11-apert | aperu-civit | civiu-dedux | deera-emolu | emori-furto | fusci-ingre | ingru-mader | madia-nudos | nugac-phila | phile-queso | quest-silen | silex-torqu | torua-zodia
bold = Main text
Pars, Cap. grey = Comment text
2505 2, 54| vestem, ob colorem paulo fusciorem, omnia miris tragoediis
2506 2, 34| stabuli carcerem, scuticas, fustes, vincula, sessorem, breviter
2507 2, 50| umquam sibi satisfaciunt, ac futile praemium, nempe laudem,
2508 2, 40| facetus quidem ille, sed futilis magis quam callidus, Divo
2509 2, 67| insanire. Atque haec est futurae felicitatis tenuis quaedam
2510 2, 31| indotatam, et aliis usui futuram, id adeo frequens, ut propemodum
2511 2, 51| possit, feliciores tamen futuri, si tantum linguaces essent,
2512 2, 35| impendentium malorum, non spe futurorum bonorum distenduntur. In
2513 2, 40| demerentur, per huius aeream galeam deierare plane regium habetur.
2514 2, 43| argutiis sibi blandiantur: Galli morum civilitatem sibi sumant:
2515 2, 42| ille sonat, quo mordetur gallina marito', tamen alterum Hermogenem
2516 2, 34| numquam satis laudarim, gallum illum Pythagoram, qui cum
2517 2, 63| subnotarit tenueritque. Et gallus Lucianicus longo hominum
2518 2, 31| ostentare mammas, tremuloque gannitu languentem sollicitare cupidinem,
2519 2, 13| lactis appetentia, balbuties, garrulitas, ineptia, obliuio, incogitantia,
2520 2, 13| Addite huc quod pueris quoque gaudeant impensius senes, ac pueri
2521 2, 15| ludibriis ac iocis coli gaudeat. Neque prouerbio offenditur,
2522 2, 38| theatro, ridens, plaudens, gaudens, quod crederet illic miras
2523 1 | hominem agere et potes et gaudes. Hanc igitur declamatiunculam
2524 2, 46| quadam ebrietate, mentem gaudiis, delitiis, tripudiis, expleo,
2525 2, 63| 15 'Stultitia', inquit, 'gaudium stulto', videlicet, manifeste
2526 2, 16| imperium occupat. Aduersus has geminas copias quantum ualeat ratio,
2527 2, 61| et inter meos illos, ac gemmeos Deos versari, quid inutilius
2528 2, 55| indicantem, tum coronam gemmis insignitam, quae quidem
2529 2, 53| quaestiones, disceptationes, genealogias, et ut ipse vocat, logomachias,
2530 2, 53| expergiscunter. Num quod instans in generatione divina? Num plures in Christo
2531 2, 32| quas Theutus ille humano generi infensus genius, in summam
2532 2, 39| laniare licet, feram nisi a generoso secari nefas. Is nudo capite,
2533 2, 39| Is nudo capite, inflexis genibus, gladio ad id destinato,
2534 2, 32| primum a malis, ut dixi, geniis inventae sunt artes, sed
2535 2, 32| ille humano generi infensus genius, in summam perniciem excogitavit,
2536 2, 61| quadrant illa, en tetradi gennêthentes, et equum habet Seianum,
2537 2, 32| simplex illa aurei seculi gens, nullis armata disciplinis,
2538 2, 14| magis stultescere. Atqui hac gente non est alia, uel ad communem
2539 1 | admonuit me Mori cognomen tibi gentile, quod tam ad Moriae uocabulum
2540 2, 36| voluptatem pariat. Habet enim genuinam quamdam delectandi vim veritas,
2541 2, 13| donec succedat to chalepon gêras, id est, molesta senectus,
2542 2, 29| nunc servulum pannosum gerat. Adumbrata quidem omnia,
2543 2, 24| sapientiam obstare ad rem probe gerendam? Quid isti facient, cum
2544 2, 33| pediculis assidue bellum gerens. Ut igitur feliciores sunt
2545 2, 58| pauperum Apostolorum vicem gerentibus? Haec si perpenderent, inquam,
2546 2, 55| publicum non privatum negotium gerere, nihil nisi de commodis
2547 2, 38| vitae officiis probe sese gereret: 'iucundus amicis, comis
2548 2, 22| Philautia, quae mihi merito germanae est uice? Adeo strenue meas
2549 2, 43| gloriam nulli concedunt: Germani corporum proceritate, et
2550 2, 60| sumpserint episcopi quidam Germanorum, qui simplicius, etiam omisso
2551 2, 54| theologalem, aliquoties oute gês, oute ouranou haptomenên,
2552 2, 55| severius, quanto praestantius gessit imperium. Haec, inquam,
2553 2, 50| donec uterque dux re bene gesta victor discedit, uterque
2554 2, 55| caritatis indicium. Haec gestamina si princeps cum sua vita
2555 2, 39| idem facere fas est, certis gestibus, certa membra, certo ordine
2556 2, 54| tradiderunt? Deum immortalem ! ut gesticulantur, ut apte commutant vocem,
2557 2, 18| Myrtum canere, saltare, gesticulari, non a septem Graeciae Sophis,
2558 2, 22| Musicus, explodetur cum sua gesticulatione Histrio, ridebitur una suis
2559 2, 54| opinor, historiali, aut gestis Romanorum in medium adferunt,
2560 2, 35| immortalium vitam affectant, et Gigantum exemplo, disciplinarum machinis,
