Pars, Cap.
1 2, 24| quidem quam sint ad omnem vitae usum inutiles, vel Socrates
2 2, 25| luran, nisi ad omnem prorsus vitae functionem nihil essent
3 2, 25| est, nimirum, ob tantam vitae atque animorum dissimilitudinem.
4 2, 28| Stultitiae tot iam egregia vitae commoda debetis, quodque
5 2, 29| illi vicissim hoc esse, vitae fabulam agere. ~
6 2, 31| At quinam potissimum sibi vitae taedio fatum accersivere
7 2, 31| vivere, tantum abest, ut ullo vitae taedio tangantur. Mei nimirum
8 2, 32| disciplinae cum reliquis humanae vitae pestibus irrepserunt, iisdem
9 2, 32| abunde satis sit ad perpetuam vitae carnificinam. ~
10 2, 35| in unum acervum universa vitae tuae incommoda, atque ita
11 2, 35| indulgentia dati, ut humanae vitae tristitiam exhilararent.
12 2, 37| contriverit, et suavissimam vitae partem, perpetuis vigiliis,
13 2, 38| furorem inter praecipua vitae bona collocasset nec vates
14 2, 38| ageretur, cum in caeteris vitae officiis probe sese gereret: '
15 2, 39| voluisse sat est'. Ac tum vitae brevitatem incusant, ut
16 2, 40| contingere, hoc est, cum huius vitae voluptates, invitos eos
17 2, 40| unico nummulo, universam vitae Lernam semel expurgatam
18 2, 41| precationes, ieiunia, ac totam vitae rationem commutaris: Divus
19 2, 45| id non raro officit etiam vitae iucunditati. Postremo sic
20 2, 45| sapiat, quid referet ad vitae beatitudinem? Si cui sit
21 2, 47| Rursum quam pauci qui eamdem, vitae castimonia, modestia, coelestium
22 2, 54| studium, ne quid in ratione vitae conveniat. Nec illud studio
23 2, 55| ad quamplurimos homines vitae pestis serpat. Tum quod
24 2, 56| aulicum deceant. Caeterum si vitae rationem omnem propius inspicias,
25 2, 56| hunc modum, citra ullum vitae taedium elabuntur horae,
26 2, 58| Nonne summam et eximiam vitae innocentiam? Quid interior
27 2, 59| labores, doctrinam, crucem, vitae contemptum, si vel Papae,
28 2, 64| mansuetudinem, tolerantiam, vitae contemptum, cui non perspicuum
29 2, 64| complectitur, quidquid ad vitae pertinet necessitatem. Atque
30 2, 66| regula reliqua item omnia vitae officia metiuntur, ut ubique
31 2, 66| oportet, ut in novitatem vitae resurgant, utque unum cum
32 2, 67| nihil aliud est, quam illius vitae meditatio, ac velut umbra
33 2, 67| non aufertur commutatione vitae, sed perficitur. Hoc igitur
|