Cap.  Par.

 1 II,  3    |       sparsilia eorum, quibus et Deo adulantur et sibi lenocinantur,
 2 II,  6    |   adflictationem suam offerentes Deo. ~7.
 3 II,  10   |      autem, ut dimittatur tibi a Deo. Delicta mundantur, quae
 4 III,  4   |          veniam, quod eam a solo Deo exorat, quod delicto suo
 5  V,  1    | imperatam in parentes secundam a Deo religionem, nullum aliud
 6 VII,  6   |          est? Quis magis perit a Deo quam ethnicus, quamdiu errat?
 7 VII,  6   |          Quis magis requiritur a Deo quam ethnicus, quando revocatur
 8 VII,  7   |          nisi prius perditi et a Deo requisiti et a Christo reportati.
 9 IX,  2    |   peccatoris salutem gratissimam Deo volebat exprimere, aliquam
10 IX,  9    |   Christianus est qui acceptam a Deo patre substantiam utique
11 IX,  14   |          ethnicus substantiam in Deo patre census et sapientiae
12 IX,  14   |   sapientiam Deum, quam utique a Deo acceperat. ~15.
13 IX,  18   |           non quia innocentes et Deo obsequentes Iudaei, sed
14  X,  1    | imputanda, quam sola natura ream Deo faciat, ~2.
15  X,  2    |   recuperaturus, si paenitentiam Deo immolarit, utique eam magis
16 XIII,  14 |        carnem exterminando satis Deo facere, ut ex hoc argumententur
17 XIV,  6   |                                  Deo gratias ago, quod neminem
18 XIV,  16  |  ecclesiam detur (hoc enim non a Deo postularetur quod erat in
19 XVI,  3   |           quis omnino vitiatum a Deo redintegravit id est traditum
20 XVI,  3   |        nemo praesumat vitiatum a Deo redintegrari denuo posse? ~
21 XVI,  6   |      autem non fornicationi, sed Deo (faciamus enim hominem,
22 XVI,  20  |          curent quomodo placeant Deo, nupti vero de mundo recogitent
23 XVII,  7  |         semel. Quod autem vivit, Deo vivit. Ita et vos reputate
24 XVII,  7  |    delinquentiae, viventes autem Deo per Christum Iesum. ~8.
25 XVII,  12 |          id est in sensu carnis, Deo placere non posse. ~13.
26 XVIII,  18|  maioribus et inremissibilibus a Deo solo. ~
27 XIX,  6   |        multo magis, sed de venia Deo reservamus. ~7.
28 XIX,  12  |       delictum agi non potest. A Deo sic emundari nos ait, non
29 XIX,  20  |    mortis. Et ideo omnis, qui ex Deo nascitur non facit delictum,
30 XIX,  20  |       potest delinquere, quia ex Deo natus est. In hoc manifesti
31 XIX,  21  |       non delinquendo, ex quo de Deo nati sunt, isti delinquendo,
32 XIX,  21  |         atque si numquam sint ex Deo nati? Quod si dicit, qui
33 XIX,  21  |           qui non est iustus, ex Deo non est, qui non pudicus,
34 XIX,  21  |       pudicus, quomodo rursus ex Deo fiet, qui iam esse desiit? ~
35 XIX,  26  |    admittet omnino, qui natus ex Deo fuerit, non futurus Dei
36 XIX,  28  |      ipse Hieremiam prohibitum a Deo deprecari pro populo mortalia
37 XIX,  28  |        autem, quod omnis, qui ex Deo natus sit, non delinquit,
38 XX,  2    |  Barnabae titulus ad Hebraeos, a Deo satis auctorati viri, ut
39 XX,  10   |       fiunt, ut ita homo habilis Deo sit. ~11.
40 XXI,  3   |         constaret, cuius venia a Deo, non ab homine competeret,
41 XXI,  11  |          Iesum nazarenum virum a Deo vobis destinatum, et reliqua. ~
42 XXII,  3  |     permittit homini donare quae Deo reservanda sunt, a quo ea
43 XXII,  12 |                 Ceterum indignum Deo et illius misericordia,