2561 2, 64| ferro. Ad haec quemadmodum gladii nomine contineri putat,
2562 2, 53| pugnet aliquis cum eo, cui gladius sit fortunatus: tum enim
2563 2, 8 | undoso mari, nec en spessi glaphuroisi sum edita, sed in ipsis
2564 1 | castigator Isocrates, iniustitiam Glauco, Thersiten et quartanam
2565 2, 61| kurtos hairei. Rursum aliud glaux hiptatai. Contra in sapientes
2566 2, 27| specum traxit, nisi inanis gloria, dulcissima quaedam Siren,
2567 2, 54| navibus vehi possit. Alius gloriabitur sexaginta annos numquam
2568 2, 28| disciplinas excitavit, nisi gloriae sitis? Tantis vigiliis,
2569 2, 29| quaedam. Porro alium stemmatis gloriantem, ignobilem ac nothum appellet,
2570 2, 42| eo non aliter atque suo gloriantur. Qualis erat ille bis beatus
2571 2, 63| hominem in sua sapientia gloriari, optime Ieremia? Nimirum,
2572 2, 63| rursum paulo superius: Ne glorietur homo in sapientia sua. Cur
2573 2, 54| numquam alioqui finiendis gloriis, undenam hoc, inquiet, novum
2574 2, 29| pauperrimum: quod infame, gloriosum: quod doctum, indoctum:
2575 2, 63| graculos: praesertim cum quidam gloriosus Theologus, cuius ego nomen
2576 2, 51| pertinentes, dumque glossematis glossemata, opiniones opinionibus cumulantes,
2577 2, 51| rem pertinentes, dumque glossematis glossemata, opiniones opinionibus
2578 2, 4 | gratissmum fuit hoti an epi glôttan elthoi dicere. At ne quis
2579 2, 19| ridicula iucundam uitae glutinant copulantque societatem. ~
2580 1 | disertissime More, et Moriam tuam gnauiter defende. ~Ex Rure Quinto
2581 2, 53| nusquam sunt. Adde nunc his gnômas, illas, adeo paradoxous
2582 2, 15| aut Pallas etiam ipsa, sua Gorgone et hasta terribilis kai
2583 2, 24| Adde his Brutos, Cassios, Gracchos, ac Ciceronem etiam ipsum,
2584 2, 63| nomen prudens supprimo, ne graculi nostri continuo Graecum
2585 2, 63| istos pluris facit quam graculos: praesertim cum quidam gloriosus
2586 2, 66| Sunt et in singulis rebus, gradus multum inter istos diversi.
2587 2, 68| tamen memineritis illius Graecanici proverbii pollaki toi kai
2588 2, 63| Deus Priapus, nonnullas Graecas voces, legente domino, subnotarit
2589 2, 18| gesticulari, non a septem Graeciae Sophis, uerum a nobis ad
2590 2, 6 | Latinis orationibus subinde Graeculas aliquot uoculas, uelut emblemata
2591 2, 63| interim obstrepunt mihi Graeculi quidam, qui tot huius temporis
2592 2, 63| Neque quisquam illorum Graeculos istos pluris facit quam
2593 2, 54| commentus est Demosthenes ille graius, aut Cicero Latinus? Illis
2594 2, 45| oportet, vel levissimas, uti Grammaticen. At opinio facillime sumitur.
2595 2, 49| propitios habeam omneis Grammaticos, si quid mentior. Novi quemdam
2596 2, 13| ringitur. Mentior, nisi mox ubi grandiores facti, per rerum usum, ac
2597 2, 64| nisi gladium, non istum quo grassantur latrones, et parricidae,
2598 2, 3 | iam saeculis exstitit, qui grata oratione STVLTITIAE laudes
2599 2, 39| denuo fallant, sibique ipsis gratam faciant imposturam, donec
2600 2, 54| philê Aphroditê, quam plenos gratiarum, quamque in loco, ut plane
2601 2, 53| gratis datam, et gratiam gratificantem. Hortantur ad bona opera,
2602 2, 13| adolescentia, quam est apud omnes gratiosa, quam candide fauent omnes,
2603 2, 65| omittendum videatur argumentum, gratiosam esse apud superos stultitiam,
2604 2, 22| rursum quid uenustum, quid gratiosum, quid non indecorum erit,
2605 2, 53| quid intersit inter gratiam gratis datam, et gratiam gratificantem.
2606 2, 13| laetissimam, multoque omnibus gratissimam esse? Quid est enim illud
2607 2, 4 | deierant. Mihi porro semper gratissmum fuit hoti an epi glôttan
2608 2, 13| beneficio felix, interim amicis gratus, ne congerro quidem infestiuus.
2609 2, 2 | iam audietis, si modo non grauabimini dicenti praebere aures,
2610 2, 22| adferet, qui sibimet ipsi sit grauis ac molestus? Istud, opinor,
2611 1 | religiosos uideas, ut uel grauissima in Christum conuicia ferant
2612 2, 39| ne scilicet viri parum graves habeantur. Quid cum senes
2613 2, 53| nec Iovis cerebrum aeque gravidum fuisse, cum ille Palladem
2614 2, 56| quisque hoc magis placet, quo graviorem catenam collo baiulat, ut
2615 2, 44| inconcinna, ut ait Horatius, gravisque. Haec deiectiores animos
2616 2, 62| ille ac nitidus Epicuri de grege porcus miscere stultitiam
2617 2, 40| prosper adfulgeat, ille gregem tueatur: atque item de caeteris.
2618 2, 49| carnificinis inter puerorum greges, consenescant laboribus,
2619 2, 58| sanguinem libenter impendendum gregi Christiano, non solum opes.
