Pars, Cap.
1 1 | diebus cum me ex Italia in Angliam recepissem, ne totum
2 1 | Inter hos tu, mi More, uel in primis occurrebas; cuius
3 1 | dispeream si quid unquam in uita contigit mellitius.
4 1 | Pallas istuc tibi misit in mentem? inquies. Primum
5 1 | impendio delectari, et omnino in communi mortalium uita Democritum
6 1 | fingant isti me laterunculis in terim animi causa lusisse,
7 1 | aut si malint equitasse in arundine longa. Nam que
8 1 | libertas permissa fuit, ut in communem hominum uitam salibus
9 1 | modo ne licentia exiret in rabiem. Quo magis admiror
10 1 | uideas, ut uel grauissima in Christum conuicia ferant
11 1 | aut certe metum. Lusit hoc in genere multo liberius ac
12 1 | preterquam quod a nominibus in to tum abstinemus, ita preterea
13 2, 1 | argumentum, quod simulatque in hunc coetum frequentissimum
14 2, 3 | uerecundus interim ille, pauonis in morem pennas tollit, cristas
15 2, 4 | late pateat, uel secare, in cuius cultum omne rerum
16 2, 5 | aliud fronte simulo, aliud in pectore premo. Sumque mei
17 2, 5 | tê porphura pithêkoi, kai in tê leontê onoi, obambulant.
18 2, 7 | nectare, quod tum forte in Deorum conuiuio largius
19 2, 8 | edideris uagitus, ego nec in erratica Delo, nec in undoso
20 2, 8 | nec in erratica Delo, nec in undoso mari, nec en spessi
21 2, 8 | glaphuroisi sum edita, sed in ipsis insulis fortunatis,
22 2, 8 | anêrota omnia proueniunt. In quibus neque labor, neque
23 2, 8 | morbus est ullus, nec usquam in agris asphodelus, malua,
24 2, 8 | Adonidis hortuli. Atque in his quidem nata delitiis,
25 2, 8 | Panos filia. Quas hic quoque in caeterarum comitum ac pedissequarum
26 2, 10| iuuare mortales, et si merito in Deorum senatum adsciti sunt,
27 2, 11| delirandum aliquantisper. In summa, me, me inquam, sapiens
28 2, 11| superciliosi Philosophi, in quorum locum nunc successere,
29 2, 12| fontem deberi, nisi quidquid in omni uita commodi est, id
30 2, 12| magis, imo sapere potius, ut in hac esset sententia. Quamquam
31 2, 12| pars est, non tristis, non in infestiua, non inuenusta,
32 2, 13| esse? Quid est enim illud in infantibus, quod sic exosculamur,
33 2, 13| desipere? An non hoc uel maxime in ea delectat aetate, quod
34 2, 13| amarulenta, et apud eumdem, senes in moenibus considentes, tên
35 2, 14| propitii sunt, eos solent in arborem, in auem, in cicadam
36 2, 14| eos solent in arborem, in auem, in cicadam aut etiam
37 2, 14| solent in arborem, in auem, in cicadam aut etiam in serpentem
38 2, 14| auem, in cicadam aut etiam in serpentem transformare:
39 2, 15| autem quid non scommatum in hunc uetus iacit comoedia?
40 2, 15| nuper irati una cum Ate in terras praecipitem dederunt,
41 2, 15| hospitio, tantum abest ut illi in Principum aulis sit locus,
42 2, 15| Principum aulis sit locus, in quibus tamen mea kolakia
43 2, 15| Mercurius? Quin et Vulcanus ipse in Deorum conuiuiis gelôtopoion
44 2, 15| temperare nequeam. At satius est in his Harpocratis meminisse,
45 2, 16| relictis Coelitibus uicissim in terram demigremus, quamque
46 2, 16| meo munere, dispiciamus. In primis uidetis, quanta prouidentia
47 2, 16| assem. Praeterea rationem in angustum capitis angulum
48 2, 17| uirili consuleret, me sicut in caeteris in consilium adhibuit,
49 2, 17| consuleret, me sicut in caeteris in consilium adhibuit, moxque
50 2, 17| Plato dubitare uidetur, utro in genere ponat mulierem, rationalium
51 2, 17| anteponunt, cuiusque praesidio in tyrannos etiam ipsos tyrannidem
52 2, 17| sylua, plane senile quoddam in uiro, nisi a prudentiae
53 2, 17| Deinde quid aliud optant in hac uita, quam ut uiris
54 2, 18| mulierosi, qui summam uoluptatem in compotationibus constituunt.
