Cap.  Par.

 1  I,  2    |                         Sed ut mala magis vincunt, quod ultimorum
 2  I,  10   |         penes illos societatem, quo magis hoc mihi in notam levitatis
 3  I,  11   |                      At enim me non magis dedecorabit utilis levitas
 4 II,  3    |          lenocinantur, effeminantia magis quam vigorantia disciplinam,
 5 III,  4   |          exinde prostrata, hoc ipso magis operabitur veniam, quod
 6 VII,  6   |         Dominus et pastor est? Quis magis perit a Deo quam ethnicus,
 7 VII,  6   |       ethnicus, quamdiu errat? Quis magis requiritur a Deo quam ethnicus,
 8 VII,  9   |          quales esse debuerant, quo magis suffunderentur, aliis et
 9 VII,  11  |            omnium domus est, in quo magis ethnico gratia Dei inlucet,
10 VII,  13  |        paulisper de gradu isto, quo magis eum etiam decedendo commendem,
11 VII,  23  |          illorum interpretatione eo magis in ethnicum spectabunt et
12 IX,  9    |             elisa est verissime hoc magis modo tota substantia sacramenti. ~
13 IX,  12   |       faceret, medicus languentibus magis quam sanis necessarius. ~
14  X,  2    |           Deo immolarit, utique eam magis filiis offerenti quam extraneis. ~
15  X,  6    |        Atquin ego illam naturalibus magis peccatoribus competere contendam
16  X,  6    |         contendam quam voluntariis. Magis enim merebitur fructum eius
17  X,  7    |           Dominus ingratis benignus magis quam ignaris et citius reprobatis
18  X,  7    |             nondum probatis, ut non magis irascatur contumeliis clementiae
19 XII,  5   |    Interdictum enim sanguinis multo magis humani intellegemus. ~6.
20 XII,  9   |             etiam ultro pactus, quo magis honorandus. Sponsionem eius
21 XIII,  2  |         multis fit; uti e contrario magis nos donare et advocare,
22 XIII,  5  |            indulgentia obliqua est. Magis tristiora cunctantur quam
23 XIII,  12 |             de medio ipsorum, multo magis utique de animo. ~13.
24 XIV,  2   |       carnis, utique damnaverat eum magis quam increpaverat. Alius
25 XIV,  11  |            vestra consequuntur, non magis nos? ~12.
26 XIV,  13  |        utique percussit. ~Sed illic magis stabo, ubi apostolus magis
27 XIV,  13  |          magis stabo, ubi apostolus magis fervet, ubi ipse fornicator
28 XVI,  16  | concupiscentia eius. Apostoli autem magis est poenae ignibus providere.
29 XVII,  4  |                    Romani vero quid magis discunt quam non derelinquere
30 XVIII,  11|          Thessalonicensibus, quanto magis et a fornicatore? ~Haec
31 XVIII,  15|        ullius aut temporis, nostrae magis sententiae adsistit, eam
32 XIX,  6   |             quidem agnoscimus multo magis, sed de venia Deo reservamus. ~
33 XX,  3    |             initiis ad perfectionem magis tendere nec rursus fundamenta
34 XXI,  1   |                    Haec si apostoli magis norant, magis utique curabant.
35 XXI,  1   |           si apostoli magis norant, magis utique curabant. Sed et
36 XXI,  7   |          delicta donandi. » Hoc ego magis et agnosco et dispono, qui
37 XXI,  8   |        spiritus pronuntiavit? atqui magis eversoris fuisset et semetipsum
38 XXII,  1  |         maculati cuiusque, nec ulli magis aditum carceris redimunt
39 XXII,  14 |            et genera poenarum? Quis magis negavit, qui Christum vexatus