11-apert | aperu-civit | civiu-dedux | deera-emolu | emori-furto | fusci-ingre | ingru-mader | madia-nudos | nugac-phila | phile-queso | quest-silen | silex-torqu | torua-zodia
bold = Main text
Pars, Cap. grey = Comment text
501 2, 29| versa reperies, si Silenum aperueris. Id si cui forte nimis philosophice
502 2, 65| autem, hoc est, stultis, aperuisset. Nam Graece pro parvulis,
503 2, 34| naturae, ducuntur? Quid apibus aut felicius, aut mirabilius?
504 2, 29| convivialis meminerit, ê pithi, ê apithi, postuletque ut fabula iam
505 2, 65| Dei: cuius multa fit et in Apocalypsi mentio. Haec quid aliud
506 2, 54| contemnunt, atque homines apostolicam caritatem professi, ob aliter
507 2, 59| Christi sponsam sese credunt apostolice defendere, fortiter profligatis,
508 2, 53| partim antiquitati, partim Apostolico nomini deferentes. Et, hercle,
509 2, 60| diligentissimi, labores illos nimium apostolicos, in episcopos relegant,
510 2, 64| hanc legem tulisse Paulum Apostolum, qui dixerit: 'Haereticum
511 1 | cum Seneca Claudii luserit apotheôsin, Plutarchus Grylli cum Ulysse
512 2, 6 | hirudinum ritu bilingues appareant, ac praeclarum facinus esse
513 2, 29| Deus, repente homunculus appareat. Verum eum errorem tollere,
514 2, 53| sperandarum, argumentum non apparentium': parum magistraliter definivit.
515 2, 5 | optimo môrosophous illos appellabimus? ~
516 2, 63| Euangelio negat, quemquam appellandum bonum, nisi Deum unum. Porro
517 2, 38| error, insa niae nomine sit appellandus. Neque enim si cui lippienti
518 2, 19| quam mire Graeci euêtheian appellantl, hanc seu stultitiam, seu
519 2, 13| re uulgus eos palimpaidas appellare consueuit. Porro si quis
520 2, 54| cognomentis, dum hi Funigeros appellari se gaudent, et inter hos,
521 2, 2 | qui quo infamem Sophorum appellationem uitarent, Sophistae uocari
522 2, 14| Hollandi mei, cur enim non meos appellem, usque adeo studiosos mei
523 2, 32| daêmonas, hoc est, scientes appelles. Siquidem simplex illa aurei
524 2, 29| gloriantem, ignobilem ac nothum appellet, quod a virtute longe absit,
525 2, 6 | ambitiosiores, arrideant tamen et applaudant, atque asini exemplo ta
526 2, 27| emere, venari tot stultorum applausus, acclamationibus sibi placere,
527 2, 55| converrant fiscum. Verum id apposite, repertis titulis, ut etiam
528 2, 31| alius tingat canos, alius apposititia coma calvitium dissimulet,
529 2, 40| propemodum pudeat, tamen approbantur, idque non a vulgo modo,
530 2, 54| immortalem ! ut gesticulantur, ut apte commutant vocem, ut cantillant,
531 1 | Ulysse dialogum, Lucianus et Apuleius Asinum, et nescio quis Grunnii
532 2, 29| aliquis eadem opera ignem aquae misceas, licebit. Verum
533 2, 54| caritatis. Alius ostentabit aqualiculum, omni piscium genere distentum.
534 2, 19| cernunt acutum, quam aut aquila, aut serpens Epidaurius.
535 2, 65| specie delapsus est, non aquilae aut milvii. Praeterea cervorum
536 2, 64| Athenis forte conspectum arae titulum torqueret in argumentum
537 2, 68| nimium desipitis, siquidem arbitramini, me quid dixerim etiam dum
538 2, 54| atque id quoque ad artem arbitrantur pertinere. Hic demum Theologicum
539 2, 48| decocturus. Alius nihil arbitratur felicius, quam si ipse pauper
540 2, 50| hoc videlicet freti, quod arbitrentur futurum, ut etiam si maxime
541 2, 53| distenta differtaque sunt, ut arbitrer nec Iovis cerebrum aeque
542 2, 65| interminatur ne quid de arbore scientiae degustarent, perinde
543 2, 14| propitii sunt, eos solent in arborem, in auem, in cicadam aut
544 2, 54| hanc orandi artem ceu rem arcanam fraterculus fraterculo,
545 2, 53| felicitatis esse putatis, dum arcanas litteras, perinde quasi
546 2, 14| improbam senectam procul arceat. Vt non temere de Brabantis
547 2, 23| Demosthenem militem malit, qui Archilochi sequutus consilium, vix
548 2, 52| perinde quasi naturae rerum architectrici fuerint a secretis, quasive
549 2, 18| istiusmodi tragematum ego sum architectrix unica. Quamquam illa ipsa
550 2, 34| exstruendis aedificiis reperiat architectura? Quis umquam philosophus
551 2, 65| pertinet, quod Deus ille orbis architectus interminatur ne quid de
552 2, 60| monachos: monachi laxiores in arctiores: Omnes simul in mendicantes:
553 2, 63| si tam diutina, quae mihi arctissima est, cum Theologis consuetudine,
554 2, 42| alius ad Brutum, alius ad Arcturum genus suum refert. Ostendunt
555 2, 66| quos Christianae pietatis ardor semel totos arripuit: adeo
556 2, 63| esse velint, deinde quoniam arduam rem aggredimur, et fortassis
557 2, 14| Philosophiae studiis, uel seriis et arduis addictos negotiis plerumque
558 2, 47| Phoebus, in Cypro Venus, Argis Iuno, Athenis Minerva, in
559 2, 38| posset. Neque perperam sensit Argivus ille, qui hactenus insaniebat,
560 2, 19| uel horam constabit inter Argos istos amicitiae iucunditas,
561 2, 66| Cuius rei si desideratis argumenta primum illud animadvertite,
562 1 | mordicus arripere. Verum quos argumenti leuitas et ludicrum offendit,
563 2, 54| quidquam habeat cum reliquo argumento confine, ut auditor interim
564 2, 24| periculum intelligentis argumentuml. Verum cum hoc dicit, an
565 2, 48| prostituit. Alius zelotypus velut Argus observat. Hic in luctu,
566 2, 38| Musis bene fortunantibus. Argute quidem isti, verum quemadmodum
567 2, 31| canos, calvos, vel ut magis Aristophanicis eos describam verbis, rupôntas,
568 2, 7 | autem, ne quid erretis, non Aristophanicus ille Plutus, iam capularis,
569 2, 63| quis impie reiiciat, refert Aristoteles magistrorum nostrorum Deus.
