Pars,  Cap.

 1   2,  22|    permutare. Et o singularem naturae sollicitudinem, ut in tanta
 2   2,  30|      horreatque, qui ad omnes naturae sensus obsurduerit, qui
 3   2,  32|      armata disciplinis, solo naturae ductu, instinctuque vivebat.
 4   2,  32|      impia curiositate arcana naturae, siderum mensuras, motus,
 5   2,  34|    nec ullius magisterio nisi naturae, ducuntur? Quid apibus aut
 6   2,  34|       vita ex tempore soloque naturae sensu degentium, modo per
 7   2,  34| propterea quod caetera omnia, naturae finibus essent contenta,
 8   2,  35| agebat, nimiumque sapiebat, a naturae ductu quam longissime recedens?
 9   2,  35|       disciplinarum machinis, naturae bellum inferunt, ita quam
10   2,  52|    haesitantes, perinde quasi naturae rerum architectrici fuerint
11   2,  65|      sensu carentium, soloque naturae ductu, nulla arte, nulla
12   2,  66|      proximos, solo, nimirum, naturae impulsu. Praeterea videtis