Pars,  Cap.

 1   2,  28|     redimendam putarunt homines vere stultissimi. Sed interim
 2   2,  29|         non sit fabula. Contra, vere prudentis est, cum sis mortalis,
 3   2,  31|      saxum in caput incidat, id vere malum sit. Caeterum pudor,
 4   2,  35| innocentiae naturali. Sunt enim vere sacri Diis, praecipue mihi,
 5   2,  43|  venditant: Turcae totaque illa vere barbarorum colluvies etiam
 6   2,  45|     nonne perinde fuerit, ac si vere formosa foret? Si quis tabulam
 7   2,  54|         genus? Unicam ego legem vere meam agnosco, de qua sola
 8   2,  55|     onus sustineat humeris, qui vere principem agere velit. Eum
 9   2,  56|        Nam hae sunt artes, quae vere nobilem et aulicum deceant.
10   2,  63|         honoris causa nomino. O vere stultam, inquiunt, et ipsa
11   2,  66|  praepediri, quo minus ea, quae vere sunt, contemplari, fruique
12   2,  67|       nunc suspirant; in summa, vere toti extra se sunt. Mox