570 2, 65| aliud insipientius, vel Aristotelico proverbio teste, probateion
571 2, 53| Augustinus, imo nec ipse Thomas aristotelikôtatos Christianum efficiat, nisi
572 2, 59| infame. Restant sola haec arma ac benedictiones dulces,
573 2, 32| aurei seculi gens, nullis armata disciplinis, solo naturae
574 2, 60| iaculis, saxis, omnique armorum vi belligerantur: quam hic
575 2, 10| quamque late meum pateat numen arrectis auribus accipite. Etenim
576 2, 54| tertia Iesu in u, in hoc arrêton subesse mysterium: nempe
577 2, 6 | paulo sunt ambitiosiores, arrideant tamen et applaudant, atque
578 2, 42| quaeque semper plurimis arrident, propterea quod maxima pars
579 2, 9 | philautia est. Huic quam uelut arridentibus oculis, ac plaudentem manibus
580 2, 2 | morionibus consueuistis arrigere, quasque olim Midas ille
581 1 | referre atque omnia mordicus arripere. Verum quos argumenti leuitas
582 2, 63| Theologis consuetudine, nonnihil arripui, cum ficulnus etiam ille
583 2, 66| pietatis ardor semel totos arripuit: adeo sua profundunt, iniurias
584 2, 8 | uitam, sed protinus blande arrisi matri. Iam uero non inuideo
585 2, 59| patrimonia Petri minuere atque arrodere conantur. Cuius cum haec
586 2, 33| divinitatis scriniis, lupinum arrodit, cum cimicibus ac pediculis
587 2, 53| argutiis disputare, tam arroganter definire, ac divinae Theologiae
588 2, 63| videri vellet, ne tamen ut arrogantius dictum offenderet aures,
589 2, 43| submotis, sibi peculiariter arrogent: Itali bonas litteras et
590 2, 34| condidit, quam quod fucavit ars. Proinde numquam satis laudarim,
591 2, 39| iusta chiragra contudit articulos, vicarium etiam mercede
592 2, 35| Nisi quod ille vafer et artifex nihil non Palladis consilio
593 2, 54| quintus actus, in quo summum artificem praestare convenit. Hic
594 2, 45| etiam fuerit eo, qui eorum artificum manum magno emerit, fortassis
595 2, 22| cum decoro (est enim non artis modo, uerum etiam omnis
596 2, 42| egregie robustos. Porro de artium professoribus, quid attinet
597 1 | aut si malint equitasse in arundine longa. Nam que tandem est
598 2, 64| titulus sic habebat: DIIS ASIAE, EUROPAE, ET AFRICAE, DIIS
599 2, 6 | tamen et applaudant, atque asini exemplo ta ôta kinôsi, quo
600 2, 33| quid ipsa pronunciem, velut asininam philosophi magno consensu
601 2, 54| illos, at non intellectos, asininis vocibus in templis derudunt,
602 2, 65| longissime absunt. Eoque asino maluit insidere, cum ille,
603 2, 33| solent. Sed tamen horum asinorum arbitrio maxima minimaque
604 2, 8 | insulis fortunatis, ubi aspata kai anêrota omnia proueniunt.
605 2, 1 | ostenderit, aut ubi post asperam hiemem, nouum uer blandis
606 1 | principem leuissimo ioco aspergi, presertim si quid pros
607 2, 44| magis amicum? Nisi forte vel asperi leones, vel immites tigres,
608 2, 44| quam ea qua huic opponitur, asperitas, ac morositas inconcinna,
609 2, 15| repererit non insuauem et aspernabilem, nisi meo numine commendetur.
610 2, 36| Iam accipite et hanc non aspernandam stultorum dotem, quod soli
611 2, 66| synaxi, tametsi non est aspernandum, inquiunt, quod cerimoniis
612 2, 66| pecunias ceu putamina prorsus aspernantur, ac fugitant. Aut si quid
613 2, 8 | ullus, nec usquam in agris asphodelus, malua, squilla, lupinumue,
614 2, 16| quasi semiunciam compares ad assem. Praeterea rationem in angustum
615 2, 44| Philautia, cui prope par est Assentatio soror. Nihil enim aliud
616 2, 33| exercetur, nihil aliud est quam assentationis particula, non minus profecto
617 2, 22| quoque quisque blandiatur, et assentatiuncula quapiam sibi prius commendetur,
618 2, 3 | cristas erigit, cum impudens assentator nihili hominem Diis aequiparat,
619 2, 36| a quo verum audiant, et assentatores pro amicis ha bere coguntur.
620 2, 39| insectatione atque esu, nihil aliud assequantur, nisi ut ipsi propemodum
621 2, 43| litteras et eloquentiam asserant: Atque hoc nomine sibi suavissime
622 2, 66| vinculis, conatur in libertatem asserere sese, quasique fugam ex
623 2, 54| affixum loco: Alius raucam assiduo cantu vocem adducet: Alius
624 2, 65| esse factum, cum hominis assumpta natura, habitu inventus
625 2, 52| quoque praedicant consultis astris, ac miracula plusquam magica
626 2, 33| frigent Physici, ridentur Astrologi, negliguntur Dialectici.
