Cap.  Par.

 1  I,  9    |      repromittit, quod et terrenum Dei templum citius spelunca
 2 II,  2    |                   Itaque et filios Dei misericordes et pacificos
 3 II,  3    |      possumus repercutere, quae et Dei severitatem intentent et
 4  V,  1    |  aestimanda sit sceleris prima lex Dei praesto est. Siquidem post
 5 VI,  16   |                       At ubi sermo Dei descendit in carnem ne nuptiis
 6 VI,  17   |        membra Christi, non templum Dei vocabatur, cum veniam moechiae
 7 VII,  6   |            omne hominum genus unus Dei grex est? Nonne universarum
 8 VII,  10  |           lumen repertam, quasi ad Dei verbum. ~11.
 9 VII,  11  |           quo magis ethnico gratia Dei inlucet, qui in tenebris
10 VII,  11  |        quam Christiano, qui iam in Dei luce est. ~12.
11 VII,  20  |         exemplum etiam intra domum Dei ecclesiam licet esse aliqua
12 VIII,  4  |        Christiano reconciliationem Dei Patris invideat, quod vel
13 VIII,  7  |         filius prodacta substantia Dei in aliena regione mendicat
14 IX,  14   |       apostolus notat in sapientia Dei non cognovisse mundum per
15 IX,  16   |                  Recordatur patris Dei, satisfacto redit, vestem
16  X,  3    |            an potius misericordiam Dei providens etiam in extraneos
17  X,  4    |         civitatem profanam, nondum Dei compotem, adhuc ignorantia
18  X,  11   |          Haec tu mihi benignissime Dei interpres. ~12.
19 XIV,  14  |         enim in sermone est regnum Dei, sed in virtute. Et quid
20 XV,  5    |          Aut quis consensus templo Dei et idolis ? ~6.
21 XV,  7    |        viderint idola, ipse templi Dei vitiator in templum Dei
22 XV,  7    |            Dei vitiator in templum Dei convenit. Nam et hic, vos
23 XV,  7    |        enim, inquit, estis templum Dei vivi. Dicit enim, quia inhabitabo
24 XV,  8    |        perficientes castimoniam in Dei timore. ~9.
25 XVI,  1   |        prima primus omnium templum Dei dedicavit: Non scitis vos
26 XVI,  1   |             Non scitis vos templum Dei esse et in vobis Dominum
27 XVI,  2   |          scripsit: Si quis templum Dei vitiaverit, vitiabit illum
28 XVI,  2   |           illum Deus; templum enim Dei sanctum est, quod estis
29 XVI,  4   |         concubitores negans regnum Dei consecuturos praemisit:
30 XVI,  5   |         Iesu Christi et in spiritu Dei nostri, quanto delicta ista
31 XVI,  6   |          imaginem et similitudinem Dei fecit illum) et Dominus
32 XVI,  8   |          Christi? Quia et Christus Dei templum. Evertite templum
33 XVI,  21  |            inquit, et ego spiritum Dei habeo, ~22.
34 XVII,  2  |  immunditia, et: Haec est voluntas Dei, sanctimonia vestra, abstinere
35 XVII,  3  |            qui talia agunt, regnum Dei non sunt consecuturi hereditati. ~
36 XVII,  16 |            aut immundus non habeat Dei regnum. Nemo vos seducat
37 XVII,  16 |      verbis. Propter hoc venit ira Dei super filios incredulitatis. ~
38 XVIII,  12|          secundum illam clementiam Dei, quae mavult peccatoris
39 XVIII,  13|       deterserint, et: Qui templum Dei vitiaverit, vitiabit illum
40 XVIII,  17|                 Ita clementia illa Dei malentis paenitentiam peccatons
41 XVIII,  18|                  Quod si clementia Dei ignorantibus adhuc et infidelibus
42 XIX,  19  |            manifestatus est filius Dei, ut solvat opera diaboli. ~
43 XIX,  20  |         facit delictum, quia semen Dei manet in illo, et non potest
44 XIX,  20  |           hoc manifesti sunt filii Dei et filii diaboli. ~21.
45 XIX,  22  |          districte negantem filios Dei quicumque deliquerint. ~
46 XIX,  25  |           qua alia violatio templi Dei. ~26.
47 XIX,  26  |            Deo fuerit, non futurus Dei filius, si admiserit. Ita
48 XIX,  26  | disponentis, cum delinquere filios Dei nunc adnuit, nunc abnuit. ~
49 XX,  1    |     sanctitatis omnis erga templum Dei sacramentum et ubique de
50 XX,  3    |         Spiritum sanctum et verbum Dei dulce gustaverunt, occidente
51 XX,  3    |         cruci in semetipsos filium Dei et dedecorantes. ~4.
52 XX,  4    |          et colitur, benedictionem Dei consequitur; proferens autem
53 XX,  10   |           ubi introierit eam sermo Dei et invenerit maculas ruboris
54 XXI,  17  |       famuli est ius et arbitrium; Dei ipsius, non sacerdotis. ~
55 XXII,  4  |      mortem sua solvit, nisi solus Dei filius? Nam et in ipsa passione