Pars,  Cap.

 1   2,  29|       inquiunt, stultitiae est. Haud equidem inficias iverim,
 2   2,  32|  abessent mali mores, ex quibus haud dubie bonae leges prognatae
 3   2,  33|       datur locus leguleiis: Et haud scio, an primus, quorum
 4   2,  39|       usque adeo late patet, ut haud sciam, an ex universa mortalium
 5   2,  40|    Caeterum illud hominum genus haud dubie totum est nostrae
 6   2,  41|   cadaver magnifice defodiatur, haud alio studio, quam si aediles
 7   2,  42|  Equidem tametsi propero, tamen haud possum istos silentio praetercurrere
 8   2,  49|      stultitiam? Nam mea quidem haud magni refert, modo fateamini
 9   2,  53| veritate oportet adorare. Verum haud apparet eis tum fuisse revelatum,
10   2,  54|    dignum esse tantis praemium, haud cogitantes futurum, ut Christus
11   2,  54|         cuspidem avocata. Verum haud poenitet hominem caecitatis,
12   2,  61|        sunt addictae, sapientem haud secus ac scorpium horrent
13   2,  63|         pauculos aliquot, quos, haud scio, an cuiquam videre
14   2,  64|       honoris causa non nomino, haud quaquam postremi nominis,
15   2,  65|         stultos appellat. Illud haud scio, an mirum videatur,
16   2,  65|      damnat. Testatur id Paulus haud quaquam obscure, cum ait: '
17   2,  67|      suis utitur organis, istud haud dubie furorem recte dixeris.