627 2, 46| Veioves istos, Plutones, Atas, Poenas, Febres, atque id
628 2, 42| Numerant proavos atque atavos, et antiqua cognomina commemorant,
629 2, 15| hunc nuper irati una cum Ate in terras praecipitem dederunt,
630 2, 15| saltantibus. Satyri semicapri Atellanas agitant, Pan insulsa quapiam
631 2, 22| cum Italo, nec Thrax cum Atheniensi, nec Scytha cum Insulis
632 2, 24| Reipublicae, quam Demosthenes Atheniensium. Porro Marcus Antoninus
633 2, 31| verbis, rupôntas, kuphous, athlious, rusous, madôntas, nôdous
634 2, 53| fulcire tibicinibus, quam Atlas coelum humeris sustinet
635 2, 54| sexaginta annos numquam attactam pecuniam, nisi digitis duplici
636 2, 55| excogitentur, quibus civium opes attenuent et in suum converrant fiscum.
637 2, 38| quoddam Deorum munus, ad Atticum scribens, optat Cicero,
638 2, 54| pietatem, si usque adeo nihil attigerint litterarum, ut ne legere
639 2, 60| laudo. Sed haec ideo paucis attigi, quo palam fieret, nullum
640 2, 53| intellexerit, nescio, certe nusquam attigit subtilitatem, quomodo scientiae
641 2, 18| discutiat. Quorsum enim attinebat tot bellariis, tot lautitiis,
642 2, 24| quae ad vitam communem attinent, non didicit. Sed adest
643 2, 68| putatis hoc ad mulieres nihil attinere. Video vos epilogum exspectare,
644 2, 55| ingenuis, ingenue nonnihil attingere. Qui quidem si vel semiunciam
645 2, 54| pertinere. Hic demum Theologicum attollunt supercilium, Doctores solennes,
646 2, 17| et STVLTITIA stultitiam attribuam. Etenim si rem recta reputent
647 2, 15| quod illi fatui cognomentum attribuit, id est huiusmodi, moruchou
648 2, 40| suos quosdam culturae ritus attribuunt, ut hic in dentium cruciatu
649 2, 59| sanguine confirmata, sanguine aucta, nunc perinde quasi Christus
650 2, 48| deamandis beatis aniculis aucupari. Quorum utrique tum demum
651 2, 23| quibus quam plurimum adsit audaciae, mentis quam minimum. Nisi
652 2, 33| quo quisque indoctior, audacior, incogitantiorque, hoc pluris
653 2, 61| Fortuna parum cordatos, amat audaciores, et quibus illud placet
654 2, 36| magis, quam iucunda loqui audeat. Ita quidem res habet, invisa
655 2, 51| syllogismis incunctanter audent quavis de re, cum quovis
656 2, 29| pudescere, et nihil non audere. Quod si prudentiam accipere
657 2, 54| republica semotos, nemo tamen audet contemnere, praecipue mendicantes,
658 2, 36| aperta convitia cum voluptate audiantur, adeo ut idem dictum, quod
659 2, 54| anteposuerunt. Cum haec audient, et videbunt nautas et aurigas
660 2, 38| veluti si quis quoties asinum audierit rudentem, arbitretur sese
661 2, 66| minimum. Inde est, quod audimus nonnullis divinis viris
662 2, 54| agnosco, de qua sola nihil audio. Et olim palam nulloque
663 2, 53| ne verbum quidem umquam audissent. Idem si eveniat in Chrysostomo,
664 2, 54| reliquo argumento confine, ut auditor interim admirans, illud
665 2, 64| quodque numquam fando sit auditum, Apostolos ensibus aut clypeis
666 2, 54| nimirum opera, qui cum hos audiunt, Demosthenes meros, ac Cicerones
667 2, 54| quadratura circuli praeloquuntur. Audivi ipsa quemdam eximie stultum,
668 2, 67| Oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis adscenderunt,
669 2, 14| eos solent in arborem, in auem, in cicadam aut etiam in
670 2, 23| pars utraque semper plus aufert incommodi quam boni? Nam
671 2, 67| est Moriae pars, quae non aufertur commutatione vitae, sed
672 2, 41| feliciter quam fortiter aufugit. Alius in crucem subactus,
673 2, 50| cuius aemulatione famam augeant. Hic scinditur incertum
674 2, 54| Bernardinos: hi Brigidenses, illi Augustinenses: hi Guilhelmitas, illi Iacobitas,
675 2, 53| nec sanctus Hieronvmus aut Augustinus, imo nec ipse Thomas aristotelikôtatos
676 2, 14| quo Memnonis filia Tithoni aui sui iuuentam prorogauit.
677 2, 3 | buccinatrix, et Autê heautês aulê. Quis enim me melius exprimat
678 2, 56| artes, quae vere nobilem et aulicum deceant. Caeterum si vitae
679 2, 15| abest ut illi in Principum aulis sit locus, in quibus tamen
680 2, 55| Deinde addite huic torquem auream, omnium virtutum cohaerentium
681 2, 32| appelles. Siquidem simplex illa aurei seculi gens, nullis armata
682 2, 55| curant, neque quemquam ad aurem admittunt, nisi qui iucunda
683 2, 38| belli, vel inexplebilem auri sitim, vel dedecorosum ac
684 2, 5 | tamen alicunde prominentes auriculae Midam produnt. Ingratum
685 2, 36| non vereantur aliquoties auriculas teneras mordaci radere vero.