55 2, 18| Quamquam illa ipsa iam in conuiuiis solennia, regem
56 2, 19| uoluptatis genus negligant, et in amicorum caritate et consuetudine
57 2, 19| caecutire, hallucinari in amicorum uitiis, quaedam
58 2, 19| alius exosculatur naeuum in amica, alium delectat polypus
59 2, 19| plus satis oculatos, ut qui in amicorum uitiis tam cernunt
60 2, 19| serpens Epidaurius. At ipsi in propriis uitiis quam lippiunt,
61 2, 19| quam non uident manticam in tergo pendentem. Itaque
62 2, 21| 21.~In summa usque adeo nulla societas,
63 2, 22| mali natura, non paucis in rebus nouerca magis quam
64 2, 22| corrumpatur? Denique quid in omni uitae munere uel tecum,
65 2, 22| urbano rusticus uideberis. In tantum necesse est, ut sibi
66 2, 22| naturae sollicitudinem, ut in tanta rerum uarietate paria
67 2, 23| Sed consilium, inquiunt, in bellis plurimum habet momenti.
68 2, 23| momenti. Equidem fateor in duce, verum id quidem militare,
69 2, 24| discessit. Quamquam viris in hoc non usquequaque desipit,
70 2, 24| temperandum ei, qui velit in hominum haberi numero. Deinde
71 2, 24| Theophrasto? qui progressus in concionem, repente obmutuit,
72 2, 24| conspecto. Qui militem animasset in bello? Isocrates ob ingenii
73 2, 24| Principes, quam si quando in philosophastrum aliquem
74 2, 24| dediderunt, cum caeteris in rebus, tum praecipue in
75 2, 24| in rebus, tum praecipue in liberis propagandis infelicissimum
76 2, 25| supercilium non potest ponere. In colloquium inciderit, repente
77 2, 25| inciderit, repente lupus in fabula. Si quid emendum,
78 2, 25| suaserim, ut Timonem imitatus, in solitudinem aliquam demigret,
79 2, 26| et agrestes illos homines in civitatem coegit, nisi adulatio?
80 2, 26| Romanam iam extrema molientem, in concordiam civitatis revocavit?
81 2, 27| devoverent? Quod Q. Curtium in specum traxit, nisi inanis
82 2, 27| acclamationibus sibi placere, in triumpho veluti signum aliquod
83 2, 27| spectandum circumferri, aeneum in foro stare? Adde his nominum
84 2, 27| adde publicis cerimoniis in Deos relatos etiam sceleratissimos
85 2, 27| eloquentium virorum litteris in coelum tolluntur. Haec stultitia
86 2, 29| rerum usu constat prudentia, in utrum magis competet eius
87 2, 29| competet eius cognominis honos, in sapientem, qui partim ob
88 2, 29| timiditatem nihil aggreditur, an in stultum, quem neque pudor
89 2, 29| servus est. Ad eumdem modum in caeteris quoque philosophari
90 2, 29| deducamus . Si quis histrionibus in scena fabulam agentibus
91 2, 29| est, quam fabula quaepiam, in qua alii aliis obtecti personis
92 2, 30| Sed praestiterit fortassis in re tanta, Musas ex Helicone
93 2, 30| STULTITIA duce. Iam primum illud in confesso est, affectus omnes
94 2, 30| properantibus, verum etiam in omni virtutis functione,
95 2, 30| ament licet, cumque eo vel in civitate Platonis, vel si
96 2, 30| Platonis, vel si malint, in idearum regione, vel in
97 2, 30| in idearum regione, vel in Tantaliis inhabitent hortis.
