Pars, Cap.
1 1 | Ergo si quis extiterit qui sese lesum clamabit, is aut conscientiam
2 2, 3 | dicitur is recte laudare sese, cui nemo alius contigit
3 2, 6 | imitari, qui plane Deos esse sese credunt, si hirudinum ritu
4 2, 14| pudet, ut hinc uel praecipue sese iactitent. Eant nunc stultissimi
5 2, 20| zelotypiae diligentia cum sese conficere, tum omnia miscere
6 2, 21| ferat, nisi uicissim inter sese nunc errent, nunc adulentur,
7 2, 21| aliquo stultitiae melle sese deliniant. Iam haec scio
8 2, 27| Deciis persuasit, ut ultro sese Diis Manibus devoverent?
9 2, 29| absint ab hac, qui hoc nomine sese venditant. Principio constat
10 2, 29| habere facies nimium inter sese dissimiles. Adeo ut quod
11 2, 29| Siquidem perverse facit, qui sese non accommodet rebus praesentibus,
12 2, 30| Quare ad reliqua commoda sese recipiat oratio. ~
13 2, 31| versantur delitiis, totasque sese melle perungunt, meo videlicet
14 2, 35| caeteris omnibus quocumque sese verterint, voluptatem, iocum,
15 2, 38| caeteris vitae officiis probe sese gereret: 'iucundus amicis,
16 2, 38| audierit rudentem, arbitretur sese miros symphoniscos audire,
17 2, 39| aliquid excogitant, quo sese denuo fallant, sibique ipsis
18 2, 42| duxerit, prorsum Euclidem sese putat: hic ônos pros luran,
19 2, 42| placet insolentius, hoc sese magis iactat, ac dilatat.
20 2, 43| laudatorum heroum titulis sese venditant: Turcae totaque
21 2, 44| cohaerere: quod multo secus sese habere, vel brutorum animantium
22 2, 45| thesaurum, conditas apud sese servaret? Maritus interim
23 2, 48| imponant, tamen omnium primos sese faciunt, propterea quod
24 2, 49| Palaemonem, quem non Donatum prae sese contemnunt? idque nescio
25 2, 49| suavius, quam cum ipsi inter sese mutua talione laudant ac
26 2, 50| quam beati videntur, ut qui sese perpetuo torqueant: addunt,
27 2, 50| libris adoptantur? Cum alius sese Telemachum, alius Stelenum
28 2, 50| Polycratem, ille Thrasymachum sese nominari gaudet: ut nihil
29 2, 50| epistolis, carminibus, encomiis sese vicissim laudant, stulti
30 2, 53| nugantur in scholis, existimant sese universam Ecclesiam, alioqui
31 2, 53| Postremo iam Diis proximos sese ducunt, quoties quasi religiose
32 2, 54| quibus, putatis, vultibus sese mutuo contuebuntur? Sed
33 2, 54| concionibus probe ulciscuntur sese, et obliquis dictis hostem
34 2, 54| ut cantillant, ut iactant sese, ut subinde alios vultus
35 2, 54| et Paulos atque Antonios sese credant. ~
36 2, 55| integritatem sibi praestandam esse: sese esse unum omnium oculis
37 2, 55| curas Diis permittunt, ipsi sese molliter curant, neque quemquam
38 2, 56| tamen omnium rerum primos sese videri volunt. Hac una in
39 2, 57| nunc belle faciunt, cum sese pascunt. Caeterum ovium
40 2, 58| modum Cardinales si cogitent sese in Apostolorum locum successisse,
41 2, 58| Nonne caritatem latissime sese pandentem ad subveniendum
42 2, 59| Ecclesiam Christi sponsam sese credunt apostolice defendere,
43 2, 60| Rursum Sacerdotes, qui sese vocant Seculares, quasi
44 2, 65| fertis insipientes,' de sese loquens. Et rursum 'velut
45 2, 65| Atqui huius gregis Christus sese pastorem profitetur, quin
46 2, 66| iniurias negligunt, falli sese patiuntur, inter amicos
47 2, 66| conatur in libertatem asserere sese, quasique fugam ex eo carcere
48 2, 66| cum illo, unum item inter sese fieri queant. Haec igitur
49 2, 67| futurus, nisi quod extra sese positus, patietur quiddam
50 2, 67| extra se sunt. Mox ubi ad sese redierint, negant se scire,
51 2, 67| desiperent. Itaque plorant sese resipuisse, nihilque omnium
|