic vero districte
19 XIX,  24 |      temptamur? Ut, si nulla sit venia istorum, nemini salus competat. ~
20 XIX,  25 |                  Horum ergo erit venia per exoratorem Patris Christum.
21 XXI,  3  |      indulsisse constaret, cuius venia a Deo, non ab homine competeret,
22 XXII,  13|      vero laniatam? Quae iustior venia in omnibus causis, quam
23 XXII,  15|       erubescente ad Dominum, de venia denuo dimittetur eis, qui