Pars, Cap.
1 1 | preterquam quod a nominibus in to tum abstinemus, ita preterea
2 1 | foeda recensere studuimus. Tum si quis est quem nec ista
3 2, 7 | multo magis nectare, quod tum forte in Deorum conuiuio
4 2, 11| debeatis, intelligitis. Tum quae semel haec experta,
5 2, 15| lasciuia consueuerit oblinere. Tum autem quid non scommatum
6 2, 15| exhilarare compotationem. Tum et Silenus ille senex amator,
7 2, 20| multo ante nuptias luserit? Tum quanto pauciora cohaererent
8 2, 20| diligentia cum sese conficere, tum omnia miscere tragaediis? ~
9 2, 24| cum res ferro geritur, qui tum metu exanimantur, cum nudis
10 2, 24| cum caeteris in rebus, tum praecipue in liberis propagandis
11 2, 27| Socratis dogmata recepit? Tum autem quae res Deciis persuasit,
12 2, 29| videlicet pauperrimus est. Tum animum habet plurimis addictum
13 2, 31| in malis succurro, ut ne tum quidem libeat vitam relinquere,
14 2, 35| kai mochthêrous appellat, tum Ulyssem illum suum sapientis
15 2, 38| mediocrem delectationem adfert tum iis, qui eo tenentur, tum
16 2, 38| tum iis, qui eo tenentur, tum illis, quibus est hoc animadversum,
17 2, 39| quid edant, supersit. Quid tum postea? Interim annos aliquot
18 2, 39| et voluisse sat est'. Ac tum vitae brevitatem incusant,
19 2, 40| retinentes, tamen deseruerint, tum succedant illae Coelitum
20 2, 41| addideris odium malefactorum, tum lacrymas, vigilias, precationes,
21 2, 46| beneficium cum plenius, tum praesentius, quae perpetua
22 2, 47| sanguine litatur. Ego me tum religiosissime coli puto,
23 2, 48| lubet quidquam serium agere, tum qua parte coelum quam maxime
24 2, 48| aucupari. Quorum utrique tum demum egregiam de se voluptatem
25 2, 49| effoderit: O Iupiter, quae tum exsultatio, qui triumphi,
26 2, 50| immortalitatem, et Diis parem vitam, tum aliis eamdem promittant.
27 2, 50| factionis esse, cum alia multa, tum illud in primis arguit,
28 2, 50| omnes mihi plurimum debent, tum praecipue qui meras nugas
29 2, 50| mundi vastitatem respicias: tum a quanto paucioribus laudanda,
30 2, 53| cucurbitam, num silicem? Tum quemadmodum cucurbita fuerit
31 2, 53| Verum haud apparet eis tum fuisse revelatum, una eademque
32 2, 53| Chrysostomo, Basilio, Hieronymo, tum sat habent adscribere: '
33 2, 53| miraculis quam syllogismis, tum eos quorum nemo fuerit idoneus,
34 2, 53| gladius sit fortunatus: tum enim nihil aliud quam tela
35 2, 54| vocibus in templis derudunt, tum vero se putant Divorum aures
36 2, 54| hos crabrones irritarit, tum in popularibus concionibus
37 2, 54| syllabis, et oratione, tum a concordia nominis et verbi,
38 2, 54| nomina auribus inculcantes. Tum syllogismos maiores, minores,
39 2, 54| causis huic ordini favent, tum praecipue, quod in horum
40 2, 55| homines vitae pestis serpat. Tum quod multa secum adferat
41 2, 55| cohaerentium consensum indicantem, tum coronam gemmis insignitam,
42 2, 59| Christiani sanguinis dispendio, tum demum Ecclesiam Christi
43 2, 60| audiant, nec intelligant, tum cum eas ore perstrepunt.
44 2, 66| ex eo carcere meditatur, tum insaniam vocant. Id si forte
45 2, 67| Platonem tale quiddam iam tum somniasse, cum, amantium
46 2, 67| haec felicitas quamquam tum demum perfecta contingit,
|