686 2, 54| audient, et videbunt nautas et aurigas sibi praeferri, quibus,
687 1 | magis admiror his temporibus aurium delicias que nihil iam fere
688 2, 48| propterea quod digitos habeant auro revinctos. Nec desunt adulatores
689 2, 14| Medeas, Circes, Veneres, Auroras, et fontem, nescio quem,
690 2, 15| quoque Corycaeus aliquis Deus auscultet, ea narrantes, quae ne Momus
691 2, 54| Babylonio dracone Bel feliciter auspicantur: aut de ieiunio disputaturi,
692 2, 8 | delitiis, nequaquam a fletu sum auspicata uitam, sed protinus blande
693 2, 24| timiditatem nec hiscere umquam est ausus. M. Tullius eloquentiae
694 2, 3 | laudum sit buccinatrix, et Autê heautês aulê. Quis enim
695 2, 11| Stoici se Diis proximos autumant. At date mihi terque quaterque,
696 2, 13| quam officiose porrigunt auxiliares manus? At unde, quaeso,
697 2, 7 | huic ne Pallas quidem satis auxilii tulerit. Contra, quisquis
698 2, 9 | Inquam, famulitii fidelibus auxiliis genus omne rerum meae subiicio
699 2, 34| Quanto optabilior muscarum et avicularum vita ex tempore soloque
700 2, 54| acie ad ingenii cuspidem avocata. Verum haud poenitet hominem
701 2, 49| Africam devicerint, vel Babylonas ceperint. Quid autem cum
702 2, 54| mysterium enarraturi, a Babylonio dracone Bel feliciter auspicantur:
703 2, 53| Christianum efficiat, nisi Baccalauriorum calculus accesserit, tanta
704 2, 46| Proinde cum inter multas Bacchi laudes, illud habeatur,
705 2, 8 | suis aluerint mammis, Methe Baccho progenita, et Apaedia Panos
706 2, 15| semper ephebus et comatus Bacchus? Nempe quia uecors ac temulentus,
707 2, 59| mundi lumina, ad peram et baculum revocari. At nunc fere,
708 2, 56| graviorem catenam collo baiulat, ut robur etiam, non opes
709 2, 53| balbutiunt, ut a nemine nisi balbo possint intelligi, acumen
710 2, 31| quidem hominis superest, balbos, deliros, edentulos, canos,
711 2, 13| minor, lactis appetentia, balbuties, garrulitas, ineptia, obliuio,
712 2, 53| spurceque loquantur, cumque adeo balbutiunt, ut a nemine nisi balbo
713 2, 64| interpres Apostolos lanceis, ballistis, fundis et bombardis instructos
714 2, 17| tot cultus, tot fuci, tot balnea, tot compturae, tot unguenta,
715 2, 53| male tinnit': ut iam nec Baptismus, nec Euangelium, nec Paulus
716 2, 53| qui scientiam non habeat. Baptizabant illi passim, et tamen nusquam
717 2, 17| formae, hispida cutis, et barbae sylua, plane senile quoddam
718 2, 43| omnes, quod soli mortalium barbari non sint. Quo quidem in
719 2, 43| Turcae totaque illa vere barbarorum colluvies etiam religionis
720 2, 65| stoliditate sumptum in stupidos et bardos, convitii loco dici solere.
721 2, 64| Madian', pellem fecerit Bartholomaei excoriati. Ipsa nuper interfui
722 2, 49| philosophum, medicum, kai tauta basilikon, iam sexagenarium, qui caeteris
723 2, 53| eveniat in Chrysostomo, Basilio, Hieronymo, tum sat habent
724 2, 64| quod oratores suos parum basilkôs instructos emisisse videretur,
725 2, 38| mihi, hoi ek tês stôas (!) batrachoi. 'Nihil', inquiunt, 'miserius
726 1 | factitatum; cum ante tot secula Batrachomuomachian luserit Homerus, Maro Culicem
727 2, 24| illa Platonis sententia, beatas fore respublicas, si aut
728 2, 50| quidem miserandi magis, quam beati videntur, ut qui sese perpetuo
729 2, 48| qui idem malint deamandis beatis aniculis aucupari. Quorum
730 2, 45| sapiat, quid referet ad vitae beatitudinem? Si cui sit uxor egregie
731 2, 59| scenico ornatu, cerimoniis, beatitudinum, reverentiarum, sanctitatum
732 2, 59| reges etiam summos, ad pedum beatorum admittit oscula: denique
733 2, 42| gloriantur. Qualis erat ille bis beatus apud Senecam dives, qui
734 2, 54| enarraturi, a Babylonio dracone Bel feliciter auspicantur: aut
735 2, 48| turbam inter se rixantium, bellantium, insidiantium, rapientium,
736 2, 18| Quorsum enim attinebat tot bellariis, tot lautitiis, tot cupediis
737 2, 57| sollicitam vitam egerit? At nunc belle faciunt, cum sese pascunt.
738 2, 43| mordicus tenent: Hispani bellicam gloriam nulli concedunt:
739 2, 32| eadem opera equum etiam bellissimum infelicem vocabit, quod
740 2, 55| si venentur assidue, si bellos alant caballos, si suo commodo
741 2, 35| nocere cupit, ut ferae quoque belluae ab illorum iniuria temperent,
742 2, 42| desunt aeque stulti, qui hoc belluarum genus perinde ut Deos suspiciunt.
743 2, 30| uxorem, iucundus amicis, bellus conviva, convictor facilis,
744 2, 54| alii Bullistas. Rursum hi Benedictinos, illi Bernardinos: hi Brigidenses,
745 2, 59| Restant sola haec arma ac benedictiones dulces, quarum meminit Paulus,
746 2, 46| omneis ex aequo tam parata beneficentia complector. ~
747 2, 55| histriones tam ingratos beneficiorum meorum dissimulatores, quam
748 2, 19| seueros istos coierit mutua beneuolentia, ea certe haudquaquam stabilis
749 2, 59| harum quidem sunt sane quam benigni, interdictiones, suspensiones,
750 2, 44| Verum haec mea, ab ingenii benignitate, candoreque quodam proficiscitur,
751 2, 36| assentatores pro amicis ha bere coguntur. Sed abhorrent
752 2, 54| Rursum hi Benedictinos, illi Bernardinos: hi Brigidenses, illi Augustinenses:
753 2, 40| magis quam callidus, Divo Bernardo creditur indicasse, sed
754 2, 65| perniciosam improbat. Quem divus Bernardus, opinor, sequutus, montem
755 2, 18| nonnulli, cumprimis autem senes bibaces quidem illi magis quam mulierosi,
756 2, 24| eumdem accusatum ad cicutam bibendam adegit, nisi sapientia?
