Pars,  Cap.

 1   2,  13|          mortis sensum emigrant e vita. ~
 2   2,  25|       sine quibus haec quotidiana vita transigi non potest, stipiteml
 3   2,  27|     iudicia, nec aliud omnino est vita humana, quam stultitiae
 4   2,  29|            si interius inspicias, vita sit: contra quod vita, mors:
 5   2,  29|  inspicias, vita sit: contra quod vita, mors: quod formosum, deforme:
 6   2,  29|          detinet. Porro mortalium vita omnis quid aliud est, quam
 7   2,  29|      vivere coeperit, cum alioqui vita haec nihil aliud sit quam
 8   2,  30|     laqueum, qui quidquid in omni vita geritur, velut insanum damnet,
 9   2,  31|        quot calamitatibus hominum vita sit obnoxia, quam misera,
10   2,  31|           iam dudum eos relinquit vita, quoque minus sit causae,
11   2,  31|          minus sit causae, cur in vita manere debeant, hoc magis
12   2,  31|           kai psôlous, usque adeo vita delectari, adeoque neanizein,
13   2,  34| optabilior muscarum et avicularum vita ex tempore soloque naturae
14   2,  35|     millibus curarum, quibus haec vita obnoxia est. Non pudescunt,
15   2,  37|           cum iucunditate peracta vita, nullo mortis vel metu,
16   2,  37|         ne in reliqua quidem omni vita vel tantillum voluptatis
17   2,  37|    contracta, ante diem fugiens e vita. Quamquam quid refert quando
18   2,  41|        omnis omnium Christianorum vita istiusmodi delirationibus
19   2,  47| complectuntur, moribus exprimunt, vita repraesentant. Qui quidem
20   2,  53|       natura pertinacissimos, sed vita magis ac miraculis quam
21   2,  55|        haberent, quid esset horum vita tristius aut aeque fugiendum?
22   2,  55|     gestamina si princeps cum sua vita conferret, equidem futurum
23   2,  59|         adulterant, et pestilente vita iugulant. Porro cum Christiana
24   2,  63|           sine stultitia nihil in vita suave esse. Eodem pertinet
25   2,  64|     homini, tandem explanavit, de vita tollendum haereticum. Risere
26   2,  66|    universo mortalium coetu, tota vita dissentiant. Itaque solet
27   2,  66|           sed simpliciter in omni vita refugit pius ab his quae
28   2,  67|          futura est illa coelitum vita, ad quam piae mentes tanto
29   2,  67|           partim quod iam olim in vita corpus, ad huiusmodi transformationem
30   2,  67|  donabuntur: Tamen quoniam piorum vita nihil aliud est, quam illius