2620 1 | Apuleius Asinum, et nescio quis Grunnii Coro cottae porcelli testamentum,
2621 2, 35| Odusseus, qui maluerit in hara grunnire, quam cum illo tot miseris
2622 1 | luserit apotheôsin, Plutarchus Grylli cum Ulysse dialogum, Lucianus
2623 2, 35| anteponit doctis ac magnis, et Gryllus ille non paulo plus sapuit,
2624 2, 55| agere velit. Eum quirerum gubernacula susceperit, publicum non
2625 2, 61| nummis, admoveri reipublicae gubernaculis, breviter, florere modis
2626 2, 54| illi Augustinenses: hi Guilhelmitas, illi Iacobitas, quasi vero
2627 2, 15| threttanelo, Nymphis tên gumnopodian saltantibus. Satyri semicapri
2628 2, 39| contigerit e bellua nonnihil gustare, is vero existimat sibi
2629 2, 66| auditus, visus, olfactus, gustus. Quidam magis a corpore
2630 2, 36| assentatores pro amicis ha bere coguntur. Sed abhorrent
2631 2, 64| tentoriis, quorum meminit Habacuk, 'turbabuntur pelles terrae
2632 2, 49| invectivae? Male propitios habeam omneis Grammaticos, si quid
2633 2, 39| scilicet viri parum graves habeantur. Quid cum senes iam et caecutientes,
2634 2, 10| Deorum omnium alpha dicar, habearque, quae una omnibus largior
2635 2, 38| atque elleboro magis opus habebant, qui tam felicem ac iucundam
2636 2, 54| Latinus? Illis vitiosum habebatur proemium, quod a re foret
2637 2, 45| ac demiretur, persuasum habens, Apellis aut Zeuxidis esse
2638 2, 66| faciunt, habent tamquam non habentes, possident tamquam non possidentes.
2639 2, 55| vel semiunciam sani cordis haberent, quid esset horum vita tristius
2640 2, 42| hac re fretus, quod multos haberet domi servos egregie robustos.
2641 2, 63| verbis, ut caeteris stultior haberetur, verum eum dixisse, 'ministri
2642 2, 39| redactis inopiam, nec ubi habitent, nec quid edant, supersit.
2643 2, 65| hominis assumpta natura, habitu inventus est ut homo? quemadmodum
2644 2, 7 | uictitarent. Quem quisquis iratum habuerit, huic ne Pallas quidem satis
2645 2, 48| felicius, quam si ipse pauper haeredem locupletet. Hic ob exiguum,
2646 2, 48| nacti fuerint, id velut haereditate obvenerit, aequo animo tollant.
2647 2, 54| utens involucro, paternam haereditatem pollicitus sum, non cucullis,
2648 2, 53| parum reverentialis: haec haeresim olet: haec male tinnit':
2649 2, 53| quod si recusem, protinus haereticam clamitent. Nam illico solent
2650 2, 64| auctoritas, quae iuberet Haereticos incendio vinci, magis quam
2651 2, 52| causas reddunt, nihil usquam haesitantes, perinde quasi naturae rerum
2652 2, 61| proverbium ê heudontos kurtos hairei. Rursum aliud glaux hiptatai.
2653 2, 19| conniuere, labi, caecutire, hallucinari in amicorum uitiis, quaedam
2654 2, 54| aliquoties oute gês, oute ouranou haptomenên, atque id quoque ad artem
2655 2, 35| Odusseus, qui maluerit in hara grunnire, quam cum illo
2656 2, 15| nequeam. At satius est in his Harpocratis meminisse, ne quis forte
2657 2, 59| quarum meminit Paulus, atque harum quidem sunt sane quam benigni,
2658 2, 19| mutua beneuolentia, ea certe haudquaquam stabilis est, nec admodum
2659 2, 11| sacer ille fons, unde uitam hauriunt omnia uerius quam ille Pythagoricus
2660 2, 7 | conuiuio largius ac meracius hauserat. ~
2661 2, 3 | sit buccinatrix, et Autê heautês aulê. Quis enim me melius
2662 2, 64| ac magos at tinere, quos Hebraei sua lingua vocant mekaschephim,
2663 2, 54| docuit eam litteram apud Hebraeos esse quam illi Syn appellent:
2664 2, 12| en tô phronein gar mêdev hêdistos bios, tamen age, rem omnem
2665 2, 9 | undique delibuta unguentis, hêdonê. Haec lubricis et huc atque
2666 2, 49| oculatior deprehenderit, Hêrakleis, quae protinus tragoediae,
2667 2, 21| Principem, nec seruum herus, nec heram pedissequa, nec discipulum
2668 2, 14| tantopere deamaretur. Meae sunt herbae, si quae sunt, mea precamina,
2669 2, 32| culicibus, atque adeo in herbis ac flosculis tam sollicite
2670 2, 46| obtigerunt opes, dextro Hercule. Imperium non cuivis concedit
2671 2, 40| Iam vero Georgium etiam Herculem invenerunt, quemadmodum
2672 2, 2 | Encomium igitur audietis, non Herculis, neque Solonis, sed meum
2673 2, 50| quisquis is fuit, qui ad Herennium dicendi artem scripsit:
2674 2, 42| gallina marito', tamen alterum Hermogenem esse se credit. Est autem
2675 2, 55| quae quidem admoneat eum heroicis omnibus virtutibus oportere
2676 2, 56| sibi videntur, quod regem herum vocare liceat, quod tribus
2677 2, 21| populus Principem, nec seruum herus, nec heram pedissequa, nec
2678 2, 7 | ploutos ipse unus, uel inuitis Hesiodo et Homero, atque ipso adeo
2679 2, 61| cognomen, et proverbium ê heudontos kurtos hairei. Rursum aliud
2680 2, 1 | ostenderit, aut ubi post asperam hiemem, nouum uer blandis adspirarit
2681 2, 53| aut Petrus, nec sanctus Hieronvmus aut Augustinus, imo nec
2682 2, 48| quiddam molitur. Est qui Hierosolymam, Romam, aut divum Jacobum
2683 2, 1 | noua quadam atque insolita hilaritate enituerunt, sic subito frontem
2684 2, 65| milvii. Praeterea cervorum hinnulorum, agnorum, crebra passim
2685 2, 40| invenerunt, quemadmodum et Hippolytum alterum. Huius equum phaleris
2686 2, 61| hairei. Rursum aliud glaux hiptatai. Contra in sapientes quadrant
2687 2, 11| sapientiae, etiam si cum hircis commune, certe supercilium
2688 2, 47| cur tusculum aut molam aut hircum, aut suem requiram, cum
2689 2, 6 | Deos esse sese credunt, si hirudinum ritu bilingues appareant,
2690 2, 53| spiritu opus fore, si cogantur hisce de rebus cum hoc novo Theologorum
2691 2, 24| ingenii timiditatem nec hiscere umquam est ausus. M. Tullius
2692 2, 43| hodieque mordicus tenent: Hispani bellicam gloriam nulli concedunt:
2693 2, 17| undenam horror ille formae, hispida cutis, et barbae sylua,
2694 2, 54| fabulam, ex speculo, opinor, historiali, aut gestis Romanorum in
2695 2, 24| Imperatores. Imo si consules historicos, reperies, nimirum, nullos
2696 2, 42| Senecam dives, qui narraturus historiolam quampiam, servos ad manum
2697 2, 22| explodetur cum sua gesticulatione Histrio, ridebitur una suis cum
2698 2, 50| ostenduntur in turba, houtos estin ho deinos ekeinos cum apud
2699 2, 43| exspectant, ac Mosen suum, hodieque mordicus tenent: Hispani
2700 2, 14| instituto confines sunt Hollandi mei, cur enim non meos appellem,
2701 2, 1 | intueor, pariter deorum Homericorum nectare non sine nepenthe
2702 2, 16| Sed iam tempus est, ut ad Homericum exemplar relictis Coelitibus
2703 2, 46| cuivis concedit Iupiter Homericus, Saepenumero Mavors neutris
2704 2, 66| praesertim cum pauculi homunciones ab universo mortalium coetu,
2705 2, 27| adoptiones. Adde divinos honores, homuncioni exhibitos, adde publicis
2706 2, 48| quos ludos, quas delitias, homunculi quotidie praebeant Superis.