757 2, 53| resurrectionem edere aut bibere fas sit futurum, iam nunc
758 2, 66| accidisse, ut oleum vini loco biberint. Rursum in affectibus animi,
759 2, 68| valete, plaudite, vivite, bibite, Moriae celeberrimi Mystae. ~
760 2, 50| deinos ekeinos cum apud bibliopolas prostant, cum in omnium
761 2, 57| inculpatam. Quid sibi velit mitra bicornis, utrumque fastigium eodem
762 2, 6 | credunt, si hirudinum ritu bilingues appareant, ac praeclarum
763 2, 29| velut Alcibiadis Silenos, binas habere facies nimium inter
764 2, 12| phronein gar mêdev hêdistos bios, tamen age, rem omnem sigillatim
765 2, 53| facile secant, ut non Tenedia bipennis melius, tot nuper excogitatis
766 2, 8 | auspicata uitam, sed protinus blande arrisi matri. Iam uero non
767 2, 22| ut sibi quoque quisque blandiatur, et assentatiuncula quapiam
768 2, 27| quam supplicem candidatum blandiri populo, congiariis favorem
769 2, 1 | asperam hiemem, nouum uer blandis adspirarit Fauoniis, protinus
770 2, 65| Rursum ipse David ita blanditur Domino: 'Sed precor, Domine,
771 2, 44| quid fidelius? Quid sciuro blandius? At hoc quid est homini
772 2, 64| lanceis, ballistis, fundis et bombardis instructos educit ad praedicationem
773 2, 32| mores, ex quibus haud dubie bonae leges prognatae sunt? Porro
774 2, 43| peculiariter arrogent: Itali bonas litteras et eloquentiam
775 2, 67| ineffabile a summo illo bono, omnia in se rapiente. Iam
776 2, 60| recitare, neve quis existimet bonos principes a me taxari, dum
777 2, 63| sapiens non est, et quisquis bonus, idem sapiens, auctoribus
778 2, 17| stulta sit, perinde quasi bouem aliquis ducat ad ceroma,
779 2, 49| deprehenderit, puta bubsequam, bovinatorem aut manticulatorem, aut
780 2, 14| arceat. Vt non temere de Brabantis populari sermone iactatum
781 2, 62| consiliis iubet, tametsi brevem non admodum scite addidit.
782 2, 40| certisque preculis convenerit, brevi sit dives evasurus. Iam
783 2, 39| voluisse sat est'. Ac tum vitae brevitatem incusant, ut quae magnitudini
784 2, 54| Benedictinos, illi Bernardinos: hi Brigidenses, illi Augustinenses: hi
785 2, 43| Philautiam: Atque hinc fieri, ut Britanni praeter alia, formam, musicam,
786 2, 61| ad eas vel asinus, vel bubalus citius penetrabit quam sapiens.
787 2, 49| charta deprehenderit, puta bubsequam, bovinatorem aut manticulatorem,
788 2, 3 | Moria suarum laudum sit buccinatrix, et Autê heautês aulê. Quis
789 2, 40| Huius equum phaleris ac bullis religiosissime adornatum
790 2, 54| Minores, alii Minimos, alii Bullistas. Rursum hi Benedictinos,
791 2, 3 | cum non defuerint, qui Busirides, Phalarides, febres quartanas,
792 1 | Moretum, Nucem Ouidius; cum Busyriden laudarit Polycrates et huius
793 2, 55| assidue, si bellos alant caballos, si suo commodo vendiderint
794 2, 49| planeque digna, quam multis cachinnis rideat Democritus, si pergam
795 2, 41| pudescant defuncti, nisi cadaver magnifice defodiatur, haud
796 2, 31| iam senio mortuas, adeoque cadaverosas, ut ab inferis redisse videri
797 2, 48| lascivientium, nascentium, cadentium, morientium. Neque satis
798 2, 23| quam boni? Nam eorum qui cadunt, veluti Megarensium oudeis
799 2, 50| lippitudinem, aut etiam caecitatem, paupertatem, invidiam,
800 2, 54| Verum haud poenitet hominem caecitatis, ac parvo quoque putat emptam
801 2, 29| videtur Homerus, etiamsi caecus, cum ait rechthen de te
802 2, 54| desudarat, ut hodie quoque magis caecutiat quam talpae, nimirum, tota
803 2, 39| habeantur. Quid cum senes iam et caecutientes, vitreis etiam oculis lusitant?
