Pars, Cap.
1 2, 1 | ac solliciti sederitis, perinde quasi nuper e Trophonii
2 2, 7 | STVLTITIA? Sed quoniam non perinde multis notum est, quo genere
3 2, 17| quam ut bis stulta sit, perinde quasi bouem aliquis ducat
4 2, 19| uideatur, ut cascus cascam, perinde ut pupus pupam deamet. Haec
5 2, 24| concionem, repente obmutuit, perinde quasi lupo conspecto. Qui
6 2, 24| semper indecora trepidatione, perinde quasi puer singultiens,
7 2, 39| religiose secat. Miratur interim perinde ut in re nova, circumstans
8 2, 41| histriones velint adesse, perinde, quasi futurum sit, ut aliquis
9 2, 42| qui hoc belluarum genus perinde ut Deos suspiciunt. Sed
10 2, 43| sibi vindicat, Christianos perinde ut superstitiosos irridens.
11 2, 45| certare posse videatur, nonne perinde fuerit, ac si vere formosa
12 2, 45| oculos, et animum, nugas, perinde ut eximium aliquem thesaurum,
13 2, 49| triumphi, quae encomia, perinde quasi vel Africam devicerint,
14 2, 49| plenum praestare valuit. Perinde quasi res sit bello quoque
15 2, 52| nihil usquam haesitantes, perinde quasi naturae rerum architectrici
16 2, 53| dum felices sua Philautia perinde quasi ipsi tertium incolant
17 2, 53| laqueis, ut iam par sit pugna, perinde quasi magum cum mago committas,
18 2, 53| putatis, dum arcanas litteras, perinde quasi cereae sint, pro libidine
19 2, 54| elleboro homini opus esse, perinde quasi nihil referat, ut
20 2, 55| invehere. Aliorum vitia neque perinde sentiri, neque tam late
21 2, 59| confirmata, sanguine aucta, nunc perinde quasi Christus perierit,
22 2, 60| quos Ecclesiasticos vocant, perinde quasi ipsis cum Ecclesia
23 2, 63| inquit, 'dico, plus ego, perinde quasi turpe sit vinci stultitia'.
24 2, 64| sufficientem commeatus provisionem, perinde quasi Christus commutata
25 2, 65| arbore scientiae degustarent, perinde quasi scientia felicitatis
26 2, 65| tui, quia stulte egimus': perinde quasi non impetraturus veniam,
27 2, 66| prorsus obstupuisse videntur, perinde quasi alibi vivat animus,
|