Pars,  Cap.

 1   2,  5 |        ex uultu fronteque, quod aiunt, satis quae sim prae me
 2   2,  14|       cute, plane choiroi, quod aiunt, Akaranioi, numquam profecto
 3   2,  17|        inuita reluctanteque, ut aiunt, Minerua. Conduplicat enim
 4   2,  19|      argutiis, sed pingui, quod aiunt, Minerua, rem digito propemodum
 5   2,  29|          Adeo ut quod prima, ut aiunt, fronte mors est, si interius
 6   2,  31| mellitam exigere, an trabem, ut aiunt, suspendio quaerere. Porro
 7   2,  46|  edormieris, protinus albis, ut aiunt, quadrigis recurrunt animi
 8   2,  49|       et aureum illum ramum, ut aiunt, aucupantur, inter quos
 9   2,  53|      cum victu et vestitu, quod aiunt, suo, quam unicum quantumlibet
10   2,  53|    tetragrammaton. Itaque nefas aiunt esse Magister Noster secus
11   2,  54|       impudentia, Apostolos, ut aiunt, nobis referunt. Quid autem
12   2,  60|        officio probe perfunctos aiunt, si preculas illas suas,
13   2,  64|        successit Tenedios, quod aiunt, sunêgopos et auctor irrefragabilis.
14   2,  66|        ea quae videri nequeunt. Aiunt autem et in Sacramentis,