Pars, Cap.
1 2, 23| huiusmodi mortalium fece res tam praeclara geritur, non
2 2, 24| Quid isti facient, cum res ferro geritur, qui tum metu
3 2, 26| et Orpheil cithara. Quae res plebem Romanam iam extrema
4 2, 27| recepit? Tum autem quae res Deciis persuasit, ut ultro
5 2, 29| venditant. Principio constat res omneis humanas, velut Alcibiadis
6 2, 30| ille sapiens. Quaeso, si res agatur suffragiis, quae
7 2, 36| loqui audeat. Ita quidem res habet, invisa regibus veritas.
8 2, 39| pyrgum mittat? Suavis quidem res, nisi quod hic ludus plerumque
9 2, 41| agit. Adeo suavis quaedam res est nihil sapere, ut omnia
10 2, 41| exoriatur, succinatque id, quod res est, non male peribis, sibene
11 2, 44| kolakia fuerit. At hodie res quaedam infamis est adulatio,
12 2, 45| felicitatis accessio? Quandoquidem res ipsas aliquoties magno negotio
13 2, 45| qui specum egressus, veras res adspicit? Quod si Mycillo
14 2, 49| praestare valuit. Perinde quasi res sit bello quoque vindicanda,
15 2, 52| ecceitates videre se praedicant, res adeo tenues, ut neque Lynceus,
16 2, 53| sit, an substantia, creata res an increata. Detestantur
17 2, 53| hercle, parum aequum erat, res tantas ab illis requirere,
18 2, 53| Praeterea dum inferorum res omneis sic examussim depingunt,
19 2, 54| contentione utuntur, etiam si res sit frigidissima, atque
20 2, 59| rem gerunt. Cumque bellum res sit adeo immanis, ut feras
21 2, 59| religionem, si pacem, si res humanas omneis sursum ac
22 2, 62| proverbio persuasum est: Ubi res abest, ibi simulationem
23 2, 63| revocare, praesertim cum res sit alienior, fortasse magis
24 2, 66| reversus in antrum, veras res vidisse se praedicat, illos
|