804 2, 19| ostendam. Age, conniuere, labi, caecutire, hallucinari in amicorum
805 2, 40| ebrietates, tot rixas, tot caedes, tot imposturas, tot perfidias,
806 2, 55| Postremo, ut insidias, odia, caeteraque vel pericula, vel metus
807 2, 47| nidorem illum victimarum. Nam caeterorum Deorum tanta in his est
808 2, 31| facere praedicant, quot calamitatibus hominum vita sit obnoxia,
809 2, 34| demigravit, humanarum item calamitatum est particeps. Quippe qui
810 2, 38| enim protinus omnis insania calamitosa est. Alioqui non dixisset
811 2, 50| visum est animo, quidquid in calamum incidit, vel somnia sua,
812 2, 64| instructos viatico, ut nec calceis muniret adversus spinarum
813 2, 64| suos legatos, ut non tantum calceos negligant et peram, verum
814 2, 53| quam semel in die Dominico calceum pauperi consuere. Et potius
815 2, 54| piaculum sit. Quot nodos habeat calceus, quo colore cingula, vestis
816 2, 17| quod sint uiris multis calculis fortunatiores. Primum formae
817 2, 13| uocem edunt. Quo quidem calculo ipsam etiam superant pueritiam,
818 2, 63| Ciceronianae laudi album addentem calculum, cuius optimo iure celebratur
819 2, 36| ore frigidum pariter et calidum efflare, longeque aliud
820 2, 7 | sed quondam integer adhuc calidusque iuuenta, neque iuuenta solum,
821 2, 40| sed futilis magis quam callidus, Divo Bernardo creditur
822 2, 50| discedit Alceus, ille huius Callimachus: ile huic est M. Tullio
823 2, 63| sermonem humanum expedite calluerit. Sed iam ad rem bonis avibus.
824 2, 3 | febres quartanas, muscas, caluitia, atque id genus pestes,
825 1 | quartanam febrim Fauorinus, caluitiem Synesius, muscam et parasiticam
826 1 | fortasse uitilitigatores, qui calum nientur partim leuiores
827 2, 61| videar placere, neve legulei calumnientur, me nihil allegare. Ad ipsorum
828 2, 31| alius apposititia coma calvitium dissimulet, alius dentibus
829 2, 31| deliros, edentulos, canos, calvos, vel ut magis Aristophanicis
830 2, 58| mulam, quamquam una vel camelo contegendo suffecerit? Nonne
831 2, 25| obturbabit. Ad chorum advoca, camelum saltare dices. Ad publicos
832 2, 37| metu, vel sensu, recta in campos Elysios demigrant, et illic
833 2, 53| digestus sit mundus. Per quos canales labes illa peccati in posteritatem
834 2, 64| institutionis palinodiam canat. Aut velut oblitus quod
835 2, 36| opportuna. Horum est nigrum in candida vertere, et eodem ex ore
836 2, 27| inquiunt, quam supplicem candidatum blandiri populo, congiariis
837 2, 48| fas nefasque congerit. Hic candidatus ambit populares honores,
838 2, 13| apud omnes gratiosa, quam candide fauent omnes, quam studiose
839 2, 62| meretur a doctis. Sed multo candidius pinguis ille ac nitidus
840 2, 58| quid sibi vult hic vestitus candor? Nonne summam et eximiam
841 2, 57| linea vestis admoneat, niveo candore insignis, nempe vitam undiquaque
842 2, 44| ab ingenii benignitate, candoreque quodam proficiscitur, multoque
843 2, 63| non istud eximii cuiusdam candoris est, omnes aequare tibi
844 2, 44| poterant admoneri. Quid enim cane adulantius? At rursum quid
845 2, 18| sumperiphorais ad Myrtum canere, saltare, gesticulari, non
846 2, 26| Laconis illius de duobus canibus deque vellendis equinae
847 2, 54| Priapo, qui magno suo malo, Canidiae Saganaeque nocturna sacra
848 2, 37| lippitudine, confectus senio, canitieque multo ante diem contracta,
849 2, 63| Quid quod animi quoque canordem Divinae litterae stulto
850 2, 15| agitant, Pan insulsa quapiam cantiuncula risum omnibus mouet, quem
851 2, 41| taedas, quot pullatos, quot cantores, quot luctus histriones
852 2, 42| verum praecipue histrionum, cantorum, oratorum, ac poetarum,
853 2, 38| existimaquoties foedum illum cornuum cantum audierint, quoties rent
854 2, 58| rursus exterior sinuosa capacitate diffluens, ac totam reverendissimi
855 2, 54| specie, et quot modiorum capax cucullus, quot digitis latum
856 2, 55| nec cibum, opinor, iucunde capere posset. At nunc, meo munere,
857 2, 44| conciliatos retinet. Pueritiam ad capessenda studia litterarum allicit,
858 2, 11| ut turbam uix iam ipse capiat Olympus, tametsi spatiosissimus. ~
859 2, 45| magis fucis, quam veris capiatur. Cuius rei si quis experimentum
860 2, 54| cucullus, quot digitis latum capillitium, quot dormiendum horas.
