Cap.  Par.

 1 II,  13 |                            Omne delictum aut venia dispungit aut
 2 II,  14 |         fratrem suum delinquere delictum non ad mortem, postulabit
 3 II,  14 |       hoc erit remissibile. Est delictum ad mortem; non pro illo
 4  V,  2  |      prohibendo moechiam. Quale delictum iam intellege, cuius cohibitionem
 5 XVI,  9 | communicando adglutinabor. Omne delictum quod admiserit homo extra
 6 XIX,  12|        lumine incedentes in quo delictum agi non potest. A Deo sic
 7 XIX,  14|          inquis, si dicamus nos delictum non habere, seducimus nosmetipsos,
 8 XIX,  18|     castus est. Omnis qui facit delictum, et iniquitatem facit, et
 9 XIX,  18|        et iniquitatem facit, et delictum est iniquitas. Et scitis
10 XIX,  19|      ille iustus est. Qui facit delictum, ex diabolo est, quoniam
11 XIX,  20|       ex Deo nascitur non facit delictum, quia semen Dei manet in
12 XIX,  27|         fratrem suum delinquere delictum non ad mortem, postulabit,
13 XIX,  27|      mortem delinquit. Est enim delictum ad mortem; non de eo dico,
14 XIX,  28|   delinquente. Omnis iniustitia delictum est, et est delictum ad
15 XIX,  28| iniustitia delictum est, et est delictum ad mortem. Scimus autem,
16 XIX,  28|         non delinquit, scilicet delictum quod ad mortem est. ~Ita
17 XXI,  7 |          Potest ecclesia donare delictum, sed non faciam, ne et alia