Pars,  Cap.

 1   2,  24|      dicit, an non palam fatetur sapientiam obstare ad rem probe gerendam?
 2   2,  30|    ostendo nec ad egregiam illam sapientiam, ac felicitatis, ut ipsi
 3   2,  61|      facturus est negotiator, si sapientiam secutus: periurio offendetur,
 4   2,  63| sapientia sua.' Soli Deo tribuit sapientiam, universis hominibus stultitiam
 5   2,  63|   inquiet, ob id, quia non habet sapientiam. Sed ad Ecclesiasten redeo.
 6   2,  63|           Eoque non satis habuit sapientiam perdiscere, nisi nostri
 7   2,  63|      exponitur, nonne palam est, sapientiam quam vetat abscondi, viliorem
 8   2,  63|          quam homo qui abscondit sapientiam suam.' Quid quod animi quoque
 9   2,  65|        mundum', quandoquidem per sapientiam restitui non poterat. Quin
10   2,  65|        per os Prophetae: 'Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam