LVII. Babylon.
Deinde recursus ad oceanum Atlanticum: in eo insulæ Gorgades, Hesperides,
Fortanatæ.
Chaldææ genti caput Babylon, Semiramidi condita, tam nobilis, ut propter eam et
Assyrii et Mesopotamia in Babyloniæ nomen transierint. Urbs est sexaginta
millia passuum circuitu patens, muris circumdata, quorum altitudo ducentos
pedes detinet, latitudo quinquaginta, in singulos pedes ternis digitis ultra
quam mensura nostra est altioribus. Amni interluitur Euphrate. Beli ibi Jovis
templum, quem inventorem cúlestis disciplinæ tradidit etiam ipsa religio, quæ
deum credit. In æmulationem urbis hujus Ctesiphontem Parthi condiderunt.
Tempus est ad Oceani oras reverti, represso in Æthiopiam stilo: namque ut
Atlanticos æstus occipere ab occidente et Hispania dudum dixeramus; ab his
quoque partibus mundi, unde primum Atlantici nomen induat, exprimi par est. Pelagus Azanium usque ad Æthiopum litora
promovetur. Æthiopicum ad Mossylicum promontorium; inde rursus
oceanus Atlanticus. Juba igitur universæ partis, quam plurimi propter solis
ardorem perviam negaverunt, facta etiam, vel gentium, vel insularum
commemoratione ad firmandæ fidei argumentum, omne illud mare ab India ad usque
Gades voluit intelligi navigabile, cori tamen flatibus; cujus spiritus præter
Arabiam, Ægyptum, Mauritaniam, evehere quamvis queant classem, dummodo ab eo
promontorio Indiæ cursus dirigatur, quod alii Lepten Acran, alii Drepanum
nominaverunt. Addidit et loca stationum, et spatiorum modum: nam ab Indica
prominentia ad Malichu insulam affirmat esse quindecies centena millia passuum:
a Malichu ad Sceneon ducenta et viginti quinque millia; inde ad insulam Adanu
centum quinquaginta millia: sic confici ad apertum mare decies octies centena
et septuaginta quinque millia. Idem opinioni plurimorum, qui ob solis
flagrantiam, maximam partis istius regionem ferunt humano generi inaccesam, sic
reluctatur, ut mercantium ibi transitus infestari ex Arabicis insulis dicat:
quas Ascitæ habent Arabes, quibus e re nata datum nomen: nam bubulis utribus
contabulatas crates superponunt, vectatique hoc ratis genere prætereuntes
infestant sagittis venenatis. Habitari etiam addit Æthiopiæ adusta
Troglodytarum et Ichthyophagorum nationibus; quorum Troglodytæ tanta pernicitate
pollent, ut feras, quas agitant, cursu pedum assequantur; Ichthyophagi non
secus, quam marina belluæ, nando in mari valent. Ita exquisito Atlantico mari usque in occasum, etiam Gorgadum meminit
insularum.
Gorgades insulæ, ut accepimus, obversæ sunt promontorio, quod vocamus
Hesperuceras. Has incoluerunt Gorgones monstra, et sane usque adhuc monstrosa
gens habitat. Distant a continenti bidui navigatione. Prodidit denique Xenophon
Lampsacenus, Hannonem Púnorum regem in eas permeavisse, repertasque ibi feminas
aliti pernicitate, atque ex omnibus, quæ apparuerant, duas captas tam hirto
atque aspero corpore, ut ad argumentum spectandæ rei duarum cutes miraculi
gratia inter donaria Junonis suspenderit; quæ duravere usque in tempora excidii
Carthaginiensis.
Ultra Gorgadas Hesperidum insulæ, sicut Sebosus affirmat, dierum quadraginta
navigatione in intimos maris sinus recesserunt.
Fortunatas
insulas certe contra lævam Mauritaniæ tradunt jacere, quas Juba sub meridie
quidem sitas, sed proximas occasui dicit. De harum nominibus exspectari magna
non miror, sed infra famam vocabuli res est. In prima earum, cui nomen Norion,
ædificia nec sunt, nec fuerunt. Juga montium stagnis madescunt. Ferulæ ibi
surgunt ad arboris magnitudinem: earum, quæ nigræ sunt, expressæ liquorem
reddunt amarissimum; quæ candidæ, aquas revomunt etiam potui accommodatas.
Alteram insulam Junoniam appellari ferunt, in qua pauxilla ædes ignobiliter ad
culmen fastigata. Tertia huic proximat eodem nomine, nuda omnia. Quarta
Capraria appellatur, enormibus lacertis plus quam referta. Sequitur Nivaria
nebuloso ære, et coacto, ac propterea semper nivalis. Deinde Canaria repleta
canibus forma eminentissimis: inde etiam duo exhibiti Jubæ regi. In ea
ædificiorum durant vestigia. Avium magna copia, nemora pomifera, palmeta
caryotas feritantia, multa nux pinea, larga mellatio, amnes siluris piscibus
abundantes. Perhibent etiam exspui in eam undoso mari belluas; deinde quum
monstra illa putredine tabefacta sunt, omnia illic infici tetro odore; ideoque non
penitus ad nuncupationem sui congruere insularum qualitatem.
|