Pars, Cap.
1 1 | licentia exiret in rabiem. Quo magis admiror his temporibus aurium
2 1 | intellecturus nos uoluptatem magis quam morsum quesisse. Neque
3 1 | usquam mouimus, et ridenda magis quam foeda recensere studuimus.
4 2, 3 | esse fateantur. Quid enim magis quadrat, quam ut ipsa Moria
5 2, 6 | uidelicet, ut qui intelligunt, magis ac magis sibi placeant:
6 2, 6 | qui intelligunt, magis ac magis sibi placeant: qui non intelligunt,
7 2, 6 | non intelligunt, hoc ipso magis admirentur quo minus intelligunt.
8 2, 7 | iuuenta solum, uerum multo magis nectare, quod tum forte
9 2, 12| ita sapere, uel desipere magis, imo sapere potius, ut in
10 2, 13| caetera congruunt. Quoque magis accedunt ad senectam, hoc
11 2, 14| ad senectam accedunt, hoc magis atque magis stultescere.
12 2, 14| accedunt, hoc magis atque magis stultescere. Atqui hac gente
13 2, 15| tenet, cui cum Momo non magis conuenit, quam cum agno
14 2, 17| Iam num alio nomine, uiris magis commendatae sunt, quam stultitiae?
15 2, 18| senes bibaces quidem illi magis quam mulierosi, qui summam
16 2, 19| aer, nec ignis, nec aqua magis. Rursum adeo iucundam, ut
17 2, 20| amicitia dictum est, id multo magis de coniugio sentiendum,
18 2, 22| paucis in rebus nouerca magis quam parens, mortalium ingeniis
19 2, 29| constat prudentia, in utrum magis competet eius cognominis
20 2, 30| amor,e, nec misericordia magis commoveatur, quam si dura
21 2, 31| vita manere debeant, hoc magis iuvet vivere, tantum abest,
22 2, 31| edentulos, canos, calvos, vel ut magis Aristophanicis eos describam
23 2, 36| liberior exsistat, qui vera magis, quam iucunda loqui audeat.
24 2, 38| enim ipsi, atque elleboro magis opus habebant, qui tam felicem
25 2, 40| quidem ille, sed futilis magis quam callidus, Divo Bernardo
26 2, 42| placet insolentius, hoc sese magis iactat, ac dilatat. Et inveniunt
27 2, 44| eos, qui rerum vocabulis magis, quam rebus ipsis commoventur.
28 2, 44| At hoc quid est homini magis amicum? Nisi forte vel asperi
29 2, 44| tigres, vel irritabiles pardi magis ad vitam hominum conducere
30 2, 45| hominis animus, ut longe magis fucis, quam veris capiatur.
31 2, 50| recusant, mihi quidem miserandi magis, quam beati videntur, ut
32 2, 50| reclamantium turba? sed magis etiam sapiunt, qui aliena
33 2, 53| pertinacissimos, sed vita magis ac miraculis quam syllogismis,
34 2, 53| tam arcanis et adorandis magis quam explicandis, tam illoto
35 2, 54| absit a Religione, et nulli magis omnibus locis sint obvii.
36 2, 54| desudarat, ut hodie quoque magis caecutiat quam talpae, nimirum,
37 2, 54| nonnumquam, sed ita, ut titillent magis quam vulnerent. Nec umquam
38 2, 56| videatur, dum sibi quisque hoc magis placet, quo graviorem catenam
39 2, 59| abominandum facinus, at multo magis detestandum, ipsos etiam
40 2, 63| res sit alienior, fortasse magis conveniet optare, ut interim
41 2, 63| cuiquam videre contigerit? Sed magis ingenue confitetur hoc Ieremias
42 2, 63| Socrate disputant. Utra magis convenit recondere, quae
43 2, 64| loco sentiat? nempe, ut magis etiam exarmet suos legatos,
44 2, 64| Haereticos incendio vinci, magis quam disputatione revinci:
45 2, 66| Postremo nulli moriones magis desipere videntur, quam
46 2, 66| propius accedit ad corpus, hoc magis negligunt, totique ad invisibilium
47 2, 66| olfactus, gustus. Quidam magis a corpore semoti, veluti
48 2, 67| 67.~Quod quidem magis perspicuum fiet, si quemadmodum
49 2, 67| et in illud demigrat, hoc magis ac magis gaudet. Atque cum
50 2, 67| illud demigrat, hoc magis ac magis gaudet. Atque cum animus
|