98 2, 30| mandare laqueum, qui quidquid in omni vita geritur, velut
99 2, 30| plurimis, qui comis sit in uxorem, iucundus amicis,
100 2, 31| aut quis Deus iratus eos in has miserias nasci coegerit,
101 2, 31| coegerit, non est mihi fas in praesentia proloqui. Verum
102 2, 31| voluptatibus adspergens, ita tantis in malis succurro, ut ne tum
103 2, 31| quoque minus sit causae, cur in vita manere debeant, hoc
104 2, 31| possint, tamen illud semper in ore habere, phôs agathon,
105 2, 31| at ipsae sibi placent, et in summis interim versantur
106 2, 31| facile negligunt. Si saxum in caput incidat, id vere malum
107 2, 31| laedit, si totus populus in te sibilet, modo tute tibi
108 2, 32| Nihil autem miserum, quod in suo genere constat, nisi
109 2, 32| faciem habeat, naturam, quae in culicibus, atque adeo in
110 2, 32| in culicibus, atque adeo in herbis ac flosculis tam
111 2, 32| tam sollicite vigilaverit, in uno homine dormitasse, ut
112 2, 32| generi infensus genius, in summam perniciem excogitavit,
113 2, 32| inquirendi dementia ne in mentem quidem veniebat.
114 2, 33| disciplinas, hae potissimum in pretio sunt, quae ad sensum
115 2, 33| pollôn antaxios andrôn. Atque in hoc ipso genere, quo quisque
116 2, 34| sensus adsunt. Quid simile in exstruendis aedificiis reperiat
117 2, 34| sensibus affinis est, et in hominum contubernium demigravit,
118 2, 34| non raro dum vinci pudet in certaminibus ducit ilia,
119 2, 34| certaminibus ducit ilia, et in bellis dum ambit triumphum,
120 2, 35| polumêtis Odusseus, qui maluerit in hara grunnire, quam cum
121 2, 35| futurorum bonorum distenduntur. In summa, non dilacerantur
122 2, 35| discrucietur animus tuus, congeras in unum acervum universa vitae
123 2, 35| risumque adferunt, velut in hoc ipsum a Deorum indulgentia
124 2, 35| Unde fit, ut cum aliis in alios varius sit affectus,
125 2, 36| etiam regibus adeo sunt in delitiis, ut nonnulli sine
126 2, 36| legei. Fatuus quidquid habet in pectore, id et vultu prae
127 2, 36| opportuna. Horum est nigrum in candida vertere, et eodem
128 2, 36| longeque aliud conditum habere in pectore, aliud sermone fingere.
129 2, 36| aliud sermone fingere. Porro in tanta felicitate, tamen
130 2, 36| Sed tamen hoc ipsum mire in fatuis meis usu venit, ut
131 2, 37| vel metu, vel sensu, recta in campos Elysios demigrant,
132 2, 37| pueritiam atque adolescentiam in perdiscendis disciplinis
133 2, 37| sudoribus perdiderit, ne in reliqua quidem omni vita
134 2, 38| id genus pestem aliquam in pectora mortalium invehunt,
135 2, 38| totos dies solus desideret in theatro, ridens, plaudens,
136 2, 38| nihil omnino ageretur, cum in caeteris vitae officiis
137 2, 38| iucundus amicis, comis in uxorem, posset qui ignoscere
138 2, 38| totus esset redditus, hunc in modum cum amicis expostulans: '
139 2, 39| Stultitia iudice, modo in eo genere insaniae maneat,
140 2, 39| deierat, sibique maiorem in modum plaudit, feliciter
141 2, 39| Miratur interim perinde ut in re nova, circumstans tacita
142 2, 39| nisi ut ipsi propemodum in feras degenerent, tamen
143 2, 39| abunde magnum solatium: 'In magnis et voluisse sat est'.
144 2, 39| aleatores nonnihil addubito num in nostrum collegium sint admittendi.
145 2, 39| facultatum naufragium fecerint, in aleae scopulum illisa nave,
146 2, 39| conducunt, qui pro se talos in pyrgum mittat? Suavis quidem
147 2, 39| hic ludus plerumque solet in rabiem evadere, iamque ad
148 2, 40| vindicant Divum, cumque in singulos singula quaedam
149 2, 40| ritus attribuunt, ut hic in dentium cruciatu succurrat,
150 2, 40| sublatam restituat, hic in naufragio prosper adfulgeat,
151 2, 40| Sunt qui singuli pluribus in rebus valeant, praecipue
152 2, 41| fortiter aufugit. Alius in crucem subactus, favore
153 2, 41| repente mortalium animos in quem tumultum retraxerit?
