Pars,  Cap.

 1   1     |     cum omnibus omnium horarum hominem agere et potes et gaudes.
 2   2,  3 |     impudens assentator nihili hominem Diis aequiparat, cum absolutum
 3   2,  14|  perire, aliud fieri. Ego uero hominem eumdem optimae ac felicissimae
 4   2,  25|     dicas sapientem istum, non hominem. Usque adeo neque sibi,
 5   2,  30|     Verum cum id facit, iam ne hominem quidem relinquit, sed novum
 6   2,  30|       Quis enim non istiusmodi hominem ceu portentum ac spectrum
 7   2,  32|   falli, ignorare. Imo hoc est hominem esse. Porro miserum cur
 8   2,  32|       constat, nisi forte quis hominem deplorandum existimet, qui
 9   2,  35| accedunt, neque quidquam ultra hominem moliuntur. Age experiamur
10   2,  37|   opponas exemplar sapientiae, hominem qui totam pueritiam atque
11   2,  54|   avocata. Verum haud poenitet hominem caecitatis, ac parvo quoque
12   2,  55|        quales sunt nonnumquam, hominem legum ignarum, publicorum
13   2,  63|     sapientia sua. Cur non vis hominem in sua sapientia gloriari,
14   2,  64|         Nec vel illud commovit hominem, quod ensem, quem tantopere
15   2,  64|       qui dixerit: 'Haereticum hominem post unam et alteram correptionem