2707 2, 29| qui modo Deus, repente homunculus appareat. Verum eum errorem
2708 2, 11| num auris, quae partes honestae putantur, progenerant Deos
2709 2, 19| sustulerit: adeo denique honestam, si quid tamen hoc ad rem
2710 2, 16| usque ad rauim reclamat, et honesti dictat formulas. Verum hi
2711 2, 7 | stultissimi? Nam quo alio honestiore cognomine Mystas suos compellet
2712 2, 55| ut si quid vel leviter ab honesto deflexerit, gravis protinus
2713 2, 59| sedem onerat, lapsa sum, honorat sentiebam, ad famem adigetur.
2714 2, 35| ideoque non iniuria hunc honorem omnes illis habent. ~
2715 2, 59| Christus. Tantum opum, tantum honorum, tantum ditionis, tantum
2716 2, 29| competet eius cognominis honos, in sapientem, qui partim
2717 2, 56| vitae taedium elabuntur horae, dies, menses, anni, saecula.
2718 2, 54| plerisque, ac nonnullis Horatianum illud apud se mussitantibus: '
2719 2, 39| liceat reperire, qui omnibus horis sapiat, quique non aliquo
2720 2, 54| pecuniae contactum ceu aconitum horreant, nec a vino interim, nec
2721 2, 30| portentum ac spectrum fugitet horreatque, qui ad omnes naturae sensus
2722 2, 17| exercent. Alioqui undenam horror ille formae, hispida cutis,
2723 2, 53| et gratiam gratificantem. Hortantur ad bona opera, nec discernunt
2724 2, 30| in Tantaliis inhabitent hortis. Quis enim non istiusmodi
2725 2, 8 | uiola, Hyacinthus, Adonidis hortuli. Atque in his quidem nata
2726 2, 15| mortalium ullus exsulem dignatur hospitio, tantum abest ut illi in
2727 2, 41| enatavit incolumis. Alius ab hoste perfossus, vixit. Alius
2728 2, 13| amplectimur, sic fouemus, ut hostis etiam huic aetati ferat
2729 2, 4 | porro semper gratissmum fuit hoti an epi glôttan elthoi dicere.
2730 2, 50| digito ostenduntur in turba, houtos estin ho deinos ekeinos
2731 2, 63| respondet, tên epi thurais hudrian, quod ne quis impie reiiciat,
2732 2, 15| quia nugator est, kai mêdev hugies neque facit, neque cogitat?
2733 2, 66| esse corporeis vinculis, huiusque crassitudine praepediri,
2734 2, 27| nec aliud omnino est vita humana, quam stultitiae lusus quidam. ~
2735 2, 57| crux, videlicet, omnium humanorum affectuum victoriam. Haec,
2736 2, 63| hominum convictu sermonem humanum expedite calluerit. Sed
2737 2, 60| id prudenter in alienos humeros reiiciunt, et aliis alii
2738 2, 53| reliquos mortaleis omneis ut humi reptantes pecudes, e sublimi
2739 2, 39| est? Tauros et verveces humili plebi laniare licet, feram
2740 2, 8 | Iam uero non inuideo tô hupatô Kroniôni capram altricem,
2741 2, 68| ego iam dudum oblita mei huper ta eskammena pêdô. Quamquam
2742 2, 9 | uocant, alterum nêgreton huponn. Inquam, famulitii fidelibus
2743 2, 8 | ambrosia, lotus, rosa, uiola, Hyacinthus, Adonidis hortuli. Atque
2744 2, 63| pectus demigret, quovis hystrice atque erinaceo spinosior,
2745 2, 63| Graecum in illum scomma iaciant onos luras: Magistraliter
2746 2, 15| scommatum in hunc uetus iacit comoedia? O insulsum, inquiunt,
2747 2, 54| Augustinenses: hi Guilhelmitas, illi Iacobitas, quasi vero parum sit, dici
2748 2, 63| sunt; et ego', seque veluti iactabundus in hac quoque parte aequasset
2749 2, 54| vocem, ut cantillant, ut iactant sese, ut subinde alios vultus
2750 2, 42| insolentius, hoc sese magis iactat, ac dilatat. Et inveniunt
2751 2, 54| nugas apud imperitum vulgus iactitant. Superest iam quintus actus,
2752 2, 14| hinc uel praecipue sese iactitent. Eant nunc stultissimi mortales,
2753 2, 55| pietatis libenter relinquo. Iamdudum enim iuvat de regibus ac
2754 2, 7 | Chaos, neque Saturnus, neque Iapetus, aut alius id genus obsoletorum,
2755 2, 33| negliguntur Dialectici. Solus iatros anêr pollôn antaxios andrôn.