861 2, 13| numerat natales? Alioqui capillorum albor, os edentulum, corporis
862 2, 11| uir, obsecro, matrimonii capistro uelit praebere os, si quemadmodum
863 2, 53| genus bis mille nugis horum capita adeo distenta differtaque
864 2, 36| sapientis ore proficiscatur, capitale fuerat futurum: a morione
865 2, 16| Praeterea rationem in angustum capitis angulum relegauit, reliquum
866 2, 8 | inuideo tô hupatô Kroniôni capram altricem, cum me duae lepidissimae
867 2, 48| otium exigere domi. Sunt qui captandis orbis senibus, putant quam
868 2, 48| cum ab iis ipsis, quos captant, arte deluduntur. Est omnium
869 2, 31| superet adolescentulum. Nam ut capulares iam, meraque silicernia,
870 2, 7 | Aristophanicus ille Plutus, iam capularis, iam oculis captus, sed
871 2, 13| succurrere, itidem ego quoque iam capulo proximos denuo quoad licet,
872 2, 53| adoratione adorandam imagunculam carbone delineatam in pariete, ut
873 2, 31| quod genus sunt, paupertas, carcer, infamia, pudor, tormenta,
874 2, 34| aculeata calcaria, stabuli carcerem, scuticas, fustes, vincula,
875 2, 13| oblectamento, puta garrulitate carentem. Addite huc quod pueris
876 2, 65| rerum stupidarum ac sensu carentium, soloque naturae ductu,
877 2, 38| quo tantorum malorum sensu carere posset. Neque perperam sensit
878 2, 44| sibi ipse sit iucundior et carior, quae quidem felicitatis
879 2, 66| naturales, ut amor patris, caritas in liberos, in parentes,
880 2, 50| lepidissimum, cum mutuis epistolis, carminibus, encomiis sese vicissim
881 2, 66| ducunt, si quis tantum a carnibus, coenaque abstineat, id
882 2, 46| id genus, non Deos, sed carnifices commemorem. Ego sum una
883 2, 35| malo. Vacant conscientiae carnificina. Non territantur Manium
884 2, 32| satis sit ad perpetuam vitae carnificinam. ~
885 2, 49| vel pistrinis potius, ac carnificinis inter puerorum greges, consenescant
886 2, 60| mendicantes: mendicantes in Carthusienses, apud quos solos sepulta
887 2, 19| pulcrum uideatur, ut cascus cascam, perinde ut pupus pupam
888 2, 19| cuique pulcrum uideatur, ut cascus cascam, perinde ut pupus
889 2, 65| invisos, ut Iulius Brutum et Cassium, cum ebrium Antonium nihil
890 1 | laudarit Polycrates et huius castigator Isocrates, iniustitiam Glauco,
891 2, 47| pauci qui eamdem, vitae castimonia, modestia, coelestium rerum
892 2, 56| magis placet, quo graviorem catenam collo baiulat, ut robur
893 2, 25| theatro migrare sapiens Cato, quandoquidem supercilium
894 2, 31| habere, phôs agathon, adhuc catullire, atque, ut Graeci dicere
895 2, 26| deque vellendis equinae caudae pilis ridendum commentum?
896 2, 56| videtur Diis propior, quo caudam longiorem trahit, dum procerum
897 2, 16| humani generis opifex, illud cauerit, ne usquam deesset stultitiae
898 1 | uero ut de mordacitatis cauillatione respondeam, semper hec ingeniis
899 2, 15| modo claudicatione, modo cauillis, modo ridiculis dictis exhilarare
900 2, 30| silex, aut stet Marpesia cautes, quem nihil fugiat, qui
901 2, 34| insidias liceat. Quae si quando caveis inclusae, adsuescant humanas
902 2, 53| Haereticus non continuo cedat tot tenuissimis subtilitatibus,
903 2, 42| agello paterno, quam ingenio cedere, verum praecipue histrionum,
904 2, 16| iam is quoque fessus ultro cedit, ac manus dat. ~
905 2, 13| rationem requirat, ne id quidem celarim. Ad Lethes nostrae fontem,
906 2, 65| quod salutis mysterium celasset sapientes, parvulis autem,
907 2, 54| dicere, qui in concione celeberrima, divinae Triadis mysterium
908 2, 68| vivite, bibite, Moriae celeberrimi Mystae. ~Telos.~
909 2, 2 | uirorum laudes encomiis celebrare. Encomium igitur audietis,
910 2, 3 | oratione STVLTITIAE laudes celebrarit, cum non defuerint, qui
911 2, 36| teste, cuius exstat illud celebre de nobis dictum, môra gar
912 2, 64| quaeso, quorsum haec torqueat celebris ille theologus: Gladium
913 2, 38| perpetuo, is demum insaniae censebitur affinis esse, veluti si
914 2, 24| ipsi Deo rescribit, quodque censet sapienti a Republica tractanda
915 2, 45| donasset. Num quid interesse censetis inter eos, qui in specu
916 2, 15| Homerus, nullo uidelicet censore. Quos enim non praebet iocos
917 2, 53| anteponendas, dumque veluti censores orbis ad palinodiam trahunt,
918 2, 49| devicerint, vel Babylonas ceperint. Quid autem cum frigidissimos
919 2, 19| crocodilitis, aut soritis ceratinis, aut aliis id genus dialecticorum
920 2, 42| qui cum nihil ab infimo cerdone differant, tamen inani nobilitatis
921 2, 53| ipsum habent cum multis cerdonibus commune. Postremo iam Diis
922 2, 53| litteras, perinde quasi cereae sint, pro libidine formant
923 2, 7 | quidem me progenuit non e cerebro suo, quemadmodum tetricam
924 2, 53| sunt, ut arbitrer nec Iovis cerebrum aeque gravidum fuisse, cum
925 2, 40| Erasmum certis diebus, certis cereolis, certisque preculis convenerit,
926 2, 47| eorum, Deiparae Virgini cereolum affigunt, idque in meridie,
927 2, 66| strepitum, aliasque id genus cerimoniolas spectare. Nec in his tantum,
928 2, 54| debeat hoc hominum genus, cum cerimoniolis, et nugis deridiculis, clamoribusque
929 2, 66| nec esse credunt, quia non cernatur oculis. E diverso illi primum
930 2, 19| qui in amicorum uitiis tam cernunt acutum, quam aut aquila,
931 2, 17| quasi bouem aliquis ducat ad ceroma, inuita reluctanteque, ut
932 2, 39| fas est, certis gestibus, certa membra, certo ordine religiose
933 2, 34| raro dum vinci pudet in certaminibus ducit ilia, et in bellis
934 2, 48| agitat, et hinc atque hinc certatim contendunt, ut prorogatorem
935 2, 40| diebus, certis cereolis, certisque preculis convenerit, brevi
936 2, 26| quantum commentitia illa cerva Sertorii potuit quantum
937 2, 65| aquilae aut milvii. Praeterea cervorum hinnulorum, agnorum, crebra
938 2, 36| dotem, quod soli simpli ces ac veridici sunt. Quid autem
939 2, 55| advigilandum, necubi vel deceptus cesset in officio. Postremo, ut
940 2, 32| Postea sexcentas addidit Chaldaeorum superstitio, et Graecorum
941 2, 13| uiuit, donec succedat to chalepon gêras, id est, molesta senectus,
942 2, 50| nihil iam referat, etiam si chamaeleonti aut cucurbitae, sive quemadmodum
943 2, 7 | conabor. Mihi uero neque Chaos, neque Saturnus, neque Iapetus,
944 2, 53| et finalis baptismi, nec characteris delebilis, et indelebilis
945 2, 49| incognitam, in putri quapiam charta deprehenderit, puta bubsequam,
946 2, 50| litteris prodit, levi dumtaxat chartarum iactura, non ignarus futurum,
947 2, 54| Atque ad hunc quidem modum Chimaeram suam absolvunt, qualem nec
948 2, 39| Postremo cum iam iusta chiragra contudit articulos, vicarium
949 2, 31| Cassios, ac Brutos sileam, Chiron ille cum immortalem esse
950 2, 54| pecuniam, nisi digitis duplici chirotheca munitis. Alius cucullam
951 2, 57| absolutam scientiam. Quid manus chirothecis communitae, puram et ab
952 2, 14| bene curata cute, plane choiroi, quod aiunt, Akaranioi,
953 2, 29| suas quisque partes, donec choragus educat e proscenio? Qui
954 2, 15| conuiuiis, saltationibus, choreis, lusibus uitam omnem transigens,
955 2, 31| potitare, misceri puellarum choris, litterulas amatorias scribere.