154 2, 42| suggererent, non dubitaturus, vel in pugilum certamen descendere,
155 2, 43| barbari non sint. Quo quidem in genere felicitatis, Romani
156 2, 44| perfidiosi et irrisores, miseros in perniciem adigunt. Verum
157 2, 44| laudis, et admonet et docet. In summa, facit, ut quisque
158 2, 45| Nimium enim desipiunt, qui in rebus ipsis felicitatem
159 2, 45| conciones ac templa petat, in quibus si quid serium narratur,
160 2, 45| censetis inter eos, qui in specu illo Platonico variarum
161 2, 47| caeterorum Deorum tanta in his est morositas, ut prope
162 2, 47| cereolum affigunt, idque in meridie, cum nihil est opus?
163 2, 47| Diis invideam, si aliis in angulis terrarum alii colantur,
164 2, 47| quemadmodum Rhodi Phoebus, in Cypro Venus, Argis Iuno,
165 2, 47| Argis Iuno, Athenis Minerva, in Olympo Iupiter, Tarenti
166 2, 48| Stultitiae formis abundat, tot in dies novas comminiscitur,
167 2, 48| tumultusa? Nam ipsa nonnumquam in Deorum poeticorum ordinibus
168 2, 48| velut Argus observat. Hic in luctu, papae, quam stulta
169 2, 48| relictis cum uxore liberis. In summa, si mortalium innumerabiles
170 2, 49| semper famelici, sordidique in ludis illis suis, in ludis
171 2, 49| sordidique in ludis illis suis, in ludis dixi, imo in phrontistêriois
172 2, 49| suis, in ludis dixi, imo in phrontistêriois vel pistrinis
173 2, 49| voculam vulgo incognitam, in putri quapiam charta deprehenderit,
174 2, 49| iam plane Maronis animam in suum pectus demigrasse credunt.
175 2, 49| se torquet ac discrutiat in Grammatica, prorsus felicem
176 2, 49| quantumlibet inepte moliatur in hoc genere, misere timens,
177 2, 50| cum alia multa, tum illud in primis arguit, quod praeter
178 2, 50| recudunt, ostendunt, nonum in annum premunt, nec umquam
179 2, 50| visum est animo, quidquid in calamum incidit, vel somnia
180 2, 50| paucorum sapientum calculus, in tam immensa reclamantium
181 2, 50| partam labore gloriam, verbis in se transmovent, hoc videlicet
182 2, 50| cum digito ostenduntur in turba, houtos estin ho deinos
183 2, 50| bibliopolas prostant, cum in omnium paginarum frontibus
184 2, 50| scinditur incertum studia in contraria vulgus, donec
185 2, 52| super alias inductis, et in labyrinthi speciem confusis,
186 2, 52| praeterea litteris velut in acie dispositis, ac subinde
187 2, 53| libenter agnoscant meam in se beneficentiam, tamen
188 2, 53| canales labes illa peccati in posteritatem derivata sit:
189 2, 53| mensura, quantulo tempore in Virginis utero sit absolutus
190 2, 53| absolutus Christus, quemadmodum in synaxi accidentia subsistant
191 2, 53| expergiscunter. Num quod instans in generatione divina? Num
192 2, 53| generatione divina? Num plures in Christo filiationes? Num
193 2, 53| corpus Christi pendebat in cruce? Et, num eodem tempore
194 2, 53| mille iugulare, quam semel in die Dominico calceum pauperi
195 2, 53| sed praecipuas dumtaxat. In quibus omnibus tantum est
196 2, 53| vel dividit, vel finit, in priore ad Corinthios epistola,
197 2, 53| modo quo corpus idem sit in diversis locis: de differentia,
198 2, 53| qua corpus Christi est in coelo, qua fuit in cruce,
199 2, 53| Christi est in coelo, qua fuit in cruce, qua in sacramento
