Pars, Cap.
1 1 | Preterea qui nullum hominum genus pretermittit, is nulli homini,
2 2, 3 | muscas, caluitia, atque id genus pestes, accuratis magnaque
3 2, 4 | cuius cultum omne rerum genus ita consentiat. Tametsi
4 2, 5 | mehercle et hoc hominum genus, qui cum maxime sint nostrae
5 2, 6 | hoc nostratium uoluptatum genus non inelegans, quam maxime
6 2, 7 | neque Iapetus, aut alius id genus obsoletorum, ac putrium
7 2, 8 | aut faba, aut aliud hoc genus nugarum conspicitur. Sed
8 2, 9 | famulitii fidelibus auxiliis genus omne rerum meae subiicio
9 2, 10| 10.~Genus, educationem, et comites
10 2, 11| nephelegeretou Iouis aegis hominum genus uel progignit, uel propagat.
11 2, 17| induxerit. Neque uero mulierum genus usque adeo stultum arbitror,
12 2, 18| nisi cognatum taedium, hoc genus oblectamentis absterseris. ~
13 2, 19| qui hoc quoque uoluptatis genus negligant, et in amicorum
14 2, 19| ceratinis, aut aliis id genus dialecticorum argutiis,
15 2, 24| Quandoquidem solet hoc hominum genus, qui se sapientiae studio
16 2, 30| ducem? imo quae mulier id genus maritum, quis convivator
17 2, 31| homine inferuntur mala, quod genus sunt, paupertas, carcer,
18 2, 38| Verum est duplex insaniae genus: alterum quod ab inferis
19 2, 38| sacrilegium, aut aliam id genus pestem aliquam in pectora
20 2, 38| credat. Sed hoc insaniae genus, si, quemadmodum fere sit,
21 2, 39| putant. Est his simillimum genus eorum, qui insatiabili aedificandi
22 2, 40| Caeterum illud hominum genus haud dubie totum est nostrae
23 2, 40| larvis, de inferis, de id genus millibus miraculorum commemorantur:
24 2, 41| Haec, inquam, atque id genus alia, si sapiens ille obganniat,
25 2, 42| Brutum, alius ad Arcturum genus suum refert. Ostendunt undique
26 2, 42| stulti, qui hoc belluarum genus perinde ut Deos suspiciunt.
27 2, 42| longe suavissimum insaniae genus, quo nonnulli, quidquid
28 2, 46| Poenas, Febres, atque id genus, non Deos, sed carnifices
29 2, 48| sordidissimum negotiatorum genus, quippe qui rem omnium sordidissimam
30 2, 49| Grammatici primas tenent, genus hominum profecto, quo nihil
31 2, 49| Iam adde et hoc voluptatis genus, quoties istorum aliquis
32 2, 50| factionis, quippe liberum genus, ut habet proverbium, quorum
33 2, 51| dialecticos ac sophistas, hominum genus quovis aere Dodonaeo loquacius,
34 2, 53| anagyrim tangere, utpote genus hominum mire superciliosum
35 2, 53| Sunt qui velut sacrilegii genus exsecrentur, summamque ducant
36 2, 53| ludere possent. His atque id genus bis mille nugis horum capita
37 2, 54| Etenim cum hoc hominum genus omnes sic exsecrentur, ut
38 2, 54| inquiet, novum Iudaeorum genus? Unicam ego legem vere meam
39 2, 54| Cicerones audire se putant. Quod genus sunt praecipue mercatores
40 2, 54| mihi debeat hoc hominum genus, cum cerimoniolis, et nugis
41 2, 55| soleant a recto deducere, quod genus, delitiae, libertas, adulatio,
42 2, 57| Haec, inquam, atque id genus multa, si quis perpendat,
43 2, 59| studia, suspiria, milleque id genus miseros labores. Neque vero
44 2, 59| ut nullum paene hominum genus vivat mollius, minusque
45 2, 60| benedictionibus, aliisque id genus cerimoniis, plane satrapas
46 2, 61| imo quid apud hoc hominum genus damnatius? Si divitiae parandae
47 2, 63| aliud innuit, nisi mortale genus omne stultum esse, soli
48 2, 65| opinionem possis referre: quod genus est illud: 'Verbum crucis
49 2, 66| quam insaniae stultitiaeque genus quoddam, absit invidia verbis,
50 2, 66| est. Et tamen hoc quoque genus hominum videmus futura praedicere,
51 2, 66| fortasse non est idem insaniae genus, sed tamen adeo confine,
52 2, 66| vocum strepitum, aliasque id genus cerimoniolas spectare. Nec
53 2, 67| malint, quam hoc insaniae genus perpetuo insanire. Atque
|