956 2, 25| quaestiunculis obturbabit. Ad chorum advoca, camelum saltare
957 1 | partim mordaciores quam ut Christiane conueniant modestie; nosque
958 2, 66| primum illud propemodum Christianis convenit cum Platonicis,
959 2, 58| libenter impendendum gregi Christiano, non solum opes. Quamquam
960 2, 59| praecepto debet proximo Christianus. ~
961 2, 15| causa est apud Homerum, chrusê Aphroditê. Deinde perpetuo
962 2, 53| magistrorum nostrorum plus quam Chrysippeis subtilitatibus conferantur.
963 2, 65| persequor, tam innumera, ut nec Chrysippi, nec Didymi voluminibus
964 2, 53| audissent. Idem si eveniat in Chrysostomo, Basilio, Hieronymo, tum
965 2, 48| quos motus, quas tragoedias ciat tantulum animalculum, tamque
966 2, 66| commercii, veluti libido, cibi somnique appetentia, iracundia,
967 2, 55| saperet, is nec somnum, nec cibum, opinor, iucunde capere
968 2, 14| in arborem, in auem, in cicadam aut etiam in serpentem transformare:
969 2, 24| Brutos, Cassios, Gracchos, ac Ciceronem etiam ipsum, qui non minus
970 2, 54| audiunt, Demosthenes meros, ac Cicerones audire se putant. Quod genus
971 2, 24| mortales latius serpat. Itaque Ciceroni degenerem fuisse filium
972 2, 63| Stultitiae ludicrum esse? nimirum Ciceronianae laudi album addentem calculum,
973 2, 62| quam absoluta laus illa Ciceronis? Stultorum sunt plena omnia.
974 2, 24| quid eumdem accusatum ad cicutam bibendam adegit, nisi sapientia?
975 2, 54| ut summa veste, non nisi Cilicina utantur, intima Milesia,
976 2, 33| scriniis, lupinum arrodit, cum cimicibus ac pediculis assidue bellum
977 2, 54| caritatem professi, ob aliter cinctam vestem, ob colorem paulo
978 2, 54| habeat calceus, quo colore cingula, vestis quot discriminibus
979 2, 54| materia, quotque culmis latum cingulum, qua specie, et quot modiorum
980 2, 39| excrementa canum odorantur, illis cinnamomum videri. Deinde quae suavitas,
981 2, 14| stultissimi mortales, et Medeas, Circes, Veneres, Auroras, et fontem,
982 2, 42| simulatque treis lineas circinno duxerit, prorsum Euclidem
983 2, 54| quem tu mihi comoedum, quem circulatorem spectare malis, quam istos
984 2, 54| facturi, diu de quadratura circuli praeloquuntur. Audivi ipsa
985 2, 52| triquetris, et tetragonis, circulis, atque huiusmodi picturis
986 2, 56| sapientiae insignia corpore circumferre, rerum ipsarum studium omne
987 2, 27| aliquod populo spectandum circumferri, aeneum in foro stare? Adde
988 2, 53| crassissima prae his videantur, et circumforanea, velut levius esse crimen,
989 2, 4 | est inauspicati, uel fine circumscribere eam cuius numen tam late
990 2, 31| velut e sublimi specula circumspiciat, ita ut Iovem Poetae facere
991 2, 39| interim perinde ut in re nova, circumstans tacita turba, tametsi spectaculum
992 2, 40| creditur indicasse, sed arte circumventus miser. Et haec tam stulta,
993 2, 63| inquiunt, et ipsa dignam MORIA citationem. Longe diversa mens Apostoli
994 2, 65| si minus omnia ad amussim citavero. Nunc tandem ad Paulum redeo: '
995 2, 26| illa Amphionis et Orpheil cithara. Quae res plebem Romanam
996 2, 30| ipsi suo sapiente fruantur, citraque rivalem ament licet, cumque
997 2, 24| nomine gravis, atque invisus civibus, quod tam philosophus esset .
998 2, 56| didicerint, quod norint civiles titulos subinde inculcare,
999 2, 43| blandiantur: Galli morum civilitatem sibi sumant: Parisienses,
1000 2, 30| licet, cumque eo vel in civitate Platonis, vel si malint,
1001 2, 26| agrestes illos homines in civitatem coegit, nisi adulatio? Nihil
1002 2, 27| tolluntur. Haec stultitia parit civitates, hac constant imperia, magistratus,
1003 2, 43| singulis nationibus, ac pene civitatibus communem quamdam insevisse
1004 2, 26| molientem, in concordiam civitatis revocavit? Num oratio philosophica?
|