200 2, 53| qua fuit in cruce, qua in sacramento synaxeos: quo
201 2, 53| ut quantitas discreta sit in fluxu, non pari, sicut opinor,
202 2, 53| Adorabant quidem illi, sed in Spiritu, nihil aliud sequentes,
203 2, 53| et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet
204 2, 53| imagunculam carbone delineatam in pariete, ut Christum ipsum,
205 2, 53| digitis, intonsa coma et in umbone qui adhaeret occipitio,
206 2, 53| triginta sex annos totos in physicis, et ultramundanis
207 2, 53| audissent. Idem si eveniat in Chrysostomo, Basilio, Hieronymo,
208 2, 53| Sophistarum manu, mitterent in Turcas et Saracenos: spectarent,
209 2, 53| interim dum haec nugantur in scholis, existimant sese
210 2, 53| calculus accesserit, tanta est in iudicando subtilitas. Quis
211 2, 53| examussim depingunt, tamquam in ea republica complureis
212 2, 53| tam diligenter obvinctum in publicis disputationibus,
213 2, 53| Magistri Nostri salutantur, in quo quidem nomine, tale
214 2, 54| intellectos, asininis vocibus in templis derudunt, tum vero
215 2, 54| mugitu panem efflagitant, imo in nullis diversoriis, vehiculis,
216 2, 54| Atque haec quidem aequalitas in tanta corporum et ingeniorum
217 2, 54| omnibus studium, ne quid in ratione vitae conveniat.
218 2, 54| magna felicitatis pars est in cognomentis, dum hi Funigeros
219 2, 54| Christianos. Horum magna pars in tantum suis nititur cerimoniis,
220 2, 54| crabrones irritarit, tum in popularibus concionibus
221 2, 54| oblatrandi finem faciunt, quam in os offam obieceris. Age
222 2, 54| spectare malis, quam istos in concionibus suis rhetoricantes
223 2, 54| doctum volebam dicere, qui in concione celeberrima, divinae
224 2, 54| Tandem huc rem deduxit, ut in Grammaticorum rudimentis
225 2, 54| ut nemo Mathematicorum in pulvere posset evidentius
226 2, 54| evidentius depingere. Atque in hac oratione theologôtatos
227 2, 54| octogenarius, adeo Theologus, ut in hoc Scotum ipsum renatum
228 2, 54| subtilitate demonstravit in ipsis litteris latere, quidquid
229 2, 54| prima vox Iesus, desinat in s, secunda Iesum in m, tertia
230 2, 54| desinat in s, secunda Iesum in m, tertia Iesu in u, in
231 2, 54| Iesum in m, tertia Iesu in u, in hoc arrêton subesse
232 2, 54| in m, tertia Iesu in u, in hoc arrêton subesse mysterium:
233 2, 54| Mathematica ratione. Iesus sic in duas aequales diffidit portiones,
234 2, 54| ut scilicet pentemimeres in medio resideret. Deinde
235 2, 54| Superest iam quintus actus, in quo summum artificem praestare
236 2, 54| historiali, aut gestis Romanorum in medium adferunt, et eamdem
237 2, 54| audierunt oportere sermonem in progressu fervescere, in
238 2, 54| in progressu fervescere, in singulis partibus principiis
239 2, 54| plenos gratiarum, quamque in loco, ut plane onon pros
240 2, 54| favent, tum praecipue, quod in horum sinus soleant effundere,
241 2, 54| soleant effundere, si quid in maritos stomachantur. Videtis,
242 2, 55| necubi vel deceptus cesset in officio. Postremo, ut insidias,
243 2, 55| civium opes attenuent et in suum converrant fiscum.
244 2, 55| purpuram eximiae cuiusdam in rempublicam caritatis indicium.
