Pars,  Cap.

 1   1     |         iudicium; tamet si, nisi plane me fallit philautia, Stulticiam
 2   2,  1 |   omnibus facies, nouus color ac plane iuuenta quaedam redeat,
 3   2,  6 |   temporis Rhetores imitari, qui plane Deos esse sese credunt,
 4   2,  14|     negotiis plerumque priusquam plane iuuenes sint, iam consenuisse,
 5   2,  14|     nitidi, et bene curata cute, plane choiroi, quod aiunt, Akaranioi,
 6   2,  16|    affectuum arbitrio moueri, ne plane tristis ac tetrica esset
 7   2,  17|          cutis, et barbae sylua, plane senile quoddam in uiro,
 8   2,  31|      lites, fraudes. Sed ego iam plane ton ammon anametrein aggredior.
 9   2,  31|        huiusmodi stultitia vitam plane mellitam exigere, an trabem,
10   2,  40|     huius aeream galeam deierare plane regium habetur. Nam quid
11   2,  42|     quavis simia deformior, sibi plane Nireus videtur? Alius simulatque
12   2,  49|         desunt qui mirentur, iam plane Maronis animam in suum pectus
13   2,  53|   disputationibus, alioquin enim plane dissilirent. Illud ipsa
14   2,  54|    repente vocem tollunt furioso plane clamore, etiam cum nihil
15   2,  54|   gratiarum, quamque in loco, ut plane onon pros tên luran esse
16   2,  55|     equidem futurum arbitror, ut plane pudescat ornatus sui, vereaturque
17   2,  57|         in irretiendis pecuniis, plane Episcopos agunt, oud' alaoskopiê. ~
18   2,  58|    relinquerent, aut certe vitam plane laboriosam, atque sollicitam
19   2,  60|    aliisque id genus cerimoniis, plane satrapas agunt, adeo ut
20   2,  64|       tamen quibus hoc commentum plane theologicum videretur, caeterum
21   2,  65| magistris licuerint, mihi quoque plane sukinê theologô, par est