Pars,  Cap.

 1   2,  3 |        assentator nihili hominem Diis aequiparat, cum absolutum
 2   2,  11|  paidopoiein. Iam uero Stoici se Diis proximos autumant. At date
 3   2,  24|         post haec celebratur, si Diis placet, praeclara illa Platonis
 4   2,  27|         persuasit, ut ultro sese Diis Manibus devoverent? Quod
 5   2,  30|          ipse amicus nemini, qui Diis quoque ipsis non dubitet
 6   2,  35|   naturali. Sunt enim vere sacri Diis, praecipue mihi, ideoque
 7   2,  47|          quis reliquis invitatis Diis, me domi relinquat, nec
 8   2,  47|          nihil est quod reliquis Diis invideam, si aliis in angulis
 9   2,  48|        egregiam de se voluptatem Diis spectatoribus praebent,
10   2,  49|          afflictius, nihil aeque Diis invisum foret, nisi ego
11   2,  50|  polliceantur immortalitatem, et Diis parem vitam, tum aliis eamdem
12   2,  53| cerdonibus commune. Postremo iam Diis proximos sese ducunt, quoties
13   2,  55|         munere, has omneis curas Diis permittunt, ipsi sese molliter
14   2,  56|      unaquaeque hoc sibi videtur Diis propior, quo caudam longiorem
15   2,  64|     integer titulus sic habebat: DIIS ASIAE, EUROPAE, ET AFRICAE,
16   2,  64|      ASIAE, EUROPAE, ET AFRICAE, DIIS IGNOTIS, ET PEREGRINIS.