Pars,  Cap.

 1   2,  11|          uel reclamante Lucretio, umquam inficias iuerit, sine nostri
 2   2,  15|    aemulis Statuariis. Quod numen umquam religiosius coluere Romani,
 3   2,  24|           timiditatem nec hiscere umquam est ausus. M. Tullius eloquentiae
 4   2,  27|           At rursum, quae civitas umquam Platonis, aut Aristotelis
 5   2,  30|          qui nusquam nec exstitit umquam, nec exstabit: imo ut apertius
 6   2,  34|       reperiat architectura? Quis umquam philosophus similem instituit
 7   2,  39|         laborum, neque impensarum umquam pigeat, miroque ingenio
 8   2,  41|           conspicitis, vidistisne umquam qui stultitiam effugerit,
 9   2,  50|       nonum in annum premunt, nec umquam sibi satisfaciunt, ac futile
10   2,  53| praeceptore suo, ne verbum quidem umquam audissent. Idem si eveniat
11   2,  53|           quos ne lecturus quidem umquam quisquam fuerat, nisi magnis
12   2,  54|    absolvunt, qualem nec Horatius umquam adsequi potuit cum scriberet: '
13   2,  54|         magis quam vulnerent. Nec umquam verius adulantur, quam cum
14   2,  60|      pietas, et adeo latet ut vix umquam liceat conspicere. Itidem