2756 2, 17| stultitia. Id esse uerum non ibit inficias quisquis secum
2757 2, 30| Platonis, vel si malint, in idearum regione, vel in Tantaliis
2758 2, 49| ut stultis materculis et idiotis patribus tales videantur,
2759 1 | defende. ~Ex Rure Quinto Idus Iunias, [AN. MDVII]. ~
2760 2, 54| centum effundet modios. Alius ieiuniorum myriadas adnumerabit, et
2761 2, 66| quod vulgus absolutum esse ieiunium existimat, nisi simul et
2762 2, 56| expedite peragat. Mox ad ientaculum, quo vix peracto, iam interpellat
2763 2, 63| sapientia gloriari, optime Ieremia? Nimirum, inquiet, ob id,
2764 2, 63| magis ingenue confitetur hoc Ieremias cap. 10. 'Stultus', inquiens, '
2765 2, 41| admittunt et alunt, non ignari quantum hinc lucelli soleat
2766 2, 55| nonnumquam, hominem legum ignarum, publicorum commodorum pene
2767 2, 50| dumtaxat chartarum iactura, non ignarus futurum, ut quo nugaciores
2768 2, 60| agunt, adeo ut propemodum ignavum, parumque decorum episcopo
2769 2, 23| abiecto clypeo fugit tam ignavus miles, quam orator sapiens.
2770 2, 29| dixerit aliquis eadem opera ignem aquae misceas, licebit.
2771 2, 64| consentaneam animo Christi quam igni cum aqua convenit. Etenim
2772 2, 59| zelo Christi accensi, ferro ignique dimicant, non absque plurimo
2773 2, 19| necessariam, ut nec aer, nec ignis, nec aqua magis. Rursum
2774 2, 29| imbecille: quod generosum, ignobile: quod laetum, triste: quod
2775 2, 29| alium stemmatis gloriantem, ignobilem ac nothum appellet, quod
2776 2, 31| fore. Verum ego partim per ignorantiam, partim per incogitantiam,
2777 2, 32| STULTITIA teneri, errare, falli, ignorare. Imo hoc est hominem esse.
2778 2, 62| sunt plena omnia. Quis enim ignorat, unumquodque bonum, quo
2779 2, 52| profitentur: cumque se ipsos ignorent, neque fossam aliquoties,
2780 2, 60| neque quisquam ibi leges ignoret. Caeterum si quid sarcinae,
2781 2, 30| amussim perpendat, nihil ignoscat, qui solus se ipso sit contentus,
2782 2, 65| pro suis inimicis. 'Pater ignosce illis': non aliam praetexuit
2783 2, 38| comis in uxorem, posset qui ignoscere servis. Et signo laesae
2784 2, 65| erratorum venia, sapienti non ignoscitur, unde veniam orant, etiam
2785 2, 64| EUROPAE, ET AFRICAE, DIIS IGNOTIS, ET PEREGRINIS. Ad huius,
2786 2, 64| decerpserit, nempe haec, IGNOTO DEO, atque haec quoque nonnihil
2787 2, 53| inculcant Apostoli gratiam, at iidem nusquam distinguunt, quid
2788 2, 50| ille huius Callimachus: ile huic est M. Tullio superior,
2789 2, 34| pudet in certaminibus ducit ilia, et in bellis dum ambit
2790 2, 50| caput est de risu, vel Iliade prolixius: tantumque stultitiae
2791 2, 62| tragici. Quid autem sacrum Iliadis carmen, nisi stultorum regum
2792 2, 3 | extemporariam quidem illam et illaboratam, sed tanto ueriorem audietis
2793 2, 13| distorquetur. Interim non illepidus est compotor. Non sensit
2794 2, 63| scribens, stulti cognomen illibenter agnoscit: 'Ut insipiens',
2795 2, 39| palpitetque. Deinde cum semper illiciente vincendi spe omnium facultatum
2796 2, 53| haereticam clamitent. Nam illico solent hoc terrere fulmine,
2797 2, 66| Platonicis, animum immersum illigatumque esse corporeis vinculis,
2798 2, 7 | Neque rursum id tristi illi illigatus coniugio, quomodo faber
2799 2, 50| qui meras nugas chartis illinunt. Nam qui erudite ad paucorum
2800 2, 39| fecerint, in aleae scopulum illisa nave, non paulo formidabiliorem
2801 1 | fuit insidendum amusois et illitteratis fabulis tereretur, malui
2802 2, 53| magis quam explicandis, tam illoto ore loqui, tam profanis
2803 | illuc
2804 2, 53| protrita. Illa demum magnis et illuminatis, ut vocant, Theologis digna
2805 2, 61| litteris suis pariter ac factis illustrarint, ne cui forte stulte mihi
2806 2, 44| principes citra offensam sub imagine laudis, et admonet et docet.