245 2, 55| totum hunc tragicum cultum, in risum, iocumque vertat. ~
246 2, 56| sese videri volunt. Hac una in re tamen modestissimi, quod
247 2, 56| referet quam ego. Dormitur in medios dies, ibi Sacrificulus
248 2, 57| ipsi Christo mandant, aut in Fratres, quos vocant, ac
249 2, 57| curam, sollicitudinem. Verum in irretiendis pecuniis, plane
250 2, 58| Cardinales si cogitent sese in Apostolorum locum successisse,
251 2, 58| reddituri rationem. Imo si vel in cultu paulisper philosophentur,
252 2, 58| purpura? Nonne flagrantissimum in Deum amorem? Quid rursus
253 2, 59| cognomen cogitent, quid erit in terris afflictius? aut quis
254 2, 59| pelagus paucis sim complexa. In quorum locum inducet vigilias,
255 2, 59| vereor ne durius sit auribus. In summa, tam ingens hominum
256 2, 59| denique mori, inamabile: tolli in crucem, infame. Restant
257 2, 59| ipsum tamen sanctissimi in Christo patres, et Christi
258 2, 59| patres, et Christi vicarii, in nullos torquent acrius,
259 2, 59| nullos torquent acrius, quam in eos qui instigante Diabolo,
260 2, 59| Cuius cum haec vox sit in Euangelio: 'Reliquimus omnia,
261 2, 59| ferrum stringat, adigatque in fratris sui viscera, manente
262 2, 60| episcopo putent, alibi, quam in acie, fortem animam Deo
263 2, 60| convincant. At interim non venit in mentem, quam multa passim
264 2, 60| quid sarcinae, id prudenter in alienos humeros reiiciunt,
265 2, 60| causa relinquunt. Plebs in eos reiicit, quos Ecclesiasticos
266 2, 60| mundo initiati non Christo, in regulares onus hoc devolvunt:
267 2, 60| hoc devolvunt: regulares in monachos: monachi laxiores
268 2, 60| monachos: monachi laxiores in arctiores: Omnes simul in
269 2, 60| in arctiores: Omnes simul in mendicantes: mendicantes
270 2, 60| mendicantes: mendicantes in Carthusienses, apud quos
271 2, 60| conspicere. Itidem pontifices in messe pecuniaria diligentissimi,
272 2, 60| illos nimium apostolicos, in episcopos relegant, episcopi
273 2, 60| episcopos relegant, episcopi in pastores, pastores in vicarios,
274 2, 60| episcopi in pastores, pastores in vicarios, vicarii in fratres
275 2, 60| pastores in vicarios, vicarii in fratres mendicantes. Hi
276 2, 60| fratres mendicantes. Hi rursum in eos retrudunt, a quibus
277 2, 61| aliud glaux hiptatai. Contra in sapientes quadrant illa,
278 2, 61| periurio offendetur, si in mendacio deprehensus erubescet,
279 2, 62| alibi: 'Dulce est desipere in loco.' Rursum alio in loco,
280 2, 62| desipere in loco.' Rursum alio in loco, mavult 'delirus, inersque
281 2, 63| paulisper ex sua Sorbona in meum pectus demigret, quovis
282 2, 63| superius: Ne glorietur homo in sapientia sua. Cur non vis
283 2, 63| sua. Cur non vis hominem in sua sapientia gloriari,
284 2, 63| adstipulatur quod ipse Christus in Euangelio negat, quemquam
285 2, 63| confitens, sine stultitia nihil in vita suave esse. Eodem pertinet
286 2, 63| scientiam, apponit dolorem, et in multo sensu, multa indignatio.'
287 2, 63| est, ut gemmas et aurum in via relinquat? non, hercle,
288 2, 63| relinquat? non, hercle, opinor. In abditissimis penetralibus,
289 2, 63| penetralibus, nec id satis, in munitissimorum scriniorum
290 2, 63| angulis ista reponitis, coenum in propatulo relinquitis. Ergo
291 2, 63| Ecclesiastes, cap. 10. 'Sed et in via stultus ambulans, cum
292 2, 63| seque veluti iactabundus in hac quoque parte aequasset
293 2, 63| parem reliquis Apostolis in Euangelii ministerio, verum
294 2, 63| nostri continuo Graecum in illum scomma iaciant onos
295 2, 63| enim ipsius verba non solum in forma, verum etiam in materia. '
296 2, 63| solum in forma, verum etiam in materia. 'Ut minus sapiens
297 2, 64| conspectum arae titulum torqueret in argumentum fidei Christianae,
298 2, 64| parricidae, sed gladium spiritus, in intimos quoque pectoris
299 2, 64| quasi Christus commutata in diversum sententia, quod
300 2, 64| aderant, hominis ingenium, et in eam sententiam itum est
301 2, 64| peronatis. Neque cuiquam venit in mentem, legem eam ad sortilegos
302 2, 65| secundum Deum, sed quasi in insipientia'. Rursum alibi: '
303 2, 65| Stultitiam praecipit, ut rem in primis necessariam et oppido
304 2, 65| discipulos, quibus se iunxerat in via Iesus, stultos appellat.
