Pars,  Cap.

 1   2,  10|           mortalibus ostenderunt, cur non ego iure, Deorum omnium
 2   2,  11|         modo pater esse uelit. Et cur non apertius meo more uobiscum
 3   2,  14|       confines sunt Hollandi mei, cur enim non meos appellem,
 4   2,  15|        numine commendetur. Etenim cur semper ephebus et comatus
 5   2,  15| terribilis kai aei enorôsa drimu. Cur semper puer Cupido? Cur?
 6   2,  15|           Cur semper puer Cupido? Cur? nisi quia nugator est,
 7   2,  15|       neque facit, neque cogitat? Cur aureae Veneri semper uornat
 8   2,  30|             eloquarne, an sileam? Cur autem sileam, cum sit vero
 9   2,  31|          quoque minus sit causae, cur in vita manere debeant,
10   2,  32|       hominem esse. Porro miserum cur vocent, non video, quandoquidem
11   2,  36|      honoris gratia solent alere. Cur autem ante ponant, nec obscurum
12   2,  45|    somniare licuisset, nihil erat cur aliam optaret felicitatem.
13   2,  47|  desiderare possum. Quid enim est cur tusculum aut molam aut hircum,
14   2,  47| Coelitibus gratissimus. Praeterea cur templum desiderem, cum orbis
15   2,  63|  glorietur homo in sapientia sua. Cur non vis hominem in sua sapientia
16   2,  64|                           64.~Sed cur anxie me unius exemplo tueor?
17   2,  66|           arbitror esse in causa, cur laborantibus vicina morte,