2807 2, 66| bonum, et in quo luceat imago summae illius mentis, quam
2808 2, 53| eademque adoratione adorandam imagunculam carbone delineatam in pariete,
2809 2, 16| concupiscentiam, quae ad imam usque pubem latissime imperium
2810 2, 29| indoctum: quod robustum, imbecille: quod generosum, ignobile:
2811 2, 42| descendere, homo alioqui adeo imbecillus, ut vix viveret, hac re
2812 2, 2 | tradit, sed ueteres illos imitabor, qui quo infamem Sophorum
2813 2, 6 | nostri temporis Rhetores imitari, qui plane Deos esse sese
2814 2, 62| cuius etiam fallax umbra, et imitatio sola tantum laudis meretur
2815 2, 17| perpetuam quamdam adolescentiam imitentur? Deinde quid aliud optant
2816 2, 59| Cumque bellum res sit adeo immanis, ut feras non homines deceat,
2817 2, 50| sapientum calculus, in tam immensa reclamantium turba? sed
2818 2, 66| convenit cum Platonicis, animum immersum illigatumque esse corporeis
2819 2, 31| morborum agmina infestent, quot immineant casus, quot ingruant incommoda,
2820 2, 55| vel metus omittam capiti imminere verum illum regem, qui paulo
2821 2, 64| aqua convenit. Etenim cum immineret extremum periculum, quo
2822 2, 38| ultrices submittunt, quoties immissis anguibus, vel ardorem belli,
2823 2, 44| forte vel asperi leones, vel immites tigres, vel irritabiles
2824 2, 59| quoque fingant a Furiis immitti, adeo pestilens, ut universam
2825 2, 46| aliquando iaculis pestem immittit. Neptunus plures exstinguit
2826 2, 67| receptis pristinis corporibus, immortalitate donabuntur: Tamen quoniam
2827 2, 50| ut cum sibi polliceantur immortalitatem, et Diis parem vitam, tum
2828 2, 57| rerum humanarum contagio immunem sacramentorum administrationem.
2829 2, 64| atque haec quoque nonnihil immutata, siquidem integer titulus
2830 2, 48| consultationibus, ac votis audiendis impartiunt. Caeterum ubi iam nectare
2831 2, 58| et vel sanguinem libenter impendendum gregi Christiano, non solum
2832 2, 35| lemuribus, non torquentur metu impendentium malorum, non spe futurorum
2833 1 | nec usquequaque insulsis, impendio delectari, et omnino in
2834 2, 41| laeta uxore, quae operam et impensam luserit. Alius everso plaustro,
2835 2, 39| ut neque laborum, neque impensarum umquam pigeat, miroque ingenio
2836 2, 65| est, quod Deo stulti tam impense placuerunt: opinor propterea,
2837 2, 9 | subiicio ditioni, ipsis etiam imperans imperatoribus. ~
2838 2, 30| qui stultus stultis vel imperare possit, vel parere, qui
2839 2, 24| Antoninus ut donemus bonum Imperatorem fuisse, iam id ipsum extorquere
2840 2, 24| philosophi, aut philosophentur Imperatores. Imo si consules historicos,
2841 2, 9 | ditioni, ipsis etiam imperans imperatoribus. ~
2842 2, 24| fore respublicas, si aut imperent philosophi, aut philosophentur
2843 2, 49| Phalaridis aut Dionysii imperio commutare. Sed longe etiam
2844 2, 42| est. Proinde si quis est imperitior, et sibi ipsi multo iucundior
2845 2, 52| ordine, tenebras offundunt imperitioribus. Neque desunt ex hoc genere
2846 2, 54| scholasticas nugas apud imperitum vulgus iactitant. Superest
2847 2, 54| rebus male partis soleant impertiri, si commode fuerint palpati.
2848 2, 65| egimus': perinde quasi non impetraturus veniam, nisi stultitiam
2849 2, 63| thurais hudrian, quod ne quis impie reiiciat, refert Aristoteles
2850 2, 53| exsecrentur, summamque ducant impietatem, de rebus tam arcanis et
2851 2, 59| Ecclesiae perniciosiores, quam impii pontifices, qui et silentio
2852 2, 55| principis partes omneis implesse credunt, si venentur assidue,
2853 2, 53| propositionum explicitarum et implicitarum agmine septi sunt, tot exuberant
2854 2, 53| usquam cum explicitis et implicitis illorum conclusionibus,
2855 2, 53| parturiens, Vulcani securim imploraret. Quare nolite mirari, si
2856 2, 48| peierent, furentur, fraudent, imponant, tamen omnium primos sese
2857 2, 65| Obsecro, domine mi, ne imponas nobis hoc peccatum, quod
2858 2, 15| sapientia sua felicitati Deorum importunus obstreperet. Neque mortalium
2859 2, 40| preculis, quas pius aliquis impostor, vel animi causa, vel ad
2860 2, 39| sibique ipsis gratam faciant imposturam, donec absumtis omnibus,
2861 2, 40| tot rixas, tot caedes, tot imposturas, tot perfidias, tot proditiones
2862 2, 48| minus adamatur, hoc amat impotentius. Ille dotem ducit, non uxorem.
2863 2, 64| diversorio discedere, nisi impransis. Nec vel illud commovit
2864 2, 14| fugacissimam remoretur, et improbam senectam procul arceat.
2865 2, 65| inflantem et perniciosam improbat. Quem divus Bernardus, opinor,
2866 2, 58| componenda bella, resistendum improbis principibus, et vel sanguinem
2867 2, 55| meorum dissimulatores, quam improbos simulatores pietatis libenter
2868 2, 63| aggredimur, et fortassis improbum fuerit denuo Musas ex Helicone,
2869 2, 65| praetexuit excusationem, quam imprudentiae, 'quia nesciunt', inquit, '
2870 2, 29| perversa prudentia nihil imprudentius. Siquidem perverse facit,
2871 2, 54| unico prandio pene disruptam imputabit alvum. Alius tantum cerimoniarum
2872 2, 54| ingeniorum varietate, quam sit inaequalis, quis non perspicit? Et
2873 2, 45| verum etiam singulari atque inaestimabili pretio. Quaeso, quid intererat
2874 2, 59| admittit oscula: denique mori, inamabile: tolli in crucem, infame.