305 2, 65| testimoniis haec docere pergo, cum in psalmis mysticis palam ipse
306 2, 65| Huc pertinet quod passim in Euangelio, Pharisaeos et
307 2, 65| Ac Spiritus ille sacer in columbae specie delapsus
308 2, 65| agnorum, crebra passim in Divinis Litteris mentio.
309 2, 65| pecudis stoliditate sumptum in stupidos et bardos, convitii
310 2, 65| Dei: cuius multa fit et in Apocalypsi mentio. Haec
311 2, 65| opinor, sequutus, montem eum in quo Lucifer sedem statuerat,
312 2, 65| uxoris poenam deprecatur in Numerorum, si satis commemini,
313 2, 65| acrius urget, quod Christus in cruce, cum oraret pro suis
314 2, 65| sum, quia ignorans feci in incredulitate'. Quid est, '
315 2, 65| qui suo loco non veniebat in mentem: 'Delicta iuventutis
316 2, 66| alibi vivat animus, non in suo corpore. Quod quidem
317 2, 66| ruptis iam vinculis, conatur in libertatem asserere sese,
318 2, 66| exserere. Idem arbitror esse in causa, cur laborantibus
319 2, 66| opinor, accidere iis, qui in specu vincti rerum umbras
320 2, 66| fugitivo illi, qui reversus in antrum, veras res vidisse
321 2, 66| oculis. E diverso illi primum in ipsum Deum, rerum omnium
322 2, 66| secundum hunc, et tamen in hoc, quod ad illum quam
323 2, 66| non possidentes. Sunt et in singulis rebus, gradus multum
324 2, 66| crassioribus sensibus alienissima, in his velut obbrutescunt,
325 2, 66| obstupescunt. Contra vulgus in his plurimum valet, in illis
326 2, 66| vulgus in his plurimum valet, in illis quam minimum. Inde
327 2, 66| vini loco biberint. Rursum in affectibus animi, quidam
328 2, 66| ut amor patris, caritas in liberos, in parentes, in
329 2, 66| patris, caritas in liberos, in parentes, in amicos: His
330 2, 66| in liberos, in parentes, in amicos: His vulgus nonnihil
331 2, 66| tamquam virum bonum, et in quo luceat imago summae
332 2, 66| nequeunt. Aiunt autem et in Sacramentis, atque ipsis
333 2, 66| spiritum inveniri. Velut in ieiunio non magni ducunt,
334 2, 66| fruitionemque enitatur. Similiter et in synaxi, tametsi non est
335 2, 66| exprimere Mortales oportet, ut in novitatem vitae resurgant,
336 2, 66| cerimoniolas spectare. Nec in his tantum, quae dumtaxat
337 2, 66| proposuimus, sed simpliciter in omni vita refugit pius ab
338 2, 66| Quamquam id vocaibuli rectius in pios competit quam in vulgus,
339 2, 66| rectius in pios competit quam in vulgus, mea quidem sententia. ~
340 2, 67| vehementer amat iam non in se vivit, sed in eo quod
341 2, 67| iam non in se vivit, sed in eo quod amat, quoque longius
342 2, 67| a se ipso digreditur, et in illud demigrat, hoc magis
343 2, 67| facilius, partim quod iam velut in suo regno est, partim quod
344 2, 67| est, partim quod iam olim in vita corpus, ad huiusmodi
345 2, 67| a summo illo bono, omnia in se rapiente. Iam haec felicitas
346 2, 67| omnium mortalium deliciae in unum conferantur. Usque
347 2, 67| nec auris audivit, nec in cor hominis adscenderunt,
348 2, 67| rident, nunc suspirant; in summa, vere toti extra se
349 2, 67| scire, ubi fuerint, utrum in corpore, an extra corpus,
|