Pars,  Cap.

 1   2,  11|   Titanicum, quo, cum lubet, Deos omneis territat, planeque histrionum
 2   2,  29|  venditant. Principio constat res omneis humanas, velut Alcibiadis
 3   2,  41|       oraque centum, ~Ferrea vox, omneis fatuorum evolvere formas, ~
 4   2,  46|          una illa Stultitia, quae omneis ex aequo tam parata beneficentia
 5   2,  49| invectivae? Male propitios habeam omneis Grammaticos, si quid mentior.
 6   2,  53|            ita reliquos mortaleis omneis ut humi reptantes pecudes,
 7   2,  53|     distinctionibus, quibus nodos omneis adeo facile secant, ut non
 8   2,  53|            Scotistarum, et nondum omneis dixi, sed praecipuas dumtaxat.
 9   2,  53|      cuius unius eruditione licet omneis aestimare, toties, damnaturum
10   2,  53|       Praeterea dum inferorum res omneis sic examussim depingunt,
11   2,  55|          At nunc, meo munere, has omneis curas Diis permittunt, ipsi
12   2,  55|         Se probe principis partes omneis implesse credunt, si venentur
13   2,  59|          si pacem, si res humanas omneis sursum ac deorsum misceant.
14   2,  63|         Stoicis, nimirum mortales omneis Stultitia complectatur necessum
15   2,  63|           cum ipse insipiens sit, omneis, stultos existimat.' An
16   2,  64|   penetrantem, qui semel affectus omneis sic amputat, ut nihil iam