2875 2, 42| cerdone differant, tamen inani nobilitatis titulo, mirum
2876 2, 27| Curtium in specum traxit, nisi inanis gloria, dulcissima quaedam
2877 2, 28| quam, qua nihil esse potest inanius, redimendam putarunt homines
2878 2, 4 | Nam utrumque ominis est inauspicati, uel fine circumscribere
2879 2, 64| legem eam ad sortilegos et incantatores, ac magos at tinere, quos
2880 2, 64| quae iuberet Haereticos incendio vinci, magis quam disputatione
2881 2, 60| 60.~Equidem incerta sum adhuc, utrum his rebus
2882 2, 65| scribas ac legum doctores incessit, vulgus indoctum sedulo
2883 2, 59| abstulerit commoditatum, si semel incessiverit sapientia? Sapientia dixi?
2884 2, 38| amorem, vel parricidium, incestum, sacrilegium, aut aliam
2885 2, 31| negligunt. Si saxum in caput incidat, id vere malum sit. Caeterum
2886 2, 50| animo, quidquid in calamum incidit, vel somnia sua, statim
2887 2, 53| putant, ad haec si quando incidunt, expergiscunter. Num quod
2888 2, 66| corporis paulo liberior incipit nativam sui vim exserere.
2889 2, 34| liceat. Quae si quando caveis inclusae, adsuescant humanas sonare
2890 2, 13| garrulitas, ineptia, obliuio, incogitantia, breuiter omnia caetera
2891 2, 31| ignorantiam, partim per incogitantiam, nonnumquam per oblivionem
2892 2, 33| quisque indoctior, audacior, incogitantiorque, hoc pluris fit etiam apud
2893 2, 49| matrem, aut voculam vulgo incognitam, in putri quapiam charta
2894 2, 53| perinde quasi ipsi tertium incolant coelum, ita reliquos mortaleis
2895 2, 41| Alius everso plaustro, equos incolumes domum abegit. Alius oppressus
2896 2, 23| utraque semper plus aufert incommodi quam boni? Nam eorum qui
2897 2, 14| numquam profecto senectutis incommodum ullum sensuri, nisi nonnihil,
2898 2, 44| asperitas, ac morositas inconcinna, ut ait Horatius, gravisque.
2899 2, 55| iustitiae et undecumque incorrupti pectoris symbolum. Postremo
2900 2, 53| substantia, creata res an increata. Detestantur peccatum, at,
2901 2, 48| Democrito foret opus. Quin etiam incredibile sit dictu, quos ludos, quas
2902 1 | dissentire soles, ita pro incredibili morum suauitate facilitateque
2903 2, 65| sum, quia ignorans feci in incredulitate'. Quid est, 'ignorans feci',
2904 2, 58| ad docendum, exhortandum, increpandum, admonendum, componenda
2905 2, 54| magnifica nomina auribus inculcantes. Tum syllogismos maiores,
2906 2, 56| civiles titulos subinde inculcare, serenitatem, dominationem,
2907 2, 2 | hodie nugas quasdam anxias inculcat pueris, ac plusquam muliebrem
2908 2, 49| mera deliramenta pueris inculcent, tamen, Dii boni, quem non
2909 2, 64| Christi doctrina, nihil aliud inculcet, quam mansuetudinem, tolerantiam,
2910 2, 57| nempe vitam undiquaque inculpatam. Quid sibi velit mitra bicornis,
2911 2, 51| tribus instructi syllogismis incunctanter audent quavis de re, cum
2912 2, 39| Ac tum vitae brevitatem incusant, ut quae magnitudini negotii
2913 2, 48| communia , ut quidquid usquam incustoditum nacti fuerint, id velut
2914 2, 24| eloquentiae Romanae parens, semper indecora trepidatione, perinde quasi
2915 2, 22| quid gratiosum, quid non indecorum erit, quod agas, ipse tibi
2916 2, 53| characteris delebilis, et indelebilis apud hos ulla mentio. Adorabant
2917 2, 54| sed coniecturis modo rem indicant, tacitis interim nominibus.
2918 2, 65| agni nomine delectatus est, indicante eum Ioanne, Ecce agnus Dei:
2919 2, 55| virtutum cohaerentium consensum indicantem, tum coronam gemmis insignitam,
2920 2, 54| nempe tribus litterulis indicantibus eum esse summum, medium,
2921 2, 17| insignem eius sexus stultitiam indicare. Quod si qua forte mulier
2922 2, 40| Divo Bernardo creditur indicasse, sed arte circumventus miser.
2923 2, 55| in rempublicam caritatis indicium. Haec gestamina si princeps
2924 2, 16| uita, Iupiter quanto plus indidit affectuum quam rationis?
2925 2, 63| et in multo sensu, multa indignatio.' An non idem palam confitetur
2926 2, 53| ab eo, qui non committat indigno, et tamen an intellexerit,
2927 2, 20| quidem nihil est aliud, quam indiuidua uitae coniunctio. Deum immortalem!
2928 2, 54| mihi stultam aliquam et indoctam fabulam, ex speculo, opinor,
2929 2, 50| stulti stultos, indoctos indocti. Hic illius suffragio discedit
2930 2, 50| laudanda, ut sunt etiam indoctorum diversa palata. Quid quod
2931 2, 50| laudant, stulti stultos, indoctos indocti. Hic illius suffragio
2932 2, 53| scriptum sit ab Apostolis indolatius parumque magistraliter,
2933 2, 31| ducant uxorem, eamque et indotatam, et aliis usui futuram,
2934 2, 31| conductum aliquem Phaonem inducere, fucis assidue vuItum oblinere,
2935 2, 59| complexa. In quorum locum inducet vigilias, ieiunia, lacrymas,
2936 2, 17| naturam, uirtutis fucum inducit, atque alio deflectit ingenium.
2937 2, 52| mathematicis, aliis super alias inductis, et in labyrinthi speciem
2938 2, 40| tamen iucundam persuasionem induerunt, futurum, ut si ligneum,
2939 2, 66| posteaquam semel tên leontên induimus, age doceamus et illud,
2940 2, 35| velut in hoc ipsum a Deorum indulgentia dati, ut humanae vitae tristitiam
2941 2, 59| dispensationes, tot vectigalia, tot indulgentias, tantum equorum, mulorum,
2942 2, 29| posteaquam mihi fortitudinis et industriae laudem vindicavi, quid si
2943 2, 54| ut subinde alios vultus induunt, ut omnia clamoribus miscent.
