Pars,  Cap.

 1   2,  14|  incommodum ullum sensuri, nisi nonnihil, ut fit, sapientum contagio
 2   2,  22|         omnia. Vbi dotibus suis nonnihil detraxit, ibi plusculum
 3   2,  31|        spem bonorum, aliquoties nonnihil mellis voluptatibus adspergens,
 4   2,  39|         cui contigerit e bellua nonnihil gustare, is vero existimat
 5   2,  39|     suffecerit. Porro aleatores nonnihil addubito num in nostrum
 6   2,  47|       Equidem demiror, ut dixi, nonnihil hanc ingratitudinem. Verum
 7   2,  50|        Porro rhetores, quamquam nonnihil illi quidem praevaricantur,
 8   2,  54|       loco ceu narrationis vice nonnihil ex Euangelio, sed cursim
 9   2,  55|   dignum est, ingenuis, ingenue nonnihil attingere. Qui quidem si
10   2,  55|        ferat. Addunt data opera nonnihil adulationis, quo populares
11   2,  63|         Theologis consuetudine, nonnihil arripui, cum ficulnus etiam
12   2,  64|   IGNOTO DEO, atque haec quoque nonnihil immutata, siquidem integer
13   2,  65|        videatur, cum Deo quoque nonnihil stultitiae tribuit divinus
14   2,  66| parentes, in amicos: His vulgus nonnihil tribuit. At illi hos quoque