Pars,  Cap.

 1   2,  11|      homines? Non, opinor, imo ea pars adeo stulta, adeoque ridicula,
 2   2,  12|          Iouem, quae tandem uitae pars est, non tristis, non in
 3   2,  19|        est, propterea quod maxima pars hominum desipit, imo nullus
 4   2,  22|         cum praecipua felicitatis pars sit, ut quod sis, esse uelis,
 5   2,  23|          eiusmodi suscipere, unde pars utraque semper plus aufert
 6   2,  42|   arrident, propterea quod maxima pars hominum, ut diximus, Stultitiae
 7   2,  44|           quae quidem felicitatis pars est vel praecipua. Quid
 8   2,  48|        focum semet oblectat. Bona pars lites numquam finiendas
 9   2,  54| falsissimo cognomine, cum et bona pars istorum longissime absit
10   2,  54|           Porro magna felicitatis pars est in cognomentis, dum
11   2,  54|          Christianos. Horum magna pars in tantum suis nititur cerimoniis,
12   2,  61|     puellae, maxima huius fabulae pars, stultis toto pectore sunt
13   2,  63|          sequor, cum quibus magna pars doctorum errare, nê ton
14   2,  66|      tamen adeo confine, ut magna pars hominum meram insaniam esse
15   2,  67|            Atque, haec est Moriae pars, quae non aufertur commutatione