2944 2, 17| stulta, quamcumque personam induxerit. Neque uero mulierum genus
2945 2, 66| discrimen, voluptatem horrent, inedia, vigilia, lacrymis, laboribus,
2946 2, 54| cucullis, preculis, aut inediis, sed caritatis officiis.
2947 2, 67| positus, patietur quiddam ineffabile a summo illo bono, omnia
2948 2, 6 | nostratium uoluptatum genus non inelegans, quam maxime peregrina maxime
2949 2, 49| invidens, si quid quantumlibet inepte moliatur in hoc genere,
2950 2, 13| balbuties, garrulitas, ineptia, obliuio, incogitantia,
2951 2, 17| quas uir cum muliere dicat ineptias, quas agat nugas, quoties
2952 2, 11| dogmata illa adamantina, ineptiendum ac delirandum aliquantisper.
2953 2, 31| misere depereat, et amatoriis ineptiis quemvis etiam superet adolescentulum.
2954 2, 42| lactucas, imo quo quidque est ineptius, hoc plures admiratores
2955 2, 17| stultum quidem illud atque ineptum, uerum ridiculum et suaue,
2956 2, 62| in loco, mavult 'delirus, inersque videri, quam sapere, et
2957 2, 38| vel ardorem belli, vel inexplebilem auri sitim, vel dedecorosum
2958 2, 52| quod singulis de rebus inexplicabilis inter ipsos est digladiatio.
2959 2, 52| eclipsium ac caeterarum inexplicabilium rerum causas reddunt, nihil
2960 2, 2 | illos imitabor, qui quo infamem Sophorum appellationem uitarent,
2961 2, 31| quod haec vulgo putantur infamiae obnoxia, istud nihil ad
2962 2, 44| fuerit. At hodie res quaedam infamis est adulatio, sed apud eos,
2963 2, 22| Minerua suslls, pro facundo infans, pro urbano rusticus uideberis.
2964 2, 13| suauem quidem illam, sed infantem, ac praecipuo uitae oblectamento,
2965 2, 13| Quid est enim illud in infantibus, quod sic exosculamur, sic
2966 2, 32| equum etiam bellissimum infelicem vocabit, quod neque Grammaticam
2967 2, 36| principes mihi videntur infelicissimi, quod deest, a quo verum
2968 2, 24| praecipue in liberis propagandis infelicissimum esse, providente opinor
2969 2, 13| illas litteras reuertitur, infelicissimus si sapiat: At interim meo
2970 2, 32| est, ita nec homo stultus, infelix, propterea quod haec cum
2971 2, 32| Theutus ille humano generi infensus genius, in summam perniciem
2972 2, 53| haec agunt? Praeterea dum inferorum res omneis sic examussim
2973 2, 13| Fortunatis oritur (siquidem apud Inferos tenuis modo riuulus labitur),
2974 2, 35| machinis, naturae bellum inferunt, ita quam minime miseri
2975 2, 31| ista, quae homini ab homine inferuntur mala, quod genus sunt, paupertas,
2976 2, 31| necessitas, quot morborum agmina infestent, quot immineant casus, quot
2977 2, 12| est, non tristis, non in infestiua, non inuenusta, non insipida,
2978 2, 13| gratus, ne congerro quidem infestiuus. Quandoquidem et apud Homerum
2979 2, 50| mihi debent et ipsi, quod inficari possunt, nisi sint omnium
2980 2, 14| fit, sapientum contagio inficerentur. Adeo nihil patitur hominum
2981 2, 56| moriones, scorta, lusus, inficetiae. Interim una aut altera
2982 2, 31| nusquam a speculo discedere, infimae pubis silvam vellere, vietas
2983 2, 38| aut si quis pauperculus, infimi loco natus, Croesum Lydorum
2984 2, 42| praetercurrere qui cum nihil ab infimo cerdone differant, tamen
2985 2, 29| affectibus, servum esse infimum, quod tam multis, tamque
2986 2, 66| 66.~Ac ne quae sunt infinita persequar, utque summatim
2987 2, 67| mire absorbebitur, quippe infinitis partibus potentiore. Ita
2988 2, 63| numerus. Cum numerum praedicat infinitum, nonne mortaleis universos
2989 2, 63| capite primo: Stultorum infinitus est numerus. Cum numerum
2990 2, 53| frigidus, quem istorum non inflamment acumina? quis tam stupidus,
2991 2, 65| aperte scientiam, veluti inflantem et perniciosam improbat.
2992 2, 54| Etenim quod tribus dumtaxat inflectitur casibus, id manifestum esse
2993 2, 39| secari nefas. Is nudo capite, inflexis genibus, gladio ad id destinato,
2994 2, 53| caritatem, nec secernunt infusam ab acquisita, nec explicant,
2995 2, 28| dicam, quid tandem mortalium ingenia ad excogitandas prodendasque
2996 2, 36| lusum interpretantur, ut est ingeniosus, praesertim ad praetexenda
2997 2, 65| numero multitudinis, ut ingentem Stultitiae vim intelligeremus. ~
2998 2, 55| color, et, ut dignum est, ingenuis, ingenue nonnihil attingere.
2999 2, 54| munitis. Alius cucullam ingeret adeo sordidam et crassam,
3000 2, 61| fumo rem esse, neglectos, inglorios, invisos vivere: Stultos
3001 2, 50| possunt, nisi sint omnium ingratissimi. ~
3002 2, 55| ego istos histriones tam ingratos beneficiorum meorum dissimulatores,
3003 2, 5 | auriculae Midam produnt. Ingratum mehercle et hoc hominum
3004 2, 54| audierunt a nescio, quibus, ingressum orationis sedatum, minimeque
3005 2, 54| satisfaceret auribus, nova prorsus ingressus